γράφει : Σπύρος Χριστόπουλος
Με «κλειδωμένους» τους 151 ο πρωθυπουργός θα πάει μέχρι τέλους…
Με τη Συμφωνία των Πρεσπών ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε ένα τεράστιο πολιτικό ρίσκο.
Ρίσκο που θα έχει αναμφίβολα και τεράστιο πολιτικό κόστος.
Το οποίο και θα αποτυπωθεί στις εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται.
Και αυτό ο πρωθυπουργός το γνωρίζει.
Παρόλο αυτά δεν υποχώρησε και έκανε την κίνηση του.
Κίνηση ιδιαίτερης σημασίας για την εγχώρια πολιτική σκακιέρα.
Καθώς ο κ.Τσίπρας με αυτόν τον τρόπο αν μη τι άλλο κέρδισε τις εντυπώσεις στο προοδευτικό «κομμάτι» της κοινωνίας, την ώρα μάλιστα που ο Κ. Μητσοτάκης αναδιπλωνόταν στρίβοντας συντηρητικά.
Κίνηση που αν και είχε ως αποτέλεσμα να δει την κυβέρνηση του να διαλύεται με την αποχώρηση του Π. Καμμένου και των ΑΝΕΛ (αν και με την προσχώρηση των «6» διαθέτει και πάλι την κοινοβουλευτική πλειοψηφία), τον έφερε πιο κοντά στο μακροπρόθεσμα πολιτικό του σχεδιασμό.
Που δεν είναι άλλος από το να γίνει ο κύριος πολιτικός εκφραστής των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων του τόπου με βασικό όχημα το ΣΥΡΙΖΑ.
Το ότι μάλιστα το έπραξε αυτό, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη και το πολιτικό κόστος της Συμφωνίας των Πρεσπών ενόψει των κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων, του δίνει ακόμα περισσότερους πόντους στη συνείδηση – πάντα – των προοδευτικών πολιτών.
Αυτό ακριβώς το προφίλ θα αποδομούνταν και θα κατέρρεε, εάν πράγματι άλλαζε ο Κανονισμός της Βουλής για να διασωθεί η ΚΟ των ΑΝΕΛ και ο Π. Καμμένος ως πολιτικός αρχηγός.
Ο οποίος πρόσφατα είχε προειδοποιήσει πως αν χάσει την ΚΟ του, θα ανοίξει πόλεμο με την κυβέρνηση, διαμηνύοντας πως αυτή δεν θα καταφέρει να φτάσει έως τις 25 Μαρτίου.
Διότι εάν ο κ.Τσίπρας δεν έστελνε την επιστολή του στον κ.Βούτση ζητώντας του να μην προχωρήσει σε καμία αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής (ενδεχόμενο πάντως που είχε αφήσει ανοικτό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πριν από λίγες ημέρες), θα δικαίωνε όλη εκείνη την εις βάρος του κριτική για εκβιαζόμενο πρωθυπουργό.
Και θα εμφανιζόταν ως ένας πρωθυπουργός που υποκύπτει στις απειλές του πρώην εταίρου του για να αποφύγει τυχόν αποκαλύψεις για σκάνδαλα, για συναλλαγές κάθε είδους, κοκ.
Εάν δεν το έκανε αυτό ο κ.Τσίπρας, πέρα από τη «δυσοσμία» περί σκανδάλων, θα έχανε και το ηγετικό προφίλ που τόσο πολύ θέλει να οικοδομήσει.
Κυρίως όμως θα έχανε όλους εκείνους τους ψηφοφόρους, τους οποίους προσπαθεί να προσεγγίσει και να κερδίσει ενόψει των επικείμενων εκλογών.
Η κίνηση του κ.Τσίπρα ήταν απολύτως αναγκαία καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν βαριά – ίσως και ανεπανόρθωτα - εκτεθειμένος.
Και μέσα σε λίγες ώρες ο κ.Τσίπρας αντί για εκτεθειμένος, βρέθηκε ενισχυμένος.
Καθώς έχοντας «κλειδώσει» τους 151, βάζει τις απαραίτητες βάσεις για να πάει μέχρι τέλους.
Μέχρι το φθινόπωρο του 2019, όταν και σκοπεύει να δώσει την τελική εκλογική μάχη με τον κ.Μητσοτάκη, ποντάροντας ολοένα και πιο έντονα στο δίλημμα που έκτισε πάνω στη Συμφωνία των Πρεσπών και εν πολλοίς συμπυκνώνεται στο δίπολο προοδευτικό μέτωπο ή συντηρητικός πόλος.
Υπό αυτό το έντονα πολωτικό σκηνικό, ενδιαφέρον θα έχει τι θα πράξει στο εξής ο κ.Καμμένος.
Ο οποίος έχοντας χάσει επί της ουσίας την Κοινοβουλευτική του Ομάδα (μετά τη στήριξη Παπαχριστόπουλου, Ζουράρη στην κυβέρνηση Τσίπρα), καλείται να αποδείξει εάν αυτά που λέει ή που υπονοείί έχουν βάση.
Εάν δηλαδή ο πόλεμος, με τον οποίο απειλεί την κυβέρνηση Τσίπρα, έχει πραγματικά πυρά ή είναι βολές εντυπωσιασμού στον αέρα.
Αν μη τι άλλο οι επόμενοι μήνες θα είναι πολιτικά εκρηκτικοί…
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Ρίσκο που θα έχει αναμφίβολα και τεράστιο πολιτικό κόστος.
Το οποίο και θα αποτυπωθεί στις εκλογικές αναμετρήσεις που έρχονται.
Και αυτό ο πρωθυπουργός το γνωρίζει.
Παρόλο αυτά δεν υποχώρησε και έκανε την κίνηση του.
Κίνηση ιδιαίτερης σημασίας για την εγχώρια πολιτική σκακιέρα.
Καθώς ο κ.Τσίπρας με αυτόν τον τρόπο αν μη τι άλλο κέρδισε τις εντυπώσεις στο προοδευτικό «κομμάτι» της κοινωνίας, την ώρα μάλιστα που ο Κ. Μητσοτάκης αναδιπλωνόταν στρίβοντας συντηρητικά.
Κίνηση που αν και είχε ως αποτέλεσμα να δει την κυβέρνηση του να διαλύεται με την αποχώρηση του Π. Καμμένου και των ΑΝΕΛ (αν και με την προσχώρηση των «6» διαθέτει και πάλι την κοινοβουλευτική πλειοψηφία), τον έφερε πιο κοντά στο μακροπρόθεσμα πολιτικό του σχεδιασμό.
Που δεν είναι άλλος από το να γίνει ο κύριος πολιτικός εκφραστής των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων του τόπου με βασικό όχημα το ΣΥΡΙΖΑ.
Το ότι μάλιστα το έπραξε αυτό, αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη και το πολιτικό κόστος της Συμφωνίας των Πρεσπών ενόψει των κρίσιμων εκλογικών αναμετρήσεων, του δίνει ακόμα περισσότερους πόντους στη συνείδηση – πάντα – των προοδευτικών πολιτών.
Αυτό ακριβώς το προφίλ θα αποδομούνταν και θα κατέρρεε, εάν πράγματι άλλαζε ο Κανονισμός της Βουλής για να διασωθεί η ΚΟ των ΑΝΕΛ και ο Π. Καμμένος ως πολιτικός αρχηγός.
Ο οποίος πρόσφατα είχε προειδοποιήσει πως αν χάσει την ΚΟ του, θα ανοίξει πόλεμο με την κυβέρνηση, διαμηνύοντας πως αυτή δεν θα καταφέρει να φτάσει έως τις 25 Μαρτίου.
Διότι εάν ο κ.Τσίπρας δεν έστελνε την επιστολή του στον κ.Βούτση ζητώντας του να μην προχωρήσει σε καμία αλλαγή του Κανονισμού της Βουλής (ενδεχόμενο πάντως που είχε αφήσει ανοικτό ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πριν από λίγες ημέρες), θα δικαίωνε όλη εκείνη την εις βάρος του κριτική για εκβιαζόμενο πρωθυπουργό.
Και θα εμφανιζόταν ως ένας πρωθυπουργός που υποκύπτει στις απειλές του πρώην εταίρου του για να αποφύγει τυχόν αποκαλύψεις για σκάνδαλα, για συναλλαγές κάθε είδους, κοκ.
Εάν δεν το έκανε αυτό ο κ.Τσίπρας, πέρα από τη «δυσοσμία» περί σκανδάλων, θα έχανε και το ηγετικό προφίλ που τόσο πολύ θέλει να οικοδομήσει.
Κυρίως όμως θα έχανε όλους εκείνους τους ψηφοφόρους, τους οποίους προσπαθεί να προσεγγίσει και να κερδίσει ενόψει των επικείμενων εκλογών.
Η κίνηση του κ.Τσίπρα ήταν απολύτως αναγκαία καθώς σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν βαριά – ίσως και ανεπανόρθωτα - εκτεθειμένος.
Και μέσα σε λίγες ώρες ο κ.Τσίπρας αντί για εκτεθειμένος, βρέθηκε ενισχυμένος.
Καθώς έχοντας «κλειδώσει» τους 151, βάζει τις απαραίτητες βάσεις για να πάει μέχρι τέλους.
Μέχρι το φθινόπωρο του 2019, όταν και σκοπεύει να δώσει την τελική εκλογική μάχη με τον κ.Μητσοτάκη, ποντάροντας ολοένα και πιο έντονα στο δίλημμα που έκτισε πάνω στη Συμφωνία των Πρεσπών και εν πολλοίς συμπυκνώνεται στο δίπολο προοδευτικό μέτωπο ή συντηρητικός πόλος.
Υπό αυτό το έντονα πολωτικό σκηνικό, ενδιαφέρον θα έχει τι θα πράξει στο εξής ο κ.Καμμένος.
Ο οποίος έχοντας χάσει επί της ουσίας την Κοινοβουλευτική του Ομάδα (μετά τη στήριξη Παπαχριστόπουλου, Ζουράρη στην κυβέρνηση Τσίπρα), καλείται να αποδείξει εάν αυτά που λέει ή που υπονοείί έχουν βάση.
Εάν δηλαδή ο πόλεμος, με τον οποίο απειλεί την κυβέρνηση Τσίπρα, έχει πραγματικά πυρά ή είναι βολές εντυπωσιασμού στον αέρα.
Αν μη τι άλλο οι επόμενοι μήνες θα είναι πολιτικά εκρηκτικοί…
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών