Η προσπάθεια της PwC για προσέλκυση της Βιοχάλκο και η πλήρης απαξίωση
Πάνω από 350 εκ ευρώ αναμένεται να κοστίσει στις τράπεζες η Χαλυβουργική της οικογένειας Αγγελόπουλου που υποτίθεται ότι αναζητεί στρατηγικό επενδυτή στο πρόσωπο του ομίλου Βιοχάλκο μέσω της Pricewaterhouse.
Τα δάνεια της εταιρίας είναι τάξεως των 420 εκ ευρώ και έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα για περίπου δύο έτη ενώ κάποιες τράπεζες τα έχουν καταγγείλει αλλά δεν μπορούν να προχωρήσουν σε κινήσεις καθώς δεν μπορούν να εισπράξουν τίποτα ελλείψει εξασφαλίσεων.
Από την άλλη και αυτές που έχουν εξασφαλίσεις με προσημείωση της ακίνητης περιουσίας είναι σε μεγάλο βαθμό άνευ αντικρίσματος καθώς η αξία των ακινήτων είναι υποπολλαπλάσια του ύψους των προσημειώσεων.
Μάλιστα μια εκ των δανειστριών τραπεζών που έχει μεγάλη έκθεση φαίνεται να έβαλε προσημείωση αυξάνοντας το 2015 την έκθεσή της κατά 50 εκ ευρώ με χρηματοδότηση ουσιαστικά των μετόχων και τργωνική συναλλαγή προκειμένου να αποπληρωθούν δάνεια τράπεζας του εξωτερικού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν σαφής η εικόνα των προβλέψεων που έχουν πάρει οι τράπεζες για τα δάνεια της Χαλυβουργικής με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι μόνο Πειραιώς και Alpha έχουν πάρει προβλέψεις για το σύνολο των απαιτήσεων και να μην κινδυνεύουν να υποστούν συνέπειες από το λουκέτο της εταιρίας.
Το ενδεχόμενο να μην έχουν ληφθεί προβλέψεις στο σύνολο των απαιτήσεων πάντως ίσως και να δικαιολογεί το γεγονός ότι δεν έχει μπει λουκέτο στην εταιρία.
Παραδόξως εν μέσω της κατάστασης αυτής έγιναν δύο μικρές αυξήσεις κεφαλαίου το Δεκέμβριο του 2018 και τον Φεβρουάριο του 2019 συνολικού 3,25 εκ ευρώ , ποσό που είναι προφανές ότι αρκεί για τις ελάχιστες ανάγκες
Αξίζει να σημειωθεί ότι ισολογισμοί έχουν να δημοσιευτούν από το 2015 όπου και εκεί η κατάσταση εμφανίζεται τραγική για την εν λόγω βιομηχανία αλλά και δείχνει την ασυδοσία που υπάρχει με τη δημοσίευση οικονομικών καταστάσεων και την ανεπάρκεια του θεσμικού πλαισίου δημοσίευσης οικονομικών στοιχείων αλλά και του ΓΕΜΗ.
Η Χαλυβουργική στην κατάσταση που έχει περιέλθει προκειμένου να επιβιώσει χρειάζεται αρκετές δεκάδες εκατομμυρίων Ευρώ.
Και η εικόνα ακόμα και του 2015 που έχει επιδεινωθεί σήμερα είναι απολύτως ενδεικτική.
Η εταιρία είχε τζίρο μόλις 16,8 εκ ευρώ και ζημία μετά φόρων 35 εκ ευρώ ενώ το 2014 ο τζίρος ήταν ελαφρώς χαμηλότερος και οι ζημίες 36 εκ ευρώ. Δηλαδή μέσα σε δύο μόλις χρόνια είχαν εξαφανιστεί 70 εκ ευρώ κεφαλαίων και η καθαρή θέση είχε εκμηδενιστεί
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
Τα δάνεια της εταιρίας είναι τάξεως των 420 εκ ευρώ και έχουν καταστεί ληξιπρόθεσμα για περίπου δύο έτη ενώ κάποιες τράπεζες τα έχουν καταγγείλει αλλά δεν μπορούν να προχωρήσουν σε κινήσεις καθώς δεν μπορούν να εισπράξουν τίποτα ελλείψει εξασφαλίσεων.
Από την άλλη και αυτές που έχουν εξασφαλίσεις με προσημείωση της ακίνητης περιουσίας είναι σε μεγάλο βαθμό άνευ αντικρίσματος καθώς η αξία των ακινήτων είναι υποπολλαπλάσια του ύψους των προσημειώσεων.
Μάλιστα μια εκ των δανειστριών τραπεζών που έχει μεγάλη έκθεση φαίνεται να έβαλε προσημείωση αυξάνοντας το 2015 την έκθεσή της κατά 50 εκ ευρώ με χρηματοδότηση ουσιαστικά των μετόχων και τργωνική συναλλαγή προκειμένου να αποπληρωθούν δάνεια τράπεζας του εξωτερικού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν σαφής η εικόνα των προβλέψεων που έχουν πάρει οι τράπεζες για τα δάνεια της Χαλυβουργικής με τις πληροφορίες να αναφέρουν ότι μόνο Πειραιώς και Alpha έχουν πάρει προβλέψεις για το σύνολο των απαιτήσεων και να μην κινδυνεύουν να υποστούν συνέπειες από το λουκέτο της εταιρίας.
Το ενδεχόμενο να μην έχουν ληφθεί προβλέψεις στο σύνολο των απαιτήσεων πάντως ίσως και να δικαιολογεί το γεγονός ότι δεν έχει μπει λουκέτο στην εταιρία.
Παραδόξως εν μέσω της κατάστασης αυτής έγιναν δύο μικρές αυξήσεις κεφαλαίου το Δεκέμβριο του 2018 και τον Φεβρουάριο του 2019 συνολικού 3,25 εκ ευρώ , ποσό που είναι προφανές ότι αρκεί για τις ελάχιστες ανάγκες
Αξίζει να σημειωθεί ότι ισολογισμοί έχουν να δημοσιευτούν από το 2015 όπου και εκεί η κατάσταση εμφανίζεται τραγική για την εν λόγω βιομηχανία αλλά και δείχνει την ασυδοσία που υπάρχει με τη δημοσίευση οικονομικών καταστάσεων και την ανεπάρκεια του θεσμικού πλαισίου δημοσίευσης οικονομικών στοιχείων αλλά και του ΓΕΜΗ.
Η Χαλυβουργική στην κατάσταση που έχει περιέλθει προκειμένου να επιβιώσει χρειάζεται αρκετές δεκάδες εκατομμυρίων Ευρώ.
Και η εικόνα ακόμα και του 2015 που έχει επιδεινωθεί σήμερα είναι απολύτως ενδεικτική.
Η εταιρία είχε τζίρο μόλις 16,8 εκ ευρώ και ζημία μετά φόρων 35 εκ ευρώ ενώ το 2014 ο τζίρος ήταν ελαφρώς χαμηλότερος και οι ζημίες 36 εκ ευρώ. Δηλαδή μέσα σε δύο μόλις χρόνια είχαν εξαφανιστεί 70 εκ ευρώ κεφαλαίων και η καθαρή θέση είχε εκμηδενιστεί
Νίκος Καρούτζος
nkaroutzos@gmail.com
Σχόλια αναγνωστών