Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Αποφράδα ημέρα. 34η και τελευταία αγωνιστική στην Bundesliga. Σεζόν 2020-21. Βέρντερ - Γκλάντμπαχ 2-4. Η 9η ήττα στα 10 τελευταία παιχνίδια στο φινάλε της αγωνιστικής περιόδου, καταδίκασε τη Βέρντερ Βρέμης στην... κάθοδο προς την Τσβάιτε Λίγκα. Η 2η τη τάξει κατηγορία του γερμανικού ποδοσφαίρου υποδέχεται ένα (ακόμα) εκλεκτό μέλος. Μόλις για δεύτερη φορά στην ιστορία της, η Βρέμη θα είναι δευτεροκλασάτη. Η προηγούμενη ήταν τη σεζόν 1980-81. Έκτοτε πανηγύρισε τρία πρωταθλήματα, έξι φορές τερμάτισε στη 2η θέση και τοποθέτησε στην τροπαιοθήκη της 5 Κύπελλα Γερμανίας. Αποκορύφωμα αποτέλεσε το νταμπλ του 2004, το μοναδικό της έως τώρα. Παλιές καλές εποχές, θα λέγαμε εμείς.
Ένδοξο παρελθόν
Είναι πολλά τα 40 χρόνια. Τόσα πέρασαν για να... μυρίσει και πάλι τη «μούχλα» της Β’ κατηγορίας η Βέρντερ. Ομάδα που βρέθηκε στον τελικό του Κυπέλλου UEFA το 2009 (με Αλέξανδρο Τζιόλη στην 11άδα), ομάδα που μέχρι το 2011 έπαιζε στο UEFA Champions League. Συνάμα, ένα πρωτοκλασάτο κλαμπ, σε Γερμανία και Ευρώπη, που από το 2011 και μετέπειτα τερμάτισε μόλις 3 φορές σε μονοψήφια θέση στη βαθμολογία (2 φορές 8η και μία φορά 9η στον πίνακα). Τι φταίει για την κατρακύλα; Ας τα αναλύσουμε...
Η αρχή του... τέλους
Καθόλου παράλογο δεν θεωρείται το γεγονός ότι με τη φυγή σημαντικών ανθρώπων του ποδοσφαίρου, επήλθε ταυτόχρονα η πτώση. Ταυτόχρονα δύο πρώην αστέρες του συλλόγου, οι Κλάους Άλοφς και Τόμας Σάαφ, ανέλαβαν δράση το 1999. Ο ένας από το πόστο του τεχνικού διευθυντή. Ο άλλος στο τιμόνι του προπονητή. Έπειτα από 13 χρόνια (2012) ο Άλοφς παραιτήθηκε. Έναν χρόνο αργότερα, ολοκλήρωσε την πορεία του στην ομάδα του Βορρά ο Σάαφ (μεγαλωμένος στα... πόδια του Ότο Ρέχαγκελ).
Ακολούθησε η απόλυτη μετριότητα. Μπορεί στο Διοικητικό Συμβούλιο να πήρε θέση ένα ακόμα παιδί του Ρεχάγκελ, ο Μάρκο Μπόντε, εντούτοις αλλιώς είναι η καθημερινότητα ως ποδοσφαιστής και αλλιώς ως παράγοντας. Το ίδιο ισχύει και για τον Φρανκ Μπάουμαν (1999-2009, 260 ματς με τη Βέρντερ, επί το πλείστον αρχηγός της «χρυσής» γενιάς του νταμπλ). Διαδέχθηκε το 2016 τον Τόμας Αϊχίν ως τεχνικό διευθυντή. Οι κινήσεις του; Τουλάχιστον άτυχες, για να μην τις χαρακτηρίσουμε άστοχες.
Δύσκολο πράγμα η εξειδίκευση
Χειρότερο γεγονός από το να μένεις προσκολλημένος στο παρελθόν, δεν υφίσταται. Η Βρέμη αποτελεί τρανό παράδειγμα. Αν και παρακολουθούσε το γειτονάκι του, το Αμβούργο, να χαροπαλεύει επί χρόνια και εν τέλει να αποχαιρετά την κατηγορία, ουδόλως πήρε το μάθημα. Τρίτη σερί σεζόν που ο μεγάλος αντίπαλος από το Βορρά καθηλώθηκε στα... τάρταρα της 2ης κατηγορίας. Η ίδια διαπίστωνε χρόνο με το χρόνο, πως η παραμονή στη μεγάλη κατηγορία μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι.
Με το πετυχημένο δίδυμο Άλοφς-Σάαφ να έχει «σπάσει», οι διάδοχοί τους προχωρούσαν στη μία λανθασμένη κίνηση μετά από την άλλη. Είτε πρόκειται για μεταγραφική κίνηση, είτε πρόκειται για συμφωνίες με χορηγούς, είτε πρόκειται για επιλογή προπονητών. Φευ... Η Βέρντερ αδυνατούσε να σηκώσει κεφάλι. Ουδείς άκουσε το καμπανάκι του κινδύνου να χτυπά στα μπαράζ παραμονής στην περσινή σεζόν της πανδημίας. Η 16η θέση την οδήγησε στα play-offs με τη Χάιντενχαϊμ. Το εντός έδρας 0-0 με το αουτσάιντερ ήταν ένα ακόμα σημάδι της... κατρακύλας της. Το θρίλερ της ρεβάνς (2-2) έδειξε ότι απέχει ελάχιστα από το να θεωρείται ομάδα της Β’ κατηγορίας.
Οι ευθύνες...
Αρχές της περασμένες 10ετίας ο ήδη 33χρονος Κλαούντιο Πισάρο κινούσε τα νήματα στο σκοράρισμα και γλίτωνε από τα χειρότερα τη Βέρντερ. Ακολούθησαν, με τον ίδιο ρόλο, οι Νιλς Πέτερσεν και Μαξ Κρούζε. Την τελευταία διετία, παίκτες τέτοιου βεληνεκούς απουσιάζουν από το ρόστερ των «πρασίνων». Ένας Μίλοτ Ρασίτσα δεν είναι αρκετός για τη σωτηρία.
Ο τεχνικός διευθυντής, Φρανκ Μπάουμαν αποδείχτηκε «λίγος» για το ρόλο του μάνατζερ. Ήδη από το 2017 παρέδωσε τα ηνία του προπονητή στον Φλόριαν Κόφελντ. Κατά την προσφιλή συνήθεια της Βρέμης, ο προπονητής της β’ ομάδας, θα έκανε τη δουλειά. Βλέπε Βίκτορ Σκρίπνικ, βλέπε Αλεξάντερ Νούρι. Αμ δε... Ο τότε 35χρονος Κόφελντ κολύμπησε στα βαθιά και έσωσε πολλάκις τους «πρασίνους». Στο... τσεπάκι του είχε από το 2013 ένα Masters of Arts. Ήταν, ωστόσο, αρκετό για να βγάλει επί μονίμου βάσεως το φίδι από την τρύπα; Μάλλον όχι.
Ήδη από τη σεζόν 2019-20, ο μέχρι πρότινος ελπιδοφόρος κόουτς, αποδείχτηκε μη επαρκής και σώθηκε απλά μέσω των μπαράζ. Ο Μπάουμαν παρουσίασε έλλειψη θάρρους και εξειδείκευσης, μιας και αδυνατούσε να βρει το καλοκαίρι του ’20, έναν άξιο διάδοχο του Κόφελντ. Η τωρινή σεζόν ήταν απόδειξη πως οτιδήποτε κι’ αν προσπαθούσε ο νεαρός κόουτς να μεταφέρει στους ποδοσφαιριστές, από το ένα αυτί έμπαινε, από το άλλο έβγαινε. Σε συνδυασμό με την κάκιστη ποιότητα του ρόστερ, ο κατήφορος ήταν δεδομένος.
Η άστοχη επιλογή του Σάαφ και το... κυνήγι των οπαδών
Ο πανικός πιστοποιήθηκε με την απόφαση του Φρανκ Μπάουμαν να απολύσει τον νυν 39χρονο προπονητή μόλις μία αγωνιστική πριν από το φινάλε της σεζόν. Με τη Βέρντερ στην 16η θέση των μπαράζ, στο +1 από την Κολωνία. Ο «πυροσβέστης» ήταν ο Τόμας Σάαφ, ο προαναφερόμενος θρύλος του συλλόγου, που είχε αναλάβει τα ηνία ως υπεύθυνος Ακαδημιών. Τουλάχιστον μία 5ετία είχε να καθίσει σε πάγκο πρώτης ομάδας. Τι να προλάβει να αλλάξει μέσα σε 5 ημέρες; «Ήλπιζα να μεταφέρω στην ομάδα όλα όσα χρειάζονταν, για να αλλάξει κάτι», τα λόγια του.
Το απόλυτο μηδέν μετέφερε στους παίκτες. Η Γκλάντμπαχ έκανε πάρτι και το 4-0 στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου ήταν τρανή απόδειξη της απόλυτης ανυπαρξίας της Βέρντερ. Το 2-4 δεν «χρύσωσε» το χάπι. Αν δεν είχε σκοράρει στο 85’ η Κολωνία και αποτύγχανε να νικήσει τη Σάλκε, τότε η Βρέμη θα είχε μία ακόμα ευκαιρία στα μπαράζ παραμονής. Τότε, ωστόσο, θα είχαν κρυφτεί κάτω από το χαλί τα... σκουπίδια που συγκεντρώθηκαν τόσα χρόνια στο «σπιτικό» της Βέρντερ.
Ο κόσμος απουσιάζει από το Μάρτιο του 2020 από το Βέζερ Στάντιον. Μπορεί η Βρέμη να μην αποτελεί ένα... χωριό, αλλά μία πόλη που έχει τη δική της ταυτότητας. Οι οπαδοί, ωστόσο, της Βρέμης πονάνε την ομάδα. Πριν από το ματς με την Γκλάντμπαχ, περίπου 3.000 βρέθηκαν στο προπονητικό κέντρο και αποθέωσαν τους παίκτες και το προπονητικό τιμ, στην αναχώρηση του πούλμαν για το γήπεδο.
Η αποχώρηση των παικτών από το γήπεδο ήταν, κατά 180 μοίρες, διαφορετική. Δύο ώρες μετά τη λήξη του αγώνα, περίπου 200 «πράσινοι» φίλοι αποδοκιμάζουν τους ποδοσφαιριστές, ενώ ζητούν επίμονα την απομάκρυνση του Φρανκ Μπάουμαν. Φωνές, δάκρυα, απογοήτευση, επεισόδια, διαπληκτισμοί, ρίψη αντικειμένων, αστυνομία.
Το αύριο ενός - πνιγμένου στα χρέη - ιστορικού συλλόγου
Ένα νοικοκυρεμένο κλαμπ, που μεσουρανούσε στη δεκαετία του 2000 στην Ευρώπη, έφτασε σε σημείο, μία 10ετία αργότερα, να χαροπαλεύει στην Bundesliga. Το μόνο που του έμεινε, έπειτα από τον οριστικό υποβιβασμό, είναι το όνομα. Ο Τόμας Σάαφ σίγουρα δεν θα είναι ο προπονητής της νέας σεζόν. Αρκετά πρωτοκλασάτα ονόματα ήδη αποχαιρέτησαν το σύλλογο. Όσοι μείνουν θα υποστούν μείωση μισθών της τάξεως των 40% έως 60%. Αυτό, ωστόσο, θα είναι και το ποσοστό του... κοψίματος των εσόδων στη κατώτερη κατηγορία. Από χορηγούς, από τα τηλεοπτικά δικαιώματα, από τα εισιτήρια διαρκείας.
Μιλάμε για μία Βέρντερ που ήδη απέκτησε δάνειο (άνω των 10 εκατ. ευρώ) από την πολιτεία της Βρέμης και θα χρειαστεί μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου να παρουσιάσει τα απαραίτητα - επιπρόσθεα - έγγραφα στη Λίγκα, για να μην ξεκινήσει τη σεζόν με -6 βαθμούς. Στιγμές πρωτόγνωρες για γερμανικούς συλλόγους, πλέον, όμως, δεδομένες για παραδόσιακές ομάδες, που επαναπαύτηκαν στο... παρελθόν, στο «όνομα» και στην τακτική «οκ, κάπως θα τα καταφέρουμε». Αμ δε...
Ξεκάθαρα πράγματα: μέχρι τα τέλη Ιουνίου η Βέρντερ πρέπει να πουλήσει παίκτες και να βάλει στα ταμεία της 9 εκατ. ευρώ. Ώστε να παρουσιάσει τότε ένα (αναμενόμενο) έλλειμα της τάξεως των 26,08 εκατ. ευρώ. Πέραν τούτου, «τρέχει» κανονικά οι υπόλοιπες υποχρεώσεις, που φτάνουν τα 75 εκατ. ευρώ.
Χωρίς χρήμα, χωρίς το δέλεαρ της Bundesliga, χωρίς παράγοντες με τεχνογνωσία και χωρίς κόσμο λόγω πανδημίας, η Βέρντερ είναι καταδικασμένη να χαροπαλέψει πλέον στα γήπεδα της Τσβάϊτε Λίγκα.
Σχόλια αναγνωστών