Στόχος της προέδρου, αλλά και απαίτηση των 300.000 φίλων και στελεχών που την επέλεξαν μεταξύ των συνυποψήφιων για την αρχηγία, ήταν να ενώσει τα κομμάτια του κόμματος
Αν κάποιος αθροίσει την τετραετή θητεία της κ. Φώφης Γεννηματά στο τιμόνι του ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, θα διακρίνει πολλά θετικά αλλά και λάθη. Παρέλαβε το κόμμα εν πολλοίς λαβωμένο από τη συνεργασία του 2013-15 με τη ΝΔ του κ. Α. Σαμαρά, στην οποία οφείλεται και το χαμηλότερο ποσοστό που βρέθηκε ποτέ (4,68%) στις εκλογές της 11ης Μαρτίου 2015.
Αποτέλεσμα αυτής ήταν η μαζική μεταπήδηση της μεσαίας τάξης και των μη προνομιούχων που παραδοσιακά εξέφραζε το ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκείνη την περίοδο ασκούσε μία έντονα λαϊκίστικη αντιπολίτευση, απευθυνόμενος σαφώς σε ένα ακροατήριο που αναζητούσε ένα νέο όραμα και θεωρούσε «προδοσία» την συγκυβέρνηση με τη Δεξιά, τον άλλοτε παραδοσιακό αντίπαλο 40 και πλέον ετών.
Στόχος της προέδρου, αλλά και απαίτηση των 300.000 φίλων και στελεχών που την επέλεξαν μεταξύ των συνυποψήφιων για την αρχηγία, ήταν να ενώσει τα κομμάτια του κόμματος, ώστε να αποκτήσει και πάλι μία δυναμική που θα έφερνε πίσω τους χαμένους ψηφοφόρους και θα αποκτούσε μια εν δυνάμει πολιτική κίνηση με απώτερο στόχο την διεκδίκηση της εξουσίας.
Στα χρόνια που πέρασαν, εν μέρει ο στόχος επετεύχθη. Κάποιοι επέστρεψαν στο «μαντρί», έστω και ως συνεργαζόμενα κόμματα, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, με το ΚΙΔΗΣΟ, ο Σταύρος Θοεδωράκης με το Ποτάμι, κ.α και κάποιοι ξανάφυγαν, ενώ θεωρήθηκε από πολλούς μέγα λάθος η απομάκρυνση, εν μέσω της προεκλογικής περιόδου, του κ. Ευαγγ. Βενιζέλου. Επίσης, δεν κατάφερε να ενεργοποιήσει κορυφαία στελέχη όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Δημήτρης Ρέππας, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης κ.α, κάποια εκ των οποίων στην πορεία μεταπήδησαν και αξιοποιήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ (Μπόλαρης, Τζάκρη, Ραγκούσης, Ξενογιαννακοπούλου κ.α) και κάποια άλλα, τώρα από τη ΝΔ.
Η αντιπολιτευτική τακτική που ακολούθησε στα 4,5 χρόνια κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν ξεκάθαρη ως προς τον «διμέτωπο» που είχε κηρύξει, τόσο εναντίων της κυβέρνησης, όσο και της ΝΔ. Και αυτό γιατί δεν μπορούσε να καταδικάσει το παρελθόν της συγκυβέρνησης με το «πήραμε την ευθύνη και σώσαμε τη χώρα από τη χρεοκοπία». Ταυτόχρονα όμως, δεν ήταν σε θέση να αναδείξει στο εύρος και πλάτος τις «αριστερές αλχημείες» και «θολούρες» που ενσάρκωνε η πολιτική του κ. Αλ. Τσίπρα σε όλα τα επίπεδα, ώστε να κρατά συμπαγές τον πυρήνα του οργανωμένου ΣΥΡΙΖΑ μετά την απομάκρυνση των Λαφαζανικών και της κ. Ζωής Κωσνταντοπούλου. Και παρά το γεγονός ότι συγκυβερνούσε με το σκληρότερο κομμάτι της Δεξιάς και αγαπημένο παιδί των Καραμανλικών, τον κ. Π. Καμμένο. Ταυτόχρονα, όπως απέδειξε η εκλογική αναμέτρηση του Ιουλίου 2019, έχασε, παρότι διπλασίασε τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ (8,1%), το επικοινωνιακό πλεονέκτημα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ που κατηγορούσε το τρίτο κόμμα ως δεκανίκι της Δεξιάς. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η μαζική μετακίνηση δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΝΔ, ώστε να «καθαρίσει» το πολιτικό παιχνίδι και σαφώς το τοπίο.
Με δεδομένο τον υπάρχοντα μηχανισμό στη Χαρ. Τρικούπη, δεν ήταν δύσκολο να ξεκινήσει μια νέα εσωστρέφεια, τόσο από τον προηγούμενο αντίπαλο κ. Νίκο Ανδρουλάκη, όσο και από Παύλο Γερουλάνο, ο οποίος ζητά την εκ νέου ενεργοποίηση του κόμματος ΠΑΣΟΚ ως brand name.
Η απόφαση για fust truck συνέδριο προκειμένου να «μαζευτεί» η νέα εσωστρέφεια δεν δείχνει να έχει καλό τέλος. Είναι ξεκάθαρο ότι το ¼ των παρευρισκόμενων συνέδρων στο ΠΑΣΟΚ, δεν νομιμοποιεί καμία απόφαση, πόσο μάλλον τη συγχώνευση ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και την παράταση της θητείας της προέδρου για άλλα 2 χρόνια. Και αυτό γιατί, οι πλέον των 4.000 απουσιαζόντων συνέδρων-που επικαλέστηκαν οικονομικό πρόβλημα – ή είχαν πράγματι πρόβλημα, ή δεν ήθελαν να συμμετέχουν σε μία παρωδία. Αν ισχύει το δεύτερο τότε οι εξελίξεις θα είναι άμεσες. Ο μεν Ν. Ανδρουλάκης δεν σήκωσε τους τόνους προφανώς αναμένοντας το επόμενο διάστημα και έχοντας ως ισχυρό χαρτί το μηχανισμό που έχει στήσει, αλλά και το γεγονός ότι θα συμμετέχει στα όργανα του κόμματος. Ο δε Γερουλάνος που σήκωσε το «γάντι», δεν είναι μέλος του ΚΙΝΑΛ και δεν συμμετέχει σε κανένα από τα όργανα, αλλά πιστώνεται με πολλά θετικά. Αφενός με τον ξεκάθαρο λόγο «Ιδεολογικός αντίπαλος η ΝΔ, πολιτικός αντίπαλος ο ΣΥΡΙΖΑ». Αφετέρου στο γεγονός ότι παρότι αναδείχθηκε στην πολιτική από τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν έφυγε από το ΠΑΣΟΚ και δεν ακολούθησε τον ΓΑΠ στο ΚΙΔΗΣΟ.
ΥΓ. Μπορεί οι 1.230 σύνεδροι να ψήφισαν –με συντριπτική πλειοψηφία- την εισήγηση της προέδρου. Η γκρίνια στους διαδρόμους του ΣΕΦ ήταν πολύ μεγάλη και η αναμονή εξελίξεων θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Αντώνης Βασιλόπουλος
antonpaper@yahoo.com
www.bankingnews.gr
Αποτέλεσμα αυτής ήταν η μαζική μεταπήδηση της μεσαίας τάξης και των μη προνομιούχων που παραδοσιακά εξέφραζε το ΠΑΣΟΚ, στον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εκείνη την περίοδο ασκούσε μία έντονα λαϊκίστικη αντιπολίτευση, απευθυνόμενος σαφώς σε ένα ακροατήριο που αναζητούσε ένα νέο όραμα και θεωρούσε «προδοσία» την συγκυβέρνηση με τη Δεξιά, τον άλλοτε παραδοσιακό αντίπαλο 40 και πλέον ετών.
Στόχος της προέδρου, αλλά και απαίτηση των 300.000 φίλων και στελεχών που την επέλεξαν μεταξύ των συνυποψήφιων για την αρχηγία, ήταν να ενώσει τα κομμάτια του κόμματος, ώστε να αποκτήσει και πάλι μία δυναμική που θα έφερνε πίσω τους χαμένους ψηφοφόρους και θα αποκτούσε μια εν δυνάμει πολιτική κίνηση με απώτερο στόχο την διεκδίκηση της εξουσίας.
Στα χρόνια που πέρασαν, εν μέρει ο στόχος επετεύχθη. Κάποιοι επέστρεψαν στο «μαντρί», έστω και ως συνεργαζόμενα κόμματα, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, με το ΚΙΔΗΣΟ, ο Σταύρος Θοεδωράκης με το Ποτάμι, κ.α και κάποιοι ξανάφυγαν, ενώ θεωρήθηκε από πολλούς μέγα λάθος η απομάκρυνση, εν μέσω της προεκλογικής περιόδου, του κ. Ευαγγ. Βενιζέλου. Επίσης, δεν κατάφερε να ενεργοποιήσει κορυφαία στελέχη όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Δημήτρης Ρέππας, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης κ.α, κάποια εκ των οποίων στην πορεία μεταπήδησαν και αξιοποιήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ (Μπόλαρης, Τζάκρη, Ραγκούσης, Ξενογιαννακοπούλου κ.α) και κάποια άλλα, τώρα από τη ΝΔ.
Η αντιπολιτευτική τακτική που ακολούθησε στα 4,5 χρόνια κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ήταν ξεκάθαρη ως προς τον «διμέτωπο» που είχε κηρύξει, τόσο εναντίων της κυβέρνησης, όσο και της ΝΔ. Και αυτό γιατί δεν μπορούσε να καταδικάσει το παρελθόν της συγκυβέρνησης με το «πήραμε την ευθύνη και σώσαμε τη χώρα από τη χρεοκοπία». Ταυτόχρονα όμως, δεν ήταν σε θέση να αναδείξει στο εύρος και πλάτος τις «αριστερές αλχημείες» και «θολούρες» που ενσάρκωνε η πολιτική του κ. Αλ. Τσίπρα σε όλα τα επίπεδα, ώστε να κρατά συμπαγές τον πυρήνα του οργανωμένου ΣΥΡΙΖΑ μετά την απομάκρυνση των Λαφαζανικών και της κ. Ζωής Κωσνταντοπούλου. Και παρά το γεγονός ότι συγκυβερνούσε με το σκληρότερο κομμάτι της Δεξιάς και αγαπημένο παιδί των Καραμανλικών, τον κ. Π. Καμμένο. Ταυτόχρονα, όπως απέδειξε η εκλογική αναμέτρηση του Ιουλίου 2019, έχασε, παρότι διπλασίασε τα ποσοστά του ΚΙΝΑΛ (8,1%), το επικοινωνιακό πλεονέκτημα έναντι του ΣΥΡΙΖΑ που κατηγορούσε το τρίτο κόμμα ως δεκανίκι της Δεξιάς. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η μαζική μετακίνηση δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΝΔ, ώστε να «καθαρίσει» το πολιτικό παιχνίδι και σαφώς το τοπίο.
Με δεδομένο τον υπάρχοντα μηχανισμό στη Χαρ. Τρικούπη, δεν ήταν δύσκολο να ξεκινήσει μια νέα εσωστρέφεια, τόσο από τον προηγούμενο αντίπαλο κ. Νίκο Ανδρουλάκη, όσο και από Παύλο Γερουλάνο, ο οποίος ζητά την εκ νέου ενεργοποίηση του κόμματος ΠΑΣΟΚ ως brand name.
Η απόφαση για fust truck συνέδριο προκειμένου να «μαζευτεί» η νέα εσωστρέφεια δεν δείχνει να έχει καλό τέλος. Είναι ξεκάθαρο ότι το ¼ των παρευρισκόμενων συνέδρων στο ΠΑΣΟΚ, δεν νομιμοποιεί καμία απόφαση, πόσο μάλλον τη συγχώνευση ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ και την παράταση της θητείας της προέδρου για άλλα 2 χρόνια. Και αυτό γιατί, οι πλέον των 4.000 απουσιαζόντων συνέδρων-που επικαλέστηκαν οικονομικό πρόβλημα – ή είχαν πράγματι πρόβλημα, ή δεν ήθελαν να συμμετέχουν σε μία παρωδία. Αν ισχύει το δεύτερο τότε οι εξελίξεις θα είναι άμεσες. Ο μεν Ν. Ανδρουλάκης δεν σήκωσε τους τόνους προφανώς αναμένοντας το επόμενο διάστημα και έχοντας ως ισχυρό χαρτί το μηχανισμό που έχει στήσει, αλλά και το γεγονός ότι θα συμμετέχει στα όργανα του κόμματος. Ο δε Γερουλάνος που σήκωσε το «γάντι», δεν είναι μέλος του ΚΙΝΑΛ και δεν συμμετέχει σε κανένα από τα όργανα, αλλά πιστώνεται με πολλά θετικά. Αφενός με τον ξεκάθαρο λόγο «Ιδεολογικός αντίπαλος η ΝΔ, πολιτικός αντίπαλος ο ΣΥΡΙΖΑ». Αφετέρου στο γεγονός ότι παρότι αναδείχθηκε στην πολιτική από τον Γιώργο Παπανδρέου, δεν έφυγε από το ΠΑΣΟΚ και δεν ακολούθησε τον ΓΑΠ στο ΚΙΔΗΣΟ.
ΥΓ. Μπορεί οι 1.230 σύνεδροι να ψήφισαν –με συντριπτική πλειοψηφία- την εισήγηση της προέδρου. Η γκρίνια στους διαδρόμους του ΣΕΦ ήταν πολύ μεγάλη και η αναμονή εξελίξεων θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.
Αντώνης Βασιλόπουλος
antonpaper@yahoo.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών