γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Αντί να ενισχύεται, διαρκώς στερεύει το πολιτικό κεφάλαιο της κυβέρνησης
Η πολιτική συζήτηση εξακολουθεί να περιστρέφεται γύρω από το τι θα συμβεί όταν και εάν ο Π. Καμμένος αποχωρήσει από την κυβέρνηση μόλις έρθει στη Βουλή η Συμφωνία των Πρεσπών.
Και αν η κυβέρνηση θα έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία αφενός για να περάσει τη Συμφωνία αφετέρου για να συνεχίσει τον βίο της είτε έως τον Μάιο είτε ως τον Οκτώβριο του 2019.
Όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση θα καταφέρει να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών - χωρίς τους ΑΝΕΛ.
Και πως θα επιβιώσει μιας πρότασης μομφής, διότι οι ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να συμπράξουν σε καμία περίπτωση.
Το πιθανότερο είναι πως θα υπάρξει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, με την «ανοχή» των ΑΝΕΛ σε κρίσιμα νομοσχέδια.
Και το ερώτημα του πότε θα στηθούν οι κάλπες, θα εξαρτηθεί από το πολιτικό κεφάλαιο θα διαθέτει η κυβέρνηση.
Το οποίο όμως, όπως υποστήριξε και ο Π. Σκουρλέτης, ήδη εξαντλείται.
Στόχος της κυβέρνησης ήταν να εκμεταλλευτεί την έξοδο από τα μνημόνια και με αυτήν να αρχίσει τη μεγάλη πολιτική αντεπίθεση.
Που θα της επέτρεπε και πιο κοντά στην κοινωνία να έρθει αλλά και να διεκδικήσει με αξιώσεις την πολιτική ανατροπή στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Και για το λόγο ήθελε και θέλει να πάει όσο πιο μακριά μπορεί, αν είναι δυνατόν έως το τέλος της θητείας της.
Από τον περασμένο Ιούλιο όμως αυτός ο σχεδιασμός δέχεται συνεχή πλήγματα.
Και μάλιστα πολύ ηχηρά.
Η τραγωδία στο Μάτι, η μη επαρκής διαχείριση της κρίσης και οι ατυχείς επικοινωνιακοί χειρισμοί «έθαψαν» οτιδήποτε θετικό θα μπορούσε να αντλήσει η κυβέρνηση από το «τέλος των μνημονίων» τον Αύγουστο.
Και εκεί που η κυβέρνηση προσπαθούσε να βρει βηματισμό και να αξιοποιήσει τα θετικά μηνύματα από τη ΔΕΘ, οι ΑΝΕΛ άρχισαν να «πυροβολούν».
Αρχικά, αφήνοντας υπονοούμενα ότι θα μπορούσαν ακόμα και να ψηφίσουν μια πρόταση δυσπιστίας της ΝΔ
Και εκεί που όλοι συζητούσαν στο αν θα φύγουν οι ΑΝΕΛ, στο πότε θα φύγουν, στο ποιοι θα μείνουν, κοκ, το πιο ισχυρό «χτύπημα» ήρθε από τον ίδιο τον κ. Καμμένο με τις δηλώσεις του στις ΗΠΑ και το plan b για το Σκοπιανό.
Ήταν ένα τεράστιο αυτογκόλ που έπληξε σημαντικά την κυβέρνηση.
Με αποκορύφωμα τη σύγκρουση Καμμένου – Κοτζιά και τις εκατέρωθεν βολές
Γεγονότα που χαλάνε ακόμα περισσότερο την ήδη προβληματική και βεβαρημένη εικόνα της κυβέρνησης.
Που την αποπροσανατολίζουν την ώρα που θα έπρεπε να τρέχει με άλματα προς τους στόχους της.
Που την βυθίζουν στην εσωστρέφεια, αναδεικνύοντας προβλήματα που της αφαιρούν δυναμική.
Που της στερεύουν το όποιο πολιτικό της κεφάλαιο, εξουδετερώνοντας ένα προς ένα τα ισχυρά «χαρτιά» της.
Τα νέα από την οικονομία εξακολουθούν να μην είναι ούτε τόσο θετικά ούτε τόσο ισχυρά ώστε να εξελιχθούν στο πολιτικό εκείνο αφήγημα που θα μπορούσε να αλλάξει και να ανατρέψει τις σημερινές πολιτικές ισορροπίες.
Αυτό άλλωστε φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις.
Η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη που εξακολουθεί να μην πείθει ότι διαθέτει κάποιο αξιόπιστο πολιτικό σχέδιο, προηγείται άνετα με 10 και πλέον μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση αντί να τρέχει, παραπατά από δικές της τρικλοποδιές.
Και είναι έτοιμη να παίξει μάλλον το τελευταίο της ισχυρό «χαρτί», αυτό της μάχης κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς.
Εάν και αυτό δεν αποδώσει κάτι χειροπιαστό και αποδειχθεί κατώτερο των προσδοκιών, η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα μπορέσει να πάει και πολύ μακριά
Δεν θα της έχουν απομείνει άλλα πολιτικά «καύσιμα».
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Και αν η κυβέρνηση θα έχει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία αφενός για να περάσει τη Συμφωνία αφετέρου για να συνεχίσει τον βίο της είτε έως τον Μάιο είτε ως τον Οκτώβριο του 2019.
Όλα δείχνουν πως η κυβέρνηση θα καταφέρει να περάσει τη Συμφωνία των Πρεσπών - χωρίς τους ΑΝΕΛ.
Και πως θα επιβιώσει μιας πρότασης μομφής, διότι οι ΑΝΕΛ δεν πρόκειται να συμπράξουν σε καμία περίπτωση.
Το πιθανότερο είναι πως θα υπάρξει μια κυβέρνηση μειοψηφίας, με την «ανοχή» των ΑΝΕΛ σε κρίσιμα νομοσχέδια.
Και το ερώτημα του πότε θα στηθούν οι κάλπες, θα εξαρτηθεί από το πολιτικό κεφάλαιο θα διαθέτει η κυβέρνηση.
Το οποίο όμως, όπως υποστήριξε και ο Π. Σκουρλέτης, ήδη εξαντλείται.
Στόχος της κυβέρνησης ήταν να εκμεταλλευτεί την έξοδο από τα μνημόνια και με αυτήν να αρχίσει τη μεγάλη πολιτική αντεπίθεση.
Που θα της επέτρεπε και πιο κοντά στην κοινωνία να έρθει αλλά και να διεκδικήσει με αξιώσεις την πολιτική ανατροπή στις επόμενες εθνικές εκλογές.
Και για το λόγο ήθελε και θέλει να πάει όσο πιο μακριά μπορεί, αν είναι δυνατόν έως το τέλος της θητείας της.
Από τον περασμένο Ιούλιο όμως αυτός ο σχεδιασμός δέχεται συνεχή πλήγματα.
Και μάλιστα πολύ ηχηρά.
Η τραγωδία στο Μάτι, η μη επαρκής διαχείριση της κρίσης και οι ατυχείς επικοινωνιακοί χειρισμοί «έθαψαν» οτιδήποτε θετικό θα μπορούσε να αντλήσει η κυβέρνηση από το «τέλος των μνημονίων» τον Αύγουστο.
Και εκεί που η κυβέρνηση προσπαθούσε να βρει βηματισμό και να αξιοποιήσει τα θετικά μηνύματα από τη ΔΕΘ, οι ΑΝΕΛ άρχισαν να «πυροβολούν».
Αρχικά, αφήνοντας υπονοούμενα ότι θα μπορούσαν ακόμα και να ψηφίσουν μια πρόταση δυσπιστίας της ΝΔ
Και εκεί που όλοι συζητούσαν στο αν θα φύγουν οι ΑΝΕΛ, στο πότε θα φύγουν, στο ποιοι θα μείνουν, κοκ, το πιο ισχυρό «χτύπημα» ήρθε από τον ίδιο τον κ. Καμμένο με τις δηλώσεις του στις ΗΠΑ και το plan b για το Σκοπιανό.
Ήταν ένα τεράστιο αυτογκόλ που έπληξε σημαντικά την κυβέρνηση.
Με αποκορύφωμα τη σύγκρουση Καμμένου – Κοτζιά και τις εκατέρωθεν βολές
Γεγονότα που χαλάνε ακόμα περισσότερο την ήδη προβληματική και βεβαρημένη εικόνα της κυβέρνησης.
Που την αποπροσανατολίζουν την ώρα που θα έπρεπε να τρέχει με άλματα προς τους στόχους της.
Που την βυθίζουν στην εσωστρέφεια, αναδεικνύοντας προβλήματα που της αφαιρούν δυναμική.
Που της στερεύουν το όποιο πολιτικό της κεφάλαιο, εξουδετερώνοντας ένα προς ένα τα ισχυρά «χαρτιά» της.
Τα νέα από την οικονομία εξακολουθούν να μην είναι ούτε τόσο θετικά ούτε τόσο ισχυρά ώστε να εξελιχθούν στο πολιτικό εκείνο αφήγημα που θα μπορούσε να αλλάξει και να ανατρέψει τις σημερινές πολιτικές ισορροπίες.
Αυτό άλλωστε φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις.
Η ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη που εξακολουθεί να μην πείθει ότι διαθέτει κάποιο αξιόπιστο πολιτικό σχέδιο, προηγείται άνετα με 10 και πλέον μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση αντί να τρέχει, παραπατά από δικές της τρικλοποδιές.
Και είναι έτοιμη να παίξει μάλλον το τελευταίο της ισχυρό «χαρτί», αυτό της μάχης κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς.
Εάν και αυτό δεν αποδώσει κάτι χειροπιαστό και αποδειχθεί κατώτερο των προσδοκιών, η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα μπορέσει να πάει και πολύ μακριά
Δεν θα της έχουν απομείνει άλλα πολιτικά «καύσιμα».
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών