Τελευταία Νέα
Αναλύσεις – Εκθέσεις

BofA: Σε αχαρτογράφητα νερά εισήλθαν οι αγορές το 2019 - Ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών

tags :
BofA: Σε αχαρτογράφητα νερά εισήλθαν οι αγορές το 2019 - Ο ρόλος των κεντρικών τραπεζών
BofA: Σε αχαρτογράφητα νερά οι αγορές το 2019
Την τελευταία δεκαετία οι επενδυτές δεν ανησυχούσαν σχετικά με το αυξανόμενο παγκόσμιο χρέος καθώς μεταξύ της Fed, της ΕΚΤ και της BOJ, υπήρχε πάντα ένας αγοραστής της έσχατης λύσης, παρέχοντας μια σιωπηρή λύση στις τιμές των ομολόγων, δημιουργώντας τη μεγαλύτερη φούσκα ενεργητικού στην ιστορία, καθώς οι επενδυτές που αναζητούσαν αποδόσεις στρέφονταν πρώτα στην αγορά τίτλων σταθερού εισοδήματος και στη συνέχεια σε μετοχές και σε άλλους, ακόμη πιο υψηλού ρίσκου περιουσιακά στοιχεία.
Ωστόσο, όπως αναφέρει η BofA «οι αρχές του 2019 θα είναι αχαρτογράφητα νερά για τους επενδυτές», διότι μετά από χρόνια προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης από τις Κεντρικές Τράπεζες που ωθούσαν τους επενδυτές στην αγορά περιουσιακών στοιχείων υψηλού ρίσκου αυτή η δυναμική θα αντιστραφεί.
Η ετήσια αύξηση των ισολογισμών των κεντρικών τραπεζών είναι πλέον αρνητική, όπως φαίνεται στον παρακάτω πίνακα.



Το συμπέρασμα αυτό, κατά την άποψη της  BofA, είναι ότι οι αγορές θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν περισσότερες αναταράξεις  από το κανονικό.
Ωστόσο, όπως έδειξαν πρόσφατα γεγονότα της αγοράς, το επιδεινούμενο ρευστό περιβάλλον θα επηρεάσει την οικονομική ανάπτυξη σύμφωνα με την BofA.
Όπως τονίζεται στο επόμενο διάγραμμα, η παγκόσμια προσφορά χρήματος μειώθηκε ραγδαία κατά το τελευταίο ενάμιση έτος και στην πραγματικότητα η παγκόσμια προσφορά χρήματος (χρησιμοποιώντας το Μ1) φλερτάρει με τα χαμηλά επίπεδα που παρατηρήθηκαν στα μέσα του 2008.
Αυτή είναι μια βασική παρατήρηση επειδή «ενώ ορισμένες οικονομίες, όπως η Κίνα, στρέφονται τώρα σε υποστηρικτικά μέτρα, το υψηλό παγκόσμιο χρέος θα περιορίσει τον ενθουσιασμό των οικονομιών για τηn παροχή περαιτέρω κύκλων κινήτρων.
Όπως δείχνει το διάγραμμα 4, ο χαμηλότερος ρυθμός αύξησης της προσφοράς χρήματος έχει συχνά υποδείξει ότι η ασθενέστερη παγκόσμια οικονομική δυναμική προχωράει, υποδηλώνοντας ότι η απουσία μιας μεγάλης αλλαγής, μια ύφεση είναι πράγματι αναπόφευκτη.



Δεν είναι συμπτωματικό ότι το ΔΝΤ αφιέρωσε το τελευταίο του blog στο θέμα του αυξανόμενου παγκόσμιου χρέους, γράφοντας ότι «το παγκόσμιο χρέος έχει φτάσει σε ονομαστικές τιμές ύψους 184 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, δηλαδή το 225% του ΑΕΠ το 2017. το χρέος του κόσμου υπερβαίνει τώρα τα 86.000 δολάρια ανά κάτοικο, που είναι πάνω από 2½ φορές το μέσο εισόδημα ανά κάτοικο».



Γιατί η ανανεωμένη εστίαση στο παγκόσμιο χρέος ξαφνικά από ορισμένα από τα σημαντικότερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στον κόσμο;
Επειδή, όπως εξηγεί η BofA μια πιο αβέβαιη προοπτική του πληθωρισμού θα κινδύνευε να στρέψει την αγορά στην ανησυχία για τα επίπεδα του παγκόσμιου χρέους και πάλι, ειδικά μετά το τέλος των προγραμμάτων ποσοτικής χαλάρωσης.
Στην πραγματικότητα, όπως συνεχίζει να σημειώνει, τα πιο πρόσφατα δεδομένα της BIS δείχνουν:
-Το παγκόσμιο χρέος εξακολουθεί να είναι κοντά σε ένα ρεκόρ υψηλό και σήμερα ανέρχεται στα 179 δολάρια. (από το 2ο '18). Αυτό αντιπροσωπεύει το 230% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
-Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ιαπωνία αντιπροσωπεύουν περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου χρέους σήμερα.
-Από το τέλος του 2008, ωστόσο, τα επίπεδα του παγκόσμιου χρέους αυξήθηκαν κατά $ 62t. (άλμα 53%), όσον αφορά το ΑΕΠ, η αύξηση ήταν 33%.
-Ενώ οι προηγμένες οικονομίες παραμένουν το πιο χρεωμένο - με το δείκτη του χρέους προς το ΑΕΠ 260% - το χρέος των αναδυόμενων αγορών έχει αυξηθεί από την κρίση και αντισταθμίζει περισσότερο τη μέτρια αποδυνάμωση των προηγμένων χωρών (που κορυφώθηκε το 3ο τρίμηνο του 2009).
 Οι μη χρηματοπιστωτικές επιχειρήσεις συνέβαλαν σημαντικά στην αύξηση του παγκόσμιου χρέους κατά την τελευταία δεκαετία, με το μεγαλύτερο μέρος να συγκεντρώνεται μεταξύ των κινεζικών εταιρειών.
Ωστόσο, από τα τέλη του 2017, σημειώθηκε σημαντική αλλαγή στην Κίνα, όπου η ιδιωτική αύξηση του χρέους έχει επιβραδυνθεί κάπως.
Αυτό μας φέρνει στο διάγραμμα της ημέρας, το οποίο δείχνει το συνολικό χρέος του μη χρηματοπιστωτικού τομέα ανά χώρα, το οποίο διαχωρίζεται από το δημόσιο χρέος, το χρέος των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών.



Δείχνει ότι ενώ οι ΗΠΑ, η Ευρωζώνη και η Κίνα έχουν όλοι το συνολικό χρέος/ ΕΠ που έχει συσσωρευτεί γύρω στο 250%, πολλές χώρες έχουν συνολικό μη χρηματοπιστωτικό χρέος πάνω από αυτό το επίπεδο, και συγκεκριμένα ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες έχουν υψηλά ευπάθεια χρέους αυτά τα τρωτά σημεία που προέκυψαν τα τελευταία 10 χρόνια).
Συγκεκριμένα, τονίζει
 i) Το χρέος των νοικοκυριών στη Δανία, τις Κάτω Χώρες,
ii) εταιρικό χρέος στην Ιρλανδία, τις Κάτω Χώρες, το Βέλγιο, τη Σουηδία και τη Γαλλία και
 iii) το δημόσιο χρέος στην Ιαπωνία, την Ιταλία και την Πορτογαλία.
Περιττό να πούμε ότι κανένα από αυτά δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν, αλλά το ερώτημα είναι γιατί οι μεγάλες τράπεζες εστιάζουν εκ νέου στη μεγαλύτερη κληρονομιά της χρηματοπιστωτικής κρίσης (και μάλλον της αιτίας) που δεν επιλύθηκε ποτέ;
Επειδή με το QE από το τραπέζι και το σύστημα προσπαθώντας να «εξομαλυνθεί», το επόμενο είναι σχετικά απλό: όχι μόνο μια ύφεση, όπως ισχυρίζεται η BofA αλλά και μια κρίση χρέους για τον απλό λόγο ότι ο πληθωρισμός που οι κεντρικές τράπεζες είχαν ελπίσει δημιουργούν για να «διώξουν» μακριά το χρέος δεν εμφανίστηκε ποτέ, και αντ 'αυτού το ρεκόρ χρέους είναι πλέον η μεγαλύτερη αποπληθωριστική δύναμη που πιέζει τον κόσμο.
Είναι επίσης ο λόγος για τον οποίο ο ουδέτερος πληθωρισμός τόσο στις ΗΠΑ όσο και στον υπόλοιπο κόσμο είναι ο χαμηλότερος που υπήρξε ποτέ. εξηγεί γιατί με το ποσοστό των Fed Funds σε ένα χαμηλό 2,25% η Fed προτίθεται τώρα ενεργά να αυξήσει τις αυξήσεις των επιτοκίων, ενώ η αγορά είναι πεπεισμένη ότι η επόμενη κίνηση της Fed θα είναι να μειώσει τα επιτόκια καθώς ο κόσμος απλά δεν μπορεί να διατηρήσει επιτόκια που είναι υψηλότερα χωρίς ανοίγοντας μια άλλη παγκόσμια ύφεση.


www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης