The American Conservative: Γιατί η συμμαχία Σ. Αραβίας - ΗΕΑ είναι η πιο επικίνδυνη δύναμη τώρα στην Μέση Ανατολή
Εδώ και τρία χρόνια, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα διεξάγουν πολεμικές επιχειρήσεις με στόχο την επανεγκατάσταση ενός ευέλικτου καθεστώτος στην Υεμένη.
Αυτή η εκστρατεία αποσκοπεί στην απόκτηση υποστήριξης των ΗΠΑ, αναφέρει το αμερικανικό think tank The American Conservative, με τις δύο μοναρχίες του Κόλπου να τονίζουν ότι ανταποκρίνονται στην ιρανική επιθετικότητα.
Τώρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προετοιμάζουν μια στρατιωτική επίθεση που θα μπορούσε να χωρίσει την Υεμένη και να δημιουργήσει μαζική λιμοκτονία.
Η συμμαχία Σαουδικής- ΗΑΕς είναι σήμερα η πιο επικίνδυνη δύναμη στη Μέση Ανατολή σύμφωνα με το think tank The American Conservative.
Οι δύο μοναρχίες κατά καιρούς, υποστήριζαν τη βίαιη τυραννία στην Αίγυπτο και το Μπαχρέιν, υποστήριζαν ριζοσπάστες τζιχαντιστές στη προσπάθεια διάσπασης της Λιβύη και της Συρία, απειλούσαν να επιτεθούν στο Κατάρ προσπαθώντας να το μετατρέψουν σε το κράτος μαριονέτας.
Το χειρότερο όμως είναι η συνεχιζόμενη εισβολή τους στην Υεμένη.
Η Υεμένη, ως ένα ή δύο κράτη, βρίσκεται σχεδόν συνεχώς σε πόλεμο κατά τη διάρκεια του τελευταίου μισού αιώνα, καθώς οι ισχυρότεροι γείτονές της έχουν επιδιώξει να μπερδευτούν στις εσωτερικές υποθέσεις της.
Κάποτε, τα στρατεύματα της Αιγύπτου και της Σαουδικής Αραβίας μάχονταν μεταξύ τους για λογαριασμό ξεχωριστών κρατών της Υεμένης.
Οι δύο Υεμένες (Βόρεια και Νότια) ενώθηκαν το 1990, αλλά αυτό δεν οδήγησε ούτε στην ειρήνη ούτε στη σταθερότητα.
Ο τελευταίος γύρος βίας αναπτύχθηκε από την Αραβική Άνοιξη.
Ο μακρόχρονος πρόεδρος Ali Abdullah Saleh, ο οποίος συνεργάστηκε τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τους Σαουδάραβες, έχασε την εξουσία.
Όμως σύντομα ενώθηκε με τους παλιούς εχθρούς του, τους Χούτι, μια πολιτική και φυλετική πολιτοφυλακή, τα μέλη της οποίας σχετίζονται με Σιίτες και μοιράζεται μερικά σουνιτικά χαρακτηριστικά.
Μαζί έδιωξαν τον διάδοχο του Saleh, Abdrabbuh Mansur Hadi.
Στρατηγικοί αναλυτές συμφωνούν ότι το Ιράν δεν έχει να κάνει με αυτούς τους ελιγμούς, ενώ οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες αναφέρουν ότι η Τεχεράνη συμβούλευσε μάλιστα κατά της πορείας του συνασπισμού εναντίον του Hadi στην πρωτεύουσα της Sanaa.
Η προκύπτουσα σύγκρουση επηρέασε ελάχιστα τις ΗΠΑ, εκτός από τη διακοπή ορισμένων επιχειρήσεων εναντίον της Αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο (AQAP).
Αλλά οι Σαουδάραβες και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δημιούργησαν έναν συνασπισμό συμπληρωμένο με de facto μισθοφόρους - από το Σουδάν - τον Μάρτιο του 2015 για την αποκατάσταση του προέδρου Hadi.
Αυτή η στρατιωτική επιχείρηση, η οποία έπρεπε να διαρκέσει μερικές εβδομάδες, συνεχίζεται για περισσότερο από τρία χρόνια.
Σήμερα, το έθνος και το κράτος της Υεμένης δεν υπάρχουν πλέον.
Ο ΟΗΕ έχει χαρακτηρίσει τη σύγκρουση «τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο", όπου οι "κάτοικοι της Υεμένης αντιμετωπίζουν πολλαπλές κρίσεις, όπως ένοπλες συγκρούσεις, εκτοπισμό, κίνδυνο πείνας και εκδηλώσεις ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της χολέρας».
Η Διεθνής Αμνηστία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο συνασπισμός σκόπιμα έπληξε πολιτικούς στόχους για να δημιουργήσει μια κρίση.
Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ξεκίνησαν την προγραμματισμένη επίθεσή τους στο λιμάνι της Hodeida, που θα επιδεινώσει μόνο αυτή την ανθρωπιστική κρίση.
Ο Gabriele vom Bruck καθηγητής στη στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Λονδίνου εξηγεί ότι "Οι Χούτις θέλουν την Υεμένη να είναι ανεξάρτητη, αυτή είναι η βασική ιδέα, δεν θέλουν να ελέγχονται από τη Σαουδική Αραβία ή τις ΗΠΑ και σίγουρα δεν θέλουν να αντικαταστήσουν της Σαουδική Αραβία με το Ιράν. ¨
Σε ανάλυση του το ινστιτούτο Brookings αναφέρει ότι «μια σημαντική συνέπεια του πολέμου στην Υεμένη είναι να σπρώξει τους Χουτίς, το Ιράν και τη Χεζμπολά πιο κοντά».
Ενώ το Ριάντ εξακολουθεί να επιδιώκει τη διατήρησης μιας ενωμένης Υεμένης, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προωθούν ενεργά τους αποσχιστές στο νότο.
Πράγματι, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ελπίζουν να καταλάβουν το λιμάνι της Hodeida για το δικό του γεωπολιτικό και εμπορικό πλεονέκτημα.
Σύμφωνα με τον Economist «οι δράσεις των ΗΑΕ στην Υεμένη φαίνονται μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για να καταλάβουν λιμάνια κατά μήκος μερικών από τις πιο πολυσύχναστες ναυτιλιακές οδούς του κόσμου».
Το λιμάνι της Hodeidah αντιπροσωπεύει ίσως το 70% έως 80% της εισροής της ανθρωπιστικής βοήθειας, των τροφίμων και των καυσίμων που φθάνουν στην Υεμένη.
Οι παρατηρητές φοβούνται ότι μια επίθεση εκ μέρους των Εμιράτων θα σκοτώσει χιλιάδες ανθρώπους και θα εκτοπίσει ένα μεγάλο μέρος του 600.000 κατοίκων της πόλης.
Ακόμη χειρότερα, μια τέτοια επίθεση σίγουρα θα διακόψει τις ζωτικές αποστολές στον άμαχο πληθυσμό της Υεμένης.
Ο Αμπντ Μοχάμουτ, διευθυντής χώρας για το Mercy Corps, προειδοποίησε ότι «κάθε διακοπή αυτής της κρίσιμης γραμμής θα μπορούσε να είναι μια θανατική ποινή για εκατομμύρια κατοίκους στην Υεμένη».
Ο Mark Lowcock, Γενικός Γενικός Γραμματέας Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ, δήλωσε ότι «αν για κάποιο χρονικό διάστημα το λιμάνι της Hodeidah δεν λειτουργήσει αποτελεσματικά οι συνέπειες από ανθρωπιστική άποψη θα ήταν καταστροφικές».
Είναι καιρός η Ουάσιγκτον να αλλάξει πολιτική και να χρησιμοποιήσει την επορροή της προκειμένου να σταματήσει ο πόλεμος στην Υεμένη αλλά και να αποτρέψει την κατάληψη κρίσιμων λιμανιών για το διεθνές εμπόριο από τα Ημωνέμα Αραβικά Εμιράτα.
www.bankingnews.gr
Αυτή η εκστρατεία αποσκοπεί στην απόκτηση υποστήριξης των ΗΠΑ, αναφέρει το αμερικανικό think tank The American Conservative, με τις δύο μοναρχίες του Κόλπου να τονίζουν ότι ανταποκρίνονται στην ιρανική επιθετικότητα.
Τώρα τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προετοιμάζουν μια στρατιωτική επίθεση που θα μπορούσε να χωρίσει την Υεμένη και να δημιουργήσει μαζική λιμοκτονία.
Η συμμαχία Σαουδικής- ΗΑΕς είναι σήμερα η πιο επικίνδυνη δύναμη στη Μέση Ανατολή σύμφωνα με το think tank The American Conservative.
Οι δύο μοναρχίες κατά καιρούς, υποστήριζαν τη βίαιη τυραννία στην Αίγυπτο και το Μπαχρέιν, υποστήριζαν ριζοσπάστες τζιχαντιστές στη προσπάθεια διάσπασης της Λιβύη και της Συρία, απειλούσαν να επιτεθούν στο Κατάρ προσπαθώντας να το μετατρέψουν σε το κράτος μαριονέτας.
Το χειρότερο όμως είναι η συνεχιζόμενη εισβολή τους στην Υεμένη.
Η Υεμένη, ως ένα ή δύο κράτη, βρίσκεται σχεδόν συνεχώς σε πόλεμο κατά τη διάρκεια του τελευταίου μισού αιώνα, καθώς οι ισχυρότεροι γείτονές της έχουν επιδιώξει να μπερδευτούν στις εσωτερικές υποθέσεις της.
Κάποτε, τα στρατεύματα της Αιγύπτου και της Σαουδικής Αραβίας μάχονταν μεταξύ τους για λογαριασμό ξεχωριστών κρατών της Υεμένης.
Οι δύο Υεμένες (Βόρεια και Νότια) ενώθηκαν το 1990, αλλά αυτό δεν οδήγησε ούτε στην ειρήνη ούτε στη σταθερότητα.
Ο τελευταίος γύρος βίας αναπτύχθηκε από την Αραβική Άνοιξη.
Ο μακρόχρονος πρόεδρος Ali Abdullah Saleh, ο οποίος συνεργάστηκε τόσο με τις ΗΠΑ όσο και με τους Σαουδάραβες, έχασε την εξουσία.
Όμως σύντομα ενώθηκε με τους παλιούς εχθρούς του, τους Χούτι, μια πολιτική και φυλετική πολιτοφυλακή, τα μέλη της οποίας σχετίζονται με Σιίτες και μοιράζεται μερικά σουνιτικά χαρακτηριστικά.
Μαζί έδιωξαν τον διάδοχο του Saleh, Abdrabbuh Mansur Hadi.
Στρατηγικοί αναλυτές συμφωνούν ότι το Ιράν δεν έχει να κάνει με αυτούς τους ελιγμούς, ενώ οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες αναφέρουν ότι η Τεχεράνη συμβούλευσε μάλιστα κατά της πορείας του συνασπισμού εναντίον του Hadi στην πρωτεύουσα της Sanaa.
Η προκύπτουσα σύγκρουση επηρέασε ελάχιστα τις ΗΠΑ, εκτός από τη διακοπή ορισμένων επιχειρήσεων εναντίον της Αλ Κάιντα στην Αραβική Χερσόνησο (AQAP).
Αλλά οι Σαουδάραβες και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα δημιούργησαν έναν συνασπισμό συμπληρωμένο με de facto μισθοφόρους - από το Σουδάν - τον Μάρτιο του 2015 για την αποκατάσταση του προέδρου Hadi.
Αυτή η στρατιωτική επιχείρηση, η οποία έπρεπε να διαρκέσει μερικές εβδομάδες, συνεχίζεται για περισσότερο από τρία χρόνια.
Σήμερα, το έθνος και το κράτος της Υεμένης δεν υπάρχουν πλέον.
Ο ΟΗΕ έχει χαρακτηρίσει τη σύγκρουση «τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση στον κόσμο", όπου οι "κάτοικοι της Υεμένης αντιμετωπίζουν πολλαπλές κρίσεις, όπως ένοπλες συγκρούσεις, εκτοπισμό, κίνδυνο πείνας και εκδηλώσεις ασθενειών, συμπεριλαμβανομένης της χολέρας».
Η Διεθνής Αμνηστία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο συνασπισμός σκόπιμα έπληξε πολιτικούς στόχους για να δημιουργήσει μια κρίση.
Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ξεκίνησαν την προγραμματισμένη επίθεσή τους στο λιμάνι της Hodeida, που θα επιδεινώσει μόνο αυτή την ανθρωπιστική κρίση.
Ο Gabriele vom Bruck καθηγητής στη στη Σχολή Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Λονδίνου εξηγεί ότι "Οι Χούτις θέλουν την Υεμένη να είναι ανεξάρτητη, αυτή είναι η βασική ιδέα, δεν θέλουν να ελέγχονται από τη Σαουδική Αραβία ή τις ΗΠΑ και σίγουρα δεν θέλουν να αντικαταστήσουν της Σαουδική Αραβία με το Ιράν. ¨
Σε ανάλυση του το ινστιτούτο Brookings αναφέρει ότι «μια σημαντική συνέπεια του πολέμου στην Υεμένη είναι να σπρώξει τους Χουτίς, το Ιράν και τη Χεζμπολά πιο κοντά».
Ενώ το Ριάντ εξακολουθεί να επιδιώκει τη διατήρησης μιας ενωμένης Υεμένης, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα προωθούν ενεργά τους αποσχιστές στο νότο.
Πράγματι, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ελπίζουν να καταλάβουν το λιμάνι της Hodeida για το δικό του γεωπολιτικό και εμπορικό πλεονέκτημα.
Σύμφωνα με τον Economist «οι δράσεις των ΗΑΕ στην Υεμένη φαίνονται μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για να καταλάβουν λιμάνια κατά μήκος μερικών από τις πιο πολυσύχναστες ναυτιλιακές οδούς του κόσμου».
Το λιμάνι της Hodeidah αντιπροσωπεύει ίσως το 70% έως 80% της εισροής της ανθρωπιστικής βοήθειας, των τροφίμων και των καυσίμων που φθάνουν στην Υεμένη.
Οι παρατηρητές φοβούνται ότι μια επίθεση εκ μέρους των Εμιράτων θα σκοτώσει χιλιάδες ανθρώπους και θα εκτοπίσει ένα μεγάλο μέρος του 600.000 κατοίκων της πόλης.
Ακόμη χειρότερα, μια τέτοια επίθεση σίγουρα θα διακόψει τις ζωτικές αποστολές στον άμαχο πληθυσμό της Υεμένης.
Ο Αμπντ Μοχάμουτ, διευθυντής χώρας για το Mercy Corps, προειδοποίησε ότι «κάθε διακοπή αυτής της κρίσιμης γραμμής θα μπορούσε να είναι μια θανατική ποινή για εκατομμύρια κατοίκους στην Υεμένη».
Ο Mark Lowcock, Γενικός Γενικός Γραμματέας Ανθρωπιστικών Υποθέσεων του ΟΗΕ, δήλωσε ότι «αν για κάποιο χρονικό διάστημα το λιμάνι της Hodeidah δεν λειτουργήσει αποτελεσματικά οι συνέπειες από ανθρωπιστική άποψη θα ήταν καταστροφικές».
Είναι καιρός η Ουάσιγκτον να αλλάξει πολιτική και να χρησιμοποιήσει την επορροή της προκειμένου να σταματήσει ο πόλεμος στην Υεμένη αλλά και να αποτρέψει την κατάληψη κρίσιμων λιμανιών για το διεθνές εμπόριο από τα Ημωνέμα Αραβικά Εμιράτα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών