γράφει : Σοφία Ζαφείρη
Η διαδικασία της αποπομπής είναι χρονοβόρα και πιθανότερο είναι ότι θα δράσει υπέρ και όχι κατά του Trump
Η απόφαση της προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων, Nancy Pelosi, να παραπέμψει με τον κίνδυνο της αποπομπής τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Donald Trump, αποτέλεσε μία κίνηση η οποία μονοπώλησε τα διεθνή ΜΜΕ.
Αιτία της παραπομπής η κατηγορία ότι ο Trump άσκησε πιέσεις στον πρόεδρο της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, ώστε να ερευνήσεις διεξοδικά τον γιο του Joe Biden (επικρατέστερου για να λάβει το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2020), ο οποίος εργάζονταν σε ουκρανική εταιρεία.
Η κατηγορία της Pelosi σαφώς δημιουργεί ένα περιβάλλον για έντονες συνομοσιολογικές αναφορές και υποθέσεις, αλλά το σίγουρο είναι ότι Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία θα αποφασίσουν βάσει τόσο των γεγονότων όσο και των συμφερόντων των δύο αμερικανικών πολιτικών δυνάμεων, Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών.
Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων για να κατορθώσει να επιτύχει τον στόχο της που δεν είναι άλλος από την αποπομπή Trump από το προεδρικό αξίωμα θα πρέπει να πείσει τους Ρεπουμπλικάνους της Γερουσίας (στην οποία διαθέτουν την πλειοψηφία) να «πουλήσουν» τον δικό τους πρόεδρο, κάτι το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν.
Σημειώνεται ότι το Δημοκρατικό Κόμμα διαθέτει την πλειοψηφία στη Βουλή, ενώ το Ρεπουμπλικανικό στη Γερουσία.
Η τελευταία φορά που ένα κόμμα ήταν έτοιμο να «δώσει» έναν δικό του πρόεδρο, ήταν μετά το Watergate.
Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Richard Nixon, γνώριζε ότι αυτό θα συμβεί και ως εκ τούτου προτίμησε να παραιτηθεί, παρά να περάσει και αυτή την καθ’ όλα ταπεινωτική διαδικασία.
Δεν ισχύει –τουλάχιστον αυτή τη στιγμή – το ίδιο για τον Trump, καθώς όχι μόνο οι Ρεπουμπλικάνοι δεν μοιάζουν έτοιμοι να τον «προδώσουν» αλλά υπάρχουν και αρκετοί Δημοκρατικοί (βουλευτές και Γερουσιαστές) που θέτουν υπό αμφισβήτηση την ορθότητα της απόφασης Pelosi.
Παράλληλα η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί –πρώτα ψηφοφορία στη Βουλή και κατόπιν στη Γερουσία- είναι τόσο χρονοβόρα που το αποτέλεσμα μπορεί να μην έχει ανακοινωθεί ακόμη και μετά από ένα 12μηνο, δηλαδή όχι αρκετά έγκαιρα πριν διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2020.
Τα πέντε σενάρια σύμφωνα με την Rabobank
H Rabobank σε εκτενή ανάλυσή της για το εν λόγω ζήτημα, έχει καταλήξει σε πέντε βασικά σενάρια για την όλη διαδικασία.
Σύμφωνα με τον χρηματοπιστωτικό όμιλο: «Στα δύο πιο πιθανά σενάρια, ο Trump παραμένει στην εξουσία, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του 2020.
Στο πρώτο σενάριο, οι Δημοκρατικοί δεν κατορθώνουν να διώξουν τον Trump, παρά την πλειοψηφία τους.
Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν η ηγεσία των Δημοκρατικών δεν καταφέρει να πείσει αρκετούς δημοκρατικούς στο Κογκρέσο ότι η παραπομπή είναι δικαιολογημένη ή αποτελεί μία έξυπνη πολιτική κίνηση.
Στο δεύτερο σενάριο, οι Δημοκρατικοί καταφέρνουν να νικήσουν στον πρόεδρο, αλλά οι Ρεπουμπλικανοί αποτρέπουν μια καταδίκη στη Γερουσία.
Ένα λιγότερο πιθανό σενάριο είναι ότι οι Ρεπουμπλικανοί εγκαταλείπουν τον Trump και συμβάλλουν στην πλειοψηφία των δύο τρίτων στη Γερουσία για να τον καταδικάσουν.
Αυτό θα οδηγούσε στην απομάκρυνσή του από το αξίωμα.
Θα χρειαστεί μια ανησυχητική μείωση της υποστήριξης των ψηφοφόρων για τους Ρεπουμπλικάνους να ακολουθήσουν αυτή την προσέγγιση.
Δύο άλλα απίθανο σενάρια περιλαμβάνουν την επίκληση της 25ης τροποποίησης.
Σε αυτή την περίπτωση, ο ίδιος αντιπρόεδρος και υπουργικό συμβούλιο του Trump, με την έγκριση του Κογκρέσου, αποφασίζει ότι η απομάκρυνσή του από το αξίωμα είναι δικαιολογημένη είτε λόγω ανεύθυνης συμπεριφοράς είτε επειδή πλήττει τις πιθανότητες επανεκλογής των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο.
Έτσι, η πρωτοβουλία θα προέλθει από το ίδιο κόμμα του Trump, όχι από τη δημοκρατική αντιπολίτευση.
Η διαδρομή "25η τροποποίηση" προσφέρει 2 σενάρια: επιστροφή στον Λευκό Οίκο ή απομάκρυνση από το αξίωμα.
Η τελευταία θα απαιτούσε τη μεγαλύτερη μείωση της υποστήριξης των ψηφοφόρων για το Trump.
Ενώ επί του παρόντος πιστεύουμε ότι ο Trump δεν θα απομακρυνθεί από το αξίωμα μέσω της όλης διαδικασίας ή μέσω της 25ης τροποποίησης, οι πιθανότητες που προσφέρουμε στα διάφορα σενάρια θα μπορούσαν να εξελιχθούν με την πάροδο του χρόνου.
Τα γεγονότα τα τελευταία χρόνια μας έχουν διδάξει ότι αυτό που φαίνεται απίθανο σήμερα θα μπορούσε να είναι πραγματικότητα στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.
Επιπλέον, η ιστορία έχει δείξει ότι στο τέλος ο Nixon εγκαταλείφθηκε από το δικό του κόμμα και ο εσωτερικός κύκλος του Reagan σκεπτόταν να επικαλείται την 25η τροποποίηση».
Strategic Culture: Το «Ukrainegate» μπορεί να αποδειχθεί ολέθριο για τους Δημοκρατικούς
Με τη φράση "Russiagate" που αποδεικνύει ότι είναι το "πιο απατηλό πολιτικό σκάνδαλο στην αμερικανική ιστορία", όπως το θέτει ο καθηγητής του Princeton Stephen Cohen, τώρα έχουμε αναδείξει μια εναλλακτική λύση, το "Ukrainegate".
Ο πρόεδρος Donald Trump κατηγορείται για κατάχρηση του γραφείου του στο Λευκό Οίκο για να ασκήσει πιέσεις στον Ουκρανός ομόλογό του Volodymyr Zelensky να ψάξει υποτιθέμενες διεφθαρμένες συναλλαγές από τον Joe Biden, τον κορυφαίο Δημοκρατικό υποψήφιο στις επικείμενες προεδρικές εκλογές το 2020.
Για να επιδεινωθεί το θέμα για τον Trump, κατηγορείται επίσης ότι απειλεί να παρακρατήσει στρατιωτική βοήθεια 250 εκατομμυρίων δολαρίων ως τρόπο να πιέσει τις αρχές του Κιέβου να διερευνήσουν τις προηγούμενες σχέσεις του Biden με την Ουκρανία, όταν ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Obama.
Αυτό θα μπορούσε να ισοδυναμεί με εκβιασμό από τον Trump, εάν αποδειχθεί.
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι ανανέωσαν με αυτόν τον τρόπο την απαίτηση για αποπομπή του Trump.
Είναι σίγουροι ότι έχουν ανακαλύψει το σημείο – κλειδί για να παρέμβουν, καθώς κατηγορούν τον πρόεδρο των ΗΠΑ ότι «κυνηγά» τον πολιτικό του αντίπαλο.
Από την πλευρά του, ο Trump αρνείται ότι οι συνομιλίες του με τον πρόεδρο της Ουκρανίας ήταν ακατάλληλες.
Είπε ότι τηλεφώνησε στον Zelensky τον Ιούλιο για να τον συγχαρεί κυρίως για την εκλογή του.
Ωστόσο, ο Trump παραδέχεται ότι ανέφερε το όνομα του Biden στον Zelensky.
Ο Trump υποστηρίζει ότι ο Joe Biden πρέπει να διερευνηθεί για πιθανή σύγκρουση συμφερόντων και «κατάχρηση» της θέσης του ως αντιπροέδρου το 2016 για να ενισχύσει τις επιχειρηματικές υποθέσεις του γιου του Hunter.
Το τηλεφώνημα του Trump με ξένο ηγέτη γέμισε την ειδησεογραφία την προηγούμενη εβδομάδα, ενώ υπήρξαν και αποκαλύψεις από έναν «πληροφοριοδότη», ότι ο Trump σε συνομιλία με κάποιον ξένο ηγέτη «έταξε διάφορα».
Η ταυτότητα του αλλοδαπού ηγέτη δεν αποκαλύφθηκε.
Αλλά αμέσως, τα αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης άρχισαν να πιστεύουν ότι ήταν ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin.
Η επιθυμία να δείξουν τον Putin έδειξε ότι ο «ρωσικός πυρετός» δεν έχει ξεπεραστεί από το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο, παρά το ότι η διετής έρευνα του Robert Mueller στην ουσία δεν απέδειξε τίποτα για τυχόν εμπλοκή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016.
Αποδείχθηκε τελικά ότι η τηλεφωνική συνομιλία του Trump δεν ήταν με τον Putin, αλλά με την Zelensky της Ουκρανίας.
Και οι αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί και τα ΜΜΕ πήραν φωτιά αντικαθιστώντας το Russiagate με το Ukrainegate.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η εναλλακτική συνωμοσία θα μπορούσε να αποδειχθεί επιζήμια για τους εχθρούς του Trump.
Διότι, παρά την εμμονή με την προσπάθεια να τεθεί υπό αμφισβήτηση ο Trump, η ανανεωμένη εστίαση στην Ουκρανία εγείρει θεμιτά και σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τις προηγούμενες συναλλαγές του Joe Biden.
Τον Μάρτιο του 2014, ο γιος του Biden, Hunter, έφυγε από το Navy Reserve λόγω των προβλημάτων που είχε με την κοκαΐνη.
Στη συνέχεια, ένα μήνα αργότερα, ο νεαρός Biden καταλήγει στο εκτελεστικό συμβούλιο της ουκρανικής εταιρείας φυσικού αερίου Burisma Holdings.
Αυτό ήταν μόνο λίγες εβδομάδες αφού η κυβέρνηση Obama και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι υποστήριξαν ένα παράνομο πραξικόπημα στο Κίεβο ενάντια στον εκλεγμένο πρόεδρο της Ουκρανίας Viktor Yanukovych.
Ο αντιπρόεδρος Biden ήταν ο άνθρωπος του Λευκού Οίκου στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας το νέο καθεστώς στο Κίεβο, οργανώνοντας οικονομική και στρατιωτική βοήθεια. Ο Μπάιντεν μάλιστα καυχιόταν πως προειδοποίησε προσωπικά τον Γιανούκοβιτς ότι το παιχνίδι ήταν ψηλά και ότι έπρεπε να αποχωρήσει κατά τη διάρκεια της ταραχώδους βίας στο δρόμο που υποστηρίχθηκε από την CIA στο Κίεβο τον Φεβρουάριο του 2014. «Ήταν ένα δολάριο σύντομο και μια μέρα αργά», Πρόεδρος.
Ο διορισμός του γελάνου του Μπάιντεν σε μια δουλειά με δαμάσκηνο στην Ουκρανία θα έπρεπε να έχει επιδείξει έντονη διερεύνηση και έρευνα από τα ΜΜΕ των ΗΠΑ. Αλλά δεν το έκανε. Κάποιος μπορεί μόνο να φανταστεί την αντίδρασή τους εάν, ας πούμε, είχε εμπλακεί το Trump και ένας από τους γιους του.
Επιπλέον, το 2016, όταν ο γενικός εισαγγελέας της Ουκρανίας Βίκτορ Σόκιν διεξήγαγε έρευνα σχετικά με καταγγελίες περί διαφθοράς και παρανομίας στην εταιρία αερίου Burisma, μεταξύ άλλων επιχειρήσεων, ο αντιπρόεδρος Joe Biden παρενέβη τον Μάιο του 2016 για να ζητήσει απόλυση του.
Ο Biden απείλησε να παρακρατήσει ένα δάνειο ύψους 1 δισ. δολαρίων από την Ουάσιγκτον, αν ο εισαγγελέας δεν έφευγε.
Αποτέλεσμα η έρευνα να σταματήσει.
Ενδεχομένως, ο Biden, ο σημερινός δημοκρατικός υποψήφιος για την προεδρία του 2020, θα μπορούσε να δει τις πιθανότητές του για εκλογή να μειώνονται.
Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ότι όσο ξετυλίγεται αυτή η υπόθεση υπάρχει πιθανότητα αυτά που θα μαθευτούν για τον Biden να αποβούν εις βάρος του.
Ο γερουσιαστής Lindsey Graham, ο οποίος είναι μέλος της Επιτροπής Δικαστικής Επιτροπής της Γερουσίας, ζήτησε αυτή την εβδομάδα έρευνα για τη συμπεριφορά του Biden στην Ουκρανία.
"Ο Joe Biden είπε ότι όλοι το κοίταξαν και δεν βρήκαν τίποτα.
Ποιος είναι όλοι;
Κανείς δεν έχει εξετάσει την Ουκρανία και τους Bidens », δήλωσε ο κ. Graham στο Fox News.
"Υπάρχει αρκετός καπνός εδώ", πρόσθεσε ο Graham.
"Υπήρξε μια σχέση μεταξύ της οικογένειας του αντιπροέδρου και του επιχειρηματικού κόσμου της Ουκρανίας που ήταν ακατάλληλη;
Δεν γνωρίζω.
Κάποιος άλλος από μένα πρέπει να το κοιτάξει και δεν εμπιστεύομαι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για μάθω τι έχει συμβεί».
Το Ukrainegate θα μπορούσε να αποδειχτεί ακόμη πιο επιζήμιο για τους Δημοκρατικούς.
Επειδή υπάρχουν αποδείξεις ότι το καθεστώς του Κιέβου που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ βοήθησε να βρουν «βρώμικες συναλλαγές» για τον Paul Manafort, τον πρώην διευθυντή της εκστρατείας Trump.
Ο Manafort αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο φυλάκισης για απάτη και φορολογικά αδικήματα που ανακαλύφθηκαν από τον Mueller.
Ο Mueller δεν βρήκε κανένα σύνδεσμο μεταξύ της Manafort και μιας «εκστρατείας επιρροής του Κρεμλίνου», όπως εικάζεται.
Ωστόσο, επειδή ο Manafort εργάστηκε στο παρελθόν ως πολιτικός διευθυντής του πρώην προέδρου της Ουκρανίας Yanukovych, θεωρήθηκε ότι υπεύθυνος ήταν ο Trump.
Το Ukrainegate έχει πολύ περισσότερους πολιτικούς σκελετούς.
Αυτοί οι σκελετοί μπορούν να γκρεμίσουν τους Δημοκρατικούς και τους υποστηρικτές των φιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης, αντί για τον Trump.
Σοφία Ζαφείρη
www.bankingnews.gr
Αιτία της παραπομπής η κατηγορία ότι ο Trump άσκησε πιέσεις στον πρόεδρο της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky, ώστε να ερευνήσεις διεξοδικά τον γιο του Joe Biden (επικρατέστερου για να λάβει το χρίσμα του Δημοκρατικού κόμματος για τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2020), ο οποίος εργάζονταν σε ουκρανική εταιρεία.
Η κατηγορία της Pelosi σαφώς δημιουργεί ένα περιβάλλον για έντονες συνομοσιολογικές αναφορές και υποθέσεις, αλλά το σίγουρο είναι ότι Βουλή των Αντιπροσώπων και Γερουσία θα αποφασίσουν βάσει τόσο των γεγονότων όσο και των συμφερόντων των δύο αμερικανικών πολιτικών δυνάμεων, Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών.
Η πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων για να κατορθώσει να επιτύχει τον στόχο της που δεν είναι άλλος από την αποπομπή Trump από το προεδρικό αξίωμα θα πρέπει να πείσει τους Ρεπουμπλικάνους της Γερουσίας (στην οποία διαθέτουν την πλειοψηφία) να «πουλήσουν» τον δικό τους πρόεδρο, κάτι το οποίο δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν.
Σημειώνεται ότι το Δημοκρατικό Κόμμα διαθέτει την πλειοψηφία στη Βουλή, ενώ το Ρεπουμπλικανικό στη Γερουσία.
Η τελευταία φορά που ένα κόμμα ήταν έτοιμο να «δώσει» έναν δικό του πρόεδρο, ήταν μετά το Watergate.
Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Richard Nixon, γνώριζε ότι αυτό θα συμβεί και ως εκ τούτου προτίμησε να παραιτηθεί, παρά να περάσει και αυτή την καθ’ όλα ταπεινωτική διαδικασία.
Δεν ισχύει –τουλάχιστον αυτή τη στιγμή – το ίδιο για τον Trump, καθώς όχι μόνο οι Ρεπουμπλικάνοι δεν μοιάζουν έτοιμοι να τον «προδώσουν» αλλά υπάρχουν και αρκετοί Δημοκρατικοί (βουλευτές και Γερουσιαστές) που θέτουν υπό αμφισβήτηση την ορθότητα της απόφασης Pelosi.
Παράλληλα η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί –πρώτα ψηφοφορία στη Βουλή και κατόπιν στη Γερουσία- είναι τόσο χρονοβόρα που το αποτέλεσμα μπορεί να μην έχει ανακοινωθεί ακόμη και μετά από ένα 12μηνο, δηλαδή όχι αρκετά έγκαιρα πριν διεξαχθούν οι επόμενες εκλογές στις ΗΠΑ τον Νοέμβριο του 2020.
Τα πέντε σενάρια σύμφωνα με την Rabobank
H Rabobank σε εκτενή ανάλυσή της για το εν λόγω ζήτημα, έχει καταλήξει σε πέντε βασικά σενάρια για την όλη διαδικασία.
Σύμφωνα με τον χρηματοπιστωτικό όμιλο: «Στα δύο πιο πιθανά σενάρια, ο Trump παραμένει στην εξουσία, τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές του 2020.
Στο πρώτο σενάριο, οι Δημοκρατικοί δεν κατορθώνουν να διώξουν τον Trump, παρά την πλειοψηφία τους.
Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν η ηγεσία των Δημοκρατικών δεν καταφέρει να πείσει αρκετούς δημοκρατικούς στο Κογκρέσο ότι η παραπομπή είναι δικαιολογημένη ή αποτελεί μία έξυπνη πολιτική κίνηση.
Στο δεύτερο σενάριο, οι Δημοκρατικοί καταφέρνουν να νικήσουν στον πρόεδρο, αλλά οι Ρεπουμπλικανοί αποτρέπουν μια καταδίκη στη Γερουσία.
Ένα λιγότερο πιθανό σενάριο είναι ότι οι Ρεπουμπλικανοί εγκαταλείπουν τον Trump και συμβάλλουν στην πλειοψηφία των δύο τρίτων στη Γερουσία για να τον καταδικάσουν.
Αυτό θα οδηγούσε στην απομάκρυνσή του από το αξίωμα.
Θα χρειαστεί μια ανησυχητική μείωση της υποστήριξης των ψηφοφόρων για τους Ρεπουμπλικάνους να ακολουθήσουν αυτή την προσέγγιση.
Δύο άλλα απίθανο σενάρια περιλαμβάνουν την επίκληση της 25ης τροποποίησης.
Σε αυτή την περίπτωση, ο ίδιος αντιπρόεδρος και υπουργικό συμβούλιο του Trump, με την έγκριση του Κογκρέσου, αποφασίζει ότι η απομάκρυνσή του από το αξίωμα είναι δικαιολογημένη είτε λόγω ανεύθυνης συμπεριφοράς είτε επειδή πλήττει τις πιθανότητες επανεκλογής των Ρεπουμπλικανών στο Κογκρέσο.
Έτσι, η πρωτοβουλία θα προέλθει από το ίδιο κόμμα του Trump, όχι από τη δημοκρατική αντιπολίτευση.
Η διαδρομή "25η τροποποίηση" προσφέρει 2 σενάρια: επιστροφή στον Λευκό Οίκο ή απομάκρυνση από το αξίωμα.
Η τελευταία θα απαιτούσε τη μεγαλύτερη μείωση της υποστήριξης των ψηφοφόρων για το Trump.
Ενώ επί του παρόντος πιστεύουμε ότι ο Trump δεν θα απομακρυνθεί από το αξίωμα μέσω της όλης διαδικασίας ή μέσω της 25ης τροποποίησης, οι πιθανότητες που προσφέρουμε στα διάφορα σενάρια θα μπορούσαν να εξελιχθούν με την πάροδο του χρόνου.
Τα γεγονότα τα τελευταία χρόνια μας έχουν διδάξει ότι αυτό που φαίνεται απίθανο σήμερα θα μπορούσε να είναι πραγματικότητα στο όχι πολύ μακρινό μέλλον.
Επιπλέον, η ιστορία έχει δείξει ότι στο τέλος ο Nixon εγκαταλείφθηκε από το δικό του κόμμα και ο εσωτερικός κύκλος του Reagan σκεπτόταν να επικαλείται την 25η τροποποίηση».
Strategic Culture: Το «Ukrainegate» μπορεί να αποδειχθεί ολέθριο για τους Δημοκρατικούς
Με τη φράση "Russiagate" που αποδεικνύει ότι είναι το "πιο απατηλό πολιτικό σκάνδαλο στην αμερικανική ιστορία", όπως το θέτει ο καθηγητής του Princeton Stephen Cohen, τώρα έχουμε αναδείξει μια εναλλακτική λύση, το "Ukrainegate".
Ο πρόεδρος Donald Trump κατηγορείται για κατάχρηση του γραφείου του στο Λευκό Οίκο για να ασκήσει πιέσεις στον Ουκρανός ομόλογό του Volodymyr Zelensky να ψάξει υποτιθέμενες διεφθαρμένες συναλλαγές από τον Joe Biden, τον κορυφαίο Δημοκρατικό υποψήφιο στις επικείμενες προεδρικές εκλογές το 2020.
Για να επιδεινωθεί το θέμα για τον Trump, κατηγορείται επίσης ότι απειλεί να παρακρατήσει στρατιωτική βοήθεια 250 εκατομμυρίων δολαρίων ως τρόπο να πιέσει τις αρχές του Κιέβου να διερευνήσουν τις προηγούμενες σχέσεις του Biden με την Ουκρανία, όταν ήταν αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Obama.
Αυτό θα μπορούσε να ισοδυναμεί με εκβιασμό από τον Trump, εάν αποδειχθεί.
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι ανανέωσαν με αυτόν τον τρόπο την απαίτηση για αποπομπή του Trump.
Είναι σίγουροι ότι έχουν ανακαλύψει το σημείο – κλειδί για να παρέμβουν, καθώς κατηγορούν τον πρόεδρο των ΗΠΑ ότι «κυνηγά» τον πολιτικό του αντίπαλο.
Από την πλευρά του, ο Trump αρνείται ότι οι συνομιλίες του με τον πρόεδρο της Ουκρανίας ήταν ακατάλληλες.
Είπε ότι τηλεφώνησε στον Zelensky τον Ιούλιο για να τον συγχαρεί κυρίως για την εκλογή του.
Ωστόσο, ο Trump παραδέχεται ότι ανέφερε το όνομα του Biden στον Zelensky.
Ο Trump υποστηρίζει ότι ο Joe Biden πρέπει να διερευνηθεί για πιθανή σύγκρουση συμφερόντων και «κατάχρηση» της θέσης του ως αντιπροέδρου το 2016 για να ενισχύσει τις επιχειρηματικές υποθέσεις του γιου του Hunter.
Το τηλεφώνημα του Trump με ξένο ηγέτη γέμισε την ειδησεογραφία την προηγούμενη εβδομάδα, ενώ υπήρξαν και αποκαλύψεις από έναν «πληροφοριοδότη», ότι ο Trump σε συνομιλία με κάποιον ξένο ηγέτη «έταξε διάφορα».
Η ταυτότητα του αλλοδαπού ηγέτη δεν αποκαλύφθηκε.
Αλλά αμέσως, τα αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης άρχισαν να πιστεύουν ότι ήταν ο Ρώσος Πρόεδρος Vladimir Putin.
Η επιθυμία να δείξουν τον Putin έδειξε ότι ο «ρωσικός πυρετός» δεν έχει ξεπεραστεί από το αμερικανικό πολιτικό κατεστημένο, παρά το ότι η διετής έρευνα του Robert Mueller στην ουσία δεν απέδειξε τίποτα για τυχόν εμπλοκή της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές του 2016.
Αποδείχθηκε τελικά ότι η τηλεφωνική συνομιλία του Trump δεν ήταν με τον Putin, αλλά με την Zelensky της Ουκρανίας.
Και οι αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί και τα ΜΜΕ πήραν φωτιά αντικαθιστώντας το Russiagate με το Ukrainegate.
Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η εναλλακτική συνωμοσία θα μπορούσε να αποδειχθεί επιζήμια για τους εχθρούς του Trump.
Διότι, παρά την εμμονή με την προσπάθεια να τεθεί υπό αμφισβήτηση ο Trump, η ανανεωμένη εστίαση στην Ουκρανία εγείρει θεμιτά και σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τις προηγούμενες συναλλαγές του Joe Biden.
Τον Μάρτιο του 2014, ο γιος του Biden, Hunter, έφυγε από το Navy Reserve λόγω των προβλημάτων που είχε με την κοκαΐνη.
Στη συνέχεια, ένα μήνα αργότερα, ο νεαρός Biden καταλήγει στο εκτελεστικό συμβούλιο της ουκρανικής εταιρείας φυσικού αερίου Burisma Holdings.
Αυτό ήταν μόνο λίγες εβδομάδες αφού η κυβέρνηση Obama και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι υποστήριξαν ένα παράνομο πραξικόπημα στο Κίεβο ενάντια στον εκλεγμένο πρόεδρο της Ουκρανίας Viktor Yanukovych.
Ο αντιπρόεδρος Biden ήταν ο άνθρωπος του Λευκού Οίκου στην Ουκρανία, υποστηρίζοντας το νέο καθεστώς στο Κίεβο, οργανώνοντας οικονομική και στρατιωτική βοήθεια. Ο Μπάιντεν μάλιστα καυχιόταν πως προειδοποίησε προσωπικά τον Γιανούκοβιτς ότι το παιχνίδι ήταν ψηλά και ότι έπρεπε να αποχωρήσει κατά τη διάρκεια της ταραχώδους βίας στο δρόμο που υποστηρίχθηκε από την CIA στο Κίεβο τον Φεβρουάριο του 2014. «Ήταν ένα δολάριο σύντομο και μια μέρα αργά», Πρόεδρος.
Ο διορισμός του γελάνου του Μπάιντεν σε μια δουλειά με δαμάσκηνο στην Ουκρανία θα έπρεπε να έχει επιδείξει έντονη διερεύνηση και έρευνα από τα ΜΜΕ των ΗΠΑ. Αλλά δεν το έκανε. Κάποιος μπορεί μόνο να φανταστεί την αντίδρασή τους εάν, ας πούμε, είχε εμπλακεί το Trump και ένας από τους γιους του.
Επιπλέον, το 2016, όταν ο γενικός εισαγγελέας της Ουκρανίας Βίκτορ Σόκιν διεξήγαγε έρευνα σχετικά με καταγγελίες περί διαφθοράς και παρανομίας στην εταιρία αερίου Burisma, μεταξύ άλλων επιχειρήσεων, ο αντιπρόεδρος Joe Biden παρενέβη τον Μάιο του 2016 για να ζητήσει απόλυση του.
Ο Biden απείλησε να παρακρατήσει ένα δάνειο ύψους 1 δισ. δολαρίων από την Ουάσιγκτον, αν ο εισαγγελέας δεν έφευγε.
Αποτέλεσμα η έρευνα να σταματήσει.
Ενδεχομένως, ο Biden, ο σημερινός δημοκρατικός υποψήφιος για την προεδρία του 2020, θα μπορούσε να δει τις πιθανότητές του για εκλογή να μειώνονται.
Ένα μεγάλο πρόβλημα είναι ότι όσο ξετυλίγεται αυτή η υπόθεση υπάρχει πιθανότητα αυτά που θα μαθευτούν για τον Biden να αποβούν εις βάρος του.
Ο γερουσιαστής Lindsey Graham, ο οποίος είναι μέλος της Επιτροπής Δικαστικής Επιτροπής της Γερουσίας, ζήτησε αυτή την εβδομάδα έρευνα για τη συμπεριφορά του Biden στην Ουκρανία.
"Ο Joe Biden είπε ότι όλοι το κοίταξαν και δεν βρήκαν τίποτα.
Ποιος είναι όλοι;
Κανείς δεν έχει εξετάσει την Ουκρανία και τους Bidens », δήλωσε ο κ. Graham στο Fox News.
"Υπάρχει αρκετός καπνός εδώ", πρόσθεσε ο Graham.
"Υπήρξε μια σχέση μεταξύ της οικογένειας του αντιπροέδρου και του επιχειρηματικού κόσμου της Ουκρανίας που ήταν ακατάλληλη;
Δεν γνωρίζω.
Κάποιος άλλος από μένα πρέπει να το κοιτάξει και δεν εμπιστεύομαι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για μάθω τι έχει συμβεί».
Το Ukrainegate θα μπορούσε να αποδειχτεί ακόμη πιο επιζήμιο για τους Δημοκρατικούς.
Επειδή υπάρχουν αποδείξεις ότι το καθεστώς του Κιέβου που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ βοήθησε να βρουν «βρώμικες συναλλαγές» για τον Paul Manafort, τον πρώην διευθυντή της εκστρατείας Trump.
Ο Manafort αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο φυλάκισης για απάτη και φορολογικά αδικήματα που ανακαλύφθηκαν από τον Mueller.
Ο Mueller δεν βρήκε κανένα σύνδεσμο μεταξύ της Manafort και μιας «εκστρατείας επιρροής του Κρεμλίνου», όπως εικάζεται.
Ωστόσο, επειδή ο Manafort εργάστηκε στο παρελθόν ως πολιτικός διευθυντής του πρώην προέδρου της Ουκρανίας Yanukovych, θεωρήθηκε ότι υπεύθυνος ήταν ο Trump.
Το Ukrainegate έχει πολύ περισσότερους πολιτικούς σκελετούς.
Αυτοί οι σκελετοί μπορούν να γκρεμίσουν τους Δημοκρατικούς και τους υποστηρικτές των φιλελεύθερων μέσων ενημέρωσης, αντί για τον Trump.
Σοφία Ζαφείρη
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών