γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Δε θα χρειαστεί χρόνος προσαρμογής, ενημέρωσης και «μονταρίσματος» για την κυβέρνηση, στοιχείο θετικό για να «τρέξει» το πρόγραμμα
Μπορεί η χώρα, η κοινωνία, η οικονομία, οι τράπεζες και το χρηματιστήριο να έχουν ταλαιπωρηθεί τα μέγιστα το τελευταίο 8μηνο με τα… καπρίτσια του ΣΥΡΙΖΑ που οδήγησε τη χώρα (εντελώς αναίτια και καταχρηστικά) σε πρόωρες εκλογές τον Ιανουάριο, στο δημοψήφισμα του Ιουλίου και στις προχθεσινές εκλογές, όμως, μέσα στη μαυρίλα, υπάρχει και κάτι θετικό.
Μέσα στη γενική ανησυχία για το τι θα γίνει από τούδε και στο εξής, είναι λίαν θετικό το γεγονός ότι κατά 80% ή 90% τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν την κυβέρνηση θα είναι τα ίδια με αυτά που προϋπήρχαν.
Τούτο σημαίνει ότι δε θα χρειαστεί χρόνος προσαρμογής, χρόνος ενημέρωσης και «μονταρίσματος», διαδικασία που όπως και να ‘χει προξενεί δυσλειτουργία για μια κυβέρνηση που «στρώνει» μετά το πρώτο δίμηνο της ανάληψης των καθηκόντων της…
Τουλάχιστον στα κυρίαρχα βασικά υπουργεία, με πρώτιστο το Οικονομικών και δευτερεύοντος το εξωτερικών, αλλά και στα υπουργεία επικρατείας, εσωτερικών κ.α. τα πρόσωπα θα παραμείνουν τα ίδια.
Το ευρύτερο χαρτοφυλάκιο της οικονομίας και παρακολούθησης εφαρμογής του μνημονίου φαίνεται πως έχουν «κλειδώσει» τα ονόματα των… παλιών Ευκλείδη Τσακαλώτου, Δημήτρη Μάρδα, Γιώργου Σταθάκη, Γιώργου Χουλιαράκη και Τρύφωνα Αλεξιάδη.
Ομάδα ασφαλώς που λιγότερο ή περισσότερο έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου και, όπως και να ‘χει, χωρίς και τη φαιδρή περίπτωση Βαρουφάκη, μπορεί να είναι αποτελεσματική και να εργαστεί με στόχευση και πίστη.
Αμετακίνητοι φαίνεται πως παραμένουν ο Νίκος Κοτζιάς στο υπουργείο Εξωτερικών, ο Πάνος Καμμένος στο Εθνικής Αμυνας, ο Νίκος Παρασκευόπουλος στο Δικαιοσύνης, οι Ν. Παππάς και Αλ. Φλαμπουράρης στο Επικρατείας.
Ελάχιστες έως ασήμαντες θα είναι οι αλλαγές και στα υπόλοιπα υπουργεία, κάτι που σημαίνει ότι το κυβερνητικό σχήμα, με όλα τα τρωτά του, δε θα χρειαστεί περίοδο προσαρμογής.
Τονίζουμε ιδιαίτερα το ζήτημα του μονταρισμένου κυβερνητικού σχήματος, καθώς η Ελλάδα (εξακολουθεί να) βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο σε ότι αφορά τα δημοσιονομικά, τον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού, τον εισπρακτικό μηχανισμό κ.λπ.
Η χώρα έχει κάνει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε ένα 8μηνο, με ότι συνεπάγεται αυτό για την αναβολή αποφάσεων, αναβολή υπογραφών, καθυστερήσεις και άλλων κωλυσιεργιών.
Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει, ούτε μέρα.
Ασχέτως αν στη χώρα μας αρεσκόμαστε στον… ακτιβισμό των εκλογών σε βαθμό κατάχρησης, έχοντας εγκλωβιστεί σε μια ιδιότυπη νιρβάνα που νομίζουμε ότι αλλάζει κάτι, οι όροι που έχουν τεθεί από τους δανειστές, ισχύουν και είναι αμείλικτοι.
Πρέπει να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που – εκτός από το οικονομικό σκέλος που έχει στηλιτευτεί ως η απόλυτη κόλαση πριν καν ξεκινήσει – υπάρχουν δεκάδες δομικές αλλαγές που αφορούν τη λειτουργία του κράτους, της δικαιοσύνης, της δημόσιας διοίκησης κ.λπ.
Παρ’ ότι λοιπόν υπάρχουν εύλογες ανησυχίες για το κατά πόσο θα μπορέσει να εφαρμόσει μια κυβέρνηση ένα μνημόνιο που δεν πιστεύει, εντούτοις, το γεγονός ότι υπάρχει ένα κυβερνητικό σχήμα με (τουλάχιστον) το έλασσον του μονταρίσματος, είναι θετικό και ενθαρρυντικό.
Από εκεί και πέρα, ευθύνη αυτών που ζήτησαν την ψήφο του λαού και την πήραν είναι να εφαρμόσουν αυτά που υπέγραψαν. Η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι το ύψιστο, το υπέρτατο καθήκον και η υψηλότερη υπηρεσία.
Αυτοί που μπήκαν μπροστά τον Ιανουάριο, και έκτοτε έχουν κερδίσει τις εκλογικές μάχες, έχουν χρέος και καθήκον να παλέψουν και να… ματώσουν (πραγματικά τώρα) ώστε η χώρα να βγει από το τέλμα. Είναι η τελευταία ευκαιρία για όλους.
Καλή επιτυχία…
www.bankingnews.gr
Μέσα στη γενική ανησυχία για το τι θα γίνει από τούδε και στο εξής, είναι λίαν θετικό το γεγονός ότι κατά 80% ή 90% τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν την κυβέρνηση θα είναι τα ίδια με αυτά που προϋπήρχαν.
Τούτο σημαίνει ότι δε θα χρειαστεί χρόνος προσαρμογής, χρόνος ενημέρωσης και «μονταρίσματος», διαδικασία που όπως και να ‘χει προξενεί δυσλειτουργία για μια κυβέρνηση που «στρώνει» μετά το πρώτο δίμηνο της ανάληψης των καθηκόντων της…
Τουλάχιστον στα κυρίαρχα βασικά υπουργεία, με πρώτιστο το Οικονομικών και δευτερεύοντος το εξωτερικών, αλλά και στα υπουργεία επικρατείας, εσωτερικών κ.α. τα πρόσωπα θα παραμείνουν τα ίδια.
Το ευρύτερο χαρτοφυλάκιο της οικονομίας και παρακολούθησης εφαρμογής του μνημονίου φαίνεται πως έχουν «κλειδώσει» τα ονόματα των… παλιών Ευκλείδη Τσακαλώτου, Δημήτρη Μάρδα, Γιώργου Σταθάκη, Γιώργου Χουλιαράκη και Τρύφωνα Αλεξιάδη.
Ομάδα ασφαλώς που λιγότερο ή περισσότερο έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου και, όπως και να ‘χει, χωρίς και τη φαιδρή περίπτωση Βαρουφάκη, μπορεί να είναι αποτελεσματική και να εργαστεί με στόχευση και πίστη.
Αμετακίνητοι φαίνεται πως παραμένουν ο Νίκος Κοτζιάς στο υπουργείο Εξωτερικών, ο Πάνος Καμμένος στο Εθνικής Αμυνας, ο Νίκος Παρασκευόπουλος στο Δικαιοσύνης, οι Ν. Παππάς και Αλ. Φλαμπουράρης στο Επικρατείας.
Ελάχιστες έως ασήμαντες θα είναι οι αλλαγές και στα υπόλοιπα υπουργεία, κάτι που σημαίνει ότι το κυβερνητικό σχήμα, με όλα τα τρωτά του, δε θα χρειαστεί περίοδο προσαρμογής.
Τονίζουμε ιδιαίτερα το ζήτημα του μονταρισμένου κυβερνητικού σχήματος, καθώς η Ελλάδα (εξακολουθεί να) βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο σε ότι αφορά τα δημοσιονομικά, τον εκτροχιασμό του προϋπολογισμού, τον εισπρακτικό μηχανισμό κ.λπ.
Η χώρα έχει κάνει τρεις εκλογικές αναμετρήσεις μέσα σε ένα 8μηνο, με ότι συνεπάγεται αυτό για την αναβολή αποφάσεων, αναβολή υπογραφών, καθυστερήσεις και άλλων κωλυσιεργιών.
Χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει, ούτε μέρα.
Ασχέτως αν στη χώρα μας αρεσκόμαστε στον… ακτιβισμό των εκλογών σε βαθμό κατάχρησης, έχοντας εγκλωβιστεί σε μια ιδιότυπη νιρβάνα που νομίζουμε ότι αλλάζει κάτι, οι όροι που έχουν τεθεί από τους δανειστές, ισχύουν και είναι αμείλικτοι.
Πρέπει να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που – εκτός από το οικονομικό σκέλος που έχει στηλιτευτεί ως η απόλυτη κόλαση πριν καν ξεκινήσει – υπάρχουν δεκάδες δομικές αλλαγές που αφορούν τη λειτουργία του κράτους, της δικαιοσύνης, της δημόσιας διοίκησης κ.λπ.
Παρ’ ότι λοιπόν υπάρχουν εύλογες ανησυχίες για το κατά πόσο θα μπορέσει να εφαρμόσει μια κυβέρνηση ένα μνημόνιο που δεν πιστεύει, εντούτοις, το γεγονός ότι υπάρχει ένα κυβερνητικό σχήμα με (τουλάχιστον) το έλασσον του μονταρίσματος, είναι θετικό και ενθαρρυντικό.
Από εκεί και πέρα, ευθύνη αυτών που ζήτησαν την ψήφο του λαού και την πήραν είναι να εφαρμόσουν αυτά που υπέγραψαν. Η διακυβέρνηση μιας χώρας είναι το ύψιστο, το υπέρτατο καθήκον και η υψηλότερη υπηρεσία.
Αυτοί που μπήκαν μπροστά τον Ιανουάριο, και έκτοτε έχουν κερδίσει τις εκλογικές μάχες, έχουν χρέος και καθήκον να παλέψουν και να… ματώσουν (πραγματικά τώρα) ώστε η χώρα να βγει από το τέλμα. Είναι η τελευταία ευκαιρία για όλους.
Καλή επιτυχία…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών