γράφει : Μαρία Παπαδάτου
Δυσβάστακτο το κόστος ζωής για τους πολίτες στη νεοφιλελεύθερη Χιλή
«Το όνειρο για μια νέα Χιλή» ενσαρκώνουν οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που κατακλύζουν καθημερινά τους δρόμους του Σαντιάγο.
Στη Χιλή ο λαός γράφει ιστορία, με το μαζικό κίνημα που ξεκίνησε με αφορμή την αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων του μετρό, αλλά έχει πολύ βαθύτερα αίτια, να αποτελεί μια αυθεντική έκφραση λαϊκής δυσαρέσκειας.
Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, πάνω από ένα εκατομμύριο διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους της πρωτεύουσας σε μια ιστορική ειρηνική διαδήλωση.
Φωτογραφίες και βίντεο κάνουν τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης για έναν λαό που διεκδικεί το δίκιο του και αποδεικνύει καθημερινά ότι ο αγώνας δεν πάει ποτέ χαμένος, όσο κι αν προσπαθούν να τον πείσουν για το αντίθετο.
Η κυβέρνηση του πολυεκατομμυριούχου Sebastián Piñera επέλεξε να απαντήσει στις διεκδικήσεις του λαού του με βίαιη καταστολή, η οποία μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει στον θάνατο 20 ανθρώπων και εκατοντάδων τραυματιών, ενώ χιλιάδες είναι οι συλλήψεις.
Ο ΟΗΕ και η Διεθνής Αμνηστία κάνουν λόγο για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις δυνάμεις ασφαλείας και στέλνουν κλιμάκια στην περιοχή, ωστόσο η - λαλίστατη σε άλλες περιπτώσεις - διεθνής κοινότητα, στέκεται βουβή απέναντι στα εγκλήματα των δυνάμεων καταστολής.
Ο Pinera, ενώ αρχικά κήρυξε τον πόλεμο στους διαδηλωτές, επιχείρησε μια θεαματική στροφή όταν διαπίστωσε ότι η βία και οι υποσχέσεις του δεν έχουν αποτέλεσμα, προχωρώντας σε ευρύ ανασχηματισμό της κυβέρνησής του και ανακοινώνοντας ένα πακέτο κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.
Ωστόσο ο λαός της Χιλής δεν πείστηκε από τον πρόεδρο με το αμαρτωλό παρελθόν, που κατέβασε τα τανκς στους δρόμους του Σαντιάγο για πρώτη φορά από τη δικτατορία του Pinochet και εξακολουθεί να διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο.
Η Χιλή, η οποία θεωρείται «οικονομικό θαύμα» για τους υπέρμαχους του νεοφιλελευθερισμού και της λεγόμενης Σχολής του Σικάγο, είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής, αλλά παράλληλα είναι και η χώρα με τη μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα στον ΟΟΣΑ.
Τα πάντα έχουν ιδιωτικοποιηθεί, ακόμη και το νερό σε ποσοστό 100%.
Τα στοιχεία που παρουσιάζει το Reuters είναι ενδεικτικά.
Παρά το γεγονός ότι η Χιλή μείωσε δραστικά τον αριθμό των ανθρώπων που ζούσαν στα επίπεδα της φτώχειας με 5,5 δολάρια την ημέρα από το 30% του πληθυσμού το 2000 στο 6,4% το 2017, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, παραμένει η χώρα με την υψηλότερη εισοδηματική ανισότητα στον ΟΟΣΑ.
To χάσμα είναι κατά 65% μεγαλύτερο, σε σχέση με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Το 50% των εργατών της Χιλής αμείβονται με 550 δολάρια τον μήνα ή και λιγότερα, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής.
Την ίδια ώρα, επίσημη έρευνα του 2018 καταγράφει ότι οι πλουσιότεροι της Χιλής έχουν εισόδημα 13,6 φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο των πιο φτωχών.
Η παιδεία έχει ιδιωτικοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, ομοίως και η εκπαίδευση και η υγεία, γεγονός που καθιστά δυσβάστακτο το κόστος ζωής για τους Χιλιανούς.
Η αύξηση των εισιτηρίων του μετρό, αποτέλεσε απλώς την κορυφή του παγόβουνου και την αφορμή για να διεκδικήσει ο λαός της Χιλής αυτό που του αναλογεί σε μια χώρα που θεωρείται «οικονομικό θαύμα» αλλά βάζει πάνω από όλα το ιδιωτικό κέρδος, αδιαφορώντας για το κοινωικό κόστος.
www.bankingnews.gr
Στη Χιλή ο λαός γράφει ιστορία, με το μαζικό κίνημα που ξεκίνησε με αφορμή την αύξηση στις τιμές των εισιτηρίων του μετρό, αλλά έχει πολύ βαθύτερα αίτια, να αποτελεί μια αυθεντική έκφραση λαϊκής δυσαρέσκειας.
Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, πάνω από ένα εκατομμύριο διαδηλωτές κατέκλυσαν τους δρόμους της πρωτεύουσας σε μια ιστορική ειρηνική διαδήλωση.
Φωτογραφίες και βίντεο κάνουν τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης για έναν λαό που διεκδικεί το δίκιο του και αποδεικνύει καθημερινά ότι ο αγώνας δεν πάει ποτέ χαμένος, όσο κι αν προσπαθούν να τον πείσουν για το αντίθετο.
Η κυβέρνηση του πολυεκατομμυριούχου Sebastián Piñera επέλεξε να απαντήσει στις διεκδικήσεις του λαού του με βίαιη καταστολή, η οποία μέχρι στιγμής έχει οδηγήσει στον θάνατο 20 ανθρώπων και εκατοντάδων τραυματιών, ενώ χιλιάδες είναι οι συλλήψεις.
Ο ΟΗΕ και η Διεθνής Αμνηστία κάνουν λόγο για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τις δυνάμεις ασφαλείας και στέλνουν κλιμάκια στην περιοχή, ωστόσο η - λαλίστατη σε άλλες περιπτώσεις - διεθνής κοινότητα, στέκεται βουβή απέναντι στα εγκλήματα των δυνάμεων καταστολής.
Ο Pinera, ενώ αρχικά κήρυξε τον πόλεμο στους διαδηλωτές, επιχείρησε μια θεαματική στροφή όταν διαπίστωσε ότι η βία και οι υποσχέσεις του δεν έχουν αποτέλεσμα, προχωρώντας σε ευρύ ανασχηματισμό της κυβέρνησής του και ανακοινώνοντας ένα πακέτο κοινωνικών μεταρρυθμίσεων.
Ωστόσο ο λαός της Χιλής δεν πείστηκε από τον πρόεδρο με το αμαρτωλό παρελθόν, που κατέβασε τα τανκς στους δρόμους του Σαντιάγο για πρώτη φορά από τη δικτατορία του Pinochet και εξακολουθεί να διεκδικεί ένα καλύτερο αύριο.
Η Χιλή, η οποία θεωρείται «οικονομικό θαύμα» για τους υπέρμαχους του νεοφιλελευθερισμού και της λεγόμενης Σχολής του Σικάγο, είναι μία από τις πλουσιότερες χώρες της Λατινικής Αμερικής, αλλά παράλληλα είναι και η χώρα με τη μεγαλύτερη εισοδηματική ανισότητα στον ΟΟΣΑ.
Τα πάντα έχουν ιδιωτικοποιηθεί, ακόμη και το νερό σε ποσοστό 100%.
Τα στοιχεία που παρουσιάζει το Reuters είναι ενδεικτικά.
Παρά το γεγονός ότι η Χιλή μείωσε δραστικά τον αριθμό των ανθρώπων που ζούσαν στα επίπεδα της φτώχειας με 5,5 δολάρια την ημέρα από το 30% του πληθυσμού το 2000 στο 6,4% το 2017, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, παραμένει η χώρα με την υψηλότερη εισοδηματική ανισότητα στον ΟΟΣΑ.
To χάσμα είναι κατά 65% μεγαλύτερο, σε σχέση με τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ.
Το 50% των εργατών της Χιλής αμείβονται με 550 δολάρια τον μήνα ή και λιγότερα, σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής.
Την ίδια ώρα, επίσημη έρευνα του 2018 καταγράφει ότι οι πλουσιότεροι της Χιλής έχουν εισόδημα 13,6 φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο των πιο φτωχών.
Η παιδεία έχει ιδιωτικοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, ομοίως και η εκπαίδευση και η υγεία, γεγονός που καθιστά δυσβάστακτο το κόστος ζωής για τους Χιλιανούς.
Η αύξηση των εισιτηρίων του μετρό, αποτέλεσε απλώς την κορυφή του παγόβουνου και την αφορμή για να διεκδικήσει ο λαός της Χιλής αυτό που του αναλογεί σε μια χώρα που θεωρείται «οικονομικό θαύμα» αλλά βάζει πάνω από όλα το ιδιωτικό κέρδος, αδιαφορώντας για το κοινωικό κόστος.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών