Η μελέτη του Δ.Ν.Τ. βασίζεται σε 39 ευάλωτες χώρες, αν και από τότε που ολοκληρώθηκε ο αριθμός των αυξήθηκε σε 43
Σημαντική πρόοδο στην αύξηση των εσόδων και την οικονομική ανάκαμψη των «ευπαθών χωρών» που βοηθήθηκαν τεχνικά από το Δ.Ν.Τ. διαπιστώνει το ίδιο το Ταμείο, απαριθμίζοντας παράλληλα τα βήματα για την περαιτέρω ανάπτυξη.
Ειδικότερα, όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το Ταμείο, τα ευάλωτα κράτη αντιμετωπίζουν περισσότερα εμπόδια στην ανάπτυξη από ό,τι οι περισσότερες χώρες, καθώς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι χαμηλότερο από το ήμισυ των υπόλοιπων χωρών χαμηλού εισοδήματος, ενώ οι οικονομίες τους είναι πιο ασταθείς.
Πολλά από αυτά βρίσκονται σε σύγκρουση ή έχουν περάσει και φυσικές καταστροφές.
Η μελέτη του Δ.Ν.Τ. βασίζεται σε 39 ευάλωτες χώρες, αν και από τότε που ολοκληρώθηκε ο αριθμός των αυξήθηκε σε 43.
«Για να αναπτυχθεί, μια χώρα χρειάζεται φορολογικές πολιτικές και φορολογική διοίκηση, νόμους και θεσμούς για να διατυπώσει και να εκτελέσει έναν προϋπολογισμό και εκπαιδευμένο προσωπικό για την εφαρμογή δημοσιονομικών πολιτικών, μεταξύ άλλων παραγόντων.
Τα προκαταρκτικά μας αποτελέσματα δείχνουν ότι τα ευάλωτα κράτη που έχουν λάβει τεχνική βοήθεια έχουν βελτιώσει τη δημοσιονομική τους επίδοση.
Έντεκα από τα 18 ευάλωτα κράτη που ήταν τα πιο εντατικά αποδέκτες της υποστήριξης μας στη φορολογική πολιτική και τη φορολογική και τελωνειακή διοίκηση, βελτίωσαν τις επιδόσεις τους από το 2004 έως το 2014.
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Γουινέα, η Λιβερία, το Μαλάουι και το Νεπάλ πέτυχαν αξιοσημείωτες βελτιώσεις.
Μάλιστα, το Αφγανιστάν, το Κοσσυφοπέδιο, το Μάλι και το Τιμόρ-Λέστε βελτίωσαν την ικανότητά τους να διαχειριστούν τα επιπλέον μετρητά που έφεραν εντός των συνόρων τους.
Βέβαια, ενώ τα έσοδα στα ευάλωτα κράτη αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά την τελευταία δεκαετία, είναι χαμηλότερα από τα επίπεδα σε άλλες χώρες χαμηλού εισοδήματος που δεν είναι “εύθραυστες” - περίπου 13% του ΑΕΠ σε σύγκριση με περίπου 19%.
Τα ευάλωτα κράτη τείνουν να βασίζονται σε λιγότερους τύπους φόρων, συμπεριλαμβανομένων των φόρων επί του εμπορίου.
Οι δημόσιες δαπάνες σε ευάλωτα κράτη αφορούν κυρίως στους μισθούς και στις κεφαλαιουχικές δαπάνες, δεδομένης της έντονης ανάγκης για την οικοδόμηση υποδομών και επέκταση των δημόσιων υπηρεσιών.
Αλλά αυτό αφήνει λιγότερα χρήματα στις κυβερνήσεις να δαπανήσουν για αγαθά και υπηρεσίες και για κοινωνικές υπηρεσίες», σημειώνεται.
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το Ταμείο, τα ευάλωτα κράτη αντιμετωπίζουν περισσότερα εμπόδια στην ανάπτυξη από ό,τι οι περισσότερες χώρες, καθώς το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι χαμηλότερο από το ήμισυ των υπόλοιπων χωρών χαμηλού εισοδήματος, ενώ οι οικονομίες τους είναι πιο ασταθείς.
Πολλά από αυτά βρίσκονται σε σύγκρουση ή έχουν περάσει και φυσικές καταστροφές.
Η μελέτη του Δ.Ν.Τ. βασίζεται σε 39 ευάλωτες χώρες, αν και από τότε που ολοκληρώθηκε ο αριθμός των αυξήθηκε σε 43.
«Για να αναπτυχθεί, μια χώρα χρειάζεται φορολογικές πολιτικές και φορολογική διοίκηση, νόμους και θεσμούς για να διατυπώσει και να εκτελέσει έναν προϋπολογισμό και εκπαιδευμένο προσωπικό για την εφαρμογή δημοσιονομικών πολιτικών, μεταξύ άλλων παραγόντων.
Τα προκαταρκτικά μας αποτελέσματα δείχνουν ότι τα ευάλωτα κράτη που έχουν λάβει τεχνική βοήθεια έχουν βελτιώσει τη δημοσιονομική τους επίδοση.
Έντεκα από τα 18 ευάλωτα κράτη που ήταν τα πιο εντατικά αποδέκτες της υποστήριξης μας στη φορολογική πολιτική και τη φορολογική και τελωνειακή διοίκηση, βελτίωσαν τις επιδόσεις τους από το 2004 έως το 2014.
Η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Γουινέα, η Λιβερία, το Μαλάουι και το Νεπάλ πέτυχαν αξιοσημείωτες βελτιώσεις.
Μάλιστα, το Αφγανιστάν, το Κοσσυφοπέδιο, το Μάλι και το Τιμόρ-Λέστε βελτίωσαν την ικανότητά τους να διαχειριστούν τα επιπλέον μετρητά που έφεραν εντός των συνόρων τους.
Βέβαια, ενώ τα έσοδα στα ευάλωτα κράτη αυξήθηκαν κατά μέσο όρο κατά την τελευταία δεκαετία, είναι χαμηλότερα από τα επίπεδα σε άλλες χώρες χαμηλού εισοδήματος που δεν είναι “εύθραυστες” - περίπου 13% του ΑΕΠ σε σύγκριση με περίπου 19%.
Τα ευάλωτα κράτη τείνουν να βασίζονται σε λιγότερους τύπους φόρων, συμπεριλαμβανομένων των φόρων επί του εμπορίου.
Οι δημόσιες δαπάνες σε ευάλωτα κράτη αφορούν κυρίως στους μισθούς και στις κεφαλαιουχικές δαπάνες, δεδομένης της έντονης ανάγκης για την οικοδόμηση υποδομών και επέκταση των δημόσιων υπηρεσιών.
Αλλά αυτό αφήνει λιγότερα χρήματα στις κυβερνήσεις να δαπανήσουν για αγαθά και υπηρεσίες και για κοινωνικές υπηρεσίες», σημειώνεται.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών