Η αμερικανική πετρελαϊκή βιομηχανία προχωράει σε μαζικές αγορές αργού από το εξωτερικό, εξαιτίας των εξαιρετικά χαμηλών τιμών έναντι της εγχώριας παραγωγής
Μόλις τρεις μήνες μετά την απελευθέρωση των εξαγωγών πετρελαίου στις ΗΠΑ, έπειτα από την άρση της σχετικής απαγόρευσης που ίσχυε για 40 χρόνια, η χώρα βρίσκεται και πάλι στην περίεργη θέση να είναι εισαγωγέας «μαύρου χρυσού».
Δηλαδή, αντί να κατακλύσουν τις παγκόσμιες αγορές, οι αποστολές φορτίων αμερικανικού αργού σε ξένους αγοραστές έχουν «παγώσει».
Την ίδια στιγμή, οι εισαγωγές στις ΗΠΑ αυξήθηκαν σε υψηλό τριών ετών, σε αυτό που φαίνεται να είναι μια αντιστροφή της τάσης των τελευταίων ετών όσον αφορά την ποσότητα πετρελαίου που εισρέει στην αμερικανική αγορά.
Από τις 25 Μαρτίου, ο μέσος όρος τεσσάρων εβδομάδων για τις εισαγωγές έτρεχε με 7,9 εκατ. βαρέλια ημερησίως, υψηλότερα δηλαδή κατά 9,8% από το προηγούμενο έτος.
«Δεν πρόκειται για μία αναλαμπή της μίας εβδομάδας», λέει ο αναλυτής ενέργειας της Citigroup, Tim Evans.
«Βλέπουμε ένα σταθερό μοτίβο», επισημαίνει.
Οι αμερικανοί παραγωγοί, οι οποίοι αποκόμισαν οφέλη από την επανάσταση του σχιστολιθικού πετρελαίου, δεν απολαμβάνουν πλέον ένα πλεονέκτημα τιμής έναντι των ξένων ανταγωνιστών, όσον αφορά την πώληση του προϊόντος τους στα εγχώρια διυλιστήρια.
Η παραγωγή έχει μειωθεί κατά περίπου 600.000 βαρέλια την ημέρα από το ανώτατο επίπεδο των 9,6 εκατ. το 2015.
Τώρα τα διυλιστήρια αγοράζουν ξένο πετρέλαιο για να καλύψουν τη μειωμένη παραγωγή των ΗΠΑ και, μαζί με τους χρηματιστές, αποθηκεύουν ένα μεγάλο μέρος του λιγότερο ακριβού εισαγόμενου πετρελαίου για να το πουλήσουν όταν οι τιμές αυξηθούν και πάλι.
Κατά τα πρώτα χρόνια της επανάστασης του σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ, τα εκατομμύρια βαρέλια ελαφριού, γλυκού αργού πετρελαίου είχαν ένα μεγάλο πρόβλημα: δεν υπήρχε οικονομικά προσιτή πρόσβαση στα διυλιστήρια στις ακτές του Τέξας και της Λουιζιάνα.
Προκειμένου να αξιοποιήσουν το φθηνότερο πετρέλαιο της Οκλαχόμα, οι αγωγοί που χρησιμοποιούνταν για να φέρνουν το εισαγόμενο πετρέλαιο από τον Κόλπο του Μεξικού αντιστράφηκαν, ώστε να στέλνουν το σχιστολιθικό πετρέλαιο στην ακτή.
Τα διυλιστήρια σε Φιλαδέλφεια και Νιου Τζέρσεϊ, επίσης, άρχισαν την αγορά αργού από τη Βόρεια Ντακότα αντί να εισάγουν ξένο πετρέλαιο, μεταφέροντάς το με τρένα σε όλη τη χώρα.
Μέχρι τον Οκτώβριο του 2014 οι εισαγωγές των ΗΠΑ είχαν μειωθεί κατά περίπου 40% από το υψηλό του 2006.
Οι αναλυτές λένε ότι η τιμή WTI του αργού θα πρέπει να είναι 3-5 δολ. χαμηλότερη από εκείνη του εισαγόμενου πετρελαίου, ώστε να μπορούν να πληρωθούν τα έξοδα των αγωγών και των μεταφορών.
Από το 2011 έως το 2014, το αμερικανικό πετρέλαιο ήταν κατά μέσο όρο 12,61 δολ. φθηνότερο από ότι το αντίστοιχο ξένο.
Η ψαλίδα έκλεισε σταδιακά, καθώς ολοκληρώνονταν τα έργα κατασκευής αγωγών και το αμερικανικό αργό άρχισε να ρέει πιο ελεύθερα από την ενδοχώρα προς την ακτή του Κόλπου του Μεξικού.
Μια εβδομάδα προτού η Γερουσία εγκρίνει την άρση της απαγόρευσης των εξαγωγών στις 18 Δεκεμβρίου, ο δείκτης WTI διαπραγματευόταν περίπου 3 δολ. χαμηλότερα από το Brent.
Κατά τη διάρκεια του επόμενου μήνα, η διαφορά εξαφανίστηκε, και, για πρώτη φορά σε έξι χρόνια, ο WTI διαπραγματευόταν τον Ιανουάριο με premium έναντι του Brent. Σήμερα ο WTI είναι λιγότερο από ένα δολάριο φθηνότερο από τις ποσότητες ξένου πετρελαίου που είναι διαθέσιμο στην ακτή του Κόλπου.
Έτσι, τα διυλιστήρια κατά μήκος των ακτών επιλέγουν τις εισαγωγές, αντί να αγοράσουν το εγχώριο WTI.
www.bankingnews.gr
Δηλαδή, αντί να κατακλύσουν τις παγκόσμιες αγορές, οι αποστολές φορτίων αμερικανικού αργού σε ξένους αγοραστές έχουν «παγώσει».
Την ίδια στιγμή, οι εισαγωγές στις ΗΠΑ αυξήθηκαν σε υψηλό τριών ετών, σε αυτό που φαίνεται να είναι μια αντιστροφή της τάσης των τελευταίων ετών όσον αφορά την ποσότητα πετρελαίου που εισρέει στην αμερικανική αγορά.
Από τις 25 Μαρτίου, ο μέσος όρος τεσσάρων εβδομάδων για τις εισαγωγές έτρεχε με 7,9 εκατ. βαρέλια ημερησίως, υψηλότερα δηλαδή κατά 9,8% από το προηγούμενο έτος.
«Δεν πρόκειται για μία αναλαμπή της μίας εβδομάδας», λέει ο αναλυτής ενέργειας της Citigroup, Tim Evans.
«Βλέπουμε ένα σταθερό μοτίβο», επισημαίνει.
Οι αμερικανοί παραγωγοί, οι οποίοι αποκόμισαν οφέλη από την επανάσταση του σχιστολιθικού πετρελαίου, δεν απολαμβάνουν πλέον ένα πλεονέκτημα τιμής έναντι των ξένων ανταγωνιστών, όσον αφορά την πώληση του προϊόντος τους στα εγχώρια διυλιστήρια.
Η παραγωγή έχει μειωθεί κατά περίπου 600.000 βαρέλια την ημέρα από το ανώτατο επίπεδο των 9,6 εκατ. το 2015.
Τώρα τα διυλιστήρια αγοράζουν ξένο πετρέλαιο για να καλύψουν τη μειωμένη παραγωγή των ΗΠΑ και, μαζί με τους χρηματιστές, αποθηκεύουν ένα μεγάλο μέρος του λιγότερο ακριβού εισαγόμενου πετρελαίου για να το πουλήσουν όταν οι τιμές αυξηθούν και πάλι.
Κατά τα πρώτα χρόνια της επανάστασης του σχιστολιθικού πετρελαίου στις ΗΠΑ, τα εκατομμύρια βαρέλια ελαφριού, γλυκού αργού πετρελαίου είχαν ένα μεγάλο πρόβλημα: δεν υπήρχε οικονομικά προσιτή πρόσβαση στα διυλιστήρια στις ακτές του Τέξας και της Λουιζιάνα.
Προκειμένου να αξιοποιήσουν το φθηνότερο πετρέλαιο της Οκλαχόμα, οι αγωγοί που χρησιμοποιούνταν για να φέρνουν το εισαγόμενο πετρέλαιο από τον Κόλπο του Μεξικού αντιστράφηκαν, ώστε να στέλνουν το σχιστολιθικό πετρέλαιο στην ακτή.
Τα διυλιστήρια σε Φιλαδέλφεια και Νιου Τζέρσεϊ, επίσης, άρχισαν την αγορά αργού από τη Βόρεια Ντακότα αντί να εισάγουν ξένο πετρέλαιο, μεταφέροντάς το με τρένα σε όλη τη χώρα.
Μέχρι τον Οκτώβριο του 2014 οι εισαγωγές των ΗΠΑ είχαν μειωθεί κατά περίπου 40% από το υψηλό του 2006.
Οι αναλυτές λένε ότι η τιμή WTI του αργού θα πρέπει να είναι 3-5 δολ. χαμηλότερη από εκείνη του εισαγόμενου πετρελαίου, ώστε να μπορούν να πληρωθούν τα έξοδα των αγωγών και των μεταφορών.
Από το 2011 έως το 2014, το αμερικανικό πετρέλαιο ήταν κατά μέσο όρο 12,61 δολ. φθηνότερο από ότι το αντίστοιχο ξένο.
Η ψαλίδα έκλεισε σταδιακά, καθώς ολοκληρώνονταν τα έργα κατασκευής αγωγών και το αμερικανικό αργό άρχισε να ρέει πιο ελεύθερα από την ενδοχώρα προς την ακτή του Κόλπου του Μεξικού.
Μια εβδομάδα προτού η Γερουσία εγκρίνει την άρση της απαγόρευσης των εξαγωγών στις 18 Δεκεμβρίου, ο δείκτης WTI διαπραγματευόταν περίπου 3 δολ. χαμηλότερα από το Brent.
Κατά τη διάρκεια του επόμενου μήνα, η διαφορά εξαφανίστηκε, και, για πρώτη φορά σε έξι χρόνια, ο WTI διαπραγματευόταν τον Ιανουάριο με premium έναντι του Brent. Σήμερα ο WTI είναι λιγότερο από ένα δολάριο φθηνότερο από τις ποσότητες ξένου πετρελαίου που είναι διαθέσιμο στην ακτή του Κόλπου.
Έτσι, τα διυλιστήρια κατά μήκος των ακτών επιλέγουν τις εισαγωγές, αντί να αγοράσουν το εγχώριο WTI.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών