Είναι από τους αρχαιότερους συλλόγους σε Ελλάδα και Ευρώπη. Μετράει πάνω από 130 χρόνια ζωήςκαι καμαρώνει που έχει το πρώτο ιδιόκτητο γήπεδο στην ιστορία της χώρας μας. Το «BN Sports» και ο Νότης Χάλαρης πάτησαν το χορτάρι του και με την βοήθεια του Χρήστου Ζερίτης, σας συστήνουν τον Μεσσηνιακό.
Ανάμεσα στα στενά της Καλαμάτας, υπάρχουν «πλούσιες» γωνιές, γεμάτες ιστορία. Το κάστρο, τα μουσεία, τα σημεία όπου η πόλη καμαρώνει και νιώθει ιδιαίτερη. Όμως, ένα πιο προσεκτικό ψάξιμο, κάπου στο τέρμα της οδού Μαυρομιχάλη, ξεπροβάλλετε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο, που κρύβει ένα πραγματικό «θησαυρό».
Όχι μόνο εκείνο αλλά και η ομάδα στην οποία ανήκει. Ο λόγος για τον Μεσσηνιακό. Ένας από τους πιο παλιούς συλλόγους της Ελλάδας και της Ευρώπης, καθώς ιδρύθηκε πίσω, στο μακρινό 1888. Ιδέα του Εμμανουήλ Μπενάκη, με το ποδοσφαιρικό τμήμα να δημιουργείται το 1909. Δεν είναι μόνο η ιστορία που κουβαλάει.
Το γήπεδο, στο οποίο αγωνίζεται, αποτελεί το πρώτο ιδιόκτητο στην ιστορία της χώρας μας, καθώς κατασκευάστηκε το 1909. Ταυτόχρονα, είναι μόλις το 9ο στην Ευρώπη, μετά από αυτά των
Stamford Bridge (1877), Turf Moore (1883), Anfield (1884), Goodison Park (1892),
Parc de Princes (1897), White Hart Lane (1899), The Hawthorns (1900) και El Molinon (1908).
Ο Χρήστος Ζερίτης είναι ο υπεύθυνος του ιστορικού υλικού του Μεσσηνιακού και μιλάει στο «BNSports», το οποίο βρέθηκε στον αγωνιστικό χώρο του ιστορικού γηπέδου και ξεναγήθηκε στο μουσείο της ομάδας.
Η ιδέα και ο τρόπος που ο Μεσσηνιακός απέκτησε το δικό του γήπεδο. Οι περίοδοι των πολέμων, η αντιμετώπιση των προβλημάτων και ο δρόμος μέχρι σήμερα. Φυσικά, δεν θα έλειπαν τα πλάνα αλλά και το όραμα της τωρινής διοίκησης, η οποία θέλει να κάνει τον ποδοσφαιρικό κόσμο να μάθει την ιστορία της ομάδας και του γηπέδου.
Αναλυτικά είπε:
- Πως εκκολάφθηκε η ιδέα για την δημιουργία του Μεσσηνιακού και ποιος ήταν ο στόχος για το μέλλον;
«Ήταν μία περίοδος που ιδρύονταν όλο και περισσότεροι σύλλογοι. Ο Μεσσηνιακός ήταν ένα μέρος της «γενιάς του 1890». Ο ιδρυτής του ήταν ο Εμμανουήλ Μπενάκης, ο οποίος στήριξε την ιδέα του και θεώρησε η ίδρυση ενός γυμναστικού συλλόγου θα αναβάθμιζε την Καλαμάτα. Στόχος του ήταν να δώσει στον αθλητισμό ένα τρόπο να εξελιχθεί ακόμα περισσότερο στον τόπο.»
- Το συμβολίζει το σήμα της ομάδας;
«Το πρώτο σήμα της ομάδας, δεν ήταν όπως το σημερινό. Τώρα είναι ο Δαϊκλής. Ο Μεσσήνιος ολυμπιονίκης έγινε ο πρώτος που στέφθηκε με κλαδί αγριελιάς. Τότε, ήταν ένας κριτικός που έδινε το στεφάνι σε κάποιον»
- Σε μία εποχή, που ο αθλητισμός δεν είχε αναπτυχθεί, ποιος ήταν ο ρόλος του συλλόγου τότε;
«Στην αρχή τμήμα Γυμναστικής και μόνο. Ενόψει της Ολυμπιάδας του 1896, δημιουργήθηκε και τμήμα Στίβου και ένα χρόνο μετά έγινε ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΣΕΓΑΣ. Γενικά, ο ρόλος του Μεσσηνιακού ήταν να αναπτύξει κορυφαίους αθλητές»
- Ποια είναι η αφετηρία του ποδοσφαιρικού τμήματος αλλά και του γηπέδου;
«Με τον Ευθύμιο Νικολόπουλο στην προεδρία, το 1909 ιδρύεται το ποδοσφαιρικό τμήμα. Τότε δόθηκε ένας αγώνας επίδειξης, με την ομάδα να απαρτίζεται από γιους τοπικών επιχειρηματιών. Μεταξύ αυτών, ήταν και ο προπάππους του Πέτρου Κωστόπουλου. Το 1910 γίνεται επίσημη η δημιουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος.»
- Στα χρόνια του πρώτου και δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, πως ήταν η κατάσταση εδώ;
«Το 1939 το γήπεδο ήταν στην ακμή του. Όλα τα τμήματα ήταν σε δράση. Μόλις ξεκίνησε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, βομβαρδίστηκε η περιοχή. Ο λόγος ήταν επειδή οι σύμμαχοί κατέβηκαν στην Καλαμάτα λόγω υποχώρησης. Τότε, έγινε μία διήμερη μάχη, με τα αεροπλάνα των Γερμανών να πετούν συνεχώς και να ρίχνουν βόμβες. Αρκετοί από τους συμμάχους είχαν κατασκηνώσει στο γήπεδο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, να πέσουν βόμβες στο γήπεδο, με αποτέλεσμα βρεθεί σε κάκιστη κατάσταση. Ακόμα τον Φεβρουάριο του 1944, ο ποδοσφαιριστής της ομάδας μας, Πότης Μανωλούδης συνελήφθη από τους Γερμανούς εκτελέστηκε. Ακόμα στον εμφύλιο, οι ποδοσφαιριστές Κώστας Σταματόπουλος και Τάκης Κατσαϊτης βρέθηκαν επίσης νεκροί»
- Πως ήταν η επιστροφή στην καθημερινότητα και ποια ήταν η εξέλιξη του ποδοσφαιρικού τμήματος;
«Τον Φεβρουάριο του 1944, ο ποδοσφαιριστής της ομάδας μας, Πότης Μανωλούδης συνελήφθη από τους Γερμανούς εκτελέστηκε. Ακόμα, στον εμφύλιο, οι ποδοσφαιριστές Κώστας Σταματόπουλος και Τάκης Κατσαϊτης βρέθηκαν επίσης νεκροί. Αμφότεροι, δεν παρουσιάστηκαν ποτέ στην πρώτη προπόνηση της ομάδας μετά τους πολέμους και εκεί έγινε γνωστό πως είχαν δολοφονηθεί. Ταυτόχρονα, για να γίνει ξανά το γήπεδο όπως πριν, χρειάστηκαν κοντά στα δύο χρόνια (1951 έως 1953)»
- Τι άλλα αθλήματα είχε ή έχει ο σύλλογος σας και τι επιτυχίες έχουν;
«Το όραμα του Μεσσηνιακού, ήταν να επεκταθεί σε όλα τα αθλήματα. Ξεκινήσαμε με γυμναστική και Στίβο όμως στην πορεία δημιουργήσαμε τμήματα Άρσης Βαρών, Βόλεϊ, χάντμπολ, κολύμβησης. Ακόμα και ξιφασκίας. Στόχος ήταν να αναδείξουμε ταλέντα και να τα προετοιμάσουμε για το επόμενο βήμα. Είχαμε πάρει πολλές φορές μέρος στους Παμπελοποννησιακούς αγώνες και είχαμε αρκετές επιτυχίες με τον Στίβο μας. Στο ποδόσφαιρο φτάσαμε μέχρι και την Β’ Εθνική ενώ μας έχει φέρει αρκετές διακρίσεις και το βόλεϊ.»
- Ποια είναι η πορεία του γηπέδου μέχρι τώρα και τι έχει αλλάξει από τότε;
«Εκεί που είναι το γήπεδο, ήταν μέρος του στρατοπέδου. Ουσιαστικά εκεί, γινόντουσαν οι ασκήσεις των στρατιωτών για τα πεδία της μάχης. Ο δήμος δώρισε στον σύλλογο μας δέκα στρέμματα για να φτιάξουμε το γήπεδο, το 1895. Ταυτόχρονα, η τότε διοίκηση αγόρασε άλλα έξι στρέμματα και μαζί με τις δωρεές, φτάσαμε τις 19. Έτσι, έγινε το πρώτο ιδιόκτητο γήπεδο της Ελλάδας και το 9ο σε ολόκληρη την Ευρώπη. Έχουν γίνει αρκετές αλλαγές όπως είναι λογικό. Το γήπεδο στην αρχή ήταν «κοίταγε» Βορρά και Νότο ενώ τώρα, Δύση και Ανατολή. Ταυτόχρονα, εκεί που βρίσκεται η εξέδρα που είναι απέναντι από την είσοδο, ήταν ένα γυμναστήριο. Ήταν από τα πρώτα που κατασκευάστηκαν στο γήπεδο τότε και σκεφτόμαστε να φτιάξουμε μία μικρογραφία του στην είσοδο του γηπέδου»
- Ο ποδοσφαιρικός σύλλογος μέχρι ποιο σημείο έχει φτάσει και ποιες είναι μερικές από τις ιστορικές του στιγμές;
«Έχουμε βγάλει μεγάλους αθλητές. Στο ποδόσφαιρο, είχαμε σταθερή θέση στην Δ’ Εθνική ή στην Γ’. Το 2006, με πρόεδρο τον Σταύρο Παπαδόπουλο, καταφέραμε να φτάσουμε μέχρι και την Β’ Εθνική. Τότε έγιναν και αρκετές εργασίες στο γήπεδο, οι οποίες έχουν δημιουργήσει την σημερινή μορφή του. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη επιτυχίας μας στο ποδόσφαιρο μέχρι τώρα»
- Ποια είναι η κατάσταση του συλλόγου αυτή την στιγμή;
«Η τωρινή διοίκηση βρίσκεται πίσω από την ισορροπία του συλλόγου τώρα. Είναι άνθρωποι που αγαπούν τον σύλλογο και περνάνε πολλές ώρες εδώ για να είναι όλα όπως πρέπει. Έχουμε βλέψεις για πολλά πράγματα και θέλουμε μέσα στην επόμενη τριετία, να κάνουμε πολλές αλλαγές προς το καλύτερο. Ο κύριος Στασινόπουλος είναι συνέχεια εδώ και δουλεύει πάνω στον σύλλογο. Ακόμα, ο περιφερειάρχης Παναγιώτης Νίκας, αποφάσισε να μας βγάλει κονδύλι ύψους 300 χιλιάδων ευρώ για να την ανακατασκευή του γηπέδου»
- Αθλητές ή γεγονότα που έχουν μείνει στην ιστορία του γηπέδου;
«Είναι πολλοί. Επειδή έπαιζε και η Καλαμάτα εδώ, έχουν πατήσει το πόδι τους μεγάλοι αθλητές και προπονητές. Και στον Στίβο έχουμε την τιμή να προπονούνται αρκετοί αθλητές. Για παράδειγμα, πρόσφατα μας είχε επισκεφτεί ο Μίλτος Τεντόγλου»
- Έχετε και ένα μουσείο. Από τι απαρτίζεται και τι μπορεί να βρει κάποιος εκεί;
«Εκεί βρίσκεται όλη η ιστορία του συλλόγου. Κύπελλα από το 1925 μέχρι σήμερα, λάβαρα ομάδων, φωτογραφίες και αντικείμενα από την ίδρυση της ομάδας. Ακόμα, υπάρχουν εμφανίσεις του Μεσσηνιακού μέσα στα χρόνια αλλά και μία σειρά από κάντρα, που είχε δημιουργήσει ο πρόεδρος της ομάδας, το 1930, από τον Δημήτρη Σαλμά»
- Οι στόχοι του τωρινού συλλόγου και το όραμά σας;
«Ο συλλογικός στόχος είναι να προχωρήσει η αναβάθμιση του γηπέδου. Να προχωρήσουν τα έργα που έχουμε σκεφτεί και μας έχει υποσχεθεί. Δηλαδή το μικρό τμήμα του στίβου, να φτιαχτούν τα φώτα. Έχουμε πάρει την απόφαση να συνεργαστούμε με μία άλλη ακαδημία. Η οποία συστήνεται τώρα και σε λίγο καιρό θα γίνουν και οι ανακοινώσεις. Θα έχει αποκλειστικότητα στο γήπεδο με ακαδημίες ποδοσφαίρου. Τα παιδιά αυτά θα παίζουν στον Μεσσηνιακό, ο οποίος παίζει στην δεύτερη κατηγορία του τοπικού Μεσσηνίας, ώστε να αναδεικνύονται. Αυτό που μας ενδιαφέρει τώρα, είναι το γήπεδο, να αρχίσει να δίνει στον σύλλογο έσοδα μέσα από κάποιες εγκαταστάσεις που θα φτιαχτούν. Το ποδοσφαιρικό τμήμα θέλουμε να ανέβει δύο κατηγορίες μέσα στα προσεχή χρόνια και να καθιερωθεί στην υψηλότερη λίγκα. Το τμήμα του στίβου είναι το πολυπληθέστερο. Πέρα από τα 100 άτομα σε αγωνιστικές ομάδες, έχει άλλα 300 παιδιά σε ακαδημίες. Κάποια σούπερ ταλέντα, να τα βοηθήσουμε όσο γίνεται περισσότερο γίνεται και με τον σωστό τρόπο. Να έχουμε την συντήρηση των τμημάτων του, χωρίς δανεικά.»
- Ποια είναι τα «πιστεύω» του Μεσσηνιακού;
«Ο Μεσσηνιακός, από την ημέρα που ιδρύθηκε, έχει ένα όραμα και ένα στόχο. Ποτέ δεν είχαμε φανατισμένους οπαδούς που να παίζουν… μπουνιές. Δεν τους θέλαμε. Θέλαμε μόνο φιλάθλους. Ακόμα, δεν θέλαμε να διακρινόμαστε. Κάνε αυτό που πρέπει και μην το διατυμπανίζεις. Αυτό ήταν που έβγαζε προς τα έξω ο Μεσσηνιακός και το κάνει μέχρι σήμερα. Ακόμα, βρήκαμε στο ιστορικό αρχείο της ομάδας, κάτι πάρα πολύ όμορφο που είχε σχεδιάσει ένας φίλος της ομάδας. Συγκεκριμένα, για κάθε γράμμα της λέξης «Μεσσηνιακός», είχε και μία λέξη δίπλα. Πιο αναλυτικά: Μοχθώ φιλοτίμως, Εκπαιδεύομαι ορθώς, Συμπεριφέρομαι ευγενώς, Συνεργάζομαι αρμονικώς, Ηττώμαι αξιοπρεπώς, Νικώ εντίμως, Ιστορώ ολιγαρκώς, Αγωνίζομαι ανιδιοτελώς, Κατακτώ ταπεινοφρόνως, Οριοθετώ λογικώς, Σέβομαι γενναιοφρόνως»
- Ένα γεγονός που θεωρείται πως έχει μείνει στα 134 χρόνια του συλλόγου;
«Θεωρώ πως ξεχωρίζει εκείνη του 1986. Εκείνο τον Σεπτέμβριο, είχε γίνει ο μεγάλος σεισμός της κλίμακας των 6 ρίχτερ που πήρε την ζωή 20 ανθρώπων εδώ στην Καλαμάτα. Λόγω των ζημιών, το γήπεδο παραχωρήθηκε από τον σύλλογο για τους κατοίκους να βάλουν τις σκηνές τους. Έτσι, για δύο χρόνια, η ομάδα δεν έπαιζε στο γήπεδο της αλλά σε άλλες έδρες γύρω από την πόλη. Εκείνη την περίοδο, ο σύλλογος πανηγύρισε μία άνοδο. Ήταν η πιο σημαντική γιατί τόσο οι ποδοσφαιριστές όσο και όλοι στον σύλλογο, είχαν τα προβλήματά τους με τις καταστροφές ενώ δεν έπαιζαν και στην έδρα τους. Και παρά τα εμπόδια, κατάφεραν να προβιβαστούν.»
Νότης Χάλαρης
Σχόλια αναγνωστών