Ξανά υπολογίσιμη δύναμη στην περιοχή η Ρωσία
Οι Financial Times, με άρθρο τους, θεωρούν πως ο νικητής στο χάος που προκάλεσε ο Trump στη Συρία, είναι ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin.
Εξάλλου, είναι αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα για τον Putin να έχει την στρατιωτική του αστυνομία να περιπολεί στα σύνορα του ΝΑΤΟ.
Χθες, 22/10, Putin και Erdogan συναντήθηκαν στο Σότσι. Το θέμα αυτής της επείγουσας συνάντησης ήταν η Συρία, ή, με άλλα λόγια, το πώς η κάθε πλευρά μπορεί να επωφεληθεί από την αναταραχή που ξέσπασε μετά την απόφαση του Donald Trump να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τα βορειοανατολικά της χώρας, ανοίγοντας τον δρόμο στην τουρκική εισβολή.
Μια αμερικανική αντιπροσωπεία, υπό τους Pence και Pompeo, μετέβη στην Άγκυρα και ενέκρινε μια τουρκική «ασφαλή ζώνη» στη βόρεια Συρία. Ο Erdogan ήθελε από καιρό τον έλεγχο σε εκείνη την περιοχή.
Σε αντάλλαγμα η Ουάσινγτκον υποσχέθηκε να πάρει τους Σύρους συμμάχους και ο Trump αποφάσισε να διατηρήσει στην περιοχή κάποια στρατεύματα.
Οι Κούρδοι ήταν η δύναμη που βοήθησε στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους, αλλά θεωρούνται απειλή από τον Erdogan λόγω των σχέσεών τους με τους Κούρδους του PKK.
Όπως ανέφεραν όλοι, πλην Trump που θεωρούσε το σχέδιό του «στατηγικά λαμπρό», οι ΗΠΑ δεν ήταν σε θέση να κάνουν πολλά περισσότερα από το να παρατηρούν. Ήταν η Μόσχα που διαπραγματεύθηκε πραγματικά την απόσυρση του YPG.
Η λαϊκή σοφία, όπως αναφέρουν οι FT, λέει πως ο Erdogan πήρε αυτό που ήθελε, ενώ ο κ. Trump παρέδωσε κάθε μοχλό πίεσης. Πράγματι αυτό είναι αλήθεια, όμως το πραγματικό διακύβευμα είναι ότι ο Erdogan γίνεται όλο και περισσότερο αφοσιωμένος στον Vladimir Putin.
Η σύσκεψη του Σότσι έλαβε χώρα μόνο λίγες ώρες πριν από την εκπνοή της πενθήμερης παύσης στην επίθεση της Τουρκίας στη ΒΑ Συρία κατά του YPG. Για όλα αυτά, η Άγκυρα επέμεινε ότι θα επαναλάβει την επίθεση της, εκτός κι αν οι Κούρδοι εκκένωναν την καθορισμένη ζώνη ασφαλείας, αυτό θα αποτελούσε απόφαση για τους Ρώσους, όχι τους Αμερικανούς (και πολύ λιγότερο τους Γάλλους και Βρετανούς συμμάχους στη Συρία).
Τα αμερικανικά στρατεύματα δεν έγιναν δεκτά με.. τιμές και μάλιστα το Ιράκ δήλωσε πως δεν ήταν ευπρόσδεκτα να μείνουν στην περιοχή.
Η κακομεταχείριση των ΗΠΑ και της Δύσης στο Ιράκ, δεν φαίνεται να σταματάει, μετά την εισβολή του 2003 που προκάλεσε μεγάλες αναταραχές σε μια ισορροπία αιώνων.
Η Ρωσία, η οποία μαζί με το Ιράν έσωσε τον Assad από την σουνιτική εξέγερση, είναι ο νικητής. Η Τουρκία, ο κύριος εξωτερικός υποστηρικτής της εξέγερσης εναντίον του Assad, βρίσκεται τώρα στη Μέση.
Ήταν η Μόσχα που βρήκε ένα είδος λύσης για τους Κούρδους της Συρίας που πρόδωσαν οι ΗΠΑ. Διαβίβασε συμφωνία μεταξύ του καθεστώτος Assad και του YPG που έλεγχε το ένα τέταρτο της Συρίας.
Η Ρωσία βοήθησε τις δυνάμεις του κ. Assad να προχωρήσουν σε βορειοδυτικές περιοχές που γειτνιάζουν με δύο θύλακες που η Τουρκία ελέγχει ήδη - ως αποτέλεσμα των εισβολών το 2016 και το 2018 που εκδηλώθηκαν από τη Ρωσία.
Αυτές περιλαμβάνουν το Manbij, όπου το ρωσικό βίντεο μιας βιαστικά εγκαταλελειμμένης αμερικανικής βάσης έγινε viral, και το Κομπάνι, η συνοριακή πόλη της οποίας η επική άμυνα εναντίον του ISIS από το YPG, με αεροπορική κάλυψη των ΗΠΑ, το 2014-15 έδωσε στους Κούρδες μια σημαντική στιγμή.
Έτσι, ναι, η αποχώρηση του κ. Trump από τη βορειοανατολική Συρία έδωσε, προς το παρόν, στον κ. Erdogan αυτό που ήθελε: μια επέκταση των συνόρων της Τουρκίας προς νότο σε μια ζώνη ασφαλείας της Συρίας. Αυτό όμως τον άφησε πιο ευάλωτο στον κ. Putin ο οποίος εργάζεται σκληρά για να διαιρέσει το μέλος του ΝΑΤΟ από τους δυτικούς συμμάχους του. Αυτό φαίνεται να λειτουργεί.
Ο κ. Erdogan έχει τη σπάνια ικανότητα να ενώσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ με βίαιη εχθρότητα εναντίον του, ό, τι συμβαίνει στις τηλεφωνικές του κλήσεις με τον κ. Trump.
Αν η Άγκυρα ξαναρχίσει την επίθεσή της στους Κούρδους της Συρίας, το Κογκρέσο θα ξεκινήσεις τις κυρώσεις στην Τουρκία. Η ευάλωτη θέση της Τουρκίας στη Ρωσία απορρέει από τη χαμένη πολιτική της Συρίας, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο των διαμαρτυριών της απέναντι στις ΗΠΑ. Αυτό είναι ένα τοξικό κοκτέιλ.
Τώρα, καθώς οι δυνάμεις του Assad -στηριζόμενες από την Ρωσία- επανέρχονται στη βόρεια Συρία μετά από ένα χάσμα άνω των επτά ετών, η απουσία των ΗΠΑ δεν είναι ακριβώς ένα πλεονέκτημα για την Τουρκία. Είναι αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα για τον κ. Putin, αντίθετα, ότι η στρατιωτική του αστυνομία περιπολεί στα σύνορα του ΝΑΤΟ.
Ο κ. Assad, σε μια επίσκεψη στις πρώτες γραμμές του Ιντλίμπ, του τελευταίου επαναστατημένου επαναλήψεως στη βορειοδυτική Συρία, κάλεσε τον κ. Erdogan "κλέφτη".
Ο Τούρκος πρόεδρος, από την πλευρά του, ανέφερε εδώ και πολύ καιρό τον κ. Assad ως "χασάπη". Ο κ. Putin έχει κάνει τη δουλειά του εδώ αν θέλει να συμφιλιωθούν κάπως οι δύο ηγέτες - οι στρατοί τους που ακολουθούνται ο ένας προς τον άλλον.
Θα ήξερε, ωστόσο, ότι, με τη μερική εξαίρεση των Ιρανών, κάθε ηγέτης στη Μέση Ανατολή μπορεί να στραφεί σε έξι πόρους. Μετά τη "στρατηγικά λαμπρή" κατάρρευση του κ. Trump, φαίνεται πεπεισμένος ότι οι Άραβες ηγέτες θα πάρουν και πάλι σοβαρά τη Ρωσία.
Εξάλλου, είναι αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα για τον Putin να έχει την στρατιωτική του αστυνομία να περιπολεί στα σύνορα του ΝΑΤΟ.
Χθες, 22/10, Putin και Erdogan συναντήθηκαν στο Σότσι. Το θέμα αυτής της επείγουσας συνάντησης ήταν η Συρία, ή, με άλλα λόγια, το πώς η κάθε πλευρά μπορεί να επωφεληθεί από την αναταραχή που ξέσπασε μετά την απόφαση του Donald Trump να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τα βορειοανατολικά της χώρας, ανοίγοντας τον δρόμο στην τουρκική εισβολή.
Μια αμερικανική αντιπροσωπεία, υπό τους Pence και Pompeo, μετέβη στην Άγκυρα και ενέκρινε μια τουρκική «ασφαλή ζώνη» στη βόρεια Συρία. Ο Erdogan ήθελε από καιρό τον έλεγχο σε εκείνη την περιοχή.
Σε αντάλλαγμα η Ουάσινγτκον υποσχέθηκε να πάρει τους Σύρους συμμάχους και ο Trump αποφάσισε να διατηρήσει στην περιοχή κάποια στρατεύματα.
Οι Κούρδοι ήταν η δύναμη που βοήθησε στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους, αλλά θεωρούνται απειλή από τον Erdogan λόγω των σχέσεών τους με τους Κούρδους του PKK.
Όπως ανέφεραν όλοι, πλην Trump που θεωρούσε το σχέδιό του «στατηγικά λαμπρό», οι ΗΠΑ δεν ήταν σε θέση να κάνουν πολλά περισσότερα από το να παρατηρούν. Ήταν η Μόσχα που διαπραγματεύθηκε πραγματικά την απόσυρση του YPG.
Η λαϊκή σοφία, όπως αναφέρουν οι FT, λέει πως ο Erdogan πήρε αυτό που ήθελε, ενώ ο κ. Trump παρέδωσε κάθε μοχλό πίεσης. Πράγματι αυτό είναι αλήθεια, όμως το πραγματικό διακύβευμα είναι ότι ο Erdogan γίνεται όλο και περισσότερο αφοσιωμένος στον Vladimir Putin.
Η σύσκεψη του Σότσι έλαβε χώρα μόνο λίγες ώρες πριν από την εκπνοή της πενθήμερης παύσης στην επίθεση της Τουρκίας στη ΒΑ Συρία κατά του YPG. Για όλα αυτά, η Άγκυρα επέμεινε ότι θα επαναλάβει την επίθεση της, εκτός κι αν οι Κούρδοι εκκένωναν την καθορισμένη ζώνη ασφαλείας, αυτό θα αποτελούσε απόφαση για τους Ρώσους, όχι τους Αμερικανούς (και πολύ λιγότερο τους Γάλλους και Βρετανούς συμμάχους στη Συρία).
Τα αμερικανικά στρατεύματα δεν έγιναν δεκτά με.. τιμές και μάλιστα το Ιράκ δήλωσε πως δεν ήταν ευπρόσδεκτα να μείνουν στην περιοχή.
Η κακομεταχείριση των ΗΠΑ και της Δύσης στο Ιράκ, δεν φαίνεται να σταματάει, μετά την εισβολή του 2003 που προκάλεσε μεγάλες αναταραχές σε μια ισορροπία αιώνων.
Η Ρωσία, η οποία μαζί με το Ιράν έσωσε τον Assad από την σουνιτική εξέγερση, είναι ο νικητής. Η Τουρκία, ο κύριος εξωτερικός υποστηρικτής της εξέγερσης εναντίον του Assad, βρίσκεται τώρα στη Μέση.
Ήταν η Μόσχα που βρήκε ένα είδος λύσης για τους Κούρδους της Συρίας που πρόδωσαν οι ΗΠΑ. Διαβίβασε συμφωνία μεταξύ του καθεστώτος Assad και του YPG που έλεγχε το ένα τέταρτο της Συρίας.
Η Ρωσία βοήθησε τις δυνάμεις του κ. Assad να προχωρήσουν σε βορειοδυτικές περιοχές που γειτνιάζουν με δύο θύλακες που η Τουρκία ελέγχει ήδη - ως αποτέλεσμα των εισβολών το 2016 και το 2018 που εκδηλώθηκαν από τη Ρωσία.
Αυτές περιλαμβάνουν το Manbij, όπου το ρωσικό βίντεο μιας βιαστικά εγκαταλελειμμένης αμερικανικής βάσης έγινε viral, και το Κομπάνι, η συνοριακή πόλη της οποίας η επική άμυνα εναντίον του ISIS από το YPG, με αεροπορική κάλυψη των ΗΠΑ, το 2014-15 έδωσε στους Κούρδες μια σημαντική στιγμή.
Έτσι, ναι, η αποχώρηση του κ. Trump από τη βορειοανατολική Συρία έδωσε, προς το παρόν, στον κ. Erdogan αυτό που ήθελε: μια επέκταση των συνόρων της Τουρκίας προς νότο σε μια ζώνη ασφαλείας της Συρίας. Αυτό όμως τον άφησε πιο ευάλωτο στον κ. Putin ο οποίος εργάζεται σκληρά για να διαιρέσει το μέλος του ΝΑΤΟ από τους δυτικούς συμμάχους του. Αυτό φαίνεται να λειτουργεί.
Ο κ. Erdogan έχει τη σπάνια ικανότητα να ενώσει το Κογκρέσο των ΗΠΑ με βίαιη εχθρότητα εναντίον του, ό, τι συμβαίνει στις τηλεφωνικές του κλήσεις με τον κ. Trump.
Αν η Άγκυρα ξαναρχίσει την επίθεσή της στους Κούρδους της Συρίας, το Κογκρέσο θα ξεκινήσεις τις κυρώσεις στην Τουρκία. Η ευάλωτη θέση της Τουρκίας στη Ρωσία απορρέει από τη χαμένη πολιτική της Συρίας, η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο των διαμαρτυριών της απέναντι στις ΗΠΑ. Αυτό είναι ένα τοξικό κοκτέιλ.
Τώρα, καθώς οι δυνάμεις του Assad -στηριζόμενες από την Ρωσία- επανέρχονται στη βόρεια Συρία μετά από ένα χάσμα άνω των επτά ετών, η απουσία των ΗΠΑ δεν είναι ακριβώς ένα πλεονέκτημα για την Τουρκία. Είναι αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα για τον κ. Putin, αντίθετα, ότι η στρατιωτική του αστυνομία περιπολεί στα σύνορα του ΝΑΤΟ.
Ο κ. Assad, σε μια επίσκεψη στις πρώτες γραμμές του Ιντλίμπ, του τελευταίου επαναστατημένου επαναλήψεως στη βορειοδυτική Συρία, κάλεσε τον κ. Erdogan "κλέφτη".
Ο Τούρκος πρόεδρος, από την πλευρά του, ανέφερε εδώ και πολύ καιρό τον κ. Assad ως "χασάπη". Ο κ. Putin έχει κάνει τη δουλειά του εδώ αν θέλει να συμφιλιωθούν κάπως οι δύο ηγέτες - οι στρατοί τους που ακολουθούνται ο ένας προς τον άλλον.
Θα ήξερε, ωστόσο, ότι, με τη μερική εξαίρεση των Ιρανών, κάθε ηγέτης στη Μέση Ανατολή μπορεί να στραφεί σε έξι πόρους. Μετά τη "στρατηγικά λαμπρή" κατάρρευση του κ. Trump, φαίνεται πεπεισμένος ότι οι Άραβες ηγέτες θα πάρουν και πάλι σοβαρά τη Ρωσία.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών