γράφει : Αλεξάνδρα Τόμπρα
Με έναν τόσο θετικό στόχο… προς τι η αναδίπλωση;
Οι πρόσφατες διαμαρτυρίες στη Γαλλία φαίνεται να έχουν προκαλέσει έκπληξη σε όλους, ιδίως στη γαλλική κυβέρνηση.
Η κυβέρνηση του Macron φαίνεται να είχε υποτιμήσει αρχικά τις διαδηλώσεις και την αποφασιστικότητα των διαδηλωτών, όμως στην πορεία υπέκυψε....
Το γιατί υπέκυψε είναι ακόμη ένα ερώτημα.
Και αυτό διότι η ίδια κυβέρνηση είχε υποστηρίξει ότι η αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για μια πιο φιλική προς το περιβάλλον στροφή.
Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι οι φόροι επιβάλλονται για τη μετάβαση της Γαλλίας από τα ορυκτά καύσιμα προς την εναλλακτική ενέργεια για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Με έναν τόσο θετικό στόχο… προς τι η αναδίπλωση;
Για τους ίδιους τους Γάλλους, αυτοί οι φόροι ήταν η σταγόνα για τον εργαζόμενο και χαμηλόμισθο πληθυσμό μεσαίας τάξης της Γαλλίας.
Τους εργαζόμενους και φτωχούς.
Και ακριβώς αυτοί έχουν βγει για να διαμαρτυρηθούν.
Διότι οι μισθοί στη χώρα παραμένουν στάσιμοι ή και μειώνονται, η ανεργία αυξάνεται και οι φόροι ανεβαίνουν.
Την ίδια ώρα, ενώ παλαιότερα οι κυβερνήσεις, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και αλλού, έδιναν κίνητρα για να αγοράσουν οι άνθρωποι ντιζελοκίνητα οχήματα, τώρα τους λένε να αγοράσουν ένα ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο.
Την ώρα δηλαδή που οι άνθρωποι γονατίζουν από τους φόρους, πιέζονται ακόμη περισσότερο για να αλλάξουν τον τρόπο που κινούνται.
Και αυτό με δικό τους κόστος…
Και εδώ φαίνεται πως η ενεργειακή πολιτική είναι ασυνάρτητη.
Θεωρητικά, η "πράσινη" οικονομία περιλαμβάνει τη διακοπή λειτουργίας πολλών πυρηνικών σταθμών της Γαλλίας.
Χωρίς αυτούς, από πού θα προέλθει η ηλεκτρική ενέργεια για να τρέξει τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα;
Και η πυρηνική ενέργεια είναι "καθαρή", χωρίς CO2.
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Οι άνθρωποι αναρωτιούνται.
Έτσι, στην πραγματικότητα, οι διαμαρτυρίες είναι κάτι περισσότερο...
Αυτοί οι φόροι ήταν το καύσιμο σε μια πυρκαγιά μεγαλύτερη δυσαρέσκειας για ολόκληρο το σύστημα.
Οι φόροι επί των καυσίμων ήταν μόνο ένα ακόμη παράδειγμα του πώς ένας ήδη επιβαρυνόμενος πληθυσμός φορολογείται με υψηλότερα ποσοστά για άλλη μια φορά όταν το μόνο που θέλουν είναι να εργαστούν και να επιβιώσουν.
Γι' αυτό και τα συνθήματα περιστρέφονταν στο ότι το κόστος ζωής συνεχίζει να αυξάνεται και τα εισοδήματά συνεχίζουν να μειώνονται.
Μπορεί αυτές οι διαμαρτυρίες να γιγαντωθούν και να πυροδοτήσουν εξελίξεις;
Μέχρι στιγμής, το κίνημα φαίνεται να είναι χωρίς ηγέτες.
Από τη μια πλευρά, αυτό το κάνει πιο οργανικό και γνήσιο.
Αλλά η κρατική μηχανή δεν πρόκειται να καθίσει με σταυρωμένα χέρια και να αφήσει την εξουσία της να αμφισβητηθεί.
Σε περίπτωση που δεν υπάρξει ηγέτης, θα αναζητηθεί - είτε από τους διαδηλωτές είτε από άλλες "πηγές", εξειδικευμένες στην υπονόμευση και την κακή διεύθυνση των μαζικών κινημάτων.
Προς το παρόν, οι διαμαρτυρίες παραμένουν γνήσιες, όπως ανέφεραν πολλά από τα γαλλικά ΜΜΕ.
Αλλά τα κίτρινα γιλέκα πρέπει να παραμείνουν εστιασμένα στα μηνύματά τους.
Μόνο μια δέσμη κατευθυντήριων αρχών, η οποία ακολουθηθεί αυστηρά, μπορεί να διατηρήσει αυτή την κίνηση στο σωστό δρόμο.
www.bankingnews.gr
Η κυβέρνηση του Macron φαίνεται να είχε υποτιμήσει αρχικά τις διαδηλώσεις και την αποφασιστικότητα των διαδηλωτών, όμως στην πορεία υπέκυψε....
Το γιατί υπέκυψε είναι ακόμη ένα ερώτημα.
Και αυτό διότι η ίδια κυβέρνηση είχε υποστηρίξει ότι η αύξηση της φορολογίας στα καύσιμα είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για μια πιο φιλική προς το περιβάλλον στροφή.
Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι οι φόροι επιβάλλονται για τη μετάβαση της Γαλλίας από τα ορυκτά καύσιμα προς την εναλλακτική ενέργεια για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.
Με έναν τόσο θετικό στόχο… προς τι η αναδίπλωση;
Για τους ίδιους τους Γάλλους, αυτοί οι φόροι ήταν η σταγόνα για τον εργαζόμενο και χαμηλόμισθο πληθυσμό μεσαίας τάξης της Γαλλίας.
Τους εργαζόμενους και φτωχούς.
Και ακριβώς αυτοί έχουν βγει για να διαμαρτυρηθούν.
Διότι οι μισθοί στη χώρα παραμένουν στάσιμοι ή και μειώνονται, η ανεργία αυξάνεται και οι φόροι ανεβαίνουν.
Την ίδια ώρα, ενώ παλαιότερα οι κυβερνήσεις, όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και αλλού, έδιναν κίνητρα για να αγοράσουν οι άνθρωποι ντιζελοκίνητα οχήματα, τώρα τους λένε να αγοράσουν ένα ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο.
Την ώρα δηλαδή που οι άνθρωποι γονατίζουν από τους φόρους, πιέζονται ακόμη περισσότερο για να αλλάξουν τον τρόπο που κινούνται.
Και αυτό με δικό τους κόστος…
Και εδώ φαίνεται πως η ενεργειακή πολιτική είναι ασυνάρτητη.
Θεωρητικά, η "πράσινη" οικονομία περιλαμβάνει τη διακοπή λειτουργίας πολλών πυρηνικών σταθμών της Γαλλίας.
Χωρίς αυτούς, από πού θα προέλθει η ηλεκτρική ενέργεια για να τρέξει τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα;
Και η πυρηνική ενέργεια είναι "καθαρή", χωρίς CO2.
Τι συμβαίνει λοιπόν;
Οι άνθρωποι αναρωτιούνται.
Έτσι, στην πραγματικότητα, οι διαμαρτυρίες είναι κάτι περισσότερο...
Αυτοί οι φόροι ήταν το καύσιμο σε μια πυρκαγιά μεγαλύτερη δυσαρέσκειας για ολόκληρο το σύστημα.
Οι φόροι επί των καυσίμων ήταν μόνο ένα ακόμη παράδειγμα του πώς ένας ήδη επιβαρυνόμενος πληθυσμός φορολογείται με υψηλότερα ποσοστά για άλλη μια φορά όταν το μόνο που θέλουν είναι να εργαστούν και να επιβιώσουν.
Γι' αυτό και τα συνθήματα περιστρέφονταν στο ότι το κόστος ζωής συνεχίζει να αυξάνεται και τα εισοδήματά συνεχίζουν να μειώνονται.
Μπορεί αυτές οι διαμαρτυρίες να γιγαντωθούν και να πυροδοτήσουν εξελίξεις;
Μέχρι στιγμής, το κίνημα φαίνεται να είναι χωρίς ηγέτες.
Από τη μια πλευρά, αυτό το κάνει πιο οργανικό και γνήσιο.
Αλλά η κρατική μηχανή δεν πρόκειται να καθίσει με σταυρωμένα χέρια και να αφήσει την εξουσία της να αμφισβητηθεί.
Σε περίπτωση που δεν υπάρξει ηγέτης, θα αναζητηθεί - είτε από τους διαδηλωτές είτε από άλλες "πηγές", εξειδικευμένες στην υπονόμευση και την κακή διεύθυνση των μαζικών κινημάτων.
Προς το παρόν, οι διαμαρτυρίες παραμένουν γνήσιες, όπως ανέφεραν πολλά από τα γαλλικά ΜΜΕ.
Αλλά τα κίτρινα γιλέκα πρέπει να παραμείνουν εστιασμένα στα μηνύματά τους.
Μόνο μια δέσμη κατευθυντήριων αρχών, η οποία ακολουθηθεί αυστηρά, μπορεί να διατηρήσει αυτή την κίνηση στο σωστό δρόμο.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών