Αναδιάρθρωση χρέους, συνταξιοδοτικό, ΦΠΑ, αγορά εργασίας και δημόσιος τομέας τα θέματα - «αγκάθια»
Στις διαφορές που χωρίζουν την Ελλάδα και τους πιστωτές της από μια συμφωνία αναφέρεται σε άρθρο της η ισπανική οικονομική εφημερίδα «Expansion».
Το αίσθημα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών, σημειώνεται, βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο και αν δεν καταφέρουν να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο προσαρμογών και μεταρρυθμίσεων, ώστε να αποφευχθεί μια στάση πληρωμών, η Αθήνα βαδίζει προς το σενάριο του «Grexident».
Δηλαδή, μέσα στη ζώνη του ευρώ, όμως με μια κυβέρνηση χωρίς ευρώ, που θα χρειαστεί να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα προκειμένου να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.
Η Ελλάδα και οι πιστωτές της πλησιάζουν ολοένα και πιο κοντά στα όρια της αβύσσου, ήτοι σε μια χρεοκοπία και αν χαθεί ο έλεγχος της κατάστασης, σε μια έξοδο από τη ζώνη του ευρώ.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα: μία από τις δύο πλευρές θα πρέπει να προχωρήσει σε μια πράξη πίστης προς την άλλη.
Η Αθήνα ζητά μια αναδιάρθρωση του χρέους προκειμένου να κάνει μεταρρυθμίσεις και οι πιστωτές απαιτούν μεταρρυθμίσεις προκειμένου να μπορέσουν να σκεφθούν μια αναδιάρθρωση του χρέους.
Το Eurogroup που θα λάβει χώρα αύριο, Πέμπτη, στο Λουξεμβούργο, θα αποτελέσει μια καλή ευκαιρία ώστε να διακριβωθεί αν είναι δυνατόν να δημιουργηθεί αυτό το κλίμα εμπιστοσύνης, το οποίο προς το παρόν δεν υπάρχει.
Η ελληνική κυβέρνηση, σημειώνεται, δεν εμπιστεύεται τους πιστωτές της, τους οποίους κατηγορεί για πολιτικά κίνητρα πίσω από τις διαπραγματεύσεις και οι πιστωτές δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία θεωρούν ένα συνομιλητή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, λίγο σοβαρό και μη έμπειρο και στη χειρότερη μη ειλικρινή και δόλιο.
Χθες, εν τω μεταξύ, οι τόνοι ανέβηκαν για μια ακόμη φορά, με τον έλληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, επέκρινε το ΔΝΤ ως εγκληματικά υπεύθυνο για τον ρόλο του στη διάσωση της χώρας, κατηγορίες που έρχονται να προστεθούν σε αυτές της Δευτέρας, όταν κατηγόρησε τους πιστωτές ότι λεηλατούν την Ελλάδα.
Η γερμανίδα καγκελάριος, Angela Merkel, ξεκαθάρισε ότι προτιμά την Ελλάδα μέσα στο ευρώ, όχι όμως με κάθε τίμημα: διαβεβαίωσε ότι εργάζεται για την παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, όμως πρόσθεσε ότι γι' αυτό λείπει μια συμφωνία της Αθήνας με τους πιστωτές της, κάτι για το οποίο «δεν υπάρχει καμία πρόοδος».
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και οι τρεις θεσμοί διαπραγματεύονται εδώ και τέσσερις μήνες ένα σχέδιο προσαρμογών και μεταρρυθμίσεων, που σε περίπτωση που εγκριθεί από το Eurogroup και εφαρμοστεί από την Αθήνα, θα επιτρέψει την απελευθέρωση των 7,2 δισ. ευρώ, που θα βοηθήσουν τη χώρα να αποφύγει τη στάση πληρωμών τις προσεχείς εβδομάδες.
Αν και σε γενικές γραμμές υπάρχει επίγνωση ότι μια συμφωνία θα ήταν επωφελής για όλους και μια διαφωνία θα έπληττε επίσης όλους, οι δύο πλευρές έχουν φθάσει σε ένα σημείο που εκτιμούν ότι έχουν κάνει τις περισσότερες υποχωρήσεις που θα μπορούσαν να κάνουν.
Ακόμη και έτσι, όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες διαφορές:
• Αναδιάρθρωση του χρέους: Η Ελλάδα ζητά η συμφωνία να περιλαμβάνει μια αναδιάρθρωση του χρέους, το οποίο φθάνει το 180% του ΑΕΠ (επιμήκυνση, μείωση των επιτοκίων το λιγότερο ή το περισσότερο διαγραφή).
Ωστόσο, τα υπόλοιπα κράτη της ζώνης του ευρώ, αν και δεν αποκλείουν αυτή την πιθανότητα για κάποια στιγμή στο μέλλον, αρνούνται να συμπεριλάβουν τη δεδομένη χρονική στιγμή αυτό το θέμα στη συμφωνία.
• Συντάξεις: Η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο ακριβά συνταξιοδοτικά συστήματα της Ευρώπης, με το κόστος να φθάνει περί το 17% του ΑΕΠ της Ελλάδας, το υψηλότερο στην Ε.Ε. και το οποίο δεν είναι βιώσιμο.
Οι πιστωτές ζητούν εκλογίκευση που θα επιτρέψει μια μείωση του κόστους της τάξης του 1% του ΑΕΠ ανά έτος (1,8 δισ. ευρώ), κάτι που σημειώνουν ότι μπορεί να επιτευχθεί αν εξαλειφθούν τα στρεβλά κίνητρα για τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ή με αύξηση των ορίων ηλικίας.
Όμως, όπως σημειώνεται, οι Έλληνες αντιλέγουν ότι αυτό θα τους ανάγκαζε να μειώσουν τις συντάξεις, κάτι που αποτελεί «κόκκινη γραμμή».
• ΦΠΑ: Σε αυτό το θέμα υπάρχει συναίνεση ως προς τη δομή, όμως η διαφορά που υπάρχει είναι ότι η Ελλάδα θέλει να διατηρήσει τους τρεις συντελεστές ΦΠΑ (6%, 13% και 23%), όμως οι θεσμοί προτείνουν δύο, 11% και 23%, με πολύ λίγα προϊόντα στον χαμηλό συντελεστή.
• Αγορά εργασίας και δημόσιος τομέας: Οι πιστωτές ζητούν από την Ελλάδα έναν εκμοντερνισμό της αγοράς εργασίας, που θα συνδέει τους μισθούς με την ανταγωνιστικότητα, την παραγωγικότητα και το επίπεδο ανεργίας της χώρας.
Όσον αφορά τον δημόσιο τομέα, ζητούν το εκσυγχρονισμό των μισθολογικών κλιμακίων των δημοσίων υπαλλήλων και προσαρμογή στις ευθύνες και τις δεξιότητες του καθενός.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελ. Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Το αίσθημα εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο πλευρών, σημειώνεται, βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο και αν δεν καταφέρουν να συμφωνήσουν σε ένα σχέδιο προσαρμογών και μεταρρυθμίσεων, ώστε να αποφευχθεί μια στάση πληρωμών, η Αθήνα βαδίζει προς το σενάριο του «Grexident».
Δηλαδή, μέσα στη ζώνη του ευρώ, όμως με μια κυβέρνηση χωρίς ευρώ, που θα χρειαστεί να εκδώσει ένα παράλληλο νόμισμα προκειμένου να πληρώσει μισθούς και συντάξεις.
Η Ελλάδα και οι πιστωτές της πλησιάζουν ολοένα και πιο κοντά στα όρια της αβύσσου, ήτοι σε μια χρεοκοπία και αν χαθεί ο έλεγχος της κατάστασης, σε μια έξοδο από τη ζώνη του ευρώ.
Ωστόσο, όπως σημειώνεται, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα: μία από τις δύο πλευρές θα πρέπει να προχωρήσει σε μια πράξη πίστης προς την άλλη.
Η Αθήνα ζητά μια αναδιάρθρωση του χρέους προκειμένου να κάνει μεταρρυθμίσεις και οι πιστωτές απαιτούν μεταρρυθμίσεις προκειμένου να μπορέσουν να σκεφθούν μια αναδιάρθρωση του χρέους.
Το Eurogroup που θα λάβει χώρα αύριο, Πέμπτη, στο Λουξεμβούργο, θα αποτελέσει μια καλή ευκαιρία ώστε να διακριβωθεί αν είναι δυνατόν να δημιουργηθεί αυτό το κλίμα εμπιστοσύνης, το οποίο προς το παρόν δεν υπάρχει.
Η ελληνική κυβέρνηση, σημειώνεται, δεν εμπιστεύεται τους πιστωτές της, τους οποίους κατηγορεί για πολιτικά κίνητρα πίσω από τις διαπραγματεύσεις και οι πιστωτές δεν εμπιστεύονται την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, την οποία θεωρούν ένα συνομιλητή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, λίγο σοβαρό και μη έμπειρο και στη χειρότερη μη ειλικρινή και δόλιο.
Χθες, εν τω μεταξύ, οι τόνοι ανέβηκαν για μια ακόμη φορά, με τον έλληνα πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, επέκρινε το ΔΝΤ ως εγκληματικά υπεύθυνο για τον ρόλο του στη διάσωση της χώρας, κατηγορίες που έρχονται να προστεθούν σε αυτές της Δευτέρας, όταν κατηγόρησε τους πιστωτές ότι λεηλατούν την Ελλάδα.
Η γερμανίδα καγκελάριος, Angela Merkel, ξεκαθάρισε ότι προτιμά την Ελλάδα μέσα στο ευρώ, όχι όμως με κάθε τίμημα: διαβεβαίωσε ότι εργάζεται για την παραμονή της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ, όμως πρόσθεσε ότι γι' αυτό λείπει μια συμφωνία της Αθήνας με τους πιστωτές της, κάτι για το οποίο «δεν υπάρχει καμία πρόοδος».
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και οι τρεις θεσμοί διαπραγματεύονται εδώ και τέσσερις μήνες ένα σχέδιο προσαρμογών και μεταρρυθμίσεων, που σε περίπτωση που εγκριθεί από το Eurogroup και εφαρμοστεί από την Αθήνα, θα επιτρέψει την απελευθέρωση των 7,2 δισ. ευρώ, που θα βοηθήσουν τη χώρα να αποφύγει τη στάση πληρωμών τις προσεχείς εβδομάδες.
Αν και σε γενικές γραμμές υπάρχει επίγνωση ότι μια συμφωνία θα ήταν επωφελής για όλους και μια διαφωνία θα έπληττε επίσης όλους, οι δύο πλευρές έχουν φθάσει σε ένα σημείο που εκτιμούν ότι έχουν κάνει τις περισσότερες υποχωρήσεις που θα μπορούσαν να κάνουν.
Ακόμη και έτσι, όμως, εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες διαφορές:
• Αναδιάρθρωση του χρέους: Η Ελλάδα ζητά η συμφωνία να περιλαμβάνει μια αναδιάρθρωση του χρέους, το οποίο φθάνει το 180% του ΑΕΠ (επιμήκυνση, μείωση των επιτοκίων το λιγότερο ή το περισσότερο διαγραφή).
Ωστόσο, τα υπόλοιπα κράτη της ζώνης του ευρώ, αν και δεν αποκλείουν αυτή την πιθανότητα για κάποια στιγμή στο μέλλον, αρνούνται να συμπεριλάβουν τη δεδομένη χρονική στιγμή αυτό το θέμα στη συμφωνία.
• Συντάξεις: Η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο ακριβά συνταξιοδοτικά συστήματα της Ευρώπης, με το κόστος να φθάνει περί το 17% του ΑΕΠ της Ελλάδας, το υψηλότερο στην Ε.Ε. και το οποίο δεν είναι βιώσιμο.
Οι πιστωτές ζητούν εκλογίκευση που θα επιτρέψει μια μείωση του κόστους της τάξης του 1% του ΑΕΠ ανά έτος (1,8 δισ. ευρώ), κάτι που σημειώνουν ότι μπορεί να επιτευχθεί αν εξαλειφθούν τα στρεβλά κίνητρα για τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ή με αύξηση των ορίων ηλικίας.
Όμως, όπως σημειώνεται, οι Έλληνες αντιλέγουν ότι αυτό θα τους ανάγκαζε να μειώσουν τις συντάξεις, κάτι που αποτελεί «κόκκινη γραμμή».
• ΦΠΑ: Σε αυτό το θέμα υπάρχει συναίνεση ως προς τη δομή, όμως η διαφορά που υπάρχει είναι ότι η Ελλάδα θέλει να διατηρήσει τους τρεις συντελεστές ΦΠΑ (6%, 13% και 23%), όμως οι θεσμοί προτείνουν δύο, 11% και 23%, με πολύ λίγα προϊόντα στον χαμηλό συντελεστή.
• Αγορά εργασίας και δημόσιος τομέας: Οι πιστωτές ζητούν από την Ελλάδα έναν εκμοντερνισμό της αγοράς εργασίας, που θα συνδέει τους μισθούς με την ανταγωνιστικότητα, την παραγωγικότητα και το επίπεδο ανεργίας της χώρας.
Όσον αφορά τον δημόσιο τομέα, ζητούν το εκσυγχρονισμό των μισθολογικών κλιμακίων των δημοσίων υπαλλήλων και προσαρμογή στις ευθύνες και τις δεξιότητες του καθενός.
Μεταφραστική επιμέλεια: Ελ. Κάτσουρα
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών