Η Ευρώπη θα πρέπει να προετοιμαστεί για ένα νέο κύμα προσφύγων εξαιτίας των τουρκικών ενεργειών στη ΒΑ Συρία
Την εκτίμηση ότι η Ελλάδα θα είναι η χώρα που θα κληθεί να πληρώσει βαρύ τίμημα από τις τουρκικές επιχειρήσεις στη ΒΑ Συρία, με δεδομένο ότι θα υπάρξει ένα νέα κύμα προσφύγων, τονίζει σε ανάλυσή του το Foreign Policy.
Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, Γιάννης Βαβουλιας, «Πριν από λίγες εβδομάδες, η είσοδος στο προσφυγικό στρατόπεδο του Κατσικά στη βορειοδυτική Ελλάδα μπλοκαρίστηκε.
Αρχικά θεωρήθηκε ότι οι ντόπιοι διαμαρτύρονταν για τη μεταφορά και νέων προσφύγων.
Ωστόσο, διαπιστώθηκε γρήγορα ότι οι ίδιοι οι πρόσφυγες ήταν οι διαδηλωτές.
Σκοπός τους ήταν να αποφευχθεί η άφιξη αστυνομικών λεωφορείων που έφερναν περισσότερους ανθρώπους στο στρατόπεδο.
Έχω επισκεφθεί αυτό το στρατόπεδο αρκετές φορές από το 2016.
Πρόκειται για μια πρώην στρατιωτική εγκατάσταση που μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 350 άτομα.
Όταν έλαβε χώρα η διαδήλωση, σχεδόν 1.000 άνθρωποι ζούσαν σε αυτό, σε περιορισμένες συνθήκες μέσα σε μια περιοχή επιρρεπή σε πλημμύρες.
Λίγες μέρες αργότερα, μεγάλες καταιγίδες έπληξαν την περιοχή.
Ο Κατσικάς είναι ένα μικρό κομμάτι μιας ευρύτερης, πολύ πιο ζοφερή εικόνας.
Ο διαβόητος καταυλισμός Μόρια στο νησί της Λέσβου έχει τριπλασιαστεί σε μέγεθος από το 2015.
Περισσότεροι από 13.000 ζουν μέσα και γύρω από μια εγκατάσταση της οποίας η χωρητικότητα υποτίθεται ότι είναι για μόλις 3.000.
Οι συνθήκες μέσα στο στρατόπεδο είναι σκληρές.
Ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται, η βία είναι έκδηλη, και όλο και περισσότερα παιδιά παρουσιάζουν συμπτώματα «συνδρόμου παραίτησης» - απλά ξαπλώνουν και σταματούν να αλληλεπιδρούν με τους άλλους, μια κατάσταση που επηρεάζει κυρίως τα ψυχικά τραυματισμένα παιδιά και τους εφήβους στη μέση μιας έντονης και μακρά διαδικασία μετανάστευσης ", σύμφωνα με τους ειδικούς.
Μια παρόμοια κατάσταση υπάρχει στη Σάμο, με τα ίδια ακριβώς προβλήματα.
Τα στρατόπεδα σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση.
Τα στρατόπεδα είναι μια έκφραση της αυτοτραυματισμένης ανικανότητας της ηπείρου: η αργοπορία της ελληνικής γραφειοκρατίας και η επιμονή άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία, που δεν επιθυμούν να δείξουν αλληλεγγύη.
Αυτό μας φέρνει στον Τούρκο πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan και την απειλή που εξέφρασε την περασμένη εβδομάδα ότι θα «ανοίξει τις πύλες και να στείλει 3,6 εκατομμύρια πρόσφυγες» μέσω του Αιγαίου στην Ευρώπη, αν η Γηραιά Ήπειρος προσπαθήσει να παρέμβει στην εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία.
Η απειλή είναι αποτελεσματική επειδή δημιουργεί άβολα ερωτήματα σχετικά με την ετοιμότητα της Ευρώπης για μια νέα κρίση των προσφύγων που προέρχεται από τη Μέση Ανατολή.
"Είναι το δικαίωμά μας να το πούμε αυτό", δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlut Cavusoglu σε συνέντευξή του στην Deutsche Welle.
"Δεν είναι απειλή και δεν είναι μπλόφα.
Αυτή είναι απλώς η απάντηση σε μια στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ο Erdogan πιστεύει σαφώς ότι η Ευρώπη του έχει δώσει το προβάδισμα σε κάθε συζήτηση σχετικά με τη μετανάστευση.
Εάν ναι, η Ευρώπη το έχει κάνει άσκοπα.
Το ερώτημα εάν η ήπειρος έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί τους πρόσφυγες που φιλοξενούν σήμερα η Τουρκία επιτρέπει μια απλή απάντηση: όχι.
Η Ελλάδα φιλοξένησε οικιοθελώς ένα εκατομμύριο άνθρωποι από την Αλβανία και άλλες βαλκανικές χώρες στη δεκαετία του 1990.
Συγκριτικά η διανομή περίπου 3,6 εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρη την ήπειρο είναι ένα μικρό πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι ότι οι ενδοκοινοτικές συγκρούσεις έχουν αποδυναμώσει την αποφασιστικότητα του μπλοκ.
Η συμφωνία μετανάστευσης μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας το 2016, η οποία καθιέρωσε την Τουρκία ως «φράγμα» για τους Σύρους και άλλους που φεύγουν προς την Ευρώπη, ήταν εξ αρχής καταδικασμένη να αποτύχει.
Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι τα κονδύλια που υποσχέθηκαν στην Τουρκία ήταν ένα «τίποτα» σε σχέση με το καθήκον που της ζητήθηκε, αλλά και λόγω της μακράς ιστορίας της χώρας που χρησιμοποιεί τους μετανάστες για πολιτικούς σκοπούς.
Οι τάσεις επιταχύνθηκαν από την ταχεία μεταστροφή της Τουρκίας από κάπως ασταθή σύμμαχο σε αναξιόπιστο περιφερειακό παράγοντα.
Σε πρόσφατη έκθεση του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Διάλογο των Πολιτισμών, η Τουρκία χαρακτηρίζεται ως «ένα πολιτισμένο κράτος» που καθορίζει τα συμφέροντά του κατά τρόπους αντίθετους προς τη Δύση.
Ο Ν. Selin Senocak της UNESCO γράφει: «Ειδικά μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016, η Τουρκία αισθάνθηκε προδομένη από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, σηματοδοτώντας μια καμπή στην πολιτική ιστορία της Τουρκίας και των διπλωματικών της σχέσεων με Ένωση και ΗΠΑ».
Αυτό έχει μεταφραστεί σε απαγωγές Αμερικανών πολιτών στην Τουρκία, στη συνεχή παρενόχληση ελληνικών και κυπριακών σκαφών και αεροσκαφών γύρω από το Αιγαίο και τώρα στις απειλές για διατάραξη των ευρωπαϊκών κοινωνιών με την αποστολή προσφύγων.
Το ερώτημα ήταν πάντα τι θα κάνει η Ευρώπη για να προετοιμαστεί για το επόμενο αναπόφευκτο κύμα μεταναστών με το χρόνο που είχε αγοράσει η συμφωνία. Δυστυχώς, δεν σημειώθηκε καμία πρόοδο προς δίκαιες και ανθρώπινες λύσεις.
Η σκόπιμη επιλογή της Ευρώπης να κρατήσει τους πρόσφυγες σε σκληρές συνθήκες στα ελληνικά νησιά έχει καταστήσει το γεγονός αυτό αντικείμενο διαρκούς δυνητικού εκβιασμού από την κυβέρνηση του Erdogan.
Παρά τις απειλές των κυρώσεων από την ΕΕ ενόψει της βίαιης εισβολής του στη Συρία, ο Erdogan μπορεί να αισθάνεται σίγουρος ότι λίγα θα γίνουν σε απάντηση.
Πράγματι, κρίνοντας από τις συνθήκες στα ελληνικά στρατόπεδα, φαίνεται προφανές ότι η Ευρώπη είναι απλά πολύ εκτεθειμένη σε μια άλλη κρίση των προσφύγων για να θεωρήσει ότι απλά ο Erdogan μπλοφάρει.
Ωστόσο, ακριβώς αυτό πρέπει να προετοιμαστεί να κάνει.
Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα άμεσο πρόγραμμα βοήθειας της ΕΕ και οι πρόσφυγες να μεταφέρονται από τα ελληνικά νησιά σε άλλες χώρες.
Οι εγκαταστάσεις στην Ελλάδα θα πρέπει να αναβαθμιστούν για να σταματήσουν τα δεινά εκείνων που παραμένουν.
Και εν τω μεταξύ, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να συνεργαστεί ενεργά με μη κυβερνητικές οργανώσεις και άλλες ομάδες για να στεγάσει πρόσφυγες εκτός των καταυλισμών, παρά να συνεχίσει την τρέχουσα εχθρική προσέγγιση.
Κυνικοί και οπορτουνιστές πολιτικοί όπως ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Viktor Orban ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται τις χριστιανικές αξίες ενώ συμπεριφέρονται με τους πιο μη-χριστιανικούς τρόπους που μπορούν να φανταστούν, κλείνοντας τις πόρτες της χώρας σε όσους έχουν ανάγκη και αρνούμενοι βοήθεια σε εκείνους που είναι ήδη εκεί.
Στην πραγματικότητα, η Ουγγαρία διέλυσε αρχικά το πέρασμα των προσφύγων στα Βαλκάνια και στη Γερμανία - όπου οι περισσότεροι ήθελαν να (και εξακολουθούν να θέλουν) να τακτοποιήσουν - κλείνοντας τα σύνορά της, πράγμα που τους ανάγκασε έκτοτε να παραμένουν στην Ελλάδα.
Οι λαϊκιστές, όπως ο Orban, δεν μπορούν να παρεμποδίσουν την ικανότητα της Ευρώπης να επιλύσει προσεχείς γεωστρατηγικές προκλήσεις.
Μια ήπειρος τόσο πλούσια και ειρηνική όσο η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει να ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να φιλοξενήσει τις λίγες χιλιάδες που έχουν κολλήσει στην Ελλάδα και όσοι φτάσουν στις ακτές της από ενεργές ζώνες πολέμου.
Είναι η Ευρώπη έτοιμη να ανοίξει τα σύνορά της σε εκείνους τους Σύρους και τους Κούρδους που σύντομα θα μπορούσαν να αναζητήσουν καταφύγιο εκεί;
Τα άθλια στρατόπεδα της Ελλάδας δεν αρκούν.
Αλλά αυτή η κατάσταση μπορεί και πρέπει να καθοριστεί.
Η Ευρώπη δεν πρέπει να ενταχθεί σε διαγωνισμό με τον Erdogan για το ποιος μπορεί να κάνει τους πρόσφυγες να ζήσουν πιο άθλια.
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει τόσο τους πρόσφυγες όσο και τους ίδιους τους Ευρωπαίους.
Σε τέτοιους διαγωνισμούς, δεν υπάρχουν ποτέ νικητές».
www.bankingnews.gr
Όπως αναφέρει ο αρθρογράφος, Γιάννης Βαβουλιας, «Πριν από λίγες εβδομάδες, η είσοδος στο προσφυγικό στρατόπεδο του Κατσικά στη βορειοδυτική Ελλάδα μπλοκαρίστηκε.
Αρχικά θεωρήθηκε ότι οι ντόπιοι διαμαρτύρονταν για τη μεταφορά και νέων προσφύγων.
Ωστόσο, διαπιστώθηκε γρήγορα ότι οι ίδιοι οι πρόσφυγες ήταν οι διαδηλωτές.
Σκοπός τους ήταν να αποφευχθεί η άφιξη αστυνομικών λεωφορείων που έφερναν περισσότερους ανθρώπους στο στρατόπεδο.
Έχω επισκεφθεί αυτό το στρατόπεδο αρκετές φορές από το 2016.
Πρόκειται για μια πρώην στρατιωτική εγκατάσταση που μπορεί να φιλοξενήσει περίπου 350 άτομα.
Όταν έλαβε χώρα η διαδήλωση, σχεδόν 1.000 άνθρωποι ζούσαν σε αυτό, σε περιορισμένες συνθήκες μέσα σε μια περιοχή επιρρεπή σε πλημμύρες.
Λίγες μέρες αργότερα, μεγάλες καταιγίδες έπληξαν την περιοχή.
Ο Κατσικάς είναι ένα μικρό κομμάτι μιας ευρύτερης, πολύ πιο ζοφερή εικόνας.
Ο διαβόητος καταυλισμός Μόρια στο νησί της Λέσβου έχει τριπλασιαστεί σε μέγεθος από το 2015.
Περισσότεροι από 13.000 ζουν μέσα και γύρω από μια εγκατάσταση της οποίας η χωρητικότητα υποτίθεται ότι είναι για μόλις 3.000.
Οι συνθήκες μέσα στο στρατόπεδο είναι σκληρές.
Ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται, η βία είναι έκδηλη, και όλο και περισσότερα παιδιά παρουσιάζουν συμπτώματα «συνδρόμου παραίτησης» - απλά ξαπλώνουν και σταματούν να αλληλεπιδρούν με τους άλλους, μια κατάσταση που επηρεάζει κυρίως τα ψυχικά τραυματισμένα παιδιά και τους εφήβους στη μέση μιας έντονης και μακρά διαδικασία μετανάστευσης ", σύμφωνα με τους ειδικούς.
Μια παρόμοια κατάσταση υπάρχει στη Σάμο, με τα ίδια ακριβώς προβλήματα.
Τα στρατόπεδα σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα δεν είναι σε καλύτερη κατάσταση.
Τα στρατόπεδα είναι μια έκφραση της αυτοτραυματισμένης ανικανότητας της ηπείρου: η αργοπορία της ελληνικής γραφειοκρατίας και η επιμονή άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Πολωνία και η Ουγγαρία, που δεν επιθυμούν να δείξουν αλληλεγγύη.
Αυτό μας φέρνει στον Τούρκο πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan και την απειλή που εξέφρασε την περασμένη εβδομάδα ότι θα «ανοίξει τις πύλες και να στείλει 3,6 εκατομμύρια πρόσφυγες» μέσω του Αιγαίου στην Ευρώπη, αν η Γηραιά Ήπειρος προσπαθήσει να παρέμβει στην εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία.
Η απειλή είναι αποτελεσματική επειδή δημιουργεί άβολα ερωτήματα σχετικά με την ετοιμότητα της Ευρώπης για μια νέα κρίση των προσφύγων που προέρχεται από τη Μέση Ανατολή.
"Είναι το δικαίωμά μας να το πούμε αυτό", δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Mevlut Cavusoglu σε συνέντευξή του στην Deutsche Welle.
"Δεν είναι απειλή και δεν είναι μπλόφα.
Αυτή είναι απλώς η απάντηση σε μια στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Ο Erdogan πιστεύει σαφώς ότι η Ευρώπη του έχει δώσει το προβάδισμα σε κάθε συζήτηση σχετικά με τη μετανάστευση.
Εάν ναι, η Ευρώπη το έχει κάνει άσκοπα.
Το ερώτημα εάν η ήπειρος έχει τη δυνατότητα να διαχειριστεί τους πρόσφυγες που φιλοξενούν σήμερα η Τουρκία επιτρέπει μια απλή απάντηση: όχι.
Η Ελλάδα φιλοξένησε οικιοθελώς ένα εκατομμύριο άνθρωποι από την Αλβανία και άλλες βαλκανικές χώρες στη δεκαετία του 1990.
Συγκριτικά η διανομή περίπου 3,6 εκατομμυρίων ανθρώπων σε ολόκληρη την ήπειρο είναι ένα μικρό πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι ότι οι ενδοκοινοτικές συγκρούσεις έχουν αποδυναμώσει την αποφασιστικότητα του μπλοκ.
Η συμφωνία μετανάστευσης μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας το 2016, η οποία καθιέρωσε την Τουρκία ως «φράγμα» για τους Σύρους και άλλους που φεύγουν προς την Ευρώπη, ήταν εξ αρχής καταδικασμένη να αποτύχει.
Αυτό δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι τα κονδύλια που υποσχέθηκαν στην Τουρκία ήταν ένα «τίποτα» σε σχέση με το καθήκον που της ζητήθηκε, αλλά και λόγω της μακράς ιστορίας της χώρας που χρησιμοποιεί τους μετανάστες για πολιτικούς σκοπούς.
Οι τάσεις επιταχύνθηκαν από την ταχεία μεταστροφή της Τουρκίας από κάπως ασταθή σύμμαχο σε αναξιόπιστο περιφερειακό παράγοντα.
Σε πρόσφατη έκθεση του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Διάλογο των Πολιτισμών, η Τουρκία χαρακτηρίζεται ως «ένα πολιτισμένο κράτος» που καθορίζει τα συμφέροντά του κατά τρόπους αντίθετους προς τη Δύση.
Ο Ν. Selin Senocak της UNESCO γράφει: «Ειδικά μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016, η Τουρκία αισθάνθηκε προδομένη από τις ΗΠΑ και την ΕΕ, σηματοδοτώντας μια καμπή στην πολιτική ιστορία της Τουρκίας και των διπλωματικών της σχέσεων με Ένωση και ΗΠΑ».
Αυτό έχει μεταφραστεί σε απαγωγές Αμερικανών πολιτών στην Τουρκία, στη συνεχή παρενόχληση ελληνικών και κυπριακών σκαφών και αεροσκαφών γύρω από το Αιγαίο και τώρα στις απειλές για διατάραξη των ευρωπαϊκών κοινωνιών με την αποστολή προσφύγων.
Το ερώτημα ήταν πάντα τι θα κάνει η Ευρώπη για να προετοιμαστεί για το επόμενο αναπόφευκτο κύμα μεταναστών με το χρόνο που είχε αγοράσει η συμφωνία. Δυστυχώς, δεν σημειώθηκε καμία πρόοδο προς δίκαιες και ανθρώπινες λύσεις.
Η σκόπιμη επιλογή της Ευρώπης να κρατήσει τους πρόσφυγες σε σκληρές συνθήκες στα ελληνικά νησιά έχει καταστήσει το γεγονός αυτό αντικείμενο διαρκούς δυνητικού εκβιασμού από την κυβέρνηση του Erdogan.
Παρά τις απειλές των κυρώσεων από την ΕΕ ενόψει της βίαιης εισβολής του στη Συρία, ο Erdogan μπορεί να αισθάνεται σίγουρος ότι λίγα θα γίνουν σε απάντηση.
Πράγματι, κρίνοντας από τις συνθήκες στα ελληνικά στρατόπεδα, φαίνεται προφανές ότι η Ευρώπη είναι απλά πολύ εκτεθειμένη σε μια άλλη κρίση των προσφύγων για να θεωρήσει ότι απλά ο Erdogan μπλοφάρει.
Ωστόσο, ακριβώς αυτό πρέπει να προετοιμαστεί να κάνει.
Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα άμεσο πρόγραμμα βοήθειας της ΕΕ και οι πρόσφυγες να μεταφέρονται από τα ελληνικά νησιά σε άλλες χώρες.
Οι εγκαταστάσεις στην Ελλάδα θα πρέπει να αναβαθμιστούν για να σταματήσουν τα δεινά εκείνων που παραμένουν.
Και εν τω μεταξύ, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να συνεργαστεί ενεργά με μη κυβερνητικές οργανώσεις και άλλες ομάδες για να στεγάσει πρόσφυγες εκτός των καταυλισμών, παρά να συνεχίσει την τρέχουσα εχθρική προσέγγιση.
Κυνικοί και οπορτουνιστές πολιτικοί όπως ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Viktor Orban ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται τις χριστιανικές αξίες ενώ συμπεριφέρονται με τους πιο μη-χριστιανικούς τρόπους που μπορούν να φανταστούν, κλείνοντας τις πόρτες της χώρας σε όσους έχουν ανάγκη και αρνούμενοι βοήθεια σε εκείνους που είναι ήδη εκεί.
Στην πραγματικότητα, η Ουγγαρία διέλυσε αρχικά το πέρασμα των προσφύγων στα Βαλκάνια και στη Γερμανία - όπου οι περισσότεροι ήθελαν να (και εξακολουθούν να θέλουν) να τακτοποιήσουν - κλείνοντας τα σύνορά της, πράγμα που τους ανάγκασε έκτοτε να παραμένουν στην Ελλάδα.
Οι λαϊκιστές, όπως ο Orban, δεν μπορούν να παρεμποδίσουν την ικανότητα της Ευρώπης να επιλύσει προσεχείς γεωστρατηγικές προκλήσεις.
Μια ήπειρος τόσο πλούσια και ειρηνική όσο η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει να ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να φιλοξενήσει τις λίγες χιλιάδες που έχουν κολλήσει στην Ελλάδα και όσοι φτάσουν στις ακτές της από ενεργές ζώνες πολέμου.
Είναι η Ευρώπη έτοιμη να ανοίξει τα σύνορά της σε εκείνους τους Σύρους και τους Κούρδους που σύντομα θα μπορούσαν να αναζητήσουν καταφύγιο εκεί;
Τα άθλια στρατόπεδα της Ελλάδας δεν αρκούν.
Αλλά αυτή η κατάσταση μπορεί και πρέπει να καθοριστεί.
Η Ευρώπη δεν πρέπει να ενταχθεί σε διαγωνισμό με τον Erdogan για το ποιος μπορεί να κάνει τους πρόσφυγες να ζήσουν πιο άθλια.
Αυτό είναι κάτι που πρέπει να απασχολήσει τόσο τους πρόσφυγες όσο και τους ίδιους τους Ευρωπαίους.
Σε τέτοιους διαγωνισμούς, δεν υπάρχουν ποτέ νικητές».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών