Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

John Hopkins University: Δεν χειραγωγεί το γουάν η Κίνα αλλά οι ΗΠΑ - Ο νομισματικός πόλεμος θα φέρει αστάθεια και αβεβαιότητα

tags :
John Hopkins University: Δεν χειραγωγεί το γουάν η Κίνα αλλά οι ΗΠΑ - Ο νομισματικός πόλεμος θα φέρει αστάθεια και αβεβαιότητα
Ο Trump χαρακτήρισε την Κίνα ως χειριστή ισοτιμιών, το Πανεπιστήμιο John Hopkins έχει αντίθετη άποψη και η ιστορία το αποδεικνύει
Με μια κίνηση ξεκάθαρα πολιτική η διοίκηση Trump χαρακτήρισε την Κίνα ότιο χειραγωγεί τον νόμισμά της.
Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το John Hopkins University αυτό ισοδυναμεί με πράξη πολέμου που θυμίζει έντονα ανάλογες κινήσεις στο παρελθόν.
Αφότου ο Πρόεδρος Trump ανακοίνωσε ότι θα επιβληθούν καιν νέοι δασμοί στην Κίνα, οι αγορές ώθησαν την αξία του κινεζικού νομίσματος γιουάν σε υποχώρηση μίας με δύο βαθμίδες.
Αυτό γεννά εύλογα το ερώτημα, ποιος τελικά «χειραγωγεί» το γιουάν, το Πεκίνο ή η Ουάσινγκτον;
Εδώ μάλλον τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται αρχικά αφού η Ουάσινγκτον κήρυξε έναν  ακόμη ασιατικό νομισματικό πόλεμο, καθώς όπως αποδεικνύει η ιστορία, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μακρά ιστορία να διεξάγουν πολέμους συναλλάγματος στην Ασία.
Ας θυμηθούμε την θλιβερή περίπτωση της Ιαπωνίας.
Οι ΗΠΑ ισχυρίστηκαν ότι οι αθέμιτες ιαπωνικές εμπορικές πρακτικές, προωθούσαν το διμερές εμπορικό έλλειμμα με την Ιαπωνία.
Για να «διορθώσουν» το λεγόμενο πρόβλημα, οι ΗΠΑ ζήτησαν από την Ιαπωνία να υιοθετήσει μια διαχρονική πολιτική γιεν.
Οι Ιάπωνες συμμορφώθηκαν και το γιεν από 360 δολάρια το 1971, έπεσε στ 80 το 1995 και στα 106, σήμερα.
Αλλά, αυτό δεν κλείνει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με την Ιαπωνία.
Πράγματι, η συμβολή της Ιαπωνίας στο συνολικό εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ έφθασε το 60% περίπου το 1991.
Και αν αυτό δεν ήταν αρκετό, η εκτίμηση του γιέν έσπρωξε την οικονομία της Ιαπωνίας σε αποπληθωριστικό τέλμα.
Σήμερα, οι ΗΠΑ παίζουν το ίδιο αβάσιμο με την Κίνα. Και γιατί όχι? Εξάλλου, η συμβολή της Κίνας στο συνολικό εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ έχει αυξηθεί στο 47%.
Η πρόσφατη δήλωση Trump για τον οικονομικό πόλεμο κατά της Κίνας ακολουθεί παρόμοιες πρακτικές του αμερικανικού παρελθόντος αφού δεν είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν το νόμισμα ως όπλο για την αποσταθεροποίηση του Μέσου Βασιλείου.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, η Κίνα ήταν ακόμα στον κανόνα του ασημιού, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν ήταν.
Κατά συνέπεια, η συναλλαγματική ισοτιμία κινεζικού γιουάν-δολαρίου ΗΠΑ καθοριζόταν από την τιμή ασημιού (ανά ουγκιά) σε δολάρια ΗΠΑ.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, ο Πρόεδρος Franklin D. Roosevelt, υπό το πρόσχημα να κάνει κάτι για να βοηθήσει τους αμερικανούς παραγωγούς ασημιού και φυσικά τους Κινέζους, ανακοίνωσε το «σχέδιο σταθεροποίησης του κινεζικού νομίσματος»,
Χρησιμοποιώντας το δικαίωμα που του έδινε η τροπολογία Thomas του 1933 και τον νόμο περί αγοράς ασημιού του 1934, η διοίκηση Roosevelt αγόρασε ασήμι. Η κίνηση αυτή ώθησε την τιμή του ασημιού σε αύξηση κατά 128% (ως μέσο όρο έτους) την περίοδο 1932-35.
Τα σενάρια που ακολούθησαν την αύξηση, πολλά. Κάποια επικεντρώθηκαν στο γεγονός ότι η Κίνα ήταν στον κανόνα ορισμού ισοτιμίας με βάση το  ασήμι.
Κάποια άλλα πως οι υψηλότερες τιμές ασημιού - που θα επηρέαζαν και τον καθορισμό της ιστοτιμίας γιουάν - δολαρίου ΗΠΑ – ισχυρίζονταν πως θα ωφελούνταν οι Κινέζοι γατί θα αυξανότανη αγοραστική τους δύναμη.
Όπως ανέφερε, μια ειδική επιτροπή της Γερουσίας των ΗΠΑ το 1932: «το ασήμι είναι το μέτρο του πλούτου και της αγοραστικής δύναμης.
Χρησιμεύει ως αποθεματικό, τον τραπεζικό τους λογαριασμό.
Αυτός είναι ο πλούτος που επιτρέπει σε τέτοιους λαούς να αγοράζουν τις εξαγωγές μας».
Ωστόσο, τα πράγματα δεν έγιναν όπως τα «έλεγε» η Ουάσιγκτον, αλλά όπως στην πραγματικότητα τα «έκανε».
Καθώς η τιμή του ασημιού σε δολάρια αυξήθηκε, το γιουάν ανατιμήθηκε έναντι του δολαρίου, με αποτέλεσμα η Κίνα να πέσει στα σαγόνια της Μεγάλης Ύφεσης.
Την περίοδο 1932-34, το ΑΕΠ της Κίνας μειώθηκε κατά 26% και οι τιμές χονδρικής στην πρωτεύουσα Nanjing, μειώθηκαν κατά 20%.
Σε μια προσπάθεια να ανακουφιστεί η οικονομία της, η Κίνα ζήτησε να γίνουν τροποποιήσεις στο πρόγραμμα αγοράς ασημιού από το αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών.
Όμως, κάθε έκκλησή της έπεφτε κατ'επανάληψη στο κενό αφού κανείς, ποτέ, δεν ανταποκρίθηκε. Όταν επιτέλους μετά από καιρό, στις 12 Οκτωβρίου 1934, η διοίκηση του Roosevelt απάντησε πως απλώς εκτελούσε μια πολιτική αποφασισμένη και ψηφισμένη από το Κογκρέσο.
Συνεπεία της αμερικανικής αυτής τακτικής, η Κίνα αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον κανόνα του ασημιού, στις 14 Οκτωβρίου 1934, αν και με μια επίσημη δήλωση ανέβαλε την εφαρμογή ως τις 3 Νοεμβρίου 1935.
Η εγκατάλειψη του ασημιού σηματοδότησε την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση του Εθνικιστή Τσιάνγκ Καϊσεκ.
Το «σχέδιο» της Αμερικής λειτούργησε καταπληκτικά ωθώντας την Κίνα στο νομισματικό χάος που ακολούθησε.
Αυτό έδωσε στους κομμουνιστές το άνοιγμα που ήθελαν και το εκμεταλλεύτηκαν αποτελεσματικά για να ανατρέψουν τους εθνικιστές.
Ο σημερινός πόλεμος συναλλάγματος με την Κίνα υπόσχεται να επιφέρει αυτό που επιφέρουν όλοι οι πόλεμοι συναλλαγμάτων: αστάθεια και αβεβαιότητα.
Και με αυτό, γίνεται όλο και πιο σαφές μέρα με τη μέρα πως ο Πρόεδρος Trump δεν θα είναι ο υποψήφιος της «Ειρήνης και της Ευημερίας» στις εκλογές του 2020.  

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης