Στο προσκήνιο η σύμπλευση των δυνάμεων του Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας
Τα πρώτα δείγματα γραφής για τη στάση που θα τηρήσουν στο εξής απέναντι στην κυβέρνηση έδωσαν η Δημοκρατική Συμπαράταξη και Το Ποτάμι.
Η διαπίστωση είναι σαφής.
Οι κινήσεις καλής θέλησης και τα «ανοίγματα» ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.
Στη θέση τους έρχονται η ολομέτωπη επίθεση και η σκληρή αντιπολίτευση.
Δείγματα γραφής έδωσε πρόσφατα η Φώφη Γεννηματά.
Όπως είπε, η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν είναι και δεν θα γίνει εφεδρεία του Τσίπρα, υποστηρίζοντας ότι «ο χώρος μας δεν θα γίνει ποτέ άλλοθι και δεκανίκι είτε σε συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές της δεξιάς είτε σε λαϊκιστικές, θολές και παρωχημένες δήθεν αριστερές πολιτικές».
Στο ίδιο μήκος κύματος και Το Ποτάμι.
Με διαδοχικές ανακοινώσεις έβαλε κατά της κυβέρνησης για την φορολογία, κάνοντας λόγο για «ψέματα του κ.Τσίπρα που εξανεμίστηκαν», «για βαρύ φορολογικό λογαριασμό» που θα πληρώσει «η πλούσια μεσαία τάξη» ενώ από τα πυρά δεν γλίτωσε ούτε ο Αλέξης Τσίπρας, με τον Σταύρο Θεοδωράκη να υποστηρίζει ότι «έπρεπε να διανύσει τον ωκεανό ο κ.Τσίπρας για να μάθουμε τελικά ότι το νέο μνημόνιο δεν είναι ούτε πραξικόπημα ούτε προϊόν εκβιασμού αλλά ότι για πρώτη φορά η Ελλάδα έχει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα».
Οι τοποθετήσεις αυτές υποδηλώνουν τη στάση που θα τηρήσουν τα δύο κόμματα κατά την ψηφοφορία στη Βουλή την ερχόμενη εβδομάδα για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Όσο όμως και αν υψώσουν τους αντιπολιτευτικούς τόνους, ο πολιτικός λόγος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού δεν πρόκειται να αποκτήσει τέτοια ισχύ που να πιέσει και να προβληματίσει τον Τσίπρα.
Ακόμα και αν οι δύο πλευρές κάνουν ένα βήμα προς τη συνεργασία με τη μορφή της συνεννόησης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο σε διάφορα ζητήματα (π.χ. για την αλλαγή του εκλογικού νόμου), και πάλι αυτό δεν φτάνει.
Είναι η κατάλληλη στιγμή για να ευδοκιμήσει ο διάλογος για την πολιτική συμπόρευση του Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας.
Αν και ο κ.Θεοδωράκης έχει απορρίψει κατηγορηματικά όλη αυτή τη σεναριολογία περί ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς, διαμηνύοντας «είτε αυτόνομοι είτε διαλυόμαστε», η συμπόρευση είναι η μόνη εναλλακτική που μπορεί να διασφαλίσει το πολιτικό μέλλον τόσο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης όσο και του Ποταμιού.
Είναι ίσως ο μόνος δρόμος που θα επιτρέψει στους δύο αυτούς πολιτικούς χώρους να αναγεννηθούν πολιτικά και να τους δώσει προοπτική.
Προοπτική που θα έχει απήχηση και στο εκλογικό σώμα, μια και θα «στοχεύσει» στον χώρο που υπάρχει μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Η διαπίστωση είναι σαφής.
Οι κινήσεις καλής θέλησης και τα «ανοίγματα» ανήκουν οριστικά στο παρελθόν.
Στη θέση τους έρχονται η ολομέτωπη επίθεση και η σκληρή αντιπολίτευση.
Δείγματα γραφής έδωσε πρόσφατα η Φώφη Γεννηματά.
Όπως είπε, η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν είναι και δεν θα γίνει εφεδρεία του Τσίπρα, υποστηρίζοντας ότι «ο χώρος μας δεν θα γίνει ποτέ άλλοθι και δεκανίκι είτε σε συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές της δεξιάς είτε σε λαϊκιστικές, θολές και παρωχημένες δήθεν αριστερές πολιτικές».
Στο ίδιο μήκος κύματος και Το Ποτάμι.
Με διαδοχικές ανακοινώσεις έβαλε κατά της κυβέρνησης για την φορολογία, κάνοντας λόγο για «ψέματα του κ.Τσίπρα που εξανεμίστηκαν», «για βαρύ φορολογικό λογαριασμό» που θα πληρώσει «η πλούσια μεσαία τάξη» ενώ από τα πυρά δεν γλίτωσε ούτε ο Αλέξης Τσίπρας, με τον Σταύρο Θεοδωράκη να υποστηρίζει ότι «έπρεπε να διανύσει τον ωκεανό ο κ.Τσίπρας για να μάθουμε τελικά ότι το νέο μνημόνιο δεν είναι ούτε πραξικόπημα ούτε προϊόν εκβιασμού αλλά ότι για πρώτη φορά η Ελλάδα έχει ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα».
Οι τοποθετήσεις αυτές υποδηλώνουν τη στάση που θα τηρήσουν τα δύο κόμματα κατά την ψηφοφορία στη Βουλή την ερχόμενη εβδομάδα για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.
Όσο όμως και αν υψώσουν τους αντιπολιτευτικούς τόνους, ο πολιτικός λόγος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και του Ποταμιού δεν πρόκειται να αποκτήσει τέτοια ισχύ που να πιέσει και να προβληματίσει τον Τσίπρα.
Ακόμα και αν οι δύο πλευρές κάνουν ένα βήμα προς τη συνεργασία με τη μορφή της συνεννόησης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο σε διάφορα ζητήματα (π.χ. για την αλλαγή του εκλογικού νόμου), και πάλι αυτό δεν φτάνει.
Είναι η κατάλληλη στιγμή για να ευδοκιμήσει ο διάλογος για την πολιτική συμπόρευση του Κέντρου και της Σοσιαλδημοκρατίας.
Αν και ο κ.Θεοδωράκης έχει απορρίψει κατηγορηματικά όλη αυτή τη σεναριολογία περί ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς, διαμηνύοντας «είτε αυτόνομοι είτε διαλυόμαστε», η συμπόρευση είναι η μόνη εναλλακτική που μπορεί να διασφαλίσει το πολιτικό μέλλον τόσο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης όσο και του Ποταμιού.
Είναι ίσως ο μόνος δρόμος που θα επιτρέψει στους δύο αυτούς πολιτικούς χώρους να αναγεννηθούν πολιτικά και να τους δώσει προοπτική.
Προοπτική που θα έχει απήχηση και στο εκλογικό σώμα, μια και θα «στοχεύσει» στον χώρο που υπάρχει μεταξύ της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών