Αντιμέτωπη με πολλά ανοιχτά και σοβαρά μέτωπα η κυβέρνηση
Η κυβέρνηση είναι και πάλι σε οριακό σημείο.
Οι πιέσεις που της ασκούνται είναι τεράστιες, την ώρα που καλείται να διαχειριστεί κορυφαίας σημασίας θέματα.
Η Κομισιόν έστειλε τελεσίγραφο τριών μηνών στην Ελλάδα προειδοποιώντας την πως αν δεν φυλάξει καλύτερα τα σύνορα της, απειλείται ακόμα και με έξωση από τη ζώνη Schengen.
Οι δανειστές επιμένουν στο σκληρό παιχνίδι, με το ΔΝΤ να απορρίπτει το σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, να ζητά μειώσεις στις συντάξεις και να επαναφέρει ακόμα και θέμα ομαδικών απολύσεων.
Οι αγρότες ανοιγοκλείνουν «κατά βούληση» τις εθνικές οδούς αλλά αρνούνται το διάλογο με την κυβέρνηση ενώ την ερχόμενη εβδομάδα έρχεται η γενική απεργία κατά του ασφαλιστικού.
Στα κάγκελα όμως είναι και η αντιπολίτευση, η οποία έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να προσφέρει καμία «χείρα βοηθείας» στην κυβέρνηση.
Το πλαίσιο για τον Τσίπρα είναι κάτι παραπάνω από ασφυκτικό.
Οι προκλήσεις ξεπερνούν τα στενά όρια του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού μικρόκοσμου μας.
Οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι – όπως άλλωστε απέδειξε πρόσφατα η Δανία με την δήμευση της περιουσίας των προσφύγων που φτάνουν στο έδαφος της ή ο υπ.Εσωτερικών του Βελγίου που μας προέτρεψε να πετάμε στη θάλασσα τους πρόσφυγες – εθελοτυφλούν και αναζητούν τον αποδιοπομπαίο τράγο για να του φορτώσουν το ανάθεμα της προσφυγικής κρίσης.
Αν και τα hotspots δεν πρόκειται να μειώσουν τις προσφυγικές ροές (οι οποίες δεν θα ανακοπούν ακόμα και αν κλείσουν παντού τα σύνορα), η κυβέρνηση πρέπει να υλοποιήσει αυτά για τα οποία έχει δεσμευτεί προκειμένου να μη δίνει στους Ευρωπαίους το άλλοθι που αναζητούν.
Το ίδιο πρέπει να συμβεί και στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων για την οικονομία προκειμένου επιτέλους να μπει ένας τέλος σε αυτόν τον φαύλο κύκλο αδιεξόδου που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Η κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί αποφασιστικά, με ψυχραιμία και με σχέδιο.
Και σε αυτήν την πορεία είναι προφανές ότι απαιτείται ένα μίνιμουμ συνεννόησης, αν όχι συναίνεσης.
Και από τους πολίτες και από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Όχι μόνο για να αποφευχθούν τα χειρότερα αλλά και για να βρεθούν οι όσο το δυνατόν βέλτιστες λύσεις.
Διότι γίνεται σαφές – για ακόμα μια φορά – ότι είναι τόσα τα κορυφαία θέματα, στα οποία πρέπει να ανταποκριθεί ο τόπος, που μια κυβέρνηση μόνη της δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει.
Ιδιαίτερα, όταν και με ευθύνη της, είναι απομονωμένη, έχοντας απομείνει με τους 153 βουλευτές της.
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Οι πιέσεις που της ασκούνται είναι τεράστιες, την ώρα που καλείται να διαχειριστεί κορυφαίας σημασίας θέματα.
Η Κομισιόν έστειλε τελεσίγραφο τριών μηνών στην Ελλάδα προειδοποιώντας την πως αν δεν φυλάξει καλύτερα τα σύνορα της, απειλείται ακόμα και με έξωση από τη ζώνη Schengen.
Οι δανειστές επιμένουν στο σκληρό παιχνίδι, με το ΔΝΤ να απορρίπτει το σχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, να ζητά μειώσεις στις συντάξεις και να επαναφέρει ακόμα και θέμα ομαδικών απολύσεων.
Οι αγρότες ανοιγοκλείνουν «κατά βούληση» τις εθνικές οδούς αλλά αρνούνται το διάλογο με την κυβέρνηση ενώ την ερχόμενη εβδομάδα έρχεται η γενική απεργία κατά του ασφαλιστικού.
Στα κάγκελα όμως είναι και η αντιπολίτευση, η οποία έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να προσφέρει καμία «χείρα βοηθείας» στην κυβέρνηση.
Το πλαίσιο για τον Τσίπρα είναι κάτι παραπάνω από ασφυκτικό.
Οι προκλήσεις ξεπερνούν τα στενά όρια του πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού μικρόκοσμου μας.
Οι «πολιτισμένοι» Ευρωπαίοι – όπως άλλωστε απέδειξε πρόσφατα η Δανία με την δήμευση της περιουσίας των προσφύγων που φτάνουν στο έδαφος της ή ο υπ.Εσωτερικών του Βελγίου που μας προέτρεψε να πετάμε στη θάλασσα τους πρόσφυγες – εθελοτυφλούν και αναζητούν τον αποδιοπομπαίο τράγο για να του φορτώσουν το ανάθεμα της προσφυγικής κρίσης.
Αν και τα hotspots δεν πρόκειται να μειώσουν τις προσφυγικές ροές (οι οποίες δεν θα ανακοπούν ακόμα και αν κλείσουν παντού τα σύνορα), η κυβέρνηση πρέπει να υλοποιήσει αυτά για τα οποία έχει δεσμευτεί προκειμένου να μη δίνει στους Ευρωπαίους το άλλοθι που αναζητούν.
Το ίδιο πρέπει να συμβεί και στο μέτωπο των διαπραγματεύσεων για την οικονομία προκειμένου επιτέλους να μπει ένας τέλος σε αυτόν τον φαύλο κύκλο αδιεξόδου που ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Η κυβέρνηση πρέπει να κινηθεί αποφασιστικά, με ψυχραιμία και με σχέδιο.
Και σε αυτήν την πορεία είναι προφανές ότι απαιτείται ένα μίνιμουμ συνεννόησης, αν όχι συναίνεσης.
Και από τους πολίτες και από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις του τόπου.
Όχι μόνο για να αποφευχθούν τα χειρότερα αλλά και για να βρεθούν οι όσο το δυνατόν βέλτιστες λύσεις.
Διότι γίνεται σαφές – για ακόμα μια φορά – ότι είναι τόσα τα κορυφαία θέματα, στα οποία πρέπει να ανταποκριθεί ο τόπος, που μια κυβέρνηση μόνη της δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει.
Ιδιαίτερα, όταν και με ευθύνη της, είναι απομονωμένη, έχοντας απομείνει με τους 153 βουλευτές της.
Πρώτη ενημέρωση: 08:15, Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών