Όταν η οικογένεια Μαρινόπουλου έκανε μεγάλες business με τα λεφτά των άλλων - Η τραγική ανεπάρκεια των μηχανισμών του δημοσίου
Η απόλυτη ανεπάρκεια των ελεγκτικών μηχανισμών του ελληνικού δημοσίου αποδεικνύεται περίτρανα στην περίπτωση των πολυκαταστημάτων Μαρινόπουλος των οποίων η τραγική οικονομική κατάσταση απειλεί να τινάξει στον αέρα περισσότερες από 1000 επιχειρήσεις και οδηγεί σε μια αιματηρή λύση κυρίως τους προμηθευτές της εταιρίας που πίστεψαν σε υποσχέσεις που δεν είχαν αντίκρυσμα.
Η ένταξη του ομίλου Μαρινόπουλος σε πτωχευτική διαδικασία είναι αναπόφευκτη εξέλιξη που επηρεάζει και τις τράπεζες αλλά και τους προμηθευτές και το προσωπικό της επιχείρησης.
Μιας επιχείρησης που όπως φαίνεται οι βασικοί μέτοχοι σταμάτησαν να βάζουν το χέρι στην τσέπη από το 2012 και αντίθετα έβαλαν το χέρι στην τσέπη των τραπεζών και των προμηθευτών τους.
Ουσιαστικά δηλαδή οι μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια Μαρινόπουλου λειτουργούσε με τα χρήματα των άλλων.
Το γεγονός πάντως ότι η εταιρία είχε οικονομικά προβλήματα είναι γνωστό εδώ και περίπου 5 χρόνια είναι γνωστό αλλά οι εποπτικές αρχές περί άλλα ετύρβαζαν ενώ ήταν γνωστό πως από το 2012 δεν έχει δημοσιευτεί ισολογισμός.
Όταν οι Γάλλοι της Carrefour αποχώρησαν από την εταιρία έχοντας απαυδήσει από την διαχείριση η οικογένεια Μαρινόπουλου επιχείρησε να το παρουσιάσει ως μεγάλη επιτυχία.
Η αλήθεια είναι πως η εταιρία βρισκόταν σε κακή οικονομική κατάσταση και χρειάστηκε να κάνει αύξηση 331 εκ ευρώ τον Αύγουστο του 2012 και το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους μόλις 2,5 εκ ευρώ.
Τον Νοέμβριο του 2013 η Μαρινόπουλος κάνει μια ακόμα αύξηση 10 εκ ευρώ και το Μάιο του 2014 άλλα 5 εκ ευρώ.
Τελευταία γνωστή αύξηση κεφαλαίου γίνεται τον Νοέμβριο του 2015 και είναι μόλις 5 εκ Ευρώ.
Ουσιαστικά μετά το 2012 και από τη στιγμή που έφυγαν οι Γάλλοι έχουμε αυξήσεις κεφαλαίου ασπιρίνες ενώ την ίδια στιγμή οι προμηθευτές της εταιρίας υποφέρουν και ορισμένοι μικρού μεγέθους όπως η Fresh & Co οδηγούνται στην κατάρρευση λόγω της μη πληρωμής των υποχρεώσεων της Μαρινόπουλος.
Μεγάλοι προμηθευτές όπως η Κάλας και η ΦΑΓΕ αρνούνται να προμηθεύσουν την εταιρία με προϊόντα θεωρώντας την αφερέγγυα ενώ επιθετική τακτική τηρεί τότε και η Coca Cola την οποία άρον άρον σπεύδει να ικανοποιήσει τότε η οικογένεια Μαρινόπουλου βλέποντας ότι χωρίς τα προϊόντα του μεγαλύτερου εμφιαλωτή αναψυκτικών στον κόσμο η απώλεια πελατών θα είναι τεράστια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όλο αυτό το διάστημα οι τράπεζες πιέζουν τη Μαρινόπουλος η οποία έχοντας και άριστες σχέσεις με κορυφαίους παράγοντες του πολιτικού συστήματος περνά το μήνυμα ότι αν σκάσει ο όμιλος θα παρασύρει στο διάβα του πλήθος μικρών επιχειρήσεων προμηθευτών.
Έτσι έχουμε μια συνεχή διελκυστίνδα όπου ο φόβος της κατάρρευσης της ισχυρού οδηγεί στη δημιουργία νέων προβλημάτων.
Στο μεταξύ το 2014 και το 2015 ο ευρύτερος όμιλος πουλά ακίνητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε ΑΕΕΑΠ αλλά τα 200 εκ ευρώ είναι άγνωστο που πήγαν.
Φυσικά ημεγάλη επιχειρηματική οικογένεια της Μαρινόπουλος δεν βάζει φρέσκο χρήμα στην εταιρία και οι προμηθευτές της υποφέρουν.
Αυτά μέχρι που έρχεται η ανάσα από τη συμφωνία με τη Σκλαβενίτης τη φετινή χρονιά.
Η Μαρινόπουλος αποπληρώνει ένα κομμάτι των οφειλών (λιγότερο από 20%) προς τους προμηθευτές αλλά γρήγορα αποδεικνύεται ότι δεν τηρεί το χρονοδιάγραμμα που εξήγγειλε.
Η πλευρά Σκλαβενίτη αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως τα φανταζόταν στη συμφωνία για την κοινή εταιρία που λειτουργούσε τα υπερκαταστήματα.
Βεβαίως υπήρξε και το ζήτημα της Επιτροπής Ανταγωνισμού που έβαζε ζητήματα συμμετοχής της οικογένειας Μαρινόπουλου στη νέα εταιρία αλλά η ουσία ήταν πως τα χρήματα που είχαν υπολογιστεί δεν ήταν επαρκή για να προχωρήσει η συμφωνία.
Έτσι πλέον η Μαρινόπουλος θα αποχωριστεί τα 33 μεγάλα καταστήματα μαζί με τα χρέη τους και ο όμιλος Σκλαβενίτη για να χρηματοδοτήσει τη λειτουργία τους και να τα καταστήσει βιώσιμα θα χρειαστεί 125 εκατ. ευρώ σε βάθος τριετίας.
Οι υφιστάμενες δανειακές υποχρεώσεις της Μαρινόπουλος που σύμφωνα με πληροφορίες υπερβαίνουν τα 700 εκ ευρώ θα μετατραπούν σε μακροπρόθεσμα 20ετή δάνεια, με εξόφληση που θα ξεκινάει μετά από 6 χρόνια και θα αφορά το 30% σταδιακά, ενώ το υπόλοιπο 70% θα εξοφληθεί στη λήξη.
Ουσιαστικά δηλαδή οι υποχρεώσεις πηγαίνουν προς το μακρινό μέλλον.
Οι τράπεζες θα δώσουν πρόσθετη χρηματοδότηση της τάξεως των 370 εκ ευρώ με επίσης εικοσαετή διάρκεια και επιτόκιο χαμηλό.
Αυτοί που πληρώσουν το λογαριασμό είναι οι προμηθευτές στους οποίους οι οφειλές ξεπερνούν σύμφωνα με πληροφορίες τα 600 εκ Ευρώ και αναμένεται να κουρευτούν κατά 40% ενώ σε 180 δόσεις θα πληρωθούν οι υποχρεώσεις προς δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.
Όλα αυτά μπορεί να γίνουν μέσω της πτωχευτικής διαδικασίας και εφ όσον δεν υπάρξουν επιπλοκές.
Τα ερωτήματα όμως παραμένουν.
Που ήταν το δημόσιο και οι ασφαλιστικοί φορείς όταν σωρεύονταν χρέη της Μαρινόπουλος και τι έκαναν για να προστατέψουν το δημόσιο συμφέρον το οποίο έχει πληγεί βάναυσα από την παρασιτική λειτουργία του ομίλου μέσω των χρημάτων των τραπεζών, προμηθευτών, εργαζομένων και δημοσίου;
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Η ένταξη του ομίλου Μαρινόπουλος σε πτωχευτική διαδικασία είναι αναπόφευκτη εξέλιξη που επηρεάζει και τις τράπεζες αλλά και τους προμηθευτές και το προσωπικό της επιχείρησης.
Μιας επιχείρησης που όπως φαίνεται οι βασικοί μέτοχοι σταμάτησαν να βάζουν το χέρι στην τσέπη από το 2012 και αντίθετα έβαλαν το χέρι στην τσέπη των τραπεζών και των προμηθευτών τους.
Ουσιαστικά δηλαδή οι μεγάλη επιχειρηματική οικογένεια Μαρινόπουλου λειτουργούσε με τα χρήματα των άλλων.
Το γεγονός πάντως ότι η εταιρία είχε οικονομικά προβλήματα είναι γνωστό εδώ και περίπου 5 χρόνια είναι γνωστό αλλά οι εποπτικές αρχές περί άλλα ετύρβαζαν ενώ ήταν γνωστό πως από το 2012 δεν έχει δημοσιευτεί ισολογισμός.
Όταν οι Γάλλοι της Carrefour αποχώρησαν από την εταιρία έχοντας απαυδήσει από την διαχείριση η οικογένεια Μαρινόπουλου επιχείρησε να το παρουσιάσει ως μεγάλη επιτυχία.
Η αλήθεια είναι πως η εταιρία βρισκόταν σε κακή οικονομική κατάσταση και χρειάστηκε να κάνει αύξηση 331 εκ ευρώ τον Αύγουστο του 2012 και το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους μόλις 2,5 εκ ευρώ.
Τον Νοέμβριο του 2013 η Μαρινόπουλος κάνει μια ακόμα αύξηση 10 εκ ευρώ και το Μάιο του 2014 άλλα 5 εκ ευρώ.
Τελευταία γνωστή αύξηση κεφαλαίου γίνεται τον Νοέμβριο του 2015 και είναι μόλις 5 εκ Ευρώ.
Ουσιαστικά μετά το 2012 και από τη στιγμή που έφυγαν οι Γάλλοι έχουμε αυξήσεις κεφαλαίου ασπιρίνες ενώ την ίδια στιγμή οι προμηθευτές της εταιρίας υποφέρουν και ορισμένοι μικρού μεγέθους όπως η Fresh & Co οδηγούνται στην κατάρρευση λόγω της μη πληρωμής των υποχρεώσεων της Μαρινόπουλος.
Μεγάλοι προμηθευτές όπως η Κάλας και η ΦΑΓΕ αρνούνται να προμηθεύσουν την εταιρία με προϊόντα θεωρώντας την αφερέγγυα ενώ επιθετική τακτική τηρεί τότε και η Coca Cola την οποία άρον άρον σπεύδει να ικανοποιήσει τότε η οικογένεια Μαρινόπουλου βλέποντας ότι χωρίς τα προϊόντα του μεγαλύτερου εμφιαλωτή αναψυκτικών στον κόσμο η απώλεια πελατών θα είναι τεράστια.
Αξίζει να σημειωθεί ότι όλο αυτό το διάστημα οι τράπεζες πιέζουν τη Μαρινόπουλος η οποία έχοντας και άριστες σχέσεις με κορυφαίους παράγοντες του πολιτικού συστήματος περνά το μήνυμα ότι αν σκάσει ο όμιλος θα παρασύρει στο διάβα του πλήθος μικρών επιχειρήσεων προμηθευτών.
Έτσι έχουμε μια συνεχή διελκυστίνδα όπου ο φόβος της κατάρρευσης της ισχυρού οδηγεί στη δημιουργία νέων προβλημάτων.
Στο μεταξύ το 2014 και το 2015 ο ευρύτερος όμιλος πουλά ακίνητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό σε ΑΕΕΑΠ αλλά τα 200 εκ ευρώ είναι άγνωστο που πήγαν.
Φυσικά ημεγάλη επιχειρηματική οικογένεια της Μαρινόπουλος δεν βάζει φρέσκο χρήμα στην εταιρία και οι προμηθευτές της υποφέρουν.
Αυτά μέχρι που έρχεται η ανάσα από τη συμφωνία με τη Σκλαβενίτης τη φετινή χρονιά.
Η Μαρινόπουλος αποπληρώνει ένα κομμάτι των οφειλών (λιγότερο από 20%) προς τους προμηθευτές αλλά γρήγορα αποδεικνύεται ότι δεν τηρεί το χρονοδιάγραμμα που εξήγγειλε.
Η πλευρά Σκλαβενίτη αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα δεν ήταν όπως τα φανταζόταν στη συμφωνία για την κοινή εταιρία που λειτουργούσε τα υπερκαταστήματα.
Βεβαίως υπήρξε και το ζήτημα της Επιτροπής Ανταγωνισμού που έβαζε ζητήματα συμμετοχής της οικογένειας Μαρινόπουλου στη νέα εταιρία αλλά η ουσία ήταν πως τα χρήματα που είχαν υπολογιστεί δεν ήταν επαρκή για να προχωρήσει η συμφωνία.
Έτσι πλέον η Μαρινόπουλος θα αποχωριστεί τα 33 μεγάλα καταστήματα μαζί με τα χρέη τους και ο όμιλος Σκλαβενίτη για να χρηματοδοτήσει τη λειτουργία τους και να τα καταστήσει βιώσιμα θα χρειαστεί 125 εκατ. ευρώ σε βάθος τριετίας.
Οι υφιστάμενες δανειακές υποχρεώσεις της Μαρινόπουλος που σύμφωνα με πληροφορίες υπερβαίνουν τα 700 εκ ευρώ θα μετατραπούν σε μακροπρόθεσμα 20ετή δάνεια, με εξόφληση που θα ξεκινάει μετά από 6 χρόνια και θα αφορά το 30% σταδιακά, ενώ το υπόλοιπο 70% θα εξοφληθεί στη λήξη.
Ουσιαστικά δηλαδή οι υποχρεώσεις πηγαίνουν προς το μακρινό μέλλον.
Οι τράπεζες θα δώσουν πρόσθετη χρηματοδότηση της τάξεως των 370 εκ ευρώ με επίσης εικοσαετή διάρκεια και επιτόκιο χαμηλό.
Αυτοί που πληρώσουν το λογαριασμό είναι οι προμηθευτές στους οποίους οι οφειλές ξεπερνούν σύμφωνα με πληροφορίες τα 600 εκ Ευρώ και αναμένεται να κουρευτούν κατά 40% ενώ σε 180 δόσεις θα πληρωθούν οι υποχρεώσεις προς δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία.
Όλα αυτά μπορεί να γίνουν μέσω της πτωχευτικής διαδικασίας και εφ όσον δεν υπάρξουν επιπλοκές.
Τα ερωτήματα όμως παραμένουν.
Που ήταν το δημόσιο και οι ασφαλιστικοί φορείς όταν σωρεύονταν χρέη της Μαρινόπουλος και τι έκαναν για να προστατέψουν το δημόσιο συμφέρον το οποίο έχει πληγεί βάναυσα από την παρασιτική λειτουργία του ομίλου μέσω των χρημάτων των τραπεζών, προμηθευτών, εργαζομένων και δημοσίου;
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Δευτέρα 27 Ιουνίου 2016
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών