Οι κινήσεις των τελευταίων ημερών της ελληνικής κυβέρνησης αποκαλύπτουν έναν επιπόλαιο τακτικισμό σε ένα κράτος οι πολίτες του οποίου μόλις που μπορούν να βγάλουν κάποια χρήματα από τους λογαριασμούς τους
Την «D-Day» της Ελλάδας χαρακτηρίζει τη Δευτέρα, 29 Ιουνίου 2015, η ισπανική εφημερίδα «El Pais» στο βασικό της άρθρο, η οποία κάνει λόγο για επιπόλαιους τακτικισμούς από την κυβέρνηση ενός κράτους, οι πολίτες του οποίου έχουν ελάχιστη πρόσβαση στις καταθέσεις τους.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η «D-Day» της Ελλάδας ουσιαστικά τεκμηριώθηκε την Δευτέρα.
Τα μεσάνυχτα της Τρίτης έληξε η προθεσμία για την αποπληρωμή του ΔΝΤ και παράλληλα, έληξε και το δεύτερο πρόγραμμα διάσωσης της χώρας, το οποίο είχε ήδη επεκταθεί κατά τέσσερις μήνες την 20ή Φεβρουαρίου 2015.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται, το οριστικό προφίλ των δύο γεγονότων αυτών φαίνεται ότι οριστικοποιήθηκε χθες, 1η Ιουλίου: δεν θα υπάρξει λύση, ούτε έξοδος πριν από την Κυριακή και τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, το οποίο θα είναι μακράν από επωφελές για τη συνοχή των Ελλήνων (ίσως και για την κυβέρνηση) και για τους Ευρωπαίους.
Από τη μια πλευρά, το ΔΝΤ επέδειξε εξαιρετική σύνεση, ανακοινώνοντας λακωνικά ότι η Ελλάδα έχει καταστεί ληξιπρόθεσμη ως προς την οφειλή της και ότι το αίτημα της χώρας για παράταση στην αποπληρωμή θα εξεταστεί εν ευθέτω χρόνω.
Η σύνεση είναι βολική, σημειώνεται στο δημοσίευμα, διότι αποφεύγει να ανάψουν περαιτέρω τα… αίματα στην ήδη πολωμένη ελληνική κοινωνία.
Το Eurogroup ήταν περισσότερο οξύ, σημειώνοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει επέκταση του προγράμματος διάσωσης και ότι δεν υπάρχει χρόνος για να υπάρξουν με ηρεμία συνομιλίες για το νέο αίτημα της Αθήνας, που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα απαιτούσαν μήνες δουλειάς και διαπραγματεύσεων.
Η έλλειψη ευελιξίας από την πλευρά του Eurogroup μπορεί να γίνει κατανοητή, δεδομένης της περίεργης συμπεριφοράς του έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, σημειώνει η «El Pais», όταν ανέλπιστα φάνηκε ότι θα αποδεχθεί την πρόταση των πιστωτών με ορισμένες τροποποιήσεις, την οποία είχε απορρίψει την Παρασκευή, ζητώντας μια επέκταση του προγράμματος διάσωσης κατά έξι μήνες και ζητώντας μετά αντί αυτών, ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, στο οποίο να μην συμμετέχει το ΔΝΤ.
Το άρθρο καταλήγει ότι οι κινήσεις αυτές, σε συνδυασμό με την επιμονή για το δημοψήφισμα, αποκαλύπτουν έναν επιπόλαιο τακτικισμό του ελληνικού κράτους, οι πολίτες του οποίου μόλις που μπορούν να βγάλουν κάποια χρήματα από τους λογαριασμούς τους.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, η «D-Day» της Ελλάδας ουσιαστικά τεκμηριώθηκε την Δευτέρα.
Τα μεσάνυχτα της Τρίτης έληξε η προθεσμία για την αποπληρωμή του ΔΝΤ και παράλληλα, έληξε και το δεύτερο πρόγραμμα διάσωσης της χώρας, το οποίο είχε ήδη επεκταθεί κατά τέσσερις μήνες την 20ή Φεβρουαρίου 2015.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται, το οριστικό προφίλ των δύο γεγονότων αυτών φαίνεται ότι οριστικοποιήθηκε χθες, 1η Ιουλίου: δεν θα υπάρξει λύση, ούτε έξοδος πριν από την Κυριακή και τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, το οποίο θα είναι μακράν από επωφελές για τη συνοχή των Ελλήνων (ίσως και για την κυβέρνηση) και για τους Ευρωπαίους.
Από τη μια πλευρά, το ΔΝΤ επέδειξε εξαιρετική σύνεση, ανακοινώνοντας λακωνικά ότι η Ελλάδα έχει καταστεί ληξιπρόθεσμη ως προς την οφειλή της και ότι το αίτημα της χώρας για παράταση στην αποπληρωμή θα εξεταστεί εν ευθέτω χρόνω.
Η σύνεση είναι βολική, σημειώνεται στο δημοσίευμα, διότι αποφεύγει να ανάψουν περαιτέρω τα… αίματα στην ήδη πολωμένη ελληνική κοινωνία.
Το Eurogroup ήταν περισσότερο οξύ, σημειώνοντας ότι δεν μπορεί να υπάρξει επέκταση του προγράμματος διάσωσης και ότι δεν υπάρχει χρόνος για να υπάρξουν με ηρεμία συνομιλίες για το νέο αίτημα της Αθήνας, που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα απαιτούσαν μήνες δουλειάς και διαπραγματεύσεων.
Η έλλειψη ευελιξίας από την πλευρά του Eurogroup μπορεί να γίνει κατανοητή, δεδομένης της περίεργης συμπεριφοράς του έλληνα πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, σημειώνει η «El Pais», όταν ανέλπιστα φάνηκε ότι θα αποδεχθεί την πρόταση των πιστωτών με ορισμένες τροποποιήσεις, την οποία είχε απορρίψει την Παρασκευή, ζητώντας μια επέκταση του προγράμματος διάσωσης κατά έξι μήνες και ζητώντας μετά αντί αυτών, ένα τρίτο πρόγραμμα διάσωσης, στο οποίο να μην συμμετέχει το ΔΝΤ.
Το άρθρο καταλήγει ότι οι κινήσεις αυτές, σε συνδυασμό με την επιμονή για το δημοψήφισμα, αποκαλύπτουν έναν επιπόλαιο τακτικισμό του ελληνικού κράτους, οι πολίτες του οποίου μόλις που μπορούν να βγάλουν κάποια χρήματα από τους λογαριασμούς τους.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελένη Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών