Το 60% της βελτίωσης της εισοδηματικής ανισότητας κατά 25 ποσοστιαίες μονάδες προήλθε από τις κοινωνικές παροχές, αναφέρεται σε ανάλυση του ΔΝΤ
Η οικονομία της Ιρλανδίας συνεχίζει να ανακάμπτει από το 2008 που η κατάρρευση της στεγαστικής αγοράς «έριξε» τη χώρα σε μια βαθιά και σοβαρή κρίση, ενώ το ισχυρό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας παρείχε μια σημαντική προστασία κατά των χειρότερων επιπτώσεων της κρίσης, όπως αναφέρεται σε ανάλυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το σύστημα φορολογικών παροχών της Ιρλανδίας είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην αναδιανομή του εισοδήματος.
Όπως αναφέρεται στην ανάλυση, η εισοδηματική ανισότητα προ φόρων και μεταβιβάσεων στην Ιρλανδία είναι υψηλή, καθώς το 37% του εισοδήματος κατέχεται από το 10% των εισοδηματιών.
Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις συνιστούν περίπου το 70% του εισοδήματος για το 20% των μισθωτών.
Το παρακάτω γράφημα δείχνει πώς η Ιρλανδία έχει χρησιμοποιήσει επί σειρά ετών τα κοινωνικά οφέλη και τους φόρους προκειμένου να μειώσει την υψηλή εισοδηματική ανισότητα.
Το πιο κοινό μέτρο ανισότητας εισοδήματος είναι ο συντελεστής Gini, όπου το μηδέν εκφράζει την τέλεια ισότητα και το 100 εκφράζει τη μέγιστη ανισότητα.
Στην περίπτωση της Ιρλανδίας, περίπου το 60% της μέσης βελτίωσης της εισοδηματικής ανισότητας κατά 25 ποσοστιαίες μονάδες, προήλθε από τις κοινωνικές παροχές- ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
Ένα άλλο ένα τέταρτο της βελτίωσης αποδίδεται στους άμεσους φόρους, ποσοστό που ευθυγραμμίζεται σε γενικές γραμμές με τον μέσο όρο της Ε.Ε.
Μέρος της ιστορίας της εισοδηματικής ανισότητας στην Ιρλανδία αφορά επίσης τη γεωγραφία: το 40% του πληθυσμού ζει στο Δουβλίνο, το οποίο έχει περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης και υψηλότερα εισοδήματα.
www.bankingnews.gr
Σύμφωνα με το ΔΝΤ, το σύστημα φορολογικών παροχών της Ιρλανδίας είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση στην αναδιανομή του εισοδήματος.
Όπως αναφέρεται στην ανάλυση, η εισοδηματική ανισότητα προ φόρων και μεταβιβάσεων στην Ιρλανδία είναι υψηλή, καθώς το 37% του εισοδήματος κατέχεται από το 10% των εισοδηματιών.
Οι κοινωνικές μεταβιβάσεις συνιστούν περίπου το 70% του εισοδήματος για το 20% των μισθωτών.
Το παρακάτω γράφημα δείχνει πώς η Ιρλανδία έχει χρησιμοποιήσει επί σειρά ετών τα κοινωνικά οφέλη και τους φόρους προκειμένου να μειώσει την υψηλή εισοδηματική ανισότητα.
Το πιο κοινό μέτρο ανισότητας εισοδήματος είναι ο συντελεστής Gini, όπου το μηδέν εκφράζει την τέλεια ισότητα και το 100 εκφράζει τη μέγιστη ανισότητα.
Στην περίπτωση της Ιρλανδίας, περίπου το 60% της μέσης βελτίωσης της εισοδηματικής ανισότητας κατά 25 ποσοστιαίες μονάδες, προήλθε από τις κοινωνικές παροχές- ένα από τα υψηλότερα ποσοστά μεταξύ των χωρών της Ε.Ε.
Ένα άλλο ένα τέταρτο της βελτίωσης αποδίδεται στους άμεσους φόρους, ποσοστό που ευθυγραμμίζεται σε γενικές γραμμές με τον μέσο όρο της Ε.Ε.
Μέρος της ιστορίας της εισοδηματικής ανισότητας στην Ιρλανδία αφορά επίσης τη γεωγραφία: το 40% του πληθυσμού ζει στο Δουβλίνο, το οποίο έχει περισσότερες ευκαιρίες απασχόλησης και υψηλότερα εισοδήματα.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών