Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

O'Neil (πρώην ΥΠΟΙΚ Βρετανίας): Οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής

O'Neil (πρώην ΥΠΟΙΚ Βρετανίας): Οι κυβερνήσεις πρέπει να λάβουν μέτρα δημοσιονομικής πολιτικής
Στο σημερινό περιβάλλον χαμηλών - και σε ορισμένες περιπτώσεις αρνητικών - επιτοκίων, είναι πιο εμφανής η περίπτωση μετατόπισης της επιβάρυνσης από τη νομισματική στην δημοσιονομική πολιτική
Καθώς τα επιτόκια κυμαίνονται σε χαμηλά επίπεδα και η παγκόσμια ανάπτυξη αναμένεται να συνεχίσει να επιβραδύνεται, δεν υπάρχει  καλύτερη ευκαιρία για τις κυβερνήσεις να επενδύσουν σε υποδομές και άλλες πηγές μακροπρόθεσμης αύξησης της παραγωγικότητας, επισημαίνει σε ανάλυσή του ο Jim O' Neil, πρώην πρόεδρος της Goldman Sachs Asset Management και πρώην υπουργός Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου και νυν πρόεδρος του Chatham House.
Μπαίνοντας στο τελευταίο τρίμηνο του 2019 (και της δεκαετίας), οι κυκλικοί δείκτες υποδηλώνουν μια επιβράδυνση της παγκόσμιας οικονομίας, εν μέσω μεγάλων διαρθρωτικών προκλήσεων. 
Υπάρχουν πολλά ζητήματα για να χάσει κάποιος τον ύπνο του, είτε πρόκειται για την αλλαγή του κλίματος, για την αντίσταση στα μικρόβια (AMR), για τη γήρανση του πληθυσμού, για τα συστήματα συνταξιοδότησης και υγείας, για τα τεράστια επίπεδα χρέους ή για συνεχιζόμενο εμπορικό πόλεμο, όμως όπως υποστηρίζει και μια παλιά παροιμία δεν πρέπει ποτέ να αφήνουμε μια κρίση να πάει χαμένη.
Μεταξύ των χωρών που αισθάνονται τις χειρότερες επιπτώσεις των παγκόσμιων εμπορικών εντάσεων είναι η Γερμανία, όπου οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής επιτέλους αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα υιοθέτησης δημοσιονομικών μέτρων στήριξης για την ενίσχυση της παραγωγικότητας και των επενδύσεων.
Ομοίως, κάτω από όλο το χάος που προκάλεσε η Brexit, το Ηνωμένο Βασίλειο εξετάζει επίσης τις επιλογές δημοσιονομικών μέτρων στήριξης.
Η Κίνα επίσης, αναζητά μέτρα για τη μείωση της ευπάθειας της στις διαταραγμένες αλυσίδες εμπορίου και εφοδιασμού.
Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής σε όλο τον κόσμο καταλαβαίνουν ότι δεν είναι ούτε σοφό ούτε εφικτό να βασίζονται συνεχώς στις κεντρικές τράπεζες για οικονομική υποστήριξη.
Στο σημερινό περιβάλλον χαμηλών - και σε ορισμένες περιπτώσεις αρνητικών - επιτοκίων, είναι πιο εμφανής η περίπτωση μετατόπισης της επιβάρυνσης από τη νομισματική στην δημοσιονομική πολιτική.
Λίγες μέρες πριν, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποφάσισε να μειώσει κι άλλο τα επιτόκια, εγκαινιάζοντας έναν άλλο κύκλο ποσοτικής χαλάρωσης (QE) - μια κίνηση που φαινόταν να επιταχύνει την απότομη αποδέσμευση στις παγκόσμιες αγορές ομολόγων.
Ωστόσο, ανακοινώνοντας την απόφαση, ο Πρόεδρος της ΕΚΤ Mario Draghi μετέφερε μια αυξανόμενη αίτηση αναλυτών που υποστήριζαν την ανάγκη λήψης περισσότερων μέτρων δημοσιονομικής πολιτικής.
Έπρεπε να το κάνει.
Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να αναρωτηθεί ποιο είναι το όφελος που αναμένεται να έρθει από την περαιτέρω χαλάρωση, δεδομένου ότι τα πολύ χαμηλά επιτόκια έχουν ήδη αποτύχει να αυξήσουν τις επενδύσεις ή τις καταναλωτικές δαπάνες.
Όσον αφορά την QE, η επιστροφή στις αντισυμβατικές νομισματικές πολιτικές που άρχισαν μετά την κρίση του 2008, θα προσθέσει απλώς στους κοινωνικούς και πολιτικούς προβληματισμούς που ήδη πλήττουν τις δυτικές δημοκρατίες.
Εξάλλου, είναι γνωστό ότι τα οφέλη από αυτές τις πολιτικές συσσωρεύονται κυρίως σε πλούσια νοικοκυριά.
Εν τω μεταξύ, τα μηνιαία στοιχεία από την Κίνα προσφέρουν περαιτέρω στοιχεία για μια συνεχιζόμενη επιβράδυνση εκεί, με μια χαλάρωση των εξαγωγών υποδηλώνοντας σαφώς ότι ο εμπορικός πόλεμος με τις Ηνωμένες Πολιτείες πετυχαίνει το στόχο του. Ίσως γι 'αυτό το λόγο, οι κινέζοι πολιτικοί έχουν χαλαρώσει την πολιτική τους να αποθαρρύνουν την εγχώρια μόχλευση, προκειμένου να επικεντρωθούν στην υποστήριξη της ανάπτυξης.
Η επιβράδυνση στη Γερμανία είναι εξίσου εμφανής.
Λόγω της υπερβολικής εξάρτησης από τις εξαγωγές, η γερμανική οικονομία φλερτάρει με την ύφεση παρά τη σταθερή εγχώρια ζήτηση.
Καιρό τώρα η οικονομία της Γερμανίας η οποία δεν ήταν τόσο διαρθρωτικά υγιής όσο φαίνεται, τονίζει ο Ο' Neil έπρεπε να έχει ήδη εστιάσει σε άλλα μέτρα στήριξης.
Για περισσότερο από μια δεκαετία, η Γερμανία έχει τηρήσει ένα στενό δημοσιονομικό πλαίσιο και επικεντρώνεται συνεχώς στη μείωση του δημόσιου χρέους.
Τώρα πλέον ακόμη και οι Γερμανοί υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής αναγνωρίζουν την ανάγκη για μια αλλαγή.
Οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων της χώρας είναι αρκετά κάτω από το μηδέν, ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ είναι κάτω από 60%, το πλεόνασμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών είναι υπερβολικά υψηλό (πλησιάζοντας το 8% του ΑΕΠ) και η υποδομή του επιδεινώνεται.
Από το 2008, το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών των ΗΠΑ μειώθηκε κατά το ήμισυ, κάτω από το 3% του ΑΕΠ, ενώ της Κίνας έχει μειωθεί από το 10% του ΑΕΠ σε σχεδόν μηδενικό.
Ωστόσο, η εξωτερική ανισορροπία της Γερμανίας εξακολούθησε να αυξάνεται, απειλώντας τη σταθερότητα της ευρωζώνης στο σύνολό της.
Μια σημαντική γερμανική δημοσιονομική επέκταση θα μπορούσε να αρχίσει να αντιστρέφει αυτή την τάση.
Επίσης, ενδέχεται να έχει θετικά πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα για τις ιδιωτικές επενδύσεις και την κατανάλωση, δημιουργώντας έτσι ευκαιρίες εξαγωγής για άλλα μέλη της ευρωζώνης.
Επιπλέον, η μετατόπιση της προσέγγισης της δημοσιονομικής πολιτικής της Γερμανίας θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα για τη χαλάρωση των δημοσιονομικών κανόνων της ευρωζώνης.
Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επιδιώξουν πιο ενεργό ρόλο στην οικονομία, ώστε να μπορέσουν να επενδύσουν στις πηγές μακροπρόθεσμης ανάπτυξης και να οδηγήσουν τη διαδικασία αποκεντροποίησης. Όσον αφορά το Ηνωμένο Βασίλειο, δύο ζητήματα πέρα από το Brexit αξίζουν προσοχής.
Ο πρώην πρωθυπουργός Boris Johnson έδωσε ήδη σημαντικές ομιλίες στο βορρά της Αγγλίας, σηματοδοτώντας την υποστήριξή του για το μοντέλο γεωγραφικής στοχευμένης ανάπτυξης του Βορρά εν προκειμένω.
Πολλοί βλέπουν το αγκάλιασμα του Johnson της βόρειας Αγγλίας ως μια κίνηση τακτικής για να ενδυναμώσει τη βάση του πριν από τις επόμενες εκλογές.
Αλλά σίγουρα ο Johnson και οι σύμβουλοί του δεν είναι τόσο αφελείς να υποθέτουν ότι οι ψήφοι μπορούν να αγοραστούν εύκολα.
Εξάλλου, η επίλυση των μακροπρόθεσμων διαρθρωτικών προκλήσεων του Βορρά και η αύξηση της παραγωγικότητάς του είναι ακόμη πιο σημαντικές για την οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου από ό, τι οι εμπορικές σχέσεις με την ΕΕ, όσο σημαντικό κι αν είναι αυτό.
Δεύτερον, η πρόσφατη αναθεώρηση των δαπανών του υπουργού Οικονομικών του Sajid Javid προκάλεσε μια αλλαγή στη δημοσιονομική πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου.
Λόγω των χαμηλών επιτοκίων και της απότομης μείωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος κατά την τελευταία δεκαετία, ο Javid πιστεύει ότι είναι καιρός να αρχίσουμε να αντιμετωπίζουμε τις υπέρογκες πλέον ανάγκες της χώρας σε υποδομές.
Έχει προτείνει ένα νέο δημοσιονομικό κανόνα για τη διάκριση μεταξύ των επιπέδων χρέους, με την εξαίρεση των επενδυτικών δαπανών.
Δεδομένων των σημερινών συνθηκών, ένας τέτοιος κανόνας θα είχε νόημα όχι μόνο για το Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και για την ΕΕ, τη Γερμανία και πολλές άλλες χώρες.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης