Το τέλος των «μεγάλων συνασπισμών», η ανάδειξη των Πρασίνων και οι ενδεχόμενοι κυβερνητικοί συνδυασμοί μιας κυβέρνησης μετά τις επόμενες εκλογές
Οι τελευταίες εξελίξεις στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας με την ανάδειξη δύο ελάχιστα προβεβλημένων αριστερών πολιτικών στην ηγεσία του, φέρνει όλο και πιο κοντά τη χώρα στην πιθανότητα της διακυβέρνησης από έναν συνασπισμό που δεν εμπίπτει στην κατηγορία των «μεγάλων» συνασπισμών και πιθανότατα τον πλέον καινοφανή στην 70χρονη ιστορία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας.
Οι τάσεις δείχνουν πως καίριο μέλος ενός τέτοιου συνασπισμού θα είναι οι Πράσινοι, που έχουν αντικαταστήσει το SPD ως το κυρίαρχο κόμμα αριστερά του κέντρου.
Στις εκλογές για την ηγεσία του SPD κέρδισαν οι Norbert Walter Borjans και Saskia Esken, μετά από μια -ουσιαστικά- από τη βάση αριστερή διαμαρτυρία κατά του κατεστημένου του κόμματος και της συνεργασίας του με το CDU.
Αυτό από μόνο του είναι μια ανανέωση και μια αλλαγή στις οικονομικές επιλογές που οικονομικά μπορεί να σημαίνει μια λιγότερο ανελαστική γραμμή για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, μια πιο τολμηρή προσέγγιση για τις δημόσιες επενδύσεις και νέες πρωτοπόρες ιδέες για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Αλλαγή ενόψει;
Για πολλούς αναλυτές είναι σημάδια μιας επικείμενης αλλαγής της οποίας ο χρόνος διεξαγωγής δεν μπορεί να προσδιοριστεί, το αν θα γίνει τον επόμενο χρόνο ή μετά από δύο χρόνια γιατί βρίσκεται σε άμεση εξάρτηση από το χρόνο ζωής της κυβέρνησης της καγκελαρίου Merkel.
Κατά πόσο και για πόσο θα κρατά το τιμόνι της Γερμανίας, γεγονός που εξαρτάται βέβαια και από το ενδεχόμενο διεξαγωγής πρόωρων εκλογών.
Το σημαντικό εντούτοις, δεν είναι πότε θα γίνει η αλλαγή, ή αν η εποχή της κας Merkel, καγκελαρίου από το 2005 πλησιάζει στο τέλος της, όπως υποστηρίζουν πολλοί αναλυτές, ή όχι, αλλά το αν θα γίνει τελικά και κυρίως, πως.
Υπάρχουν δύο απόψεις:
Η πρώτη, πως η Γερμανία βρίσκεται πολύ κοντά σε μια πολιτική μετάβαση τόσο σημαντική όσο εκείνη του 1969, όταν το SPD ηγήθηκε μιας κυβέρνησης για πρώτη φορά στην μεταπολεμική περίοδο, ή του 1998, όταν οι Πράσινοι συμμετείχαν για πρώτη φορά στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Η δεύτερη, πως έφτασε η εποχή των «μεγάλων συνασπισμών» έφτασε στο τέλος της.
Και αυτό αναφέρεται ιδιαίτερα στο συνασπισμό μεταξύ του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος με το SPD.
Αυτή η συνεργασία είχε δώσει τρεις από τις τέσσερις κυβερνήσεις της Γερμανίας κατά την εποχή της Merkel.
Όμως η τρίτη κυβερνητική συνεργασία CDU – SPD, στην οποία κατέληξαν οι δυο πλευρές μετά τις εκλογές στην Bundestag το 2017, έχει αποδειχθεί η δυσκολότερη όλων και για τις δύο πλευρές.
Για το λόγο αυτό και έχει φτάσει στο τέλος της.
Από την πλευρά του το CDU περιλαμβάνει πολυάριθμους συντηρητικούς δυσαρεστημένους οι οποίοι, όπως οι αριστεροί εταίροι τους στο SPD, διαμαρτύρονται πως τέτοιοι συνασπισμοί νοθεύουν την ταυτότητα του κόμματος.
Το SPD δεν καταγράφει ευνοϊκά σκορ στις δημοσκοπήσεις με την στήριξή του να ανέρχεται γύρω στο 15%, σε σύγκριση με τους δεξιούς λαϊκιστές της Εναλλακτικής για τη Γερμανία για την τρίτη θέση, την οποία θεωρούν το λιγότερο εξευτελιστική για το πιο σεβαστό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Ευρώπης.
Η δυσαρέσκεια αυτή αμφότερων των πλευρών, υποστηρίζεται αποτελεί τη μαγιά για τη μεγάλη αλλαγή που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές της Bundestag, τον Σεπτέμβριο του 2021.
Αν όμως η νέα ηγεσία του SPD αποφασίσει να τραβήξει το χαλί της κυβέρνησης Merkel, τότε οι Γερμανοί θα μπορούσαν να πάνε νωρίτερα στις κάλπες –στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους ή στις αρχές του 2021, γιατί το δεύτερο εξάμηνο του 2020 δεν έχει πιθανότητες λόγω της διεξαγωγής της 6μηνης προεδρίας της ΕΕ που θα έχει η Γερμανία.
Ποιος όμως συνασπισμός θα έρθει στην εξουσία της Γερμανίας μετά τις επόμενες εκλογές της Bundestag;
A. Ο πιο αναμενόμενος είναι ένας συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων μεταξύ των δύο δημοφιλέστερων κομμάτων της Γερμανίας επί του παρόντος.
Οι Πράσινοι δεν είναι μόνο το πιο εσωτερικά πειθαρχημένο κόμμα της αριστεράς στη Γερμανία, αλλά έχουν και έναν αξιόπιστο πιθανό υποψήφιο για την καγκελαρία, τον συν-ηγέτη του κόμματος RobertHabeck.
B. Η δεύτερη πιθανότητα είναι ένας ευρύς συνασπισμός αριστερά του κέντρου που θα ενώσει τους Πράσινους, το SPD και το ακροαριστερό κόμμα Die Linke.
Μέχρι τώρα, τα πρώτα δυο κόμματα έχουν αρνηθεί να εξετάσουν το ενδεχόμενο να μοιραστούν την εξουσία σε εθνικό επίπεδο με το Die Linke, λόγω της ρίζας του στην πρώην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία και της έχθρας του έναντι του ΝΑΤΟ.
Όμως ένας τέτοιος τρικομματικός συνασπισμός φαίνεται ο μόνος τρόπος για να έρθει στην εξουσία στη Γερμανία μια κυβέρνηση που θα είναι πραγματικά αριστερά του κέντρου.
Γ. Ενας τρίτος συνασπισμός είναι αυτός μεταξύ CDU, των Πρασίνων και φιλελεύθερων Ελεύθερων Δημοκρατών.
Όμως αυτή η επιλογή εξετάστηκε μετά τις εκλογές του 2017 χωρίς επιτυχία, και το αποτέλεσμα ήταν ο τρίτος μεγάλος συνασπισμός CDU-SPD, ένας συνδυασμός που έχει απογοητεύσει τα ίδια τα κόμματα, την πλειοψηφία των ψηφοφόρων αλλά και τους συμμάχους της Γερμανίας στην ΕΕ.
www.bankingnews.gr
Οι τάσεις δείχνουν πως καίριο μέλος ενός τέτοιου συνασπισμού θα είναι οι Πράσινοι, που έχουν αντικαταστήσει το SPD ως το κυρίαρχο κόμμα αριστερά του κέντρου.
Στις εκλογές για την ηγεσία του SPD κέρδισαν οι Norbert Walter Borjans και Saskia Esken, μετά από μια -ουσιαστικά- από τη βάση αριστερή διαμαρτυρία κατά του κατεστημένου του κόμματος και της συνεργασίας του με το CDU.
Αυτό από μόνο του είναι μια ανανέωση και μια αλλαγή στις οικονομικές επιλογές που οικονομικά μπορεί να σημαίνει μια λιγότερο ανελαστική γραμμή για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, μια πιο τολμηρή προσέγγιση για τις δημόσιες επενδύσεις και νέες πρωτοπόρες ιδέες για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.
Αλλαγή ενόψει;
Για πολλούς αναλυτές είναι σημάδια μιας επικείμενης αλλαγής της οποίας ο χρόνος διεξαγωγής δεν μπορεί να προσδιοριστεί, το αν θα γίνει τον επόμενο χρόνο ή μετά από δύο χρόνια γιατί βρίσκεται σε άμεση εξάρτηση από το χρόνο ζωής της κυβέρνησης της καγκελαρίου Merkel.
Κατά πόσο και για πόσο θα κρατά το τιμόνι της Γερμανίας, γεγονός που εξαρτάται βέβαια και από το ενδεχόμενο διεξαγωγής πρόωρων εκλογών.
Το σημαντικό εντούτοις, δεν είναι πότε θα γίνει η αλλαγή, ή αν η εποχή της κας Merkel, καγκελαρίου από το 2005 πλησιάζει στο τέλος της, όπως υποστηρίζουν πολλοί αναλυτές, ή όχι, αλλά το αν θα γίνει τελικά και κυρίως, πως.
Υπάρχουν δύο απόψεις:
Η πρώτη, πως η Γερμανία βρίσκεται πολύ κοντά σε μια πολιτική μετάβαση τόσο σημαντική όσο εκείνη του 1969, όταν το SPD ηγήθηκε μιας κυβέρνησης για πρώτη φορά στην μεταπολεμική περίοδο, ή του 1998, όταν οι Πράσινοι συμμετείχαν για πρώτη φορά στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.
Η δεύτερη, πως έφτασε η εποχή των «μεγάλων συνασπισμών» έφτασε στο τέλος της.
Και αυτό αναφέρεται ιδιαίτερα στο συνασπισμό μεταξύ του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος με το SPD.
Αυτή η συνεργασία είχε δώσει τρεις από τις τέσσερις κυβερνήσεις της Γερμανίας κατά την εποχή της Merkel.
Όμως η τρίτη κυβερνητική συνεργασία CDU – SPD, στην οποία κατέληξαν οι δυο πλευρές μετά τις εκλογές στην Bundestag το 2017, έχει αποδειχθεί η δυσκολότερη όλων και για τις δύο πλευρές.
Για το λόγο αυτό και έχει φτάσει στο τέλος της.
Από την πλευρά του το CDU περιλαμβάνει πολυάριθμους συντηρητικούς δυσαρεστημένους οι οποίοι, όπως οι αριστεροί εταίροι τους στο SPD, διαμαρτύρονται πως τέτοιοι συνασπισμοί νοθεύουν την ταυτότητα του κόμματος.
Το SPD δεν καταγράφει ευνοϊκά σκορ στις δημοσκοπήσεις με την στήριξή του να ανέρχεται γύρω στο 15%, σε σύγκριση με τους δεξιούς λαϊκιστές της Εναλλακτικής για τη Γερμανία για την τρίτη θέση, την οποία θεωρούν το λιγότερο εξευτελιστική για το πιο σεβαστό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Ευρώπης.
Η δυσαρέσκεια αυτή αμφότερων των πλευρών, υποστηρίζεται αποτελεί τη μαγιά για τη μεγάλη αλλαγή που θα προκύψει μετά τις επόμενες εκλογές της Bundestag, τον Σεπτέμβριο του 2021.
Αν όμως η νέα ηγεσία του SPD αποφασίσει να τραβήξει το χαλί της κυβέρνησης Merkel, τότε οι Γερμανοί θα μπορούσαν να πάνε νωρίτερα στις κάλπες –στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου έτους ή στις αρχές του 2021, γιατί το δεύτερο εξάμηνο του 2020 δεν έχει πιθανότητες λόγω της διεξαγωγής της 6μηνης προεδρίας της ΕΕ που θα έχει η Γερμανία.
Ποιος όμως συνασπισμός θα έρθει στην εξουσία της Γερμανίας μετά τις επόμενες εκλογές της Bundestag;
A. Ο πιο αναμενόμενος είναι ένας συνασπισμός Χριστιανοδημοκρατών και Πρασίνων μεταξύ των δύο δημοφιλέστερων κομμάτων της Γερμανίας επί του παρόντος.
Οι Πράσινοι δεν είναι μόνο το πιο εσωτερικά πειθαρχημένο κόμμα της αριστεράς στη Γερμανία, αλλά έχουν και έναν αξιόπιστο πιθανό υποψήφιο για την καγκελαρία, τον συν-ηγέτη του κόμματος RobertHabeck.
B. Η δεύτερη πιθανότητα είναι ένας ευρύς συνασπισμός αριστερά του κέντρου που θα ενώσει τους Πράσινους, το SPD και το ακροαριστερό κόμμα Die Linke.
Μέχρι τώρα, τα πρώτα δυο κόμματα έχουν αρνηθεί να εξετάσουν το ενδεχόμενο να μοιραστούν την εξουσία σε εθνικό επίπεδο με το Die Linke, λόγω της ρίζας του στην πρώην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία και της έχθρας του έναντι του ΝΑΤΟ.
Όμως ένας τέτοιος τρικομματικός συνασπισμός φαίνεται ο μόνος τρόπος για να έρθει στην εξουσία στη Γερμανία μια κυβέρνηση που θα είναι πραγματικά αριστερά του κέντρου.
Γ. Ενας τρίτος συνασπισμός είναι αυτός μεταξύ CDU, των Πρασίνων και φιλελεύθερων Ελεύθερων Δημοκρατών.
Όμως αυτή η επιλογή εξετάστηκε μετά τις εκλογές του 2017 χωρίς επιτυχία, και το αποτέλεσμα ήταν ο τρίτος μεγάλος συνασπισμός CDU-SPD, ένας συνδυασμός που έχει απογοητεύσει τα ίδια τα κόμματα, την πλειοψηφία των ψηφοφόρων αλλά και τους συμμάχους της Γερμανίας στην ΕΕ.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών