Αναγκαία η ένωση όλων των πολιτικών δυνάμεων του χώρου…
Η επιστροφή του Γιώργου Παπανδρέου, η προσχώρηση δύο βουλευτών στη Δημοκρατική Συμπαράταξη αλλά και η συγκέντρωση νυν και παλιών βουλευτών και στελεχών του ΠΑΣΟΚ που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της Φώφης Γεννηματά αναπτέρωσαν τις ελπίδες ότι κάτι κινείται για την ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς.
Το κάτι κινείται όμως δεν έχει να προσφέρει τίποτα το ουσιαστικό στην προσπάθεια για τη δυναμική επανεκκίνηση των πολιτικών δυνάμεων του χώρου.
Και το ερώτημα είναι αν το εγχείρημα αυτό μπορεί να εξελιχθεί σταδιακά στον πολιτικό εκείνο φορέα που θα καταφέρει να μπει «σφήνα» στο διαμορφωμένο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.
Η απάντηση μάλλον είναι αρνητική.
Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απογοητεύει και χάνει ψηφοφόρους.
Παρά το ότι αυτοί οι ψηφοφόροι δεν πείθονται ούτε από την πολιτική πρόταση της ΝΔ.
Παρά το ότι ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων δηλώνει αναποφάσιστο και τηρεί στάση αναμονής.
Τη δυσπιστία αυτή έσπευσαν να επισημάνουν με τον δικό τους τρόπο, οι άλλοτε «σύντροφοι» και «πρωταγωνιστές» του ΠΑΣΟΚ, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γ. Φλωρίδης και ο Γ. Ραγκούσης, οι οποίοι την ημέρα του «προσκλητηρίου» της Γεννηματά παρουσίασαν το δικό τους πολιτικό φορέα.
Αλλά και ο έτερος «πρωταγωνιστής», ο Σταύρος Θεοδωράκης και το Ποτάμι διεμήνυσαν πως δεν πρόκειται να συνεργαστούν με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα στην έτερη πολιτική πρωτοβουλία (των Διαμαντοπούλου, Φλωρίδη, Ραγκούση)
Μάλιστα στην απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου του Ποταμιού εμπεριέχονται μερικές «αλήθειες», οι οποίες σκιαγραφούν την προβληματική επανεκκίνηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Όπως ότι οι πολίτες δεν θα δεχθούν παλιές λύσεις.
Όπως ότι η πρόταση για ένταξη όλων των δυνάμεων σε ένα από τα υφιστάμενα σχήματα δεν συσπειρώνει τους προοδευτικούς πολίτες.
Όπως ότι οι ατέρμονες συζητήσεις και οι συνεχείς κομματικές διαβουλεύσεις απογοητεύουν τους πολίτες.
Πράγματι, στην κριτική του το Ποτάμι έχει δίκιο.
Είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, για την ελληνική κοινωνία, παρά την απογοήτευση της, να εμπιστευθεί προσωπικότητες και πολιτικά σχήματα που παραπέμπουν στο παρελθόν.
Είναι όμως εξίσου προφανές ότι πολύ δύσκολα οι πολίτες θα εμπιστευθούν την πολιτική κίνηση των Διαμαντοπούλου, Ραγκούση και Φλωρίδη.
Όπως είναι εξίσου προφανές ότι και το Ποτάμι, το οποίο δεν κατάφερε να πείσει και την πολιτική του «φρεσκάδα», τείνει προς την πολιτική εξαφάνιση.
Οι πολιτικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, της κεντροαριστεράς και του μεσαίου χώρου παραμένουν κατακερματισμένες.
Κυρίως όμως παραμένουν εγκλωβισμένες.
Διότι αν και υπάρχει άφθονος χώρος πολιτικής δράσης, αν και υπάρχει η μεγάλη δεξαμενή των κεντρώων ψηφοφόρων, δεν μπορούν να βρουν τον τρόπο ούτε να κινηθούν ούτε να προσεγγίσουν και κυρίως να πείσουν την κοινωνία.
Είτε ανήκουν στο παλιό είτε στο νέο πολιτικό προσωπικό.
Ίσως η μόνη λύση είναι να μπει ένα οριστικό τέλος με το παρελθόν.
Να καταργηθούν τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα, κινήσεις και κινήματα και όλες οι κατακερματισμένες δυνάμεις να συνταχθούν υπό έναν νέο, πολιτικό φορέα, όπου οι διαδικασίες θα είναι ανοιχτές.
Χωρίς ριζικές αποφάσεις, είναι σχεδόν αδύνατο η Κεντροαριστερά όχι μόνο να κάνει restart αλλά και να μπει δυναμικά στην εγχώρια πολιτική σκηνή.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Το κάτι κινείται όμως δεν έχει να προσφέρει τίποτα το ουσιαστικό στην προσπάθεια για τη δυναμική επανεκκίνηση των πολιτικών δυνάμεων του χώρου.
Και το ερώτημα είναι αν το εγχείρημα αυτό μπορεί να εξελιχθεί σταδιακά στον πολιτικό εκείνο φορέα που θα καταφέρει να μπει «σφήνα» στο διαμορφωμένο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.
Η απάντηση μάλλον είναι αρνητική.
Παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απογοητεύει και χάνει ψηφοφόρους.
Παρά το ότι αυτοί οι ψηφοφόροι δεν πείθονται ούτε από την πολιτική πρόταση της ΝΔ.
Παρά το ότι ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων δηλώνει αναποφάσιστο και τηρεί στάση αναμονής.
Τη δυσπιστία αυτή έσπευσαν να επισημάνουν με τον δικό τους τρόπο, οι άλλοτε «σύντροφοι» και «πρωταγωνιστές» του ΠΑΣΟΚ, όπως η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Γ. Φλωρίδης και ο Γ. Ραγκούσης, οι οποίοι την ημέρα του «προσκλητηρίου» της Γεννηματά παρουσίασαν το δικό τους πολιτικό φορέα.
Αλλά και ο έτερος «πρωταγωνιστής», ο Σταύρος Θεοδωράκης και το Ποτάμι διεμήνυσαν πως δεν πρόκειται να συνεργαστούν με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, αφήνοντας ανοιχτή την πόρτα στην έτερη πολιτική πρωτοβουλία (των Διαμαντοπούλου, Φλωρίδη, Ραγκούση)
Μάλιστα στην απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου του Ποταμιού εμπεριέχονται μερικές «αλήθειες», οι οποίες σκιαγραφούν την προβληματική επανεκκίνηση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης.
Όπως ότι οι πολίτες δεν θα δεχθούν παλιές λύσεις.
Όπως ότι η πρόταση για ένταξη όλων των δυνάμεων σε ένα από τα υφιστάμενα σχήματα δεν συσπειρώνει τους προοδευτικούς πολίτες.
Όπως ότι οι ατέρμονες συζητήσεις και οι συνεχείς κομματικές διαβουλεύσεις απογοητεύουν τους πολίτες.
Πράγματι, στην κριτική του το Ποτάμι έχει δίκιο.
Είναι πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο, για την ελληνική κοινωνία, παρά την απογοήτευση της, να εμπιστευθεί προσωπικότητες και πολιτικά σχήματα που παραπέμπουν στο παρελθόν.
Είναι όμως εξίσου προφανές ότι πολύ δύσκολα οι πολίτες θα εμπιστευθούν την πολιτική κίνηση των Διαμαντοπούλου, Ραγκούση και Φλωρίδη.
Όπως είναι εξίσου προφανές ότι και το Ποτάμι, το οποίο δεν κατάφερε να πείσει και την πολιτική του «φρεσκάδα», τείνει προς την πολιτική εξαφάνιση.
Οι πολιτικές δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, της κεντροαριστεράς και του μεσαίου χώρου παραμένουν κατακερματισμένες.
Κυρίως όμως παραμένουν εγκλωβισμένες.
Διότι αν και υπάρχει άφθονος χώρος πολιτικής δράσης, αν και υπάρχει η μεγάλη δεξαμενή των κεντρώων ψηφοφόρων, δεν μπορούν να βρουν τον τρόπο ούτε να κινηθούν ούτε να προσεγγίσουν και κυρίως να πείσουν την κοινωνία.
Είτε ανήκουν στο παλιό είτε στο νέο πολιτικό προσωπικό.
Ίσως η μόνη λύση είναι να μπει ένα οριστικό τέλος με το παρελθόν.
Να καταργηθούν τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα, κινήσεις και κινήματα και όλες οι κατακερματισμένες δυνάμεις να συνταχθούν υπό έναν νέο, πολιτικό φορέα, όπου οι διαδικασίες θα είναι ανοιχτές.
Χωρίς ριζικές αποφάσεις, είναι σχεδόν αδύνατο η Κεντροαριστερά όχι μόνο να κάνει restart αλλά και να μπει δυναμικά στην εγχώρια πολιτική σκηνή.
Σπύρος Χριστόπουλος
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών