Το μεγάλο στοίχημα για τον γάλλο πρόεδρο είναι το πως θα καταφέρει (και αν καταφέρει) να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που του έχουν προκύψει
Καθώς διανύουμε την καλοκαιρινή περίοδο, η δημοτικότητα του προέδρου της Γαλλίας, Emmanuel Macron, φαίνεται να βρίσκεται υπό συνεχή καθοδική πορεία, μόλις τρεις μήνες μετά την εκλογή του, σημειώνοντας μάλιστα τη μεγαλύτερη πτώση που έχει καταγραφεί για γάλλο πρόεδρο τα τελευταία 20 χρόνια.
Ειδικότερα, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της YouGov, το ποσοστό των γάλλων πολιτών που έχει θετική γνώμη για τον Macron κατέγραψε πτώση της τάξεως του -7% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, στο 36%, επιβεβαιώνοντας όλες τις σχετικές πρόσφατες έρευνες.
Παράλληλα, σε άλλη έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί από την Ifop τον Ιούλιο, το ποσοστό αποδοχής του είχε υποχωρήσει κατά -10% σε σχέση με τον Ιούνιο, στο 54%, γεγονός που σύμφωνα με την εταιρεία αποτελεί τη μεγαλύτερη μείωση δημοτικότητας γάλλου προέδρου από τον Jacques Chirac το 1995.
Μάλιστα, τα παραπάνω στοιχεία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα που έχει ο Macron στο εξωτερικό, καθώς μετά την εκλογή του, αρκετοί αναλυτές ανέμεναν ότι η Γαλλία θα ισχυροποιηθεί περισσότερο, εν μέσω έντονης αισιοδοξίας που έφερε η επικράτησή του, ενώ παράλληλα υπήρξε σημαντική εμβάθυνση των σχέσεων με τη Γερμανία γύρω από ποικίλα ζητήματα.
Ωστόσο, σχεδόν ένας στους δύο πολίτες της Γαλλίας πιστεύει πλέον ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υλοποιήσει αποφάσεις οι οποίες θα έρχονται σε αντίθεση με το συμφέρον του λαού, εφόσον αποδειχθούν καλές για τη χώρα.
Οι λόγοι για τους οποίους ο Macron κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές
Όταν μέσα στο 2016 ο Macron εξέφρασε την πρόθεση του να θέσει υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές του 2017, λίγοι περίμεναν ότι θα καταφέρει να διαδεχθεί τον Francois Holland, κυρίως εξαιτίας της χαμηλής δημοτικότητας που είχε εκείνη την περίοδο.
Ωστόσο, η διορατικότητα και αποφασιστικότητα που επέδειξε, σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες, τον βοήθησαν να γίνει ο νεότερος επικεφαλής της χώρας από την περίοδο του Μέγα Ναπολέοντα.
Δίχως άλλο, ο ίδιος είχει και την τύχη με το μέρος του, καθώς ορισμένοι από τους βασικούς του αντιπάλου, και συγκεκριμένα ο κεντροδεξιός υποψήφιος François Fillon και ο σοσιαλιστής Benoît Hamon, υπέστησαν αμφότεροι σοβαρό πλήγμα στη δημόσια εικόνα τους, εν μέσω σκανδάλων και συκοφαντιών, γεγονός που τους στοίχισε μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων.
Παράλληλα όμως είχε και την ικανότητα να εκτιμήσει σωστά την πτώση του δίπολου Δεξιάς-Αριστεράς στη χώρα, ιδρύοντας τον Απρίλιο του 2016 το φιλελεύθερο κόμμα En Marche, το οποίο έφερε αέρα αλλαγής στα μέχρι τότε πολιτικά δρώμενα, και το οποίο κατάφερε να εδραιώσει μέσω αδιάκοπης καμπάνιας αρκετών μηνών.
Επιπλέον, ανταποκρινόταν καλύτερα στην ελπίδα του γάλλου πολίτη ο οποίος βρισκόταν σε αδιέξοδο και αναζητούσε κάτι καινούργιο που θα του προσέφερε περισσότερες ευκαιρίες.
Και παρά το γεγονός ότι παρόμοια ελπίδα και ανάλογες ευκαιρίες θα μπορούσε να προσφέρει και η βασική αντίπαλος του Macron, η Marine Le Pen, οι γάλλοι πολίτες έδειξαν ότι προτιμούσαν την ασφάλεια που θα έφερνε η εκλογή του πρώην υπουργού Οικονομικών, ο οποίος δεν επιθυμούσε ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από την κορυφή στη σταδιακή αποκαθήλωση
Όταν εξελέγη τον περασμένο Μάιο, ο Macron είχε δεσμευθεί να προχωρήσει σε σαρωτικές οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις ώστε να ελαφρύνει τη χώρα από την οικονομική της δυσφορία, την ίδια στιγμή που το κύριο μέλημα των ψηφοφόρων παρέμενε και παραμένει το ίδιο, και αυτό δεν είναι άλλο από τον περιορισμό της ανεργίας.
Υπενθυμίζουμε ότι τον Ιούνιο του 2017, το ποσοστό ανεργίας στη χώρα ανερχόταν στο 9,3% με το αντίστοιχο ποσοστό στους νέους κάτω των 25 ετών να παραμένει ιδιαίτερα αυξημένο, και συγκεκριμένα στο 21,4%.
Στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων για τις θέσης εργασίας, η κυβέρνηση Macron σημείωσε την πρώτη της νίκης την περασμένη εβδομάδα, όταν κέρδισε τη στήριξη της Γερουσίας για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, η οποία αποτελούσε ένα σημαντικό «αγκάθι» κατά την περίοδο της προεδρίας Hollande, οδηγώντας σε μαζικές διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη χώρα.
Ωστόσο, η μείωση των ενισχύσεων στον τομέα της στέγασης, η έντονη αμφισβήτηση αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των φορολογικών ελαφρύνσεων για τους ενοικιαστές και ορισμένες κατηγορίες για οικονομικά σκάνδαλα που οδήγησαν σε πρώιμες υπουργικές παραιτήσεις έχουν δημιουργήσει ήδη σύννεφα κατά τους πρώτους μήνες της θητείας Macron.
Παράλληλα, αρκετοί από τους ψηφοφόρους του Macron έχουν εκφράσει ήδη τις ανησυχίες τους αναφορικά με τον αυταρχισμό που επιδεικνύει ο γάλλος πρόεδρος, καθώς και τον υπερβολικό χρόνο που αφιερώνει στη διαμόρφωση της δημόσιας εικόνας του.
Αυτό όμως που έχει προκαλέσει την περισσότερη κριτική προς το πρόσωπό του είναι η απόφασή του να πραγματοποιήσει μαζικές περικοπές στον προϋπολισμό των δημοσιονομικών και στρατιωτικών δαπανών, προκειμένου να αντιμετωπίσει το σημαντικό έλλειμμα στο ΑΕΠ της χώρας.
Σε ότι αφορά τον στρατιωτικό τομέα, ο Macron πρότεινε περικοπές ύψους 850 εκατ. ευρώ, ως ένα μέρος προγράμματος για την επίτευξη εξοικονόμησης 60 δισ. ευρώ σε διάστημα πέντε ετών, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του επικεφαλής των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων, Pierre de Villiers, αφού πρώτα πραγματοποίησε δημόσια επίθεση εναντίον του γάλλου προέδρου.
«Υπό τις σημερινές συνθήκες, θεωρώ ότι δεν είμαι πλέον σε θέση να εγγυηθώ την ισχυρή αμυντική δύναμη που πιστεύω ότι είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί η προστασία της Γαλλίας και του γαλλικού λαού», δήλωσε χαρακτηριστικά ο de Villiers, με τον Macron να απαντάει ότι εφόσον υπάρχει αντίθεση μεταξύ των δύο πλευρών, τότε ο επικεφαλής του στρατού μπορεί «να αποχωρήσει».
Τα παραπάνω γεγονότα προκάλεσαν την έντονη αντίδραση και των Μέσων Ενημέρωσης, με την εφημερίδα Liberation να αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η «σχετικά αυταρχική εφαρμογή» του προέδρου θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημάδι «μέθης από την εξουσία», καθώς και ότι ήρθε η ώρα «να ωριμάσει λίγο».
Έκτοτε, ο γάλλος πρόεδρος περιόρισε σε σημαντικό βαθμό την επαφή του με τα ΜΜΕ, δίνοντας σπανίως συνεντεύξεις και καταργώντας τις οποιεσδήποτε συνομιλίες που θα μπορούσε να έχει με δημοσιογράφους, ενώ ακύρωσε και την τηλεοπτική συνέντευξη που είχε προγραμματίσει την ημέρα εθνικής εορτής της χώρας, με έναν από τους εκπροσώπους του να δηλώνει ότι οι σκέψεις του ήταν «ιδιαίτερα περίπλοκες» για μία τέτοια περίσταση.
Πλέον, το μεγάλο στοίχημα για τον γάλλο πρόεδρο είναι το πως θα καταφέρει (και αν καταφέρει) να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που του έχουν προκύψει, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος όσο θα προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις να σημειωθούν νέες βίαιες διαδηλώσεις στους δρόμους της χώρας.
Εφόσον συμβεί κάτι τέτοιο, η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του ενδέχεται να υποχωρήσει «στα τάρταρα», έχοντας πλέον ελάχιστες πιθανότητες να ανακάμψει πριν από τις επόμενες εκλογές του 2022, όταν και οι δυνάμεις της Δεξιάς και της Αριστεράς θα έχουν ανασυνταχθεί.
Από την άλλη πλευρά, εφόσον η γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel ανανεώσει τη θητεία της τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, θα ασκήσει περαιτέρω πιέσεις στον Macron να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του για την γαλλική οικονομία, προκειμένου να επαναπροσδιορίσει τη συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών.
Ωστόσο, ο γάλλος πρόεδρος εμφανίζεται αποφασισμένος να προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδίων του για χάρη του εθνικού συμφέροντος, και με αυτή την εικόνα αναμένεται να πορευθεί.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ερχόμενο φθινόπωρο αναμένεται να είναι γεμάτο προκλήσεις για τον Macron.
Μενέλαος Μπέλλος
www.bankingnews.gr
Ειδικότερα, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση της YouGov, το ποσοστό των γάλλων πολιτών που έχει θετική γνώμη για τον Macron κατέγραψε πτώση της τάξεως του -7% σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα, στο 36%, επιβεβαιώνοντας όλες τις σχετικές πρόσφατες έρευνες.
Παράλληλα, σε άλλη έρευνα που είχε πραγματοποιηθεί από την Ifop τον Ιούλιο, το ποσοστό αποδοχής του είχε υποχωρήσει κατά -10% σε σχέση με τον Ιούνιο, στο 54%, γεγονός που σύμφωνα με την εταιρεία αποτελεί τη μεγαλύτερη μείωση δημοτικότητας γάλλου προέδρου από τον Jacques Chirac το 1995.
Μάλιστα, τα παραπάνω στοιχεία έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα που έχει ο Macron στο εξωτερικό, καθώς μετά την εκλογή του, αρκετοί αναλυτές ανέμεναν ότι η Γαλλία θα ισχυροποιηθεί περισσότερο, εν μέσω έντονης αισιοδοξίας που έφερε η επικράτησή του, ενώ παράλληλα υπήρξε σημαντική εμβάθυνση των σχέσεων με τη Γερμανία γύρω από ποικίλα ζητήματα.
Ωστόσο, σχεδόν ένας στους δύο πολίτες της Γαλλίας πιστεύει πλέον ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να υλοποιήσει αποφάσεις οι οποίες θα έρχονται σε αντίθεση με το συμφέρον του λαού, εφόσον αποδειχθούν καλές για τη χώρα.
Οι λόγοι για τους οποίους ο Macron κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές
Όταν μέσα στο 2016 ο Macron εξέφρασε την πρόθεση του να θέσει υποψηφιότητα για τις προεδρικές εκλογές του 2017, λίγοι περίμεναν ότι θα καταφέρει να διαδεχθεί τον Francois Holland, κυρίως εξαιτίας της χαμηλής δημοτικότητας που είχε εκείνη την περίοδο.
Ωστόσο, η διορατικότητα και αποφασιστικότητα που επέδειξε, σε συνδυασμό και με άλλους παράγοντες, τον βοήθησαν να γίνει ο νεότερος επικεφαλής της χώρας από την περίοδο του Μέγα Ναπολέοντα.
Δίχως άλλο, ο ίδιος είχει και την τύχη με το μέρος του, καθώς ορισμένοι από τους βασικούς του αντιπάλου, και συγκεκριμένα ο κεντροδεξιός υποψήφιος François Fillon και ο σοσιαλιστής Benoît Hamon, υπέστησαν αμφότεροι σοβαρό πλήγμα στη δημόσια εικόνα τους, εν μέσω σκανδάλων και συκοφαντιών, γεγονός που τους στοίχισε μεγάλο αριθμό ψηφοφόρων.
Παράλληλα όμως είχε και την ικανότητα να εκτιμήσει σωστά την πτώση του δίπολου Δεξιάς-Αριστεράς στη χώρα, ιδρύοντας τον Απρίλιο του 2016 το φιλελεύθερο κόμμα En Marche, το οποίο έφερε αέρα αλλαγής στα μέχρι τότε πολιτικά δρώμενα, και το οποίο κατάφερε να εδραιώσει μέσω αδιάκοπης καμπάνιας αρκετών μηνών.
Επιπλέον, ανταποκρινόταν καλύτερα στην ελπίδα του γάλλου πολίτη ο οποίος βρισκόταν σε αδιέξοδο και αναζητούσε κάτι καινούργιο που θα του προσέφερε περισσότερες ευκαιρίες.
Και παρά το γεγονός ότι παρόμοια ελπίδα και ανάλογες ευκαιρίες θα μπορούσε να προσφέρει και η βασική αντίπαλος του Macron, η Marine Le Pen, οι γάλλοι πολίτες έδειξαν ότι προτιμούσαν την ασφάλεια που θα έφερνε η εκλογή του πρώην υπουργού Οικονομικών, ο οποίος δεν επιθυμούσε ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Από την κορυφή στη σταδιακή αποκαθήλωση
Όταν εξελέγη τον περασμένο Μάιο, ο Macron είχε δεσμευθεί να προχωρήσει σε σαρωτικές οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις ώστε να ελαφρύνει τη χώρα από την οικονομική της δυσφορία, την ίδια στιγμή που το κύριο μέλημα των ψηφοφόρων παρέμενε και παραμένει το ίδιο, και αυτό δεν είναι άλλο από τον περιορισμό της ανεργίας.
Υπενθυμίζουμε ότι τον Ιούνιο του 2017, το ποσοστό ανεργίας στη χώρα ανερχόταν στο 9,3% με το αντίστοιχο ποσοστό στους νέους κάτω των 25 ετών να παραμένει ιδιαίτερα αυξημένο, και συγκεκριμένα στο 21,4%.
Στο μέτωπο των μεταρρυθμίσεων για τις θέσης εργασίας, η κυβέρνηση Macron σημείωσε την πρώτη της νίκης την περασμένη εβδομάδα, όταν κέρδισε τη στήριξη της Γερουσίας για την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας, η οποία αποτελούσε ένα σημαντικό «αγκάθι» κατά την περίοδο της προεδρίας Hollande, οδηγώντας σε μαζικές διαμαρτυρίες σε ολόκληρη τη χώρα.
Ωστόσο, η μείωση των ενισχύσεων στον τομέα της στέγασης, η έντονη αμφισβήτηση αναφορικά με το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των φορολογικών ελαφρύνσεων για τους ενοικιαστές και ορισμένες κατηγορίες για οικονομικά σκάνδαλα που οδήγησαν σε πρώιμες υπουργικές παραιτήσεις έχουν δημιουργήσει ήδη σύννεφα κατά τους πρώτους μήνες της θητείας Macron.
Παράλληλα, αρκετοί από τους ψηφοφόρους του Macron έχουν εκφράσει ήδη τις ανησυχίες τους αναφορικά με τον αυταρχισμό που επιδεικνύει ο γάλλος πρόεδρος, καθώς και τον υπερβολικό χρόνο που αφιερώνει στη διαμόρφωση της δημόσιας εικόνας του.
Αυτό όμως που έχει προκαλέσει την περισσότερη κριτική προς το πρόσωπό του είναι η απόφασή του να πραγματοποιήσει μαζικές περικοπές στον προϋπολισμό των δημοσιονομικών και στρατιωτικών δαπανών, προκειμένου να αντιμετωπίσει το σημαντικό έλλειμμα στο ΑΕΠ της χώρας.
Σε ότι αφορά τον στρατιωτικό τομέα, ο Macron πρότεινε περικοπές ύψους 850 εκατ. ευρώ, ως ένα μέρος προγράμματος για την επίτευξη εξοικονόμησης 60 δισ. ευρώ σε διάστημα πέντε ετών, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την παραίτηση του επικεφαλής των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων, Pierre de Villiers, αφού πρώτα πραγματοποίησε δημόσια επίθεση εναντίον του γάλλου προέδρου.
«Υπό τις σημερινές συνθήκες, θεωρώ ότι δεν είμαι πλέον σε θέση να εγγυηθώ την ισχυρή αμυντική δύναμη που πιστεύω ότι είναι απαραίτητη για να διασφαλιστεί η προστασία της Γαλλίας και του γαλλικού λαού», δήλωσε χαρακτηριστικά ο de Villiers, με τον Macron να απαντάει ότι εφόσον υπάρχει αντίθεση μεταξύ των δύο πλευρών, τότε ο επικεφαλής του στρατού μπορεί «να αποχωρήσει».
Τα παραπάνω γεγονότα προκάλεσαν την έντονη αντίδραση και των Μέσων Ενημέρωσης, με την εφημερίδα Liberation να αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η «σχετικά αυταρχική εφαρμογή» του προέδρου θα μπορούσε να αποτελέσει ένα σημάδι «μέθης από την εξουσία», καθώς και ότι ήρθε η ώρα «να ωριμάσει λίγο».
Έκτοτε, ο γάλλος πρόεδρος περιόρισε σε σημαντικό βαθμό την επαφή του με τα ΜΜΕ, δίνοντας σπανίως συνεντεύξεις και καταργώντας τις οποιεσδήποτε συνομιλίες που θα μπορούσε να έχει με δημοσιογράφους, ενώ ακύρωσε και την τηλεοπτική συνέντευξη που είχε προγραμματίσει την ημέρα εθνικής εορτής της χώρας, με έναν από τους εκπροσώπους του να δηλώνει ότι οι σκέψεις του ήταν «ιδιαίτερα περίπλοκες» για μία τέτοια περίσταση.
Πλέον, το μεγάλο στοίχημα για τον γάλλο πρόεδρο είναι το πως θα καταφέρει (και αν καταφέρει) να ανταποκριθεί στις προκλήσεις που του έχουν προκύψει, καθώς ελλοχεύει ο κίνδυνος όσο θα προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις να σημειωθούν νέες βίαιες διαδηλώσεις στους δρόμους της χώρας.
Εφόσον συμβεί κάτι τέτοιο, η εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του ενδέχεται να υποχωρήσει «στα τάρταρα», έχοντας πλέον ελάχιστες πιθανότητες να ανακάμψει πριν από τις επόμενες εκλογές του 2022, όταν και οι δυνάμεις της Δεξιάς και της Αριστεράς θα έχουν ανασυνταχθεί.
Από την άλλη πλευρά, εφόσον η γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel ανανεώσει τη θητεία της τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, θα ασκήσει περαιτέρω πιέσεις στον Macron να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του για την γαλλική οικονομία, προκειμένου να επαναπροσδιορίσει τη συμμαχία μεταξύ των δύο χωρών.
Ωστόσο, ο γάλλος πρόεδρος εμφανίζεται αποφασισμένος να προχωρήσει στην υλοποίηση των σχεδίων του για χάρη του εθνικού συμφέροντος, και με αυτή την εικόνα αναμένεται να πορευθεί.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ερχόμενο φθινόπωρο αναμένεται να είναι γεμάτο προκλήσεις για τον Macron.
Μενέλαος Μπέλλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών