Το βασικό πρόβλημα είναι ότι υπάρχει εμφανής αδυναμία κεφαλαίων και το ακόμη σημαντικότερο αδυναμία άντλησης των νέων κεφαλαίων.
Η βασική αδυναμία των ελληνικών τραπεζών, που στιγματίστηκε ξεκάθαρα από τους διεθνείς οίκους σχετίζεται με τον κίνδυνο να μην υλοποιήσουν τους στόχους μείωσης των NPEs αλλά και την αδυναμία άντλησης κεφαλαίων.
Αυτές οι δύο παράμετροι ήταν οι βασικές αιτίες που οδήγησαν σε κατάρρευση τις τραπεζικές μετοχές το προηγούμενο διάστημα.
Η υλοποίηση των στόχων μείωσης των NPEs που είναι οπισθοβαρής διαδικασία, δηλαδή το πρόβλημα είναι εμπρός σε συνδυασμό με την αδυναμία άντλησης κεφαλαίων, όχι αυξήσεων που είναι αδύνατες αλλά και ομολογιακών tier 2 αποδεικνύουν ότι το ρίσκο στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα αυξάνεται…όταν φυσιολογικά έπρεπε να μειώνεται.
Οι τράπεζες στα αποτελέσματα β΄ τριμήνου 2018 στιγματίστηκαν για δύο λόγους γιατί αυξήθηκε το cost of risk λόγω αύξησης των προβλέψεων για προβληματικά δάνεια – ειδικά στην Alpha bank – και γιατί το PPI δηλαδή το προ προβλέψεων έσοδα μειώθηκαν καθολικά.
Η μείωση συνδυάστηκε με ταυτόχρονη μείωση και των κεφαλαίων, όλες οι τράπεζες είχαν μείωση κεφαλαίων.
Και ενώ η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια και με πολιτικούς όρους κάτι αλλάζει στην Ελλάδα προς το καλύτερο….οι τράπεζες πάνε προς το χειρότερο.
Όμως πως μπορεί να αλλάξει αυτό το σκηνικό;
Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν οι τράπεζες να αλλάξουν ριζικά αυτή την θολή και σαθρή εικόνα…είναι να αλλάξει η αρχιτεκτονική των τραπεζών.
Αν και υπάρχουν πολλές ενστάσεις για τις συγχωνεύσεις, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πειστούν οι ξένοι επενδυτές να βάλουν νέα κεφάλαια στην Ελλάδα και στις τράπεζες.
Όπως είναι δομημένο το σύστημα και οι ισολογισμοί των τραπεζών, το βασικό σενάριο είναι ότι θα σέρνονται οι τράπεζες και θα συμπεριφέρονται σαν zombie bank για δύο ακόμη χρόνια.
Για να αλλάξει αυτό – παρά τα πολλά αντικίνητρα – πρέπει να υπάρξει μια μεγάλη συγχώνευση δύο ελληνικών τραπεζών, είτε με κίνητρο μετοχικό π.χ. ρόλος ΤΧΣ στο νέο σχήμα ή με στρατηγική μια μεγάλης αύξησης κεφαλαίου που θα οδηγήσει στην εμπροσθοβαρή εξυγίανση.
Η αδυναμία των τραπεζών στην Ελλάδα είναι εμφανής μόνο από ένα στοιχείο.
Καμία τράπεζα στην Ελλάδα δεν μπορεί εμπροσθοβαρώς να επιτύχει πλήρη εξυγίανση των κόκκινων δανείων της, να γίνει πάλι κανονική τράπεζα.
Δεν υπάρχει τράπεζα που μπορεί να πει «σήμερα καθαρίζω όλα τα προβληματικά δάνεια».
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι υπάρχει εμφανής αδυναμία κεφαλαίων και το ακόμη σημαντικότερο αδυναμία άντλησης των νέων κεφαλαίων.
Όταν οι διεθνείς επενδυτές βλέπουν ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν ασθενικά κεφάλαια (σχέση tangible book έναντι της αναβαλλόμενης φορολογίας) ή αδυνατούν να αντλήσουν νέα κεφάλαια έστω και με ομολογιακά tier 2 αυτό είναι απόδειξη ότι…ο κλάδος χρηματιστηριακά δεν είναι επενδύσιμος.
Οι τράπεζες στο παρελθόν για να μπορέσουν να καλύψουν τις αυξήσεις κεφαλαίου δημιουργούσαν success story, πότε την επιθετική πιστωτική επέκταση το 2005 ή την επιθετική ανάπτυξη στα Βαλκάνια το 2007.
Εμφανίζονταν σε road shows στο εξωτερικό και έλεγαν στους επενδυτές, θέλουμε νέα κεφάλαια για να αναπτυχθούμε και έδιναν υποσχετική – που έβγαινε στα μαθηματικά μοντέλα των ξένων επενδυτών – ότι θα πετύχουν 4 ή 5 δισεκ. κέρδη και θα μοιράζουν 2 ή 3 δισεκ. σε μερίσματα.
Όλο αυτό το σκηνικό τροφοδοτούσε και αυτοτροφοδοτούσε το χρηματιστηριακό θαύμα των μετοχών των ελληνικών τραπεζών στο παρελθόν.
Στο 2018 οι ελληνικές τράπεζες, δεν έχουν Βαλκάνια, δεν έχουν πιστωτική επέκταση και το ακόμη σημαντικότερο δεν έχουν κέρδη παλεύουν με τις ζημίες.
Το μόνο story που μπορούν να πουλήσουν οι τράπεζες είναι μια γενναία συγχώνευση που δεν θα λειτουργεί με τις παραδοχές του παρελθόντος αλλά θα ερμηνεύει σωστά τις ανάγκες του μέλλοντος.
Π.χ. εάν συγχωνεύονταν δύο τράπεζες και περίσσευαν 200 καταστήματα και εργαζόμενοι θα μπορούσαν να τα πουλήσουν πακέτο καταστήματα και εργαζομένους σε άλλες τράπεζες, είτε μικρές που θέλουν να αναπτυχθούν, είτε μεγάλες που θέλουν να αναδιαρθρωθούν.
Το τραπεζικό σύστημα για να μπορέσει να αντλήσει κεφάλαια χρειάζεται ένα μεγάλο hot story και η μόνη πραγματική ιστορία που μπορεί να πουλήσουν οι ελληνικές τράπεζες είναι συγχώνευση με επίκεντρο…ίσως το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, οι συνδυασμοί είναι πολύ συγκεκριμένοι.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αντληθούν σημαντικά κεφάλαια και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αρχίσουν να ανεβαίνουν οι τραπεζικές μετοχές.
Οι αναλαμπές 2-3 ημερών είναι ανούσιες κινήσεις ημιθανών τραπεζικών οργανισμών
www.bankingnews.gr
Αυτές οι δύο παράμετροι ήταν οι βασικές αιτίες που οδήγησαν σε κατάρρευση τις τραπεζικές μετοχές το προηγούμενο διάστημα.
Η υλοποίηση των στόχων μείωσης των NPEs που είναι οπισθοβαρής διαδικασία, δηλαδή το πρόβλημα είναι εμπρός σε συνδυασμό με την αδυναμία άντλησης κεφαλαίων, όχι αυξήσεων που είναι αδύνατες αλλά και ομολογιακών tier 2 αποδεικνύουν ότι το ρίσκο στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα αυξάνεται…όταν φυσιολογικά έπρεπε να μειώνεται.
Οι τράπεζες στα αποτελέσματα β΄ τριμήνου 2018 στιγματίστηκαν για δύο λόγους γιατί αυξήθηκε το cost of risk λόγω αύξησης των προβλέψεων για προβληματικά δάνεια – ειδικά στην Alpha bank – και γιατί το PPI δηλαδή το προ προβλέψεων έσοδα μειώθηκαν καθολικά.
Η μείωση συνδυάστηκε με ταυτόχρονη μείωση και των κεφαλαίων, όλες οι τράπεζες είχαν μείωση κεφαλαίων.
Και ενώ η Ελλάδα βγήκε από τα μνημόνια και με πολιτικούς όρους κάτι αλλάζει στην Ελλάδα προς το καλύτερο….οι τράπεζες πάνε προς το χειρότερο.
Όμως πως μπορεί να αλλάξει αυτό το σκηνικό;
Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν οι τράπεζες να αλλάξουν ριζικά αυτή την θολή και σαθρή εικόνα…είναι να αλλάξει η αρχιτεκτονική των τραπεζών.
Αν και υπάρχουν πολλές ενστάσεις για τις συγχωνεύσεις, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να πειστούν οι ξένοι επενδυτές να βάλουν νέα κεφάλαια στην Ελλάδα και στις τράπεζες.
Όπως είναι δομημένο το σύστημα και οι ισολογισμοί των τραπεζών, το βασικό σενάριο είναι ότι θα σέρνονται οι τράπεζες και θα συμπεριφέρονται σαν zombie bank για δύο ακόμη χρόνια.
Για να αλλάξει αυτό – παρά τα πολλά αντικίνητρα – πρέπει να υπάρξει μια μεγάλη συγχώνευση δύο ελληνικών τραπεζών, είτε με κίνητρο μετοχικό π.χ. ρόλος ΤΧΣ στο νέο σχήμα ή με στρατηγική μια μεγάλης αύξησης κεφαλαίου που θα οδηγήσει στην εμπροσθοβαρή εξυγίανση.
Η αδυναμία των τραπεζών στην Ελλάδα είναι εμφανής μόνο από ένα στοιχείο.
Καμία τράπεζα στην Ελλάδα δεν μπορεί εμπροσθοβαρώς να επιτύχει πλήρη εξυγίανση των κόκκινων δανείων της, να γίνει πάλι κανονική τράπεζα.
Δεν υπάρχει τράπεζα που μπορεί να πει «σήμερα καθαρίζω όλα τα προβληματικά δάνεια».
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι υπάρχει εμφανής αδυναμία κεφαλαίων και το ακόμη σημαντικότερο αδυναμία άντλησης των νέων κεφαλαίων.
Όταν οι διεθνείς επενδυτές βλέπουν ότι οι ελληνικές τράπεζες έχουν ασθενικά κεφάλαια (σχέση tangible book έναντι της αναβαλλόμενης φορολογίας) ή αδυνατούν να αντλήσουν νέα κεφάλαια έστω και με ομολογιακά tier 2 αυτό είναι απόδειξη ότι…ο κλάδος χρηματιστηριακά δεν είναι επενδύσιμος.
Οι τράπεζες στο παρελθόν για να μπορέσουν να καλύψουν τις αυξήσεις κεφαλαίου δημιουργούσαν success story, πότε την επιθετική πιστωτική επέκταση το 2005 ή την επιθετική ανάπτυξη στα Βαλκάνια το 2007.
Εμφανίζονταν σε road shows στο εξωτερικό και έλεγαν στους επενδυτές, θέλουμε νέα κεφάλαια για να αναπτυχθούμε και έδιναν υποσχετική – που έβγαινε στα μαθηματικά μοντέλα των ξένων επενδυτών – ότι θα πετύχουν 4 ή 5 δισεκ. κέρδη και θα μοιράζουν 2 ή 3 δισεκ. σε μερίσματα.
Όλο αυτό το σκηνικό τροφοδοτούσε και αυτοτροφοδοτούσε το χρηματιστηριακό θαύμα των μετοχών των ελληνικών τραπεζών στο παρελθόν.
Στο 2018 οι ελληνικές τράπεζες, δεν έχουν Βαλκάνια, δεν έχουν πιστωτική επέκταση και το ακόμη σημαντικότερο δεν έχουν κέρδη παλεύουν με τις ζημίες.
Το μόνο story που μπορούν να πουλήσουν οι τράπεζες είναι μια γενναία συγχώνευση που δεν θα λειτουργεί με τις παραδοχές του παρελθόντος αλλά θα ερμηνεύει σωστά τις ανάγκες του μέλλοντος.
Π.χ. εάν συγχωνεύονταν δύο τράπεζες και περίσσευαν 200 καταστήματα και εργαζόμενοι θα μπορούσαν να τα πουλήσουν πακέτο καταστήματα και εργαζομένους σε άλλες τράπεζες, είτε μικρές που θέλουν να αναπτυχθούν, είτε μεγάλες που θέλουν να αναδιαρθρωθούν.
Το τραπεζικό σύστημα για να μπορέσει να αντλήσει κεφάλαια χρειάζεται ένα μεγάλο hot story και η μόνη πραγματική ιστορία που μπορεί να πουλήσουν οι ελληνικές τράπεζες είναι συγχώνευση με επίκεντρο…ίσως το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, οι συνδυασμοί είναι πολύ συγκεκριμένοι.
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αντληθούν σημαντικά κεφάλαια και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να αρχίσουν να ανεβαίνουν οι τραπεζικές μετοχές.
Οι αναλαμπές 2-3 ημερών είναι ανούσιες κινήσεις ημιθανών τραπεζικών οργανισμών
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών