Αναγκασμένη να προσαρμόσει την εξωτερική της πολιτική προκειμένου να μη «χαλάσει» τις σχέσεις της με χώρες από τις οποίες εισάγει πετρέλαιο και φυσικό αέριο είναι η Κίνα
Για δεκαετίες, οι ΗΠΑ ήταν τόσο εξαρτημένες από τις εισαγωγές αργού πετρελαίου που αυτό έφθασε να υπαγορεύει και μεγάλο μέρος της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, όπως αναφέρει ανάλυση της ιστοσελίδας OilPrice.com.
Ήδη από τη δεκαετία του '70, ιδίως μετά από το αραβικό εμπάργκο πετρελαίου του 1973-74 που αποτέλεσε απειλή για την επιβίωση της παγκόσμιας οικονομίας, οι αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής έγιναν ολοένα και πιο υποταγμένες στον ΟΠΕΚ και κυρίως στις εισαγωγές πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία.
Αυτή η δυναμική εξακολουθεί να γίνεται αντιληπτή την τρέχουσα περίοδο, όπου ο Donald Trump εμφανίζεται πολύ προσεκτικός στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται την υπόθεση της δολοφονίας του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Jamal Khashoggi.
Πάντως σήμερα οι ΗΠΑ είναι μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου παγκοσμίως, ενώ αποτελούν εγγυητή της ροής πετρελαίου προς τη Δύση, με δεδομένο ότι ο 5ος στόλος του αμερικανικού πολεμικού Ναυτικού εποπτεύει την περιοχή της Μέσης Ανατολής και κυρίως το στρατηγικό σημείο των στενών του Hormuz.
Και ενώ οι ΗΠΑ φαίνεται ότι αρχίζουν να μειώνουν την εξάρτησή τους από τις εισαγωγές πετρελαίου – άλλωστε η παραγωγή τους φθάνει στα 11 εκατ. βαρέλια ημερησίως- η Κίνα εξακολουθεί να είναι ο «αδύναμος κρίκος», καθώς η ανάπτυξή της εξαρτάται αποκλειστικά από τις εισαγωγές ενεργειακών προϊόντων, είτε πετρελαίου είτε φυσικού αερίου.
Η «δίψα» για φυσικό αέριο
Μόνο οι αριθμοί που προέρχονται από την Κίνα πρέπει να προκαλούν ανησυχία στους υπεύθυνους του Πεκίνου για τον σχεδιασμό της ενεργειακής πολιτικής της χώρας.
Πρώτον, η κατανάλωση φυσικού αερίου της Κίνας το 2017 σημείωσε άνοδο σε επίπεδα ρεκόρ, φθάνοντας τα 235,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, σημειώνοντας αύξηση 17% σε ετήσια βάση.
Ωστόσο αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ανάγκη της Κίνας για Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG).
Αυτή τη στιγμή η Κίνα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας LNG σε παγκόσμιο επίπεδο – πρώτη παραμένει η Ιαπωνία – με τη ζήτηση να έχει αυξηθεί άνω του 50% από το 2017.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) έχει εκτιμήσει ότι η Κίνα θα καταστεί ο κορυφαίος εισαγωγέας φυσικού αερίου (σε όλες τις «μορφές» του) το 2019.
Στην έκθεσή της για το φυσικό αέριο η ΙΕΑ εκτιμά ότι η ζήτηση από την Κίνα θα αυξηθεί κατά 60% μεταξύ 2017 και 2023, με τη ζήτηση για LNG να διαμορφώνεται στα 93 δισ. κυβικά μέτρα το 2023 από 51 δισ. που ήταν το 2017.
Από την πλευρά της η Wood Mackenzie εκτίμησε ότι η Κίνα αντιπροσωπεύει ήδη το 50% της συνολικής αύξησης της παγκόσμιας ζήτησης LNG.
Οι πετρελαϊκές εταιρείες, ιδιαίτερα η Royal Dutch Shell, η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής φυσικού αερίου στον κόσμο, στηρίζονται στη δίψα της Κίνας για φυσικό αέριο και LNG.
Ως συνέπεια αυτής της αυξανόμενης ζήτησης, η Wood Mackenzie προβλέπει τώρα ότι το 2019 θα υπάρξει έξαρση των ενεργειακών επενδύσεων για LNG σε Ρωσία, ΗΠΑ, Κατάρ και Μοζαμβίκη.
Εξάρτηση από το πετρέλαιο
Εκτός από το φυσικό αέριο η Κίνα έχει μία ακόμη πιο προβληματική εξάρτηση από το πετρέλαιο.
Το 2017, η φαινόμενη ζήτηση πετρελαίου της Κίνας αυξήθηκε κατά 5,5% ετησίως στα 11,77 εκατομμύρια ημερησίως.
Μέχρι στιγμής φέτος, παρά τον εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ η παραγωγή στα κινεζικά διυλιστήρια αυξήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2018 στα 12,49 εκατ. βαρέλια ημερησίως, σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις.
Ενώ οι συνεχιζόμενες εμπορικές εντάσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μείωση, βραχυπρόθεσμα, της ζήτησης, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα το Πεκίνο θα παραμείνει εξαρτημένο από το πετρέλαιο, εάν τουλάχιστον επιθυμεί ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας να φθάνει στο 6%.
www.bankingnews.gr
Ήδη από τη δεκαετία του '70, ιδίως μετά από το αραβικό εμπάργκο πετρελαίου του 1973-74 που αποτέλεσε απειλή για την επιβίωση της παγκόσμιας οικονομίας, οι αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής έγιναν ολοένα και πιο υποταγμένες στον ΟΠΕΚ και κυρίως στις εισαγωγές πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία.
Αυτή η δυναμική εξακολουθεί να γίνεται αντιληπτή την τρέχουσα περίοδο, όπου ο Donald Trump εμφανίζεται πολύ προσεκτικός στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται την υπόθεση της δολοφονίας του Σαουδάραβα δημοσιογράφου Jamal Khashoggi.
Πάντως σήμερα οι ΗΠΑ είναι μεταξύ των πέντε μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου παγκοσμίως, ενώ αποτελούν εγγυητή της ροής πετρελαίου προς τη Δύση, με δεδομένο ότι ο 5ος στόλος του αμερικανικού πολεμικού Ναυτικού εποπτεύει την περιοχή της Μέσης Ανατολής και κυρίως το στρατηγικό σημείο των στενών του Hormuz.
Και ενώ οι ΗΠΑ φαίνεται ότι αρχίζουν να μειώνουν την εξάρτησή τους από τις εισαγωγές πετρελαίου – άλλωστε η παραγωγή τους φθάνει στα 11 εκατ. βαρέλια ημερησίως- η Κίνα εξακολουθεί να είναι ο «αδύναμος κρίκος», καθώς η ανάπτυξή της εξαρτάται αποκλειστικά από τις εισαγωγές ενεργειακών προϊόντων, είτε πετρελαίου είτε φυσικού αερίου.
Η «δίψα» για φυσικό αέριο
Μόνο οι αριθμοί που προέρχονται από την Κίνα πρέπει να προκαλούν ανησυχία στους υπεύθυνους του Πεκίνου για τον σχεδιασμό της ενεργειακής πολιτικής της χώρας.
Πρώτον, η κατανάλωση φυσικού αερίου της Κίνας το 2017 σημείωσε άνοδο σε επίπεδα ρεκόρ, φθάνοντας τα 235,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα, σημειώνοντας αύξηση 17% σε ετήσια βάση.
Ωστόσο αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η ανάγκη της Κίνας για Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG).
Αυτή τη στιγμή η Κίνα είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εισαγωγέας LNG σε παγκόσμιο επίπεδο – πρώτη παραμένει η Ιαπωνία – με τη ζήτηση να έχει αυξηθεί άνω του 50% από το 2017.
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) έχει εκτιμήσει ότι η Κίνα θα καταστεί ο κορυφαίος εισαγωγέας φυσικού αερίου (σε όλες τις «μορφές» του) το 2019.
Στην έκθεσή της για το φυσικό αέριο η ΙΕΑ εκτιμά ότι η ζήτηση από την Κίνα θα αυξηθεί κατά 60% μεταξύ 2017 και 2023, με τη ζήτηση για LNG να διαμορφώνεται στα 93 δισ. κυβικά μέτρα το 2023 από 51 δισ. που ήταν το 2017.
Από την πλευρά της η Wood Mackenzie εκτίμησε ότι η Κίνα αντιπροσωπεύει ήδη το 50% της συνολικής αύξησης της παγκόσμιας ζήτησης LNG.
Οι πετρελαϊκές εταιρείες, ιδιαίτερα η Royal Dutch Shell, η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής φυσικού αερίου στον κόσμο, στηρίζονται στη δίψα της Κίνας για φυσικό αέριο και LNG.
Ως συνέπεια αυτής της αυξανόμενης ζήτησης, η Wood Mackenzie προβλέπει τώρα ότι το 2019 θα υπάρξει έξαρση των ενεργειακών επενδύσεων για LNG σε Ρωσία, ΗΠΑ, Κατάρ και Μοζαμβίκη.
Εξάρτηση από το πετρέλαιο
Εκτός από το φυσικό αέριο η Κίνα έχει μία ακόμη πιο προβληματική εξάρτηση από το πετρέλαιο.
Το 2017, η φαινόμενη ζήτηση πετρελαίου της Κίνας αυξήθηκε κατά 5,5% ετησίως στα 11,77 εκατομμύρια ημερησίως.
Μέχρι στιγμής φέτος, παρά τον εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ η παραγωγή στα κινεζικά διυλιστήρια αυξήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2018 στα 12,49 εκατ. βαρέλια ημερησίως, σύμφωνα με επίσημες ανακοινώσεις.
Ενώ οι συνεχιζόμενες εμπορικές εντάσεις μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μείωση, βραχυπρόθεσμα, της ζήτησης, σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα το Πεκίνο θα παραμείνει εξαρτημένο από το πετρέλαιο, εάν τουλάχιστον επιθυμεί ο μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας να φθάνει στο 6%.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών