Η διαδικασία του Brexit αποκάλυψε τη δυσκίνητη φύση της ΕΕ, σημειώνει το think tank
Η ΕΕ δεν επιθυμεί το Brexit και αν τελικά συμβεί, θα ήταν αποδεκτό μόνο, εάν είχε τη μορφή της συμφωνίας, που έθεσε η Βρετανίδα πρωθυπουργός Theresa May δύο φορές στη Βουλή των Κοινοτήτων, επισημαίνει σε ανάλυσή του το think tank, Strategic Culture Foundation, που αναφέρει χαρακτηριστικά ότι, κάλλιστα θα μπορούσε να την έχει γράψει η Γερμανίδα καγκελάριος, Angela Merkel.
Από τη συμφωνία, που παρουσίασε η May και τη συζήτηση στη βρετανική Βουλή, κατέστη σαφές, πως δεν πρόκειται για το Brexit που επέλεξε ο βρετανικός λαός και από την εξέλιξη αυτή προδομένοι είναι οι εθνικιστές του Ηνωμένου Βασιλείου.
Όπως σημειώνει το think tank, στην ΕΕ και τη βρετανική κυβέρνηση υιοθέτησαν λανθασμένες εκτιμήσεις για το είδος της συμφωνίας εξόδου, που θα μπορούσε να δεχθεί ο βρετανικός λαός και με τη συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων, υπέθεσαν, πως θα τρομάξει τους πάντες η «φρίκη» ενός άτακτου Brexit.
Ωστόσο, τονίζει το Strategic Culture Foundation, τη «φρίκη» από ένα Brexit θα δοκίμαζε πρωτίστως η Γερμανία, το τραπεζικό σύστημα της οποίας ήδη καταρρέει και η εξαγωγική της οικονομία θα υποφέρει από το ότι οι Βρετανοί θα έχουν το πλεονέκτημα της συναλλαγματικής ισοτιμίας με τη λίρα έναντι του ευρώ.
Μία πιο φθηνή λίρα θα ήταν το πρώτο αποτέλεσμα ενός άτακτου Brexit.
Καλό για τη μακρόχρονη βρετανική παραγωγή και κακό για τη Γερμανία, δεδομένου ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά για το Βερολίνο.
Οικονομικά και φιλοσοφικά, η συμφωνία δεν είναι η καλύτερη υπόθεση για το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ωστόσο το πιο σημαντικό είναι, πως απλώς πρόκειται για ένα σύμπτωμα ενός πολύ βαθύτερου προβλήματος, που αφορά στη δυσκίνητη φύση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Γερμανία και οι ελίτ που έχουν οικοδομήσει αυτή τη φύση της ΕΕ και οι μη εκλεγμένοι χρηματοδότες της, πλέον δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν οτιδήποτε εμποδίζει την ολοκλήρωση της Ένωσης.
Το κύμα των εθνικιστικών πολιτικών στην Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους να οικοδομήσουν μία πολιτική και δημοσιονομική Ένωση που υπερβαίνει σημαντικά την αρχική εντολή, την οποία έδωσαν οι ψηφοφόροι κατά την ένταξη των χωρών τους στην ΕΕ.
Και αυτό ακριβώς απειλεί να αποσυναρμολογήσει την ΕΕ της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ίδια και οι Βρυξέλλες αντιμάχονται τον βρετανικό λαό.
Πρέπει να στείλουν το σωστό μήνυμα στην Ιταλία και την Ουγγαρία και αυτός συμβαίνει επειδή θέλουν 39 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιούν το ανύπαρκτο θέμα των ιρλανδικών συνόρων για να διατηρήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο στην τελωνειακή ένωση και την ενιαία αγορά για πάντα.
H Angela Merkel και ο πρόεδρος της Κομισιόν Jean - Claude Juncker χρησιμοποίησαν ως «πιόνια» για τον σκοπό τους αυτό τα κόμματα ή τα πρόσωπα της πολιτικής σκηνής της Βρετανίας, όπως τρομακτικά είχαν μεταχειριστεί την Ελλάδα το 2015 αλλά πρόκειται για μία κατάσταση, που άνετα μπορεί να αντιστραφεί.
Μπορεί να καταφέρνουν βραχυπρόθεσμα να «παγώσουν» ένα αποφασιστικό Brexit αλλά πυροδοτούν για το μέλλον έναν νέο γύρο αποφασιστικής εξόδου από την ΕΕ, με το να υποτιμούν τον βρετανικό λαό.
Το Brexit μοιάζει ακριβώς με τις συνομιλίες για το ελληνικό χρέος, μόνο που η Merkel δεν επικαιροποίησε το σχέδιο το οποίο ήθελε να ακολουθήσει.
To Brexit δεν είναι μία βραχυπρόθεσμη διαπραγμάτευση.
Είναι μια τριετής διαδικασία που δοκίμασε την υπομονή 66 εκατομμυρίων Βρετανών.
Και έχουν δει το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ και πολλοί περισσότεροι από αυτούς δεν θέλουν να αποτελούν τμήμα της.
Merkel και Juncker προσπαθούν να διατηρήσουν την κατασκευασμένη «πυγμή» τους απέναντι στους Βρετανούς και να διατηρήσουν στη ζωή την ΕΕ, που ήδη αποτυγχάνει.
H May και το υπουργικό της συμβούλιο προσπαθούν να διατηρήσουν τη σχέση τους με την ΕΕ ενώ το ίδιο το Ηνωμένο Βασίλειο κινδυνεύει να διαλυθεί.
Οι Σκωτσέζοι πιέζουν για ανεξαρτησία, προκειμένου να παραμείνουν στην ΕΕ.
Η Ουαλία εγείρει ενστάσεις για την κατάσταση ενώ και η Βόρεια Ιρλανδία δεν θέλει να αποτελεί τον «δούρειο ίππο» οποιουδήποτε.
Βρετανική κυβέρνηση και ΕΕ έχουν υποτιμήσει εντελώς τη βούληση των πολιτών και παραβλέπουν πως η απώλεια εμπιστοσύνης στους θεσμούς, προκαλεί απώλεια εμπιστοσύνης στην οικονομία και την ικανότητά τους να διαχειριστούν οικονομικής φύσης ζητήματα.
Το Brexit θα αποτελέσει καταλύτη για τις εξελίξεις σε επίπεδο ΕΕ.
Εάν τελικά η ΕΕ δώσει παράταση στο Λονδίνο για το Brexit, τότε οι Ευρωσκεπτικιστές θα συγκεντρώσουν στις Ευρωεκλογές ένα ποσοστό 32%-33% και θα διοικήσουν το Ευρωκοινοβούλιο των 705 εδρών, το οποίο θα είναι αρκετά μεγαλύτερο, εάν συμμετάσχουν και οι Βρετανοί.
Μία παράταση στο Brexit δεν θα αποφέρει τη μαζική εκλογή των υπέρμαχων της ΕΕ, όπως ορισμένοι εκτιμούν.
Merkel και May, μπορεί να έχουν κερδίσει αυτή τη μάχη αλλά θα χάσουν τον πόλεμο, καθώς η υπόλοιπη Ευρώπη θα αντιλαμβάνεται ολοένα και πιο έντονα, πως είναι το θύμα σε ένα μέλλον, που δεν θέλει, δεν έχει υπογράψει γι΄αυτό και σίγουρα δεν θέλει να πληρώνει πλέον γι΄ αυτό, καταλήγει στην ανάλυσή του το Strategic Culture Foundation, προβλέποντας χαρακτηριστικά, πως οι κινητοποιήσεις των «Κίτρινων Γιλέκων» θα συνεχιστούν στο διηνεκές.
Από τη συμφωνία, που παρουσίασε η May και τη συζήτηση στη βρετανική Βουλή, κατέστη σαφές, πως δεν πρόκειται για το Brexit που επέλεξε ο βρετανικός λαός και από την εξέλιξη αυτή προδομένοι είναι οι εθνικιστές του Ηνωμένου Βασιλείου.
Όπως σημειώνει το think tank, στην ΕΕ και τη βρετανική κυβέρνηση υιοθέτησαν λανθασμένες εκτιμήσεις για το είδος της συμφωνίας εξόδου, που θα μπορούσε να δεχθεί ο βρετανικός λαός και με τη συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων, υπέθεσαν, πως θα τρομάξει τους πάντες η «φρίκη» ενός άτακτου Brexit.
Ωστόσο, τονίζει το Strategic Culture Foundation, τη «φρίκη» από ένα Brexit θα δοκίμαζε πρωτίστως η Γερμανία, το τραπεζικό σύστημα της οποίας ήδη καταρρέει και η εξαγωγική της οικονομία θα υποφέρει από το ότι οι Βρετανοί θα έχουν το πλεονέκτημα της συναλλαγματικής ισοτιμίας με τη λίρα έναντι του ευρώ.
Μία πιο φθηνή λίρα θα ήταν το πρώτο αποτέλεσμα ενός άτακτου Brexit.
Καλό για τη μακρόχρονη βρετανική παραγωγή και κακό για τη Γερμανία, δεδομένου ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μεγαλύτερη εξαγωγική αγορά για το Βερολίνο.
Οικονομικά και φιλοσοφικά, η συμφωνία δεν είναι η καλύτερη υπόθεση για το Ηνωμένο Βασίλειο.
Ωστόσο το πιο σημαντικό είναι, πως απλώς πρόκειται για ένα σύμπτωμα ενός πολύ βαθύτερου προβλήματος, που αφορά στη δυσκίνητη φύση της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Γερμανία και οι ελίτ που έχουν οικοδομήσει αυτή τη φύση της ΕΕ και οι μη εκλεγμένοι χρηματοδότες της, πλέον δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν οτιδήποτε εμποδίζει την ολοκλήρωση της Ένωσης.
Το κύμα των εθνικιστικών πολιτικών στην Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους να οικοδομήσουν μία πολιτική και δημοσιονομική Ένωση που υπερβαίνει σημαντικά την αρχική εντολή, την οποία έδωσαν οι ψηφοφόροι κατά την ένταξη των χωρών τους στην ΕΕ.
Και αυτό ακριβώς απειλεί να αποσυναρμολογήσει την ΕΕ της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η ίδια και οι Βρυξέλλες αντιμάχονται τον βρετανικό λαό.
Πρέπει να στείλουν το σωστό μήνυμα στην Ιταλία και την Ουγγαρία και αυτός συμβαίνει επειδή θέλουν 39 δισεκατομμύρια δολάρια.
Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρησιμοποιούν το ανύπαρκτο θέμα των ιρλανδικών συνόρων για να διατηρήσουν το Ηνωμένο Βασίλειο στην τελωνειακή ένωση και την ενιαία αγορά για πάντα.
H Angela Merkel και ο πρόεδρος της Κομισιόν Jean - Claude Juncker χρησιμοποίησαν ως «πιόνια» για τον σκοπό τους αυτό τα κόμματα ή τα πρόσωπα της πολιτικής σκηνής της Βρετανίας, όπως τρομακτικά είχαν μεταχειριστεί την Ελλάδα το 2015 αλλά πρόκειται για μία κατάσταση, που άνετα μπορεί να αντιστραφεί.
Μπορεί να καταφέρνουν βραχυπρόθεσμα να «παγώσουν» ένα αποφασιστικό Brexit αλλά πυροδοτούν για το μέλλον έναν νέο γύρο αποφασιστικής εξόδου από την ΕΕ, με το να υποτιμούν τον βρετανικό λαό.
Το Brexit μοιάζει ακριβώς με τις συνομιλίες για το ελληνικό χρέος, μόνο που η Merkel δεν επικαιροποίησε το σχέδιο το οποίο ήθελε να ακολουθήσει.
To Brexit δεν είναι μία βραχυπρόθεσμη διαπραγμάτευση.
Είναι μια τριετής διαδικασία που δοκίμασε την υπομονή 66 εκατομμυρίων Βρετανών.
Και έχουν δει το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ και πολλοί περισσότεροι από αυτούς δεν θέλουν να αποτελούν τμήμα της.
Merkel και Juncker προσπαθούν να διατηρήσουν την κατασκευασμένη «πυγμή» τους απέναντι στους Βρετανούς και να διατηρήσουν στη ζωή την ΕΕ, που ήδη αποτυγχάνει.
H May και το υπουργικό της συμβούλιο προσπαθούν να διατηρήσουν τη σχέση τους με την ΕΕ ενώ το ίδιο το Ηνωμένο Βασίλειο κινδυνεύει να διαλυθεί.
Οι Σκωτσέζοι πιέζουν για ανεξαρτησία, προκειμένου να παραμείνουν στην ΕΕ.
Η Ουαλία εγείρει ενστάσεις για την κατάσταση ενώ και η Βόρεια Ιρλανδία δεν θέλει να αποτελεί τον «δούρειο ίππο» οποιουδήποτε.
Βρετανική κυβέρνηση και ΕΕ έχουν υποτιμήσει εντελώς τη βούληση των πολιτών και παραβλέπουν πως η απώλεια εμπιστοσύνης στους θεσμούς, προκαλεί απώλεια εμπιστοσύνης στην οικονομία και την ικανότητά τους να διαχειριστούν οικονομικής φύσης ζητήματα.
Το Brexit θα αποτελέσει καταλύτη για τις εξελίξεις σε επίπεδο ΕΕ.
Εάν τελικά η ΕΕ δώσει παράταση στο Λονδίνο για το Brexit, τότε οι Ευρωσκεπτικιστές θα συγκεντρώσουν στις Ευρωεκλογές ένα ποσοστό 32%-33% και θα διοικήσουν το Ευρωκοινοβούλιο των 705 εδρών, το οποίο θα είναι αρκετά μεγαλύτερο, εάν συμμετάσχουν και οι Βρετανοί.
Μία παράταση στο Brexit δεν θα αποφέρει τη μαζική εκλογή των υπέρμαχων της ΕΕ, όπως ορισμένοι εκτιμούν.
Merkel και May, μπορεί να έχουν κερδίσει αυτή τη μάχη αλλά θα χάσουν τον πόλεμο, καθώς η υπόλοιπη Ευρώπη θα αντιλαμβάνεται ολοένα και πιο έντονα, πως είναι το θύμα σε ένα μέλλον, που δεν θέλει, δεν έχει υπογράψει γι΄αυτό και σίγουρα δεν θέλει να πληρώνει πλέον γι΄ αυτό, καταλήγει στην ανάλυσή του το Strategic Culture Foundation, προβλέποντας χαρακτηριστικά, πως οι κινητοποιήσεις των «Κίτρινων Γιλέκων» θα συνεχιστούν στο διηνεκές.
Σχόλια αναγνωστών