γράφει : Απόστολος Σκουμπούρης
Χρειάστηκε να… θυσιαστούν οι τράπεζες, να "λιώσει" η οικονομία και ο τουρισμός να διχαστεί η κοινωνία για να πει ΝΑΙ η κυβέρνηση!
Η Ελλάδα «πάσχει» από ανεύθυνο πολιτικό προσωπικό και από προσωπικό που αποδεικνύεται – σε κάθε κρίσιμη χρονική συγκυρία – κατώτερο των περιστάσεων και των απαιτήσεων των καιρών.
Την τελευταία 5ετία, αυτή η αβάστακτη… ελαφρότητα των Ελλήνων πολιτικών έχει βγει στην επιφάνεια με εκκωφαντικά ξεκάθαρο τρόπο.
Τυχοδιωκτισμός, έλλειψη υπευθυνότητας, απουσία συναίσθησης του πραγματικού διακυβεύματος, πολιτικός αμοραλισμός, καιροσκοπισμός! Όλα αυτά, υπό τον κοινό παρανομαστή του… τέρατος που λατρεύεται σαν… θρησκεία, του λαϊκισμού! Την απόλυτη αιτία του κακού στην Ελλάδα!
Ιδιότητες που συναντώνται σχεδόν σε όλους τους Έλληνες πολιτικούς κορυφής, δηλαδή στους πολιτικούς που ηγήθηκαν τα τελευταία χρόνια των περισσότερων κυβερνητικών σχημάτων.
Ο κ. Σαμαράς θυμίζουμε ότι έκανε το παν για να πέσει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου αρνούμενος να στηρίξει οποιοδήποτε μέτρο ελάμβανε, ενώ στη συνέχεια έκανε το παν για να μη μακροημερεύσει η κυβέρνηση Παπαδήμου.
Η ανεύθυνη… πρεμούρα του κ. Σαμαρά να γίνει πρωθυπουργός ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής, σε βαθμό που να αλλοιώνει ακόμη και το εγνωσμένο προφίλ του ως οικονομολόγου!
Αρχικά, το 2010 βγήκε… ταλιμπάν αντιμνημονιακός, διαγράφοντας τη Ντόρα Μπακογιάννη επειδή ψήφισε ένα από τα πρώτα μνημόνια!
Κατόπιν, όταν κλήθηκε να κυβερνήσει, άρα να χειριστεί την πραγματική (και όχι εικονική) κατάσταση, είδε ότι ο δρόμος του μνημονίου ήταν μονόδρομος.
Τότε, διέγραψε μια σειρά από βουλευτές που δεν ψήφισαν το (νέο) μνημόνιο!
Πρόκειται για ξεδιάντροπο πολιτικό τυχοδιωκτισμό, για ανεπίτρεπτη για τέτοια αξιώματα ανακολουθία, για πολιτικό αμοραλισμό χειρίστου είδους.
Ο... αμόλυντος από μνημόνια κ. Τσίπρας και η νομοτέλεια
Ο κ. Τσίπρας από την άλλη πλευρά, επί μια 5ετία δεν έχει συμφωνήσει σε τίποτα εξ όσων «έβαλαν στο τραπέζι» όλες οι κυβερνήσεις που χειρίστηκαν τα μνημόνια!
Ως ένας πολιτικός που ήθελε να μείνει… αμόλυντος από τα βδελυρά μνημόνια, επί μια 5ετία κρατήθηκε μακριά από οποιαδήποτε ανάληψη ευθύνης, «τροχίζοντας» και υποσκάπτοντας διαρκώς οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης πήγε να επιτευχθεί.
Είτε κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, είτε Παπαδήμου, είτε Πικραμένου, είτε Σαμαρά, τίποτα δεν βρήκε σωστό ο κ. Τσίπρας αυτή την 5ετία.
Έμεινε στη στείρα στηλίτευση των μνημονίων ως το απόλυτο κακό, καταγγέλλοντας τα προγράμματα στήριξης των δανειστών ως την αιτία του κακού για τη χώρα, ξεχνώντας οτιδήποτε έχει γίνει τις προηγούμενες δεκαετίες.
Έτσι, το κοινό του ΣΥΡΙΖΑ που διαρκώς μεγάλωνε τα τελευταία χρόνια «ανατράφηκε» με την ψευδή άποψη ότι για όλα τα δεινά της Ελλάδος και για την πτώχευση φταίνε τα μνημόνια και όχι οι προηγούμενες 10ετίας κατάχρησης και κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος σε μη παραγωγικές διαδικασίες!
Ήταν η… εύκολη λύση, που «τάιζε» το λαϊκισμό και κάλυπτε τις ευθύνες των πολιτών, οδηγώντας τους στην αυταπάτη ότι μπορούν να ζουν όπως και τις προηγούμενες δεκαετίες, με τους ίδιους μισθούς, χωρίς παραγωγική βάση, έστω και αν αυτά είναι μέσω δανεικών.
Το ίδιο κοινό, το ίδιο πελατολόγιο, δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να σκεφτεί ότι δανεικά χωρίς υποχρεώσεις και χωρίς «αντίκρισμα» δημοσιονομικό δεν μπορούν να υπάρξουν.
Έτσι, πορευόμασταν όλα αυτά τα χρόνια, έτσι φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο! Ένα αδιέξοδο που είναι πρωτίστως χρεοκοπία… σκέψης, χρεοκοπία κουλτούρας, πολιτισμού, παιδείας και κοινωνίας.
Πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, ο κ. Τσίπρας σε κάθε τόνο κατήγγελλε το μνημόνιο, τους διεθνείς «τοκογλύφους», μιλώντας για αποικία χρέους, τονίζοντας ότι όταν εκλεγεί θα το ακυρώσει με ένα νόμο και ένα άρθρο και όταν το σκίσει θα είναι «μέρα μεσημέρι»!
Μετά από ένα 5μηνο κρυφτούλι, ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν μπόρεσε να σκίσει το μνημόνιο, αλλά αυτό έληξε (μόνο του) την περασμένη Τρίτη 30 Ιουνίου το βράδυ.
Η χώρα είναι εκτός μνημονίων και όμως ο ΣΥΡΙΖΑ συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει τις εξαγγελίες του για κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, «επιστροφή» του 13ου μισθού για συνταξιούχους και όλα τα υπόλοιπα γενναιόδωρα.
Πρόκειται για την εκκωφαντική χρεοκοπία ενός κόμματος που ήρθε στην εξουσία εν μέσω άκρατης – τυφλής παροχολογίας, λέγοντας μόνο ανεδαφικά ψέματα και «κούφιες» υποσχέσεις.
Η απόλυτη «ακύρωση» του τυχοδιωκτικού δημοψηφίσματος
Προ ημερών, προκηρύχθηκε δημοψήφισμα για να κρίνει ο λαός αν θα πει «ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ» στο νέο πακέτο που πρότεινε ο Γιούνκερ των 8 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση, με τρόπο πρωτοφανή για δημοκρατικά καθεστώτα, πατρονάρισε ξεδιάντροπα το «ΟΧΙ», διαφημίζοντάς το ως την απόλυτη… εθνική και πατριωτική στάση!
Η κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας έλαβε «ΟΧΙ» σε ποσοστό άνω του 61,31%%, με τους Έλληνες να λένε ρητά και κατηγορηματικά όχι στο πακέτο Γιούνκερ των 8 δισ. ευρώ!
Και όμως, χθες, μια ημέρα μετά το… θρίαμβο του «ΟΧΙ», η κυβέρνηση μαζί με τους πολιτικούς αρχηγούς τόνισε ότι «βάση για τη συμφωνία είναι το πακέτο Γιούνκερ»!!
Πρόκειται για την απόλυτη… παράνοια και παράκρουση, για την επιτομή της ανακολουθίας που μόνο με σουρεαλιστικούς όρους μπορεί να εξηγηθεί!
Η κυβέρνηση λοιπόν (τώρα) λέει «ΝΑΙ» στο πακέτο Γιούνκερ! Χρειάστηκε όμως να… θυσιαστούν οι τράπεζες, να λιώσει η οικονομία και ο τουρισμός, να ακυρωθούν κοντά στις 500.000 κρατήσεις, να επιβληθούν έλεγχοι κεφαλαίων και να διχαστεί ολόκληρη η κοινωνία!
Το λες και ωδή στο σουρεαλισμό, στη χώρα που - παρ' ότι ύψιστα ευλογημένη ως τόπος - συνεχίζει να «μαστίζεται» από την κατάρα να κυβερνάται από πολιτικούς που δεν της αξίζουν.
Υ.Γ.: Ο διχασμός της κοινωνίας είναι ίσως το χειρότερο εξ όσων κακών μας βρήκαν, με αυτό το… καταχρηστικό και τυχοδιωκτικής έμπνευσης δημοψήφισμα!
Το διχασμό της κοινωνίας, η ιστορία δεν θα το συγχωρέσει!
Όπως δεν τον έχει συγχωρέσει και στο παρελθόν…
www.bankingnews.gr
Την τελευταία 5ετία, αυτή η αβάστακτη… ελαφρότητα των Ελλήνων πολιτικών έχει βγει στην επιφάνεια με εκκωφαντικά ξεκάθαρο τρόπο.
Τυχοδιωκτισμός, έλλειψη υπευθυνότητας, απουσία συναίσθησης του πραγματικού διακυβεύματος, πολιτικός αμοραλισμός, καιροσκοπισμός! Όλα αυτά, υπό τον κοινό παρανομαστή του… τέρατος που λατρεύεται σαν… θρησκεία, του λαϊκισμού! Την απόλυτη αιτία του κακού στην Ελλάδα!
Ιδιότητες που συναντώνται σχεδόν σε όλους τους Έλληνες πολιτικούς κορυφής, δηλαδή στους πολιτικούς που ηγήθηκαν τα τελευταία χρόνια των περισσότερων κυβερνητικών σχημάτων.
Ο κ. Σαμαράς θυμίζουμε ότι έκανε το παν για να πέσει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου αρνούμενος να στηρίξει οποιοδήποτε μέτρο ελάμβανε, ενώ στη συνέχεια έκανε το παν για να μη μακροημερεύσει η κυβέρνηση Παπαδήμου.
Η ανεύθυνη… πρεμούρα του κ. Σαμαρά να γίνει πρωθυπουργός ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής, σε βαθμό που να αλλοιώνει ακόμη και το εγνωσμένο προφίλ του ως οικονομολόγου!
Αρχικά, το 2010 βγήκε… ταλιμπάν αντιμνημονιακός, διαγράφοντας τη Ντόρα Μπακογιάννη επειδή ψήφισε ένα από τα πρώτα μνημόνια!
Κατόπιν, όταν κλήθηκε να κυβερνήσει, άρα να χειριστεί την πραγματική (και όχι εικονική) κατάσταση, είδε ότι ο δρόμος του μνημονίου ήταν μονόδρομος.
Τότε, διέγραψε μια σειρά από βουλευτές που δεν ψήφισαν το (νέο) μνημόνιο!
Πρόκειται για ξεδιάντροπο πολιτικό τυχοδιωκτισμό, για ανεπίτρεπτη για τέτοια αξιώματα ανακολουθία, για πολιτικό αμοραλισμό χειρίστου είδους.
Ο... αμόλυντος από μνημόνια κ. Τσίπρας και η νομοτέλεια
Ο κ. Τσίπρας από την άλλη πλευρά, επί μια 5ετία δεν έχει συμφωνήσει σε τίποτα εξ όσων «έβαλαν στο τραπέζι» όλες οι κυβερνήσεις που χειρίστηκαν τα μνημόνια!
Ως ένας πολιτικός που ήθελε να μείνει… αμόλυντος από τα βδελυρά μνημόνια, επί μια 5ετία κρατήθηκε μακριά από οποιαδήποτε ανάληψη ευθύνης, «τροχίζοντας» και υποσκάπτοντας διαρκώς οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης πήγε να επιτευχθεί.
Είτε κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, είτε Παπαδήμου, είτε Πικραμένου, είτε Σαμαρά, τίποτα δεν βρήκε σωστό ο κ. Τσίπρας αυτή την 5ετία.
Έμεινε στη στείρα στηλίτευση των μνημονίων ως το απόλυτο κακό, καταγγέλλοντας τα προγράμματα στήριξης των δανειστών ως την αιτία του κακού για τη χώρα, ξεχνώντας οτιδήποτε έχει γίνει τις προηγούμενες δεκαετίες.
Έτσι, το κοινό του ΣΥΡΙΖΑ που διαρκώς μεγάλωνε τα τελευταία χρόνια «ανατράφηκε» με την ψευδή άποψη ότι για όλα τα δεινά της Ελλάδος και για την πτώχευση φταίνε τα μνημόνια και όχι οι προηγούμενες 10ετίας κατάχρησης και κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος σε μη παραγωγικές διαδικασίες!
Ήταν η… εύκολη λύση, που «τάιζε» το λαϊκισμό και κάλυπτε τις ευθύνες των πολιτών, οδηγώντας τους στην αυταπάτη ότι μπορούν να ζουν όπως και τις προηγούμενες δεκαετίες, με τους ίδιους μισθούς, χωρίς παραγωγική βάση, έστω και αν αυτά είναι μέσω δανεικών.
Το ίδιο κοινό, το ίδιο πελατολόγιο, δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να σκεφτεί ότι δανεικά χωρίς υποχρεώσεις και χωρίς «αντίκρισμα» δημοσιονομικό δεν μπορούν να υπάρξουν.
Έτσι, πορευόμασταν όλα αυτά τα χρόνια, έτσι φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο! Ένα αδιέξοδο που είναι πρωτίστως χρεοκοπία… σκέψης, χρεοκοπία κουλτούρας, πολιτισμού, παιδείας και κοινωνίας.
Πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, ο κ. Τσίπρας σε κάθε τόνο κατήγγελλε το μνημόνιο, τους διεθνείς «τοκογλύφους», μιλώντας για αποικία χρέους, τονίζοντας ότι όταν εκλεγεί θα το ακυρώσει με ένα νόμο και ένα άρθρο και όταν το σκίσει θα είναι «μέρα μεσημέρι»!
Μετά από ένα 5μηνο κρυφτούλι, ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν μπόρεσε να σκίσει το μνημόνιο, αλλά αυτό έληξε (μόνο του) την περασμένη Τρίτη 30 Ιουνίου το βράδυ.
Η χώρα είναι εκτός μνημονίων και όμως ο ΣΥΡΙΖΑ συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να εφαρμόσει τις εξαγγελίες του για κατώτερο μισθό στα 751 ευρώ, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, «επιστροφή» του 13ου μισθού για συνταξιούχους και όλα τα υπόλοιπα γενναιόδωρα.
Πρόκειται για την εκκωφαντική χρεοκοπία ενός κόμματος που ήρθε στην εξουσία εν μέσω άκρατης – τυφλής παροχολογίας, λέγοντας μόνο ανεδαφικά ψέματα και «κούφιες» υποσχέσεις.
Η απόλυτη «ακύρωση» του τυχοδιωκτικού δημοψηφίσματος
Προ ημερών, προκηρύχθηκε δημοψήφισμα για να κρίνει ο λαός αν θα πει «ΝΑΙ» ή «ΟΧΙ» στο νέο πακέτο που πρότεινε ο Γιούνκερ των 8 δισ. ευρώ.
Η κυβέρνηση, με τρόπο πρωτοφανή για δημοκρατικά καθεστώτα, πατρονάρισε ξεδιάντροπα το «ΟΧΙ», διαφημίζοντάς το ως την απόλυτη… εθνική και πατριωτική στάση!
Η κυβέρνηση και ο κ. Τσίπρας έλαβε «ΟΧΙ» σε ποσοστό άνω του 61,31%%, με τους Έλληνες να λένε ρητά και κατηγορηματικά όχι στο πακέτο Γιούνκερ των 8 δισ. ευρώ!
Και όμως, χθες, μια ημέρα μετά το… θρίαμβο του «ΟΧΙ», η κυβέρνηση μαζί με τους πολιτικούς αρχηγούς τόνισε ότι «βάση για τη συμφωνία είναι το πακέτο Γιούνκερ»!!
Πρόκειται για την απόλυτη… παράνοια και παράκρουση, για την επιτομή της ανακολουθίας που μόνο με σουρεαλιστικούς όρους μπορεί να εξηγηθεί!
Η κυβέρνηση λοιπόν (τώρα) λέει «ΝΑΙ» στο πακέτο Γιούνκερ! Χρειάστηκε όμως να… θυσιαστούν οι τράπεζες, να λιώσει η οικονομία και ο τουρισμός, να ακυρωθούν κοντά στις 500.000 κρατήσεις, να επιβληθούν έλεγχοι κεφαλαίων και να διχαστεί ολόκληρη η κοινωνία!
Το λες και ωδή στο σουρεαλισμό, στη χώρα που - παρ' ότι ύψιστα ευλογημένη ως τόπος - συνεχίζει να «μαστίζεται» από την κατάρα να κυβερνάται από πολιτικούς που δεν της αξίζουν.
Υ.Γ.: Ο διχασμός της κοινωνίας είναι ίσως το χειρότερο εξ όσων κακών μας βρήκαν, με αυτό το… καταχρηστικό και τυχοδιωκτικής έμπνευσης δημοψήφισμα!
Το διχασμό της κοινωνίας, η ιστορία δεν θα το συγχωρέσει!
Όπως δεν τον έχει συγχωρέσει και στο παρελθόν…
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών