Αν εφαρμόζονταν οι απαιτήσεις των δανειστών στην Αθήνα, η Ελλάδα από κακό παιδί της Ευρώπης θα μετατρεπόταν σε παιδί - πρότυπο στις μεταρρυθμίσεις
Η νέα συμφωνία διάσωσης της Ελλάδας επιβάλλει μια σκληρή δόση προϋπολογισμού λιτότητας και απορρύθμισης της αγοράς, που όπως λένε οι επικριτές της, λίγοι ηγέτες από τα μεγαλύτερα έθνη της Δυτικής Ευρώπης έχουν τολμήσει να κάνουν.
Όπως δηλώνει στο Reuters o γάλλος συντηρητικός βουλευτής Xavier Bertrand και πρώην υπουργός Εργασίας επί κυβερνήσεως Sarkozy, ο «Francois Hollande είναι πολύ καλός στο να λέει στους άλλους πώς να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις τους» και διερωτάται «επομένως, τι περιμένει για τη Γαλλία;»
Ενώ οι ηγέτες της ευρωζώνης κλείνουν τα αυτιά τους στις φωνές που κάνουν λόγο για δύο μέτρα και δύο σταθμά, επιμένοντας ότι τα σκληρά μέτρα δικαιολογούνται για να σωθεί η Ελλάδα από την κατάρρευση, αυτό υπογραμμίζει πόσο άνιση μεταρρύθμιση υπήρξε στην ευρωζώνη από τη δημιουργία της, το 1999.
Ενώ έχει ισοσκελίσει τον γερμανικό προϋπολογισμό για πρώτη φορά από το 1969, η Angela Merkel έρχεται τακτικά αντιμέτωπη με επικρίσεις ότι έχει κάνει λίγα μέσα σε μια δεκαετία που βρίσκεται στην εξουσία ώστε να εκσυγχρονίσει τη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε.
Οι απαιτήσεις που έγιναν στην Αθήνα προκειμένου να εξασφαλίσει ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης, ύψους 86 δισ. ευρώ, εάν εφαρμόζονταν θα μπορούσαν να μετατρέψουν την ελληνική οικονομία από το κακό παιδί της Ευρώπης στο παιδί-πρότυπο για τις μεταρρυθμίσεις.
Οι δύσκολοι καιροί απαιτούν απεγνωσμένα μέτρα, σημειώνουν οι πιστωτές της Ελλάδας, οι οποίοι επισημαίνουν ότι αυτά συμβαίνουν όταν το χρέος μιας χώρας διαμορφώνεται στο 177% του ΑΕΠ και μια καταρρέουσα οικονομία αφήνει έναν στους τέσσερις χωρίς εργασία.
Αυτά που ζητήθηκαν από την Αθήνα έχουν αποδειχθεί τόσο εκρηκτικά, πολιτικά και κοινωνικά, που άλλοι στην Ευρώπη δυσκολεύονται να τα κάνουν.
Η ελληνική Βουλή πέρασε τα μέτρα λιτότητας που προβλέπονται από την συμφωνία των Βρυξελλών, μεταξύ των οποίων και «άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας» των συντάξεων.
Ενώ λίγοι αμφισβητούν την ανάγκη μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος που αφαιρεί περίπου το 10% του ΑΕΠ ετησίως από τον κρατικό προϋπολογισμό, έχει αποδειχθεί απατηλό σε μια ήπειρο που ο πληθυσμός της είναι γερασμένος.
Η κίνηση του Sarkozy το 2010 να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης κατά δύο έτη στα 62, προκάλεσε τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στους δρόμους της Γαλλίας για χρόνια.
Ο Hollande έχει καταφέρει μεγαλύτερες αλλαγές, αλλά το ετήσιο έλλειμμα του κρατικού συνταξιοδοτικού ταμείου θα διαμορφωθεί στα 9,2 δισ. ευρώ μέχρι το 2020.
Η διάσωση της Ελλάδας επιβάλλει την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 μέχρι το 2020, επτά χρόνια πιο νωρίς από την προθεσμία που έδωσε η Γερμανία στον εαυτό της, με έναν νόμο που συμφωνήθηκε το 2007.
Ακόμη, ενώ μια από τις συστάσεις του ΟΟΣΑ στην Ελλάδα είναι να απελευθερώσει την πώληση φαρμάκων, οι Γάλλοι φαρμακοποιοί διατηρούν ένα μονοπώλιο της πώλησης κοινών μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων.
Στις αρχές του έτους διοργάνωσαν μια απεργία για να υπερασπιστούν αυτό το δικαίωμα.
Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές ακόμη απαγορεύεται στη Γερμανία, εκτός από πολύ συγκεκριμένες εξαιρέσεις, που είναι και ένας λόγος γιατί οι σιδηροδρομικοί σταθμοί συχνά μοιάζουν με στοές καταστημάτων.
Στη Γαλλία, οι δήμαρχοι ίσως τώρα επιτρέψουν να είναι ανοιχτά τα καταστήματα μέχρι 12 Κυριακές τον χρόνο, όμως η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει χρήση μιας συνταγματικής διάταξης για να περάσει τον επίμαχο νόμο από το κοινοβούλιο χωρίς ψηφοφορία, λόγω της αντίθεσης εντός της σοσιαλιστικής ομάδας.
Τα στελέχη της Ε.Ε. αρνούνται τις κατηγορίες για δύο μέτρα και δύο σταθμά, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα μέχρι τώρα δεν έχει κάνει πολλές μεταρρυθμίσεις σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, και τώρα πρέπει να βιαστεί για να καλύψει το χαμένο έδαφος.
www.bankingnews.gr
Όπως δηλώνει στο Reuters o γάλλος συντηρητικός βουλευτής Xavier Bertrand και πρώην υπουργός Εργασίας επί κυβερνήσεως Sarkozy, ο «Francois Hollande είναι πολύ καλός στο να λέει στους άλλους πώς να κάνουν τις μεταρρυθμίσεις τους» και διερωτάται «επομένως, τι περιμένει για τη Γαλλία;»
Ενώ οι ηγέτες της ευρωζώνης κλείνουν τα αυτιά τους στις φωνές που κάνουν λόγο για δύο μέτρα και δύο σταθμά, επιμένοντας ότι τα σκληρά μέτρα δικαιολογούνται για να σωθεί η Ελλάδα από την κατάρρευση, αυτό υπογραμμίζει πόσο άνιση μεταρρύθμιση υπήρξε στην ευρωζώνη από τη δημιουργία της, το 1999.
Ενώ έχει ισοσκελίσει τον γερμανικό προϋπολογισμό για πρώτη φορά από το 1969, η Angela Merkel έρχεται τακτικά αντιμέτωπη με επικρίσεις ότι έχει κάνει λίγα μέσα σε μια δεκαετία που βρίσκεται στην εξουσία ώστε να εκσυγχρονίσει τη μεγαλύτερη οικονομία της Ε.Ε.
Οι απαιτήσεις που έγιναν στην Αθήνα προκειμένου να εξασφαλίσει ένα νέο πρόγραμμα διάσωσης, ύψους 86 δισ. ευρώ, εάν εφαρμόζονταν θα μπορούσαν να μετατρέψουν την ελληνική οικονομία από το κακό παιδί της Ευρώπης στο παιδί-πρότυπο για τις μεταρρυθμίσεις.
Οι δύσκολοι καιροί απαιτούν απεγνωσμένα μέτρα, σημειώνουν οι πιστωτές της Ελλάδας, οι οποίοι επισημαίνουν ότι αυτά συμβαίνουν όταν το χρέος μιας χώρας διαμορφώνεται στο 177% του ΑΕΠ και μια καταρρέουσα οικονομία αφήνει έναν στους τέσσερις χωρίς εργασία.
Αυτά που ζητήθηκαν από την Αθήνα έχουν αποδειχθεί τόσο εκρηκτικά, πολιτικά και κοινωνικά, που άλλοι στην Ευρώπη δυσκολεύονται να τα κάνουν.
Η ελληνική Βουλή πέρασε τα μέτρα λιτότητας που προβλέπονται από την συμφωνία των Βρυξελλών, μεταξύ των οποίων και «άμεσα μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας» των συντάξεων.
Ενώ λίγοι αμφισβητούν την ανάγκη μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού συστήματος που αφαιρεί περίπου το 10% του ΑΕΠ ετησίως από τον κρατικό προϋπολογισμό, έχει αποδειχθεί απατηλό σε μια ήπειρο που ο πληθυσμός της είναι γερασμένος.
Η κίνηση του Sarkozy το 2010 να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης κατά δύο έτη στα 62, προκάλεσε τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις στους δρόμους της Γαλλίας για χρόνια.
Ο Hollande έχει καταφέρει μεγαλύτερες αλλαγές, αλλά το ετήσιο έλλειμμα του κρατικού συνταξιοδοτικού ταμείου θα διαμορφωθεί στα 9,2 δισ. ευρώ μέχρι το 2020.
Η διάσωση της Ελλάδας επιβάλλει την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 μέχρι το 2020, επτά χρόνια πιο νωρίς από την προθεσμία που έδωσε η Γερμανία στον εαυτό της, με έναν νόμο που συμφωνήθηκε το 2007.
Ακόμη, ενώ μια από τις συστάσεις του ΟΟΣΑ στην Ελλάδα είναι να απελευθερώσει την πώληση φαρμάκων, οι Γάλλοι φαρμακοποιοί διατηρούν ένα μονοπώλιο της πώλησης κοινών μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων.
Στις αρχές του έτους διοργάνωσαν μια απεργία για να υπερασπιστούν αυτό το δικαίωμα.
Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές ακόμη απαγορεύεται στη Γερμανία, εκτός από πολύ συγκεκριμένες εξαιρέσεις, που είναι και ένας λόγος γιατί οι σιδηροδρομικοί σταθμοί συχνά μοιάζουν με στοές καταστημάτων.
Στη Γαλλία, οι δήμαρχοι ίσως τώρα επιτρέψουν να είναι ανοιχτά τα καταστήματα μέχρι 12 Κυριακές τον χρόνο, όμως η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει χρήση μιας συνταγματικής διάταξης για να περάσει τον επίμαχο νόμο από το κοινοβούλιο χωρίς ψηφοφορία, λόγω της αντίθεσης εντός της σοσιαλιστικής ομάδας.
Τα στελέχη της Ε.Ε. αρνούνται τις κατηγορίες για δύο μέτρα και δύο σταθμά, υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα μέχρι τώρα δεν έχει κάνει πολλές μεταρρυθμίσεις σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης, και τώρα πρέπει να βιαστεί για να καλύψει το χαμένο έδαφος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών