Κίνδυνος πολιτικής «εξαφάνισης» χωρίς κοινά βήματα
Στο προσκήνιο επανέρχεται για άλλη μια φορά το ζήτημα της σύμπλευσης των δυνάμεων του ευρύτερου χώρου της Κεντροαριστεράς.
Μια και το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών επαναφέρει τον προβληματισμό για την επόμενη ημέρα των εν λόγω δυνάμεων.
Προβληματισμός που ίσχυε και πριν από τις Ευρωεκλογές του 2014.
Όταν και τότε το διακύβευμα ήταν η σύμπλευση των τότε κεντροαριστερών δυνάμεων για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό πολιτικό «μέτωπο» απέναντι στο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.
Η σύμπλευση δεν έγινε ποτέ, καθώς υπερίσχυσαν προσωπικές-κομματικές επιλογές.
Τα αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής φαίνονται σήμερα.
Το ΠΑΣΟΚ πέτυχε το χειρότερο εκλογικό του αποτέλεσμα και οδηγείται σε συνέδριο το Μάιο.
Προκειμένου να εκλέξει τη νέα ηγεσία του και να επαναπροσδιορίσει τις αξίες, τις θέσεις, την ιδεολογία του.
Με λίγα λόγια να επαναπροσδιορίσει το στίγμα και την κατεύθυνση του.
Στίγμα που έχασε πολύ νωρίς και η Δημοκρατική Αριστερά.
Η οποία αρνιόταν κατηγορηματικά κάθε εγχείρημα σύμπλευσης με την Ελιά, «ποντάροντας» στο ουτοπικό της σχέδιο για τον τρίτο πόλο.
Σήμερα η ΔΗΜΑΡ είναι πολιτικά εξαφανισμένη, αν όχι αφανισμένη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου έλαβε το 0,49% των ψήφων, ή καλύτερα 30.064 ψήφους (όταν στις εκλογές του 2012 είχε λάβει 384.986 ψήφους).
Την ίδια τύχη είχε και το Κίνημα του Γιώργου Παπανδρέου, το οποίο αφού διασπάστηκε από το ΠΑΣΟΚ, έμεινε εκτός Βουλής με την πολιτική συνέχεια του να παραμένει άγνωστη.
Αλλά και Το Ποτάμι, η πιο «ελπιδοφόρα» - κατά πολλούς – πολιτική κίνηση του ευρύτερου χώρου της Κεντραριστεράς, αν και επιχειρηματολογεί για το ότι μέσα σε έναν χρόνο πολιτικής ύπαρξης αποτελεί υπολογίσιμη πολιτική δύναμη, δεν πέτυχε το βασικό του στόχο.
Να καταλάβει δηλαδή την τρίτη θέση.
Γεγονός που με τη σειρά του αποδεικνύει αν μη τι άλλο πως έχει ανασχεθεί η «ορμή» και κατ’επέκταση η επιρροή του στην ελληνική κοινωνία.
Με την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις εισέρχονται σε φάση επαναπροσδιορισμού της κατεύθυνσης τους.
Είναι προφανές ότι το κάθε ένα από αυτά τα κόμματα, εάν πορευτεί «απομονωμένο», δεν θα έχει κάποιο ιδιαίτερο λόγο στα πολιτικά δρώμενα.
Αντίθετα, η συνεννόηση και κυρίως η συμπόρευση αυτών των κεντροαριστερών – σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων μπορεί να αποτελέσει πραγματικά το εφαλτήριο ενός ισχυρού και δυναμικού τρίτου πόλου.
Που και ουσιαστική και βαρύνουσας σημασίας αντιπολίτευση μπορεί να ασκήσει στην παρούσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και υποσχέσεις για μια ισχυρή κεντροαριστερή φωνή μπορεί να δώσει για την επόμενη ημέρα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Μια και το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών επαναφέρει τον προβληματισμό για την επόμενη ημέρα των εν λόγω δυνάμεων.
Προβληματισμός που ίσχυε και πριν από τις Ευρωεκλογές του 2014.
Όταν και τότε το διακύβευμα ήταν η σύμπλευση των τότε κεντροαριστερών δυνάμεων για να δημιουργηθεί ένα ισχυρό πολιτικό «μέτωπο» απέναντι στο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.
Η σύμπλευση δεν έγινε ποτέ, καθώς υπερίσχυσαν προσωπικές-κομματικές επιλογές.
Τα αποτελέσματα αυτής της στρατηγικής φαίνονται σήμερα.
Το ΠΑΣΟΚ πέτυχε το χειρότερο εκλογικό του αποτέλεσμα και οδηγείται σε συνέδριο το Μάιο.
Προκειμένου να εκλέξει τη νέα ηγεσία του και να επαναπροσδιορίσει τις αξίες, τις θέσεις, την ιδεολογία του.
Με λίγα λόγια να επαναπροσδιορίσει το στίγμα και την κατεύθυνση του.
Στίγμα που έχασε πολύ νωρίς και η Δημοκρατική Αριστερά.
Η οποία αρνιόταν κατηγορηματικά κάθε εγχείρημα σύμπλευσης με την Ελιά, «ποντάροντας» στο ουτοπικό της σχέδιο για τον τρίτο πόλο.
Σήμερα η ΔΗΜΑΡ είναι πολιτικά εξαφανισμένη, αν όχι αφανισμένη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου έλαβε το 0,49% των ψήφων, ή καλύτερα 30.064 ψήφους (όταν στις εκλογές του 2012 είχε λάβει 384.986 ψήφους).
Την ίδια τύχη είχε και το Κίνημα του Γιώργου Παπανδρέου, το οποίο αφού διασπάστηκε από το ΠΑΣΟΚ, έμεινε εκτός Βουλής με την πολιτική συνέχεια του να παραμένει άγνωστη.
Αλλά και Το Ποτάμι, η πιο «ελπιδοφόρα» - κατά πολλούς – πολιτική κίνηση του ευρύτερου χώρου της Κεντραριστεράς, αν και επιχειρηματολογεί για το ότι μέσα σε έναν χρόνο πολιτικής ύπαρξης αποτελεί υπολογίσιμη πολιτική δύναμη, δεν πέτυχε το βασικό του στόχο.
Να καταλάβει δηλαδή την τρίτη θέση.
Γεγονός που με τη σειρά του αποδεικνύει αν μη τι άλλο πως έχει ανασχεθεί η «ορμή» και κατ’επέκταση η επιρροή του στην ελληνική κοινωνία.
Με την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις εισέρχονται σε φάση επαναπροσδιορισμού της κατεύθυνσης τους.
Είναι προφανές ότι το κάθε ένα από αυτά τα κόμματα, εάν πορευτεί «απομονωμένο», δεν θα έχει κάποιο ιδιαίτερο λόγο στα πολιτικά δρώμενα.
Αντίθετα, η συνεννόηση και κυρίως η συμπόρευση αυτών των κεντροαριστερών – σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων μπορεί να αποτελέσει πραγματικά το εφαλτήριο ενός ισχυρού και δυναμικού τρίτου πόλου.
Που και ουσιαστική και βαρύνουσας σημασίας αντιπολίτευση μπορεί να ασκήσει στην παρούσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και υποσχέσεις για μια ισχυρή κεντροαριστερή φωνή μπορεί να δώσει για την επόμενη ημέρα.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών