Η Ελλάδα δίνει μάχη να μην χρειαστεί να ενεργοποιήσει κάποιας μορφής πιστωτική γραμμή τύπου ECCL μετά την ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος και με όρους πολιτικής ρητορείας, η κυβέρνηση θα υπερτονίσει ότι είναι επιτυχία η έξοδος από τα μνημόνια μετά από 8 χρόνια (Αύγουστο 2018) μνημονίων.
Η επάνοδος της Ελλάδος στις αγορές έχοντας δημιουργήσει ένα κεφαλαιακό απόθεμα ασφαλείας 18 δισεκ. ευρώ ως μαξιλάρι ρευστότητας για έκτακτες περιπτώσεις, παρουσιάζεται ως το μεγάλο βήμα της Ελλάδος μετά από 8 χρόνια σκληρής λιτότητας.
Όμως οι αγορές εάν κάτι πάει στραβά μπορούν να φανούν ακόμη πιο αμείλικτες από τα 3 μνημόνια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα.
Γιατί;
1)Η Ελλάδα ας υποθέσουμε ότι στην 10ετία που είναι και η περίοδος αναφοράς στα ομόλογα θα επιτυγχάνει επιτόκια 4,20% με 4,50%.
Το 4,5% επιτόκιο είναι 5 φορές υψηλότερο από το κόστος δανεισμού του ESM και το 4% επιτόκιο είναι υψηλότερο 4,5 φορές.
2)Στο μέλλον το QE η ποσοτική χαλάρωση θα φθίνει και τα επιτόκια θα αρχίσουν να αυξάνονται στην Ευρώπη.
Η αύξηση αυτή θα οδηγήσει σε αύξηση της τιμολόγησης του κρατικού κινδύνου σε όλη την Ευρώπη και θα ανακόψει την τάση βελτίωσης στην Ελλάδα.
3)Ήδη το ΔΝΤ θεωρεί το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο.
Όταν το ελληνικό χρέος θεωρείται μη βιώσιμο με επιτόκια 0,89% που είναι το επιτόκιο δανεισμού του ESM, θα θεωρείται βιώσιμο με επιτόκια στο 4,5%;
4)Η Ελλάδα δεν έχει σημαντικές πληρωμές χρέους και θα έχει απόθεμα ασφαλείας 18 δισεκ. θα αντιτείνουν ορισμένοι.
Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι ακόμη και με αυτά τα εφόδια η Ελλάδα θα είναι η πιο ευάλωτη χώρα στην ευρωζώνη ακόμη και ένα κλείσει η ψαλίδα της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδος έναντι της Πορτογαλίας.
Πως χάθηκε ο στόχος για το ελληνικό χρέος…
Από το 2010 η Ελλάδα δίνει μάχη για το χρέος.
Το χρέος την περίοδο 2010 με 2012 ήθελε επιθετική αναδιάρθρωση, haircut και τελικώς συνέβη απομειώθηκε θεωρητικά 105 δισεκ. που όπως αποδείχθηκε με το PSI+ το πραγματικό όφελος ήταν 27 δισεκ.
Μετά το 2012 έως το 2014 οι κυβερνήσεις συνέχισαν να θέτουν θέμα επίλυσης του χρέους το οποίο σταθερά μετά το haircut και το PSI+ παραμένει στα μεταξύ 310 και 320 δισεκ. ευρώ.
Από το 2015 έως το 2017 με κυβερνήσεις ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα του χρέους επίσης αναδείχθηκε ως κεφαλαιώδες.
Ο πρωθυπουργός Τσίπρας το ανέδειξε αρχικά ως ζήτημα εθνικής σημασίας.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπερτόνισε την σημασία της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους.
Επί 7 χρόνια γράφτηκαν άπειρα δημοσιεύματα για το ελληνικό χρέος ξεπερνούν τα αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος τα 14,5 εκατ δημοσιεύματα.
Πλησιάζει το τέλος του τρίτου μνημονίου και αποδεικνύεται ότι το ζήτημα του μη βιώσιμου ελληνικού χρέους έχει εγκαταλειφθεί.
Αποτελεί τεράστια πολιτική ανευθυνότητα η εγκατάλειψη της επίλυσης του ελληνικού χρέους, η εθνική προσπάθεια 7 ετών απέτυχε παταγωδώς.
Πλέον όλοι γνωρίζουν ότι η τελική διευθέτηση του ελληνικού χρέους είναι, τμηματοποίηση των κερδών ANFA περί τα 7,9 δισεκ., αποπληρωμή του δανείου του ΔΝΤ προς την Ελλάδα 11,3 δισεκ. από τον ESM.
Η 5ετής επιμήκυνση των δανείων EFSF και η μείωση των επιτοκίων στα δάνεια του EFSF κάτω από 2,5% παραμένουν έωλα.
Αυτή η εθνική αποτυχία θα επιχειρηθεί να συγκαλυφθεί με μια έωλη και ασταθή έξοδο από τα μνημόνια.
Επί 7 χρόνια το ελληνικό χρέος ήταν το κορυφαίο ελληνικό πρόβλημα και το 2018….η διευθέτηση του ελληνικού χρέους πάει περίπατο.
Γιατί όμως όλοι χαρακτηρίζουν το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο – εάν ήταν βιώσιμο η ΕΚΤ θα είχε εντάξει στο QE τα ελληνικά ομόλογα – και παρ΄ όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση θυσιάζει την λύση, εγκαταλείπει την μάχη για το χρέος για μια ανούσια, επικοινωνιακά διάτρητη και επιπόλαιη έξοδο από τα μνημόνια;
Το ελληνικό χρέος ανέρχεται σε 320 δισεκ. (στρογγυλεύουμε οριακά τα ποσά)
Από αυτά τα 320 δισεκ. περίπου τα 220 δισεκ. είναι δάνεια του ESM, EFSF και τα διακρατικά και ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ.
Ας υποθέσουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να επιστρέψει 200 δισεκ.
Αυτά τα 200 δισεκ. έχουν επιτόκια
Ο ESM δανείζει την Ελλάδα με επιτόκια 0,89%.
Ο EFSF είχε δανείσει την Ελλάδα με επιτόκια 2,5%
Τα ομόλογα GLF 52,9 δισεκ. των διακρατικών δανείων της ΕΕ προς την Ελλάδα έφεραν επιτόκιο 0,65%.
Να θυμίσουμε ότι το μέσο επιτόκιο του ΔΝΤ καθορίζεται με SDRs ειδικά τραβηχτικά δικαιώματα +2% δηλαδή επιτόκιο περίπου 3,8%.
Τα ερωτήματα είναι πολλά
1)Γιατί επί 7 χρόνια το χρέος αναδείχθηκε ως εθνικό ζήτημα και τώρα ούτε καν παρουσιάζεται ως πρόβλημα;
2)Γιατί η ελληνική κυβέρνηση αντί να εστιαστεί στο κύριο πρόβλημα το χρέος θυσίασε την λύση του για μια επιπόλαιη έξοδο από το τρίτο μνημόνιο;
3)Γιατί η Ελλάδα εγκατέλειψε το χρέος για μια επικοινωνιακή μπαρούφα που είναι η καθαρή έξοδος από τα μνημόνια;
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών