Τελευταία Νέα
Οικονομία

Ο στρουθοκαμηλισμός με το αφορολόγητο όριο – Η απουσία των μηχανισμών οδηγεί σε ευτράπελα

Ο στρουθοκαμηλισμός με το αφορολόγητο όριο – Η απουσία των μηχανισμών οδηγεί σε ευτράπελα
Άρθρο του οικονομολόγου Σαράντου Λέκκα
Η θέσπιση αφορολόγητου, ως μηχανισμού προστασίας των οικονομικά αδυνάτων και φυσικά ως έμμεσος μηχανισμός αναδιανομής έχει νόημα όταν αναφερόμαστε σε ευνομούμενο κράτος και όταν οι πολίτες – φορολογούμενοι διαπνέονται από φορολογική συνείδηση.
Δεν έχει νόημα όταν λειτουργεί ως ακορντεόν όπου τα εισοδήματα καθορίζονται με βάση το όριο του αφορολόγητου.
Δυστυχώς αλλά η απουσία φοροελεγκτικών μηχανισμών οδηγεί σε ευτράπελα που η ελληνική δημοκρατία τα αποδέχεται χωρίς να προβαίνει σε διαπιστωτικούς ελέγχους.
Ως κοινωνία αλλά και ως επίσημη πολιτεία έχουμε αποδεχτεί ως δεδομένο ότι από την μια πλευρά τα νοικοκυριά, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι εφόσον δεν έχουν την δυνατότητα να φοροδιαφεύγουν να φορολογούνται κατά τρόπο σκληρό, άδικο και κοινωνικά μη βιώσιμο, και από την άλλη οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι εισοδηματίες από αγροτική εκμετάλλευση, ενοίκια, κτλ, να φοροδιαφεύγουν αφού μπορούν μέσω διαφόρων μηχανισμών που κατά διαστήματα εφευρίσκουν.
Όταν το 67% των φορολογουμένων (επί συνόλου 8,5 εκατ.) δηλώνουν εισοδήματα κάτω των 10 χιλ. ευρώ το χρόνο με μέσο εισόδημα 3.055 ευρώ, ή 255 ευρώ το μήνα τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι η φοροδιαφυγή είναι τεράστια και ο εμπαιγμός ακόμη μεγαλύτερος. Όταν το 58% των ελεύθερων επαγγελματιών (επί συνόλου 495 χιλ.) δηλώνουν εισόδημα κάτω των 5 χιλ. ευρώ το χρόνο, με μέσο δηλωθέν εισόδημα 840 ευρώ το χρόνο τότε εύκολα γίνεται αντιληπτό ότι η νοημοσύνη όχι απλά εμπαίζεται αλλά ποδοπατείται.
Όταν το 85% των αγροτών (επί συνόλου 432 περίπου χιλ.) δηλώνουν εισόδημα κάτω των 5 χιλ. ευρώ το χρόνο, με μέσο δηλωθέν εισόδημα 602 ευρώ το χρόνο τότε ο εμπαιγμός παίρνει διαστάσεις απόλυτης διακωμώδησης.
Όταν το 45-50% των φορολογουμένων εξαιρούνται από τον φόρο εισοδήματος τότε για ποια φορολογική βάση oμιλούμε και για ποια φορολογική δικαιοσύνη.
Η επίσημη πολιτεία κατά κάποιον εξωπραγματικό τρόπο αποδέχεται φορολογικές δηλώσεις που προσβάλλουν της νοημοσύνη όλων μας.
Με ποια λογική ο έφορος δέχεται δηλώσεις ελεύθερων επαγγελματιών της τάξεως των 840 το χρόνο, ήτοι 70 ευρώ τον μήνα ή δηλώσεις αγροτών της τάξεως των 600 ευρώ ήτοι 50 ευρώ τον μήνα;
Ποιος ζει σήμερα με 50 ευρώ τον μήνα;
Ούτε στον παράδεισο της Βενεζουέλας που τόσο πολύ θαυμάζουν οι σημερινοί κυβερνώντες δεν ζουν με 50 ευρώ τον μήνα.
Ακόμη και στην Βουλγαρία που συνεχώς μνημονεύουμε ο κατώτατος μισθός φθάνει τα 215 €/μήνα.
Η εξαγορά εύνοιας με βάση την λαϊκίστικη προσέγγιση του αφορολόγητου ορίου ή το κλείσιμο του ματιού σε επαγγελματικές ομάδες που γελοιοποιούν το επίσημο κράτος πρέπει να λάβει τέλος.
Το σημερινό αφορολόγητο όριο βρίσκεται στις 8.636 € όταν η σημερινή κυβέρνηση προπαγάνδιζε πριν αναλάβει την εξουσία ότι θα το αύξανε στις 12.000 €.
Κλασικός τρόπος προσέλκυσης εκλογικής πελατείας που λειτουργεί συνδυαστικά με το σκίσιμο των μνημονίων, την διαγραφή του χρέους, την αύξηση των συντάξεων και άλλες βαρύγδουπες υποσχέσεις.
Φυσικά αντί για αύξηση στην βάση της δεύτερης αξιολόγησης αλλά και των μέτρων που προαλείφονται για το 2018 και μετά ακούγονται διάφορα μεγέθη για το νέο μειωμένο αφορολόγητο όριο.
Κατά την προσωπική μας άποψη και λαμβάνοντας υπόψη πρώτον, ότι ο φοροελεγκτικός μηχανισμός είναι διαλυμένος και δεύτερον ότι η φορολογική συνείδηση χρειάζεται εκπαίδευση , θα πρέπει να υπάρξει πλήρη κατάργηση του αφορολόγητου.
Πρέπει οι έλληνες πολίτες να συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους όπως αναφέρει το άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος.
Στην βάση αυτή θα πρέπει να υπάρξει με κλιμακωτούς συντελεστές φορολόγηση όλων των εισοδημάτων από το πρώτο ευρώ με παράλληλη και βασική προϋπόθεση την χρησιμοποίηση του πλαστικού χρήματος για όλες τις συναλλαγές .
Με την πρακτική της επιστροφής φόρου το ελληνικό δημόσιο θα μπορεί εκ των υστέρων να προβαίνει σε παρεμβατικές πολιτικές δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα.
Το κτίσιμο του φορολογικού συστήματος , των φοροελεγκτικών μηχανισμών και της φορολογικής συνείδησης περνά απαραίτητα μέσα από ρηξικέλευθες αποφάσεις όσο και εάν συγκρινόμενες με το παρελθόν φαντάζουν σκληρές.
Όμως, με το παρελθόν πρέπει κάποτε να τελειώνουμε όπως και μετά από τρία μνημόνια πρέπει επιτέλους να δημιουργήσουμε τις βάσεις για μια πραγματικά ευνομούμενη Ελλάδα.

www.bankingnews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Σχόλια αναγνωστών

Δείτε επίσης