Τι σηματοδοτεί η κόντρα ΗΠΑ - Τουρκίας
Η πρόσφατη νίκη του T. Erdogan στις εκλογές της Τουρκίας ήταν, όπως αποδείχθηκε μόλις 40 μέρες μετά, η θρυαλλίδα που έφερε τις σχέσεις της χώρας με τις ΗΠΑ στο χειρότερο σημείο των τελευταίων ετών.
Ο Erdogan φαίνεται ότι έχει «κολλήσει την ασθένεια της εξουσίας», αφού είναι στα μεγαλύτερα αξιώματα της Τουρκίας από το 2003.
Και η «ασθένεια» αυτή πλέον εκτός από εμφανής προκαλεί και την ανησυχία των μεγάλων χωρών του κόσμου.
Δεν προκαλεί επομένως έκπληξη και το γεγονός ότι η αμερικανική διοίκηση, κατά την πολλάκις εκπεφρασμένη «δυσανεξία» της για παντός είδους σουλτάνου/δικτάτορα/πολιτικού αφέντη, έχει ήδη αρχίσει να τραβά στα άκρα τη στρατηγική της κόντρα στον τούρκο ηγέτη, ο οποίος κραδαίνει όπου βρεθεί και όπου σταθεί τη νωπή λαϊκή εντολή στη συνταγματική «αναμόρφωση» (;) της χώρας του.
Άλλωστε, ο Erdogan δεν έχει σταματήσει να προκαλεί τους ηγέτες άλλων χωρών με διάφορα αιτήματα, λογικά και παράλογα, με τις ΗΠΑ να βρίσκονται ψηλά στην «ατζέντα» του εξαιτίας δύο κυρίως λόγων: Του ιμάμη Fethullah Gülen και του τραπεζίτη Mehmet Hakan Atilla.
Τα δύο αυτά πρόσωπα για τον Erdogan είναι οι δύο βασικοί εχθροί του. Στον δικό του μικρόκοσμο.
Διότι για τις ΗΠΑ επουδενί δεν αποτελούν λόγο διατάραξης των διπλωματικών και πολιτικών τους σχέσεων.
Άλλωστε, τα στοιχεία για τον Gulen δεν αποτελούν αιτία έκδοσής του στην Τουρκία, αλλά και οι «γνώσεις» που έχει ο Atilla για τις οικονομικές δραστηριότητες της οικογένειας του Erdogan είναι πάρα πολύ χρήσιμες στις αμερικανικές υπηρεσίες.
Κατά τη συνήθη πρακτική της διοίκησης Erdogan, ένας Αμερικανός πάστορας, ο Andrew Branson, συνελήφθη και φυλακίστηκε.
Θυμίζει κάτι;
Σαφώς η διοίκηση Erdogan προσπαθεί να ακολουθήσει πολιτική συμψηφισμών όταν κάτι θέλει να επιτύχει, παρά να χτίσει σωστές διπλωματικές σχέσεις.
Γι' αυτό και ο πάστορας Branson κατηγορείται από τις τουρκικές αρχές για «τρομοκρατικές» δραστηριότητες και κατασκοπεία και ετέθη πριν από μόλις μία εβδομάδα σε κατ' οίκον περιορισμό, έπειτα από ενάμιση χρόνο φυλάκισης.
Με τη σειρά του ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι επέβαλε κυρώσεις ενάντια στους Τούρκους υπουργούς Δικαιοσύνης και Εσωτερικών αναφορικά με την κράτηση από τις τουρκικές αρχές του Αμερικανού πάστορα.
Οι αμερικανικές κυρώσεις αφορούν στον υπουργό Δικαιοσύνης Abdulhamit Gul και Εσωτερικών Suleyman Soylu, με την κατηγορία ότι οι δύο άνδρες διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη σύλληψη και κράτηση του Αμερικανού πάστορα από το 2016.
Βέβαια οι αμερικανικές κυρώσεις δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που διακυβεύεται για τον ίδιο τον Erdogan, αφού οι αρχές των ΗΠΑ διεξάγουν έρευνα και για το τραπεζικό σύστημα της Τουρκίας.
Και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία που ενοχοποιούν την τουρκική κυβέρνηση σε ένα μείζον ζήτημα.
Οι μέχρι τώρα έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν στοιχεία για τη συμβολή των τουρκικών τραπεζών ώστε να παραβιαστούν οι αμερικανικές κυρώσεις εναντίον του Ιράν.
Είναι ένα ζήτημα το οποίο οι Αμερικανοί δεν θα αφήσουν εύκολα να περάσει για κανέναν… πάστορα.
Όπως δεν θα αφήσουν τον Erdogan να «παίζει» μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, ιδιαίτερα μετά τον «θερμό εναγκαλισμό» Erdogan – Putin.
Την ώρα δηλαδή που οι ΗΠΑ προσπαθούν να «σώσουν» την πολεμική τους βιομηχανία με την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών του ΝΑΤΟ, δεν μπορούν να αφήσουν τον Erdogan να υποδαυλίζει τη δυτική συμμαχία με τον βασικό της «εχθρό», τη Ρωσία.
Άλλωστε, ο ίδιος ο Erdogan έχει ζητήσει να γίνει σύνοδος με τη συμμετοχή της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη, όπου και αναμένεται να συζητηθούν ο πόλεμος στη... Συρία και «άλλες περιφερειακές εξελίξεις».
www.bankingnews.gr
Ο Erdogan φαίνεται ότι έχει «κολλήσει την ασθένεια της εξουσίας», αφού είναι στα μεγαλύτερα αξιώματα της Τουρκίας από το 2003.
Και η «ασθένεια» αυτή πλέον εκτός από εμφανής προκαλεί και την ανησυχία των μεγάλων χωρών του κόσμου.
Δεν προκαλεί επομένως έκπληξη και το γεγονός ότι η αμερικανική διοίκηση, κατά την πολλάκις εκπεφρασμένη «δυσανεξία» της για παντός είδους σουλτάνου/δικτάτορα/πολιτικού αφέντη, έχει ήδη αρχίσει να τραβά στα άκρα τη στρατηγική της κόντρα στον τούρκο ηγέτη, ο οποίος κραδαίνει όπου βρεθεί και όπου σταθεί τη νωπή λαϊκή εντολή στη συνταγματική «αναμόρφωση» (;) της χώρας του.
Άλλωστε, ο Erdogan δεν έχει σταματήσει να προκαλεί τους ηγέτες άλλων χωρών με διάφορα αιτήματα, λογικά και παράλογα, με τις ΗΠΑ να βρίσκονται ψηλά στην «ατζέντα» του εξαιτίας δύο κυρίως λόγων: Του ιμάμη Fethullah Gülen και του τραπεζίτη Mehmet Hakan Atilla.
Τα δύο αυτά πρόσωπα για τον Erdogan είναι οι δύο βασικοί εχθροί του. Στον δικό του μικρόκοσμο.
Διότι για τις ΗΠΑ επουδενί δεν αποτελούν λόγο διατάραξης των διπλωματικών και πολιτικών τους σχέσεων.
Άλλωστε, τα στοιχεία για τον Gulen δεν αποτελούν αιτία έκδοσής του στην Τουρκία, αλλά και οι «γνώσεις» που έχει ο Atilla για τις οικονομικές δραστηριότητες της οικογένειας του Erdogan είναι πάρα πολύ χρήσιμες στις αμερικανικές υπηρεσίες.
Κατά τη συνήθη πρακτική της διοίκησης Erdogan, ένας Αμερικανός πάστορας, ο Andrew Branson, συνελήφθη και φυλακίστηκε.
Θυμίζει κάτι;
Σαφώς η διοίκηση Erdogan προσπαθεί να ακολουθήσει πολιτική συμψηφισμών όταν κάτι θέλει να επιτύχει, παρά να χτίσει σωστές διπλωματικές σχέσεις.
Γι' αυτό και ο πάστορας Branson κατηγορείται από τις τουρκικές αρχές για «τρομοκρατικές» δραστηριότητες και κατασκοπεία και ετέθη πριν από μόλις μία εβδομάδα σε κατ' οίκον περιορισμό, έπειτα από ενάμιση χρόνο φυλάκισης.
Με τη σειρά του ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι επέβαλε κυρώσεις ενάντια στους Τούρκους υπουργούς Δικαιοσύνης και Εσωτερικών αναφορικά με την κράτηση από τις τουρκικές αρχές του Αμερικανού πάστορα.
Οι αμερικανικές κυρώσεις αφορούν στον υπουργό Δικαιοσύνης Abdulhamit Gul και Εσωτερικών Suleyman Soylu, με την κατηγορία ότι οι δύο άνδρες διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη σύλληψη και κράτηση του Αμερικανού πάστορα από το 2016.
Βέβαια οι αμερικανικές κυρώσεις δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που διακυβεύεται για τον ίδιο τον Erdogan, αφού οι αρχές των ΗΠΑ διεξάγουν έρευνα και για το τραπεζικό σύστημα της Τουρκίας.
Και είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι υπάρχουν πολλά στοιχεία που ενοχοποιούν την τουρκική κυβέρνηση σε ένα μείζον ζήτημα.
Οι μέχρι τώρα έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν στοιχεία για τη συμβολή των τουρκικών τραπεζών ώστε να παραβιαστούν οι αμερικανικές κυρώσεις εναντίον του Ιράν.
Είναι ένα ζήτημα το οποίο οι Αμερικανοί δεν θα αφήσουν εύκολα να περάσει για κανέναν… πάστορα.
Όπως δεν θα αφήσουν τον Erdogan να «παίζει» μεταξύ του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας, ιδιαίτερα μετά τον «θερμό εναγκαλισμό» Erdogan – Putin.
Την ώρα δηλαδή που οι ΗΠΑ προσπαθούν να «σώσουν» την πολεμική τους βιομηχανία με την αύξηση των στρατιωτικών δαπανών του ΝΑΤΟ, δεν μπορούν να αφήσουν τον Erdogan να υποδαυλίζει τη δυτική συμμαχία με τον βασικό της «εχθρό», τη Ρωσία.
Άλλωστε, ο ίδιος ο Erdogan έχει ζητήσει να γίνει σύνοδος με τη συμμετοχή της Γαλλίας, της Γερμανίας και της Ρωσίας στην Κωνσταντινούπολη, όπου και αναμένεται να συζητηθούν ο πόλεμος στη... Συρία και «άλλες περιφερειακές εξελίξεις».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών