Πως οι δημοσιογράφοι επηρεάζουν την αμερικανική εξωτερική πολιτική
Ο έλεγχος της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είναι εδώ και πάρα πολύ καιρό στα χέρια των δημοσιογράφων, αναφέρει το Swiss Propaganda Research, επισημαίνοντας πλέον τις σχέσεις του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων (CFR) με τα μεγάλα συγκροτήματα Τύπου στις ΗΠΑ.
Το CFR ιδρύθηκε το 1921 ως ιδιωτική, διακομματική οργάνωση για να «αφυπνίσει την Αμερική για τις ευθύνες της απέναντι σε όλο τον κόσμο».
Το CFR αριθεί περίπου 5.000 μέλη, τα οποία έχουν εδώ και δεκαετίες λόγο στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Με βάση τους επίσημους καταλόγους των μελών, η παρακάτω εικόνα, για πρώτη φορά απεικονίζει το εκτεταμένο δίκτυο των μέσων ενημέρωσης του CFR και τους δύο κύριες διεθνείς οργανισμούς: την Ομάδα Bilderberg (που καλύπτει κυρίως τις ΗΠΑ και την Ευρώπη) και της Τριμερή Επιτροπή (που καλύπτει τη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ανατολική Ασία), οι οποίες δημιουργήθηκαν από τους ηγέτες του Συμβουλίου για την προώθηση της συνεργασίας σε διεθνές επίπεδο.
Σε μια στήλη με τίτλο «Ruling Class Journalists», ο πρώην αρχισυντάκτης τηςWashington Post Richard Harwood περιέγραψε κάποτε το Συμβούλιο και τα μέλη του επιδοκιμαστικά ως «το πλησιέστερο πράγμα που πρέπει να εγκατασταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες».
«Η συμμετοχή αυτών των δημοσιογράφων στο Συμβούλιο είναι μια αναγνώριση του ενεργού και σημαντικού ρόλου τους στις δημόσιες υποθέσεις και την άνοδό τους στην αμερικανική άρχουσα τάξη.
Δεν αναλύουν και ερμηνεύουν απλώς την εξωτερική πολιτική για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βοηθούν στην πραγματοποίησή τους.
Είναι μέρος αυτής, αν τους αρέσει ή όχι, μοιράζοντας τις περισσότερες από τις αξίες και τις απόψεις του κόσμου».
Ωστόσο, οι προσωπικότητες των μέσων ενημέρωσης αποτελούν μόνο περίπου το 5% του συνολικού δικτύου CFR.
Όπως δείχνει η ακόλουθη εικόνα, τα βασικά μέλη του Ιδιωτικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων ήταν:
- αρκετοί Πρόεδροι και αντιπρόεδροι των ΗΠΑ
- σχεδόν όλοι οι υπουργοί κρατών, άμυνας και οικονομικών
- πολλοί υψηλόβαθμοι διοικητές στρατού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ
- όλα σχεδόν τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας, του Συμβουλίου της CIA, Πρέσβεις του ΟΗΕ, πρόεδροι της Federal Reserve, Πρόεδροι της Παγκόσμιας Τράπεζας και διευθυντές του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου
- μερικά από τα πιο σημαντικά μέλη του Κογκρέσου (ειδικά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας
- πολλοί κορυφαίοι δημοσιογράφοι, στελέχη των μέσων ενημέρωσης και διευθυντές της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας.
- πολλοί εξέχοντες ακαδημαϊκοί, ιδίως σε βασικούς τομείς όπως η οικονομία, οι διεθνείς σχέσεις, οι πολιτικές επιστήμες, η ιστορία και η δημοσιογραφία.
- πολλά κορυφαία στελέχη της Wall Street, ομάδες προβληματισμού πολιτικής, πανεπιστήμια και ΜΚΟ.
- βασικά μέλη τόσο της Επιτροπής 9/11 όσο και της Επιτροπής Warren (JFK)
Ο επιφανής οικονομολόγος John K. Galbraith, επιβεβαίωσε την επιρροή του Συμβουλίου.
«Όσοι από εμάς είχαν εργαστεί για την εκλογή Kennedy ανεχόμασταν ότι η εξωτερική πολιτική ήταν από το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων».
Το γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό Der Spiegel περιγράφει κάποτε το CFR ως "τον πιο ισχυρό ιδιωτικό θεσμό των Ηνωμένων Πολιτειών και του δυτικού κόσμου".
Στο διάσημο άρθρο του σχετικά με το αμερικανικό κατεστημένο, ο πολιτικός αρθρογράφος Richard H. Rovere σημείωσε:
"Οι διευθυντές του CFR αποτελούν ένα είδος Προεδρείου για εκείνο το μέρος του Ιδρύματος που καθοδηγεί το πεπρωμένο μας ως έθνος".
www.bankingnews.gr
Το CFR ιδρύθηκε το 1921 ως ιδιωτική, διακομματική οργάνωση για να «αφυπνίσει την Αμερική για τις ευθύνες της απέναντι σε όλο τον κόσμο».
Το CFR αριθεί περίπου 5.000 μέλη, τα οποία έχουν εδώ και δεκαετίες λόγο στην αμερικανική εξωτερική πολιτική.
Με βάση τους επίσημους καταλόγους των μελών, η παρακάτω εικόνα, για πρώτη φορά απεικονίζει το εκτεταμένο δίκτυο των μέσων ενημέρωσης του CFR και τους δύο κύριες διεθνείς οργανισμούς: την Ομάδα Bilderberg (που καλύπτει κυρίως τις ΗΠΑ και την Ευρώπη) και της Τριμερή Επιτροπή (που καλύπτει τη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ανατολική Ασία), οι οποίες δημιουργήθηκαν από τους ηγέτες του Συμβουλίου για την προώθηση της συνεργασίας σε διεθνές επίπεδο.
Σε μια στήλη με τίτλο «Ruling Class Journalists», ο πρώην αρχισυντάκτης τηςWashington Post Richard Harwood περιέγραψε κάποτε το Συμβούλιο και τα μέλη του επιδοκιμαστικά ως «το πλησιέστερο πράγμα που πρέπει να εγκατασταθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Δεν αναλύουν και ερμηνεύουν απλώς την εξωτερική πολιτική για τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Βοηθούν στην πραγματοποίησή τους.
Είναι μέρος αυτής, αν τους αρέσει ή όχι, μοιράζοντας τις περισσότερες από τις αξίες και τις απόψεις του κόσμου».
Ωστόσο, οι προσωπικότητες των μέσων ενημέρωσης αποτελούν μόνο περίπου το 5% του συνολικού δικτύου CFR.
Όπως δείχνει η ακόλουθη εικόνα, τα βασικά μέλη του Ιδιωτικού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων ήταν:
- αρκετοί Πρόεδροι και αντιπρόεδροι των ΗΠΑ
- σχεδόν όλοι οι υπουργοί κρατών, άμυνας και οικονομικών
- πολλοί υψηλόβαθμοι διοικητές στρατού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ
- όλα σχεδόν τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου Ασφάλειας, του Συμβουλίου της CIA, Πρέσβεις του ΟΗΕ, πρόεδροι της Federal Reserve, Πρόεδροι της Παγκόσμιας Τράπεζας και διευθυντές του Εθνικού Οικονομικού Συμβουλίου
- μερικά από τα πιο σημαντικά μέλη του Κογκρέσου (ειδικά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας
- πολλοί κορυφαίοι δημοσιογράφοι, στελέχη των μέσων ενημέρωσης και διευθυντές της βιομηχανίας της ψυχαγωγίας.
- πολλοί εξέχοντες ακαδημαϊκοί, ιδίως σε βασικούς τομείς όπως η οικονομία, οι διεθνείς σχέσεις, οι πολιτικές επιστήμες, η ιστορία και η δημοσιογραφία.
- πολλά κορυφαία στελέχη της Wall Street, ομάδες προβληματισμού πολιτικής, πανεπιστήμια και ΜΚΟ.
- βασικά μέλη τόσο της Επιτροπής 9/11 όσο και της Επιτροπής Warren (JFK)
Ο επιφανής οικονομολόγος John K. Galbraith, επιβεβαίωσε την επιρροή του Συμβουλίου.
«Όσοι από εμάς είχαν εργαστεί για την εκλογή Kennedy ανεχόμασταν ότι η εξωτερική πολιτική ήταν από το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων».
Το γερμανικό ειδησεογραφικό περιοδικό Der Spiegel περιγράφει κάποτε το CFR ως "τον πιο ισχυρό ιδιωτικό θεσμό των Ηνωμένων Πολιτειών και του δυτικού κόσμου".
Στο διάσημο άρθρο του σχετικά με το αμερικανικό κατεστημένο, ο πολιτικός αρθρογράφος Richard H. Rovere σημείωσε:
"Οι διευθυντές του CFR αποτελούν ένα είδος Προεδρείου για εκείνο το μέρος του Ιδρύματος που καθοδηγεί το πεπρωμένο μας ως έθνος".
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών