Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

Ο φαύλος κύκλος των αρνητικών επιτοκίων και οι επιπτώσεις σε τράπεζες – οικονομία

tags :
Ο φαύλος κύκλος των αρνητικών επιτοκίων και οι επιπτώσεις σε τράπεζες – οικονομία
Κεντρικές τράπεζες και πολιτικοί μοιάζει να μην έχουν μάθει τίποτα από την κρίση του 2018
Για τη δημιουργία ενός φαύλου κύκλου, ο οποίος τελικά οδηγεί τόσο τις τράπεζες όσο και την πραγματική οικονομία λίγο πριν την κατάρρευση, κατηγορεί τα αρνητικά επιτόκια σε άρθρο του στο Bloomberg, ο πρώην τραπεζίτης Satyajit Das.
Όπως σημειώνει οι φθίνουσες οικονομικές προοπτικές και η αυξανόμενη πολιτική πίεση ωθούν τις κεντρικές τράπεζες σε πιο επιθετικές, μη συμβατικές νομισματικές πολιτικές.
Ταυτόχρονα, αυξάνονται οι φόβοι ότι τέτοια μέτρα, ιδίως τα αρνητικά επιτόκια, απειλούν στην πραγματικότητα τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Κινδυνεύουν να αποβάλουν επικίνδυνους κρίκους ανάδρασης στις αγορές πιστώσεων και στην πραγματική οικονομία, όπου είναι δύσκολο να προβλεφθούν ή να ελεγχθούν τα αποτελέσματα.
Όπως έχει δείξει η εμπειρία των τραπεζών στην Ιαπωνία και την Ευρώπη, η διαδικασία ακολουθεί ένα προβλέψιμο μοτίβο.
Η χαμηλή ανάπτυξη, ο χαμηλός πληθωρισμός, τα κενά στην παραγωγή, η ανεργία και η υποαπασχόληση - σε συνδυασμό με την οικονομική αστάθεια, ιδιαίτερα τις μεταβλητές τιμές των περιουσιακών στοιχείων – οδήγησαν κεντρικές τράπεζες να μειώσουν τα επιτόκια κάτω από το μηδέν.
Ο στόχος είναι να τονωθεί ο δανεισμός για τη χρηματοδότηση της κατανάλωσης και των επενδύσεων, δημιουργώντας έναν αυτοσυντηρούμενο κύκλο ανάπτυξης.
Τυπικά, ωστόσο, τα αρνητικά επιτόκια δεν αντικατοπτρίζονται πλήρως στα πραγματικά επιτόκια δανεισμού.
Οι κανονισμοί απαιτούν από τις τράπεζες να διατηρούν βάσεις καταθέσεων πελατών. Ο φόβος της απώλειας των πελατών αποθαρρύνει τις τράπεζες να μειώσουν τα επιτόκια καταθέσεων.
Στην Ευρώπη, μέχρι σήμερα, μόνο οι μεγάλες εταιρείες αντιμετώπισαν αρνητικά ποσοστά, πράγμα που σημαίνει ότι χρεώνονται για τη διατήρηση των καταθέσεων.
Καθώς συμπτύσσονται τα περιθώρια των επιτοκίων και τα κέρδη, οι τράπεζες αυξάνουν τα τέλη τους ή στρέφονται σε άλλα έσοδα για την αύξηση τους.
Αυτό διατηρεί το πραγματικό κόστος δανεισμού σχετικά υψηλό, υποτιμώντας το συνολικό σημείο μιας πολιτικής αρνητικού επιτοκίου.
Καθώς η οικονομία συνεχίζει να υποχωρεί, οι απελπισμένοι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής μειώνουν περισσότερο τα ποσοστά.
Οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων αυξάνονται ολοένα και πιο αρνητικά και η καμπύλη αποδόσεων μειώνεται.
Οι τράπεζες, οι οποίες κατέχουν σημαντικά ποσά κρατικού χρέους, βλέπουν τα κέρδη τους να μειώνονται ακόμη περισσότερο.
Τα χαμηλά κέρδη, με τη σειρά τους, επηρεάζουν τις τιμές των μετοχών των τραπεζών και δημιουργούν αμφιβολίες για μελλοντικά μερίσματα, εξαγορές ή επιστροφές κεφαλαίου.
Τα ασθενέστερα ιδρύματα αντιμετωπίζουν δυσκολίες χρηματοδότησης.
Σχεδόν όλοι αντιμετωπίζουν υψηλότερο κόστος δανεισμού.
Αυτό υποβαθμίζει δραματικά το ποσό της διαθέσιμης πίστωσης, η οποία μειώνει και πάλι την κατανάλωση και τις επενδύσεις.
Δεδομένου ότι οι πληρωμές των τραπεζών συνιστούν σημαντική πηγή εισοδήματος των επενδυτών, οι φόβοι για συρρίκνωση των μερισμάτων αυξάνουν το πρόβλημα.
Αντί να τονωθεί η οικονομία, οι αρνητικοί ρυθμοί αυξάνουν την αβεβαιότητα για το μέλλον.
Τα νοικοκυριά, ανησυχούν για την εξοικονόμηση για συνταξιοδότηση και άλλους στόχους, ξοδεύουν λιγότερα.
Η επιβράδυνση της ανάπτυξης αυξάνει τον αριθμό των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Αυτό περαιτέρω διαβρώνει τα κέρδη των τραπεζών και μειώνει τον δανεισμό.
Επίσης, αυξάνει το κόστος δανεισμού για τις τράπεζες, γεγονός που οδηγεί σε υψηλότερα πιστωτικά περιθώρια για τους δανειολήπτες.
Οι αρνητικές τιμές στρεβλώνουν τα κίνητρα.
Αντιμετωπίζοντας τα μειούμενα κέρδη, οι τράπεζες διστάζουν να αποκλείσουν τους αναξιοπαθούντες δανειολήπτες.
Επεκτείνουν τη ζωή σε εταιρείες ζόμπι, οι οποίες μπορούν να εξυπηρετήσουν το χρέος τους όταν τα επιτόκια είναι τόσο χαμηλά, ακόμη και αν δεν έχουν καμία προοπτική αποπληρωμής του κεφαλαίου.
Πρόκειται για μια αναποτελεσματική χρήση του κεφαλαίου, η οποία μειώνει τη δυνητική ανάπτυξη και θέτει το έδαφος για μακροπρόθεσμη οικονομική αποδυνάμωση.
Οι ευρισκόμενες σε δύσκολη θέση τράπεζες προχωρούν σε μικρότερες αγορές κρατικών ομολόγων, γεγονός που περιορίζει τη δυνατότητα των χωρών να χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές τους.
Σε ακραίες περιπτώσεις, όπου οι τράπεζες χρειάζονται βοήθεια για να παραμείνουν στη… ζωή, οι ήδη υπερχρεωμένες κυβερνήσεις πρέπει να δανειστούν για να τις ανακεφαλαιοποιήσουν ή να εγγυηθούν τις καταθέσεις.
Τα αυξημένα επίπεδα χρέους και οι αυξανόμενες δεσμεύσεις για την εξυπηρέτηση του χρέους δεσμεύουν το κράτος σε περιβάλλον χαμηλού ή αρνητικού επιτοκίου.
Οι αρνητικές συνέπειες αυτών των τάσεων θα αρχίσουν να ποικίλλουν ανάλογα με το πόσο κερδοφόρες είναι οι τράπεζες μιας χώρας, καθώς και τα περιθώρια επιτοκίων τους και η ποιότητα των δανειακών τους χαρτοφυλακίων.
Οι ευρωπαϊκές και ιαπωνικές τράπεζες που αντιμετωπίζουν χαμηλά περιθώρια κέρδους και αυξανόμενη συσσώρευση μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι ιδιαίτερα ευάλωτες.
Και, τελικά, τα προβλήματα θα εξαπλωθούν.
Υπάρχουν μερικές εναλλακτικές λύσεις.
Η Γερμανία εξετάζει εάν θα εμποδίσει τις τράπεζες να χρεώσουν τους περισσότερους λιανικούς πελάτες για καταθέσεις.
Άλλες εναλλακτικές λύσεις περιλαμβάνουν τη δημιουργία ειδικών ασφαλών περιουσιακών στοιχείων ή λογαριασμών ταμιευτηρίου που εγγυώνται θετικές τιμές Και τα δύο μέτρα θα υπονόμευαν τις πολιτικές αρνητικών επιτοκίων.
Μια άλλη επιλογή είναι οι κεντρικές τράπεζες να δανείζουν, είτε άμεσα είτε μέσω τραπεζών, όπως οι υφιστάμενες μακροπρόθεσμες πράξεις αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με ευνοϊκούς όρους.
Ωστόσο, ενδέχεται να υπάρχει περιορισμένη ζήτηση για δάνεια.
Η αποτελεσματικότητα αυτών των προγραμμάτων είναι, στην καλύτερη περίπτωση, μέτρια.
Η δυσάρεστη πραγματικότητα είναι ότι ο κόσμος δεν έχει μάθει ακόμα το αληθινό μάθημα του 2008: Ένα οικονομικό μοντέλο που εξαρτάται από την κατανάλωση και τις επενδύσεις που τροφοδοτείται από υπερβολικό δανεισμό είναι μη βιώσιμο.
Τα χαμηλότερα ποσοστά, τα οποία είναι αναποτελεσματικά και αποδυναμώνουν το χρηματοπιστωτικό σύστημα και τελικά την πραγματική οικονομία, είναι απλώς ένας μηχανισμός για τη διατήρηση υπερβολικών επιπέδων χρέους για λίγο περισσότερο.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης