Άρθρο του προέδρου του Eurogroup στο Politico
Την ανάγκη να επιταχυνθεί η εφαρμογή των απαραίτητων μεταρρυθμίσεων για το σύνολο της Ευρωζώνης, όπως για παράδειγμα η τραπεζική ένωση αλλά και η κοινή ασφάλιση καταθέσεων, τονίζει σε άρθρο του στο Politico, ο πρόεδρος του Eurogroup, Mario Centeno.
Σε αυτό τονίζει ότι: «Η οικονομία της Ευρώπης βιώνει μια χρυσή εποχή.
Αν δεν ληφθούν μέτρα για την προώθηση των καθυστερημένων μεταρρυθμίσεων, οι πιθανότητες να διαρκέσει είναι μικρές.
Η οικονομία της ευρωζώνης έχει επεκταθεί για έξι συναπτά έτη, δημιουργώντας 11 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας.
Σε μεγάλο βαθμό, αυτό οφείλεται σε υγιείς εθνικές στρατηγικές, μεγαλύτερη συγκέντρωση κινδύνων, μη συμβατικές νομισματικές πολιτικές και καλύτερο συντονισμό μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων.
Εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι το επόμενο κεφάλαιο της 70χρονης οικονομικής μας ολοκλήρωσης θα είναι εξίσου ρόδινο, πρέπει επειγόντως να θεσπίσουμε τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουμε ότι η ευρωζώνη παραμένει ισχυρή και ανθεκτική.
Έχουμε ήδη σημειώσει σημαντική πρόοδο προς αυτήν την κατεύθυνση. Την περασμένη εβδομάδα πετύχαμε μια σκληρά κερδισμένη συμφωνία για μέτρα ενίσχυσης του ευρώ: οι υπ. Οικονομικών συμφώνησαν να αλλάξουν μια συνθήκη στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας που θα ενισχύσει την ικανότητά μας να διαχειριστούμε και να προλαμβάνουμε μελλοντικές κρίσεις, είτε αφορούν τις τράπεζες ή κάποιο κράτος – μέλος.
Συμφωνήσαμε επίσης με τα βασικά χαρακτηριστικά ενός δημοσιονομικού μέσου της ευρωζώνης για σύγκλιση και ανταγωνιστικότητα που θα διαθέσει πόρους για μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις προτεραιότητας και θα ενισχύσει την αξιοπιστία του ευρώ.
Έχουμε κάνει το ευρώ ασφαλέστερο.
Αλλά μέχρι να υπάρξει ολοκλήρωση αυτών που πρέπει να γίνει η Ευρωζώνη θα παραμείνει άσκοπα ευάλωτη στις κρίσεις.
Καθώς ξεκινάμε έναν νέο πολιτικό κύκλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα είναι καιρός για άλλη ώθηση.
Οφείλουμε να καλύψουμε τα κενά που υπάρχουν στη θεσμική μας οργάνωση.
Έχουμε θέσει τα θεμέλια της οικονομικής αυτονομίας της ευρωζώνης, αλλά δεν έχουμε ακόμη συναίνεση για έναν προϋπολογισμό που μπορεί να προστατεύσει τις επενδύσεις σε περιόδους κρίσης.
Απαιτείται επίσης συναίνεση σχετικά με τα βήματα για τη δημιουργία μιας πλήρους ευρωπαϊκής ασφάλισης καταθέσεων - κλειδί για την αποτροπή των τρεχουσών τραπεζών, τη μείωση των δεσμών μεταξύ κινδύνων για το τραπεζικό και το δημόσιο χρέος και την περαιτέρω ενοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Δεν μπορούμε πλέον να χρησιμοποιούμε την έλλειψη προόδου όσον αφορά τη μείωση του κινδύνου ως δικαιολογία για να μην δημιουργήσουμε έναν μηχανισμό με τον οποίο θα συνεργαστούμε πιο στενά για να μοιραστούμε το βάρος αυτών των κινδύνων.
Ο τραπεζικός τομέας έχει βελτιωθεί αισθητά, μειώνοντας τη μόχλευση, ενισχύοντας την ικανότητα απορρόφησης ζημιών και μειώνοντας τα επισφαλή δάνεια.
Κάθε χώρα στη ζώνη του ευρώ συνέβαλε στο έργο αυτό.
Το δημόσιο χρέος στην περιοχή του κοινού νομίσματος μειώνεται σταθερά από το 2014 και το έλλειμμα μειώθηκε από το 2010, ενώ οι χώρες που πλήττονται από κρίσεις πραγματοποιούν τις μεγαλύτερες διορθώσεις.
Αυτή η τάση μας επέτρεψε να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη, όπου λείπει.
Αλλά η εμπιστοσύνη είναι ένας αμφίδρομος δρόμος.
Καθώς πλησιάζουμε τις ίσες συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ, χρειαζόμαστε τώρα μεγαλύτερο καταμερισμό των κινδύνων, τόσο στον ιδιωτικό τομέα - με την απελευθέρωση της ένωσης των κεφαλαιαγορών - όσο και από την πλευρά του κοινού, υπερνικώντας τους φόβους για ηθικό κίνδυνο.
Αν αποτύχουμε να το κάνουμε αυτό, οι εθνικές προσπάθειες για τη μείωση των κληρονομούμενων κινδύνων ενδέχεται να καταστούν πολιτικά μη βιώσιμες.
Το τεράστιο ποσό εξοικονόμησης που θα προκύψει στην ευρωζώνη θα πρέπει να επενδυθεί ξανά στην περιοχή, προς όφελος των πολιτών της.
Τα υπερβολικά ελλείμματα έχουν εξαλειφθεί και οι δημοσιονομικές θέσεις στην ευρωζώνη είναι πιο συντονισμένες από ποτέ, αλλά οι δημοσιονομικοί μας κανόνες έγιναν υπερβολικά περίπλοκοι.
Μια ανασκόπηση αργότερα φέτος είναι μια ευκαιρία για την απλοποίησή τους και την αύξηση της αξιοπιστίας τους - όχι για να αποφύγουμε την επιείκεια.
Υπάρχει ακόμα ένας τρόπος να προχωρήσουμε πριν μπορέσουμε να οικοδομήσουμε μια ολοκληρωμένη οικονομική ένωση, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι η προσθήκη νέων στοιχείων θα βοηθήσει, αντί να περιπλέξει, τη διαδικασία.
Πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με τον διεθνή ρόλο του ευρώ.
Ένα παγκόσμιο νομισματικό σύστημα που είναι πάνω από εξαρτάται από το δολάριο δεν είναι προς το συμφέρον μας.
Πρέπει να προσελκύσουμε επενδυτές στην ευρωζώνη.
Επί του παρόντος, η έλλειψη ασφαλούς περιουσιακού στοιχείου στην ευρωζώνη αφήνει τους ξένους επενδυτές να στεγνώσουν και είναι μια χαμένη ευκαιρία για το ευρώ.
Στο πλαίσιο μιας μεγάλης συμφωνίας, οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει επίσης να είναι ανοικτές σε μια αναθεώρηση της ρυθμιστικής αντιμετώπισης των κρατικών ανοιγμάτων, η οποία δεν υπονομεύει τη στάση των τραπεζών μας έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών.
Εάν διορθωθούν σωστά - και σε συνδυασμό με ένα ασφαλές περιουσιακό στοιχείο της ευρωζώνης και συνετές δημοσιονομικές πολιτικές - η επανεξέταση αυτών των κεφαλαιακών κανόνων θα αποθάρρυνε τις τράπεζες να καταστρέφουν το δημόσιο χρέος, να αποτρέπουν τις ανασταλτικές ροές κεφαλαίων και να σταθεροποιούν τις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Η διακοπή του σημερινού αδιεξόδου θα απαιτήσει ισχυρή ηγεσία.
Οι ηγέτες της ΕΕ έχουν την ευκαιρία να καθορίσουν την πορεία του μέλλοντος του ευρώ αποφασίζοντας ποιος θα είναι στη θέση του οδηγού όσον αφορά τις κορυφαίες θέσεις εργασίας της ΕΕ.
Η πλειοψηφία των ευρωπαίων ψηφοφόρων πιστεύουν στο ευρώ - 75 τοις εκατό, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου - και παρόμοια πλειοψηφία ψήφισε υπέρ των ευρωπαϊκών κομμάτων στις ευρωπαϊκές εκλογές του περασμένου μήνα.
Για να αντισταθμίσουν την εμπιστοσύνη τους, οι χώρες του ευρώ πρέπει να μάθουν να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον - και να συνενώσουν για να ακολουθήσουν τις υποσχέσεις μεταρρύθμισης και να κάνουν το ευρώ πιο ανθεκτικό στις προκλήσεις του μέλλοντος».
www.bankingnews.gr
Σε αυτό τονίζει ότι: «Η οικονομία της Ευρώπης βιώνει μια χρυσή εποχή.
Αν δεν ληφθούν μέτρα για την προώθηση των καθυστερημένων μεταρρυθμίσεων, οι πιθανότητες να διαρκέσει είναι μικρές.
Η οικονομία της ευρωζώνης έχει επεκταθεί για έξι συναπτά έτη, δημιουργώντας 11 εκατομμύρια νέες θέσεις εργασίας.
Σε μεγάλο βαθμό, αυτό οφείλεται σε υγιείς εθνικές στρατηγικές, μεγαλύτερη συγκέντρωση κινδύνων, μη συμβατικές νομισματικές πολιτικές και καλύτερο συντονισμό μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων.
Εάν θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι το επόμενο κεφάλαιο της 70χρονης οικονομικής μας ολοκλήρωσης θα είναι εξίσου ρόδινο, πρέπει επειγόντως να θεσπίσουμε τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουμε ότι η ευρωζώνη παραμένει ισχυρή και ανθεκτική.
Έχουμε ήδη σημειώσει σημαντική πρόοδο προς αυτήν την κατεύθυνση. Την περασμένη εβδομάδα πετύχαμε μια σκληρά κερδισμένη συμφωνία για μέτρα ενίσχυσης του ευρώ: οι υπ. Οικονομικών συμφώνησαν να αλλάξουν μια συνθήκη στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας που θα ενισχύσει την ικανότητά μας να διαχειριστούμε και να προλαμβάνουμε μελλοντικές κρίσεις, είτε αφορούν τις τράπεζες ή κάποιο κράτος – μέλος.
Συμφωνήσαμε επίσης με τα βασικά χαρακτηριστικά ενός δημοσιονομικού μέσου της ευρωζώνης για σύγκλιση και ανταγωνιστικότητα που θα διαθέσει πόρους για μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις προτεραιότητας και θα ενισχύσει την αξιοπιστία του ευρώ.
Έχουμε κάνει το ευρώ ασφαλέστερο.
Αλλά μέχρι να υπάρξει ολοκλήρωση αυτών που πρέπει να γίνει η Ευρωζώνη θα παραμείνει άσκοπα ευάλωτη στις κρίσεις.
Καθώς ξεκινάμε έναν νέο πολιτικό κύκλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τώρα είναι καιρός για άλλη ώθηση.
Οφείλουμε να καλύψουμε τα κενά που υπάρχουν στη θεσμική μας οργάνωση.
Έχουμε θέσει τα θεμέλια της οικονομικής αυτονομίας της ευρωζώνης, αλλά δεν έχουμε ακόμη συναίνεση για έναν προϋπολογισμό που μπορεί να προστατεύσει τις επενδύσεις σε περιόδους κρίσης.
Απαιτείται επίσης συναίνεση σχετικά με τα βήματα για τη δημιουργία μιας πλήρους ευρωπαϊκής ασφάλισης καταθέσεων - κλειδί για την αποτροπή των τρεχουσών τραπεζών, τη μείωση των δεσμών μεταξύ κινδύνων για το τραπεζικό και το δημόσιο χρέος και την περαιτέρω ενοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών.
Δεν μπορούμε πλέον να χρησιμοποιούμε την έλλειψη προόδου όσον αφορά τη μείωση του κινδύνου ως δικαιολογία για να μην δημιουργήσουμε έναν μηχανισμό με τον οποίο θα συνεργαστούμε πιο στενά για να μοιραστούμε το βάρος αυτών των κινδύνων.
Ο τραπεζικός τομέας έχει βελτιωθεί αισθητά, μειώνοντας τη μόχλευση, ενισχύοντας την ικανότητα απορρόφησης ζημιών και μειώνοντας τα επισφαλή δάνεια.
Κάθε χώρα στη ζώνη του ευρώ συνέβαλε στο έργο αυτό.
Το δημόσιο χρέος στην περιοχή του κοινού νομίσματος μειώνεται σταθερά από το 2014 και το έλλειμμα μειώθηκε από το 2010, ενώ οι χώρες που πλήττονται από κρίσεις πραγματοποιούν τις μεγαλύτερες διορθώσεις.
Αυτή η τάση μας επέτρεψε να αποκαταστήσουμε την εμπιστοσύνη, όπου λείπει.
Αλλά η εμπιστοσύνη είναι ένας αμφίδρομος δρόμος.
Καθώς πλησιάζουμε τις ίσες συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ των χωρών της ζώνης του ευρώ, χρειαζόμαστε τώρα μεγαλύτερο καταμερισμό των κινδύνων, τόσο στον ιδιωτικό τομέα - με την απελευθέρωση της ένωσης των κεφαλαιαγορών - όσο και από την πλευρά του κοινού, υπερνικώντας τους φόβους για ηθικό κίνδυνο.
Αν αποτύχουμε να το κάνουμε αυτό, οι εθνικές προσπάθειες για τη μείωση των κληρονομούμενων κινδύνων ενδέχεται να καταστούν πολιτικά μη βιώσιμες.
Το τεράστιο ποσό εξοικονόμησης που θα προκύψει στην ευρωζώνη θα πρέπει να επενδυθεί ξανά στην περιοχή, προς όφελος των πολιτών της.
Τα υπερβολικά ελλείμματα έχουν εξαλειφθεί και οι δημοσιονομικές θέσεις στην ευρωζώνη είναι πιο συντονισμένες από ποτέ, αλλά οι δημοσιονομικοί μας κανόνες έγιναν υπερβολικά περίπλοκοι.
Μια ανασκόπηση αργότερα φέτος είναι μια ευκαιρία για την απλοποίησή τους και την αύξηση της αξιοπιστίας τους - όχι για να αποφύγουμε την επιείκεια.
Υπάρχει ακόμα ένας τρόπος να προχωρήσουμε πριν μπορέσουμε να οικοδομήσουμε μια ολοκληρωμένη οικονομική ένωση, αλλά είμαι πεπεισμένος ότι η προσθήκη νέων στοιχείων θα βοηθήσει, αντί να περιπλέξει, τη διαδικασία.
Πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με τον διεθνή ρόλο του ευρώ.
Ένα παγκόσμιο νομισματικό σύστημα που είναι πάνω από εξαρτάται από το δολάριο δεν είναι προς το συμφέρον μας.
Πρέπει να προσελκύσουμε επενδυτές στην ευρωζώνη.
Επί του παρόντος, η έλλειψη ασφαλούς περιουσιακού στοιχείου στην ευρωζώνη αφήνει τους ξένους επενδυτές να στεγνώσουν και είναι μια χαμένη ευκαιρία για το ευρώ.
Στο πλαίσιο μιας μεγάλης συμφωνίας, οι χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει επίσης να είναι ανοικτές σε μια αναθεώρηση της ρυθμιστικής αντιμετώπισης των κρατικών ανοιγμάτων, η οποία δεν υπονομεύει τη στάση των τραπεζών μας έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών.
Εάν διορθωθούν σωστά - και σε συνδυασμό με ένα ασφαλές περιουσιακό στοιχείο της ευρωζώνης και συνετές δημοσιονομικές πολιτικές - η επανεξέταση αυτών των κεφαλαιακών κανόνων θα αποθάρρυνε τις τράπεζες να καταστρέφουν το δημόσιο χρέος, να αποτρέπουν τις ανασταλτικές ροές κεφαλαίων και να σταθεροποιούν τις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Η διακοπή του σημερινού αδιεξόδου θα απαιτήσει ισχυρή ηγεσία.
Οι ηγέτες της ΕΕ έχουν την ευκαιρία να καθορίσουν την πορεία του μέλλοντος του ευρώ αποφασίζοντας ποιος θα είναι στη θέση του οδηγού όσον αφορά τις κορυφαίες θέσεις εργασίας της ΕΕ.
Η πλειοψηφία των ευρωπαίων ψηφοφόρων πιστεύουν στο ευρώ - 75 τοις εκατό, σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του Ευρωβαρόμετρου - και παρόμοια πλειοψηφία ψήφισε υπέρ των ευρωπαϊκών κομμάτων στις ευρωπαϊκές εκλογές του περασμένου μήνα.
Για να αντισταθμίσουν την εμπιστοσύνη τους, οι χώρες του ευρώ πρέπει να μάθουν να εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον - και να συνενώσουν για να ακολουθήσουν τις υποσχέσεις μεταρρύθμισης και να κάνουν το ευρώ πιο ανθεκτικό στις προκλήσεις του μέλλοντος».
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών