Δεν αρκεί να εκσυγχρονιστεί η Ελλάδα, πρέπει να γίνει πιο κοινωνική και δημοκρατική και η Ευρώπη
Στο γεγονός ότι όλα είναι ωραία στη θεωρία, αλλά πολύ δύσκολα στην πράξη στέκεται η Le Monde που αναρωτιέται πόσο μεγάλο ήταν το τίμημα για την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Κάνοντας λόγο για έναν κατάλογο ωμότητας που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, για οπισθοδρόμηση της Ευρώπης, αλλά και για τη δικαιολογημένη οργή των ψηφοφόρων του δημοψηφίσματος που θεωρούν ότι η γνώμη τους αγνοήθηκε.
Παράλληλα, η γαλλική εφημερίδα υπενθυμίζει ότι τα προηγούμενα σκληρά μέτρα συρρίκνωσαν κατά 25% το ΑΕΠ, αύξησαν την ανεργία και τη φτώχεια, χωρίς να μειώσουν το ποσοστό του χρέους (ως προς το ΑΕΠ), οπότε ποιος μπορεί να πιστέψει ότι το νέο πρόγραμμα θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση;
Και υπερθεματίζει η Le Monde, ρωτώντας πώς μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια όταν οι συντάξεις έχουν υποστεί μείωση 30-40%, πώς να χειροκροτήσουμε μία λογιστική συμφωνία, όταν βλέπουμε εκατομμύρια ανθρώπων να υποφέρουν;
Η γαλλική εφημερίδα λέει ότι οι Γερμανοί έχουν πληρώσει αρκετά και δεν θέλουν να το κάνουν άλλο πια, όμως πηγαίνει πίσω στο 1953, όταν οι πιστωτές δέχτηκαν ένα γενναίο κούρεμα 62% προς όφελος της Γερμανίας, η οποία πήρε και μία περίοδο χάριτος 5 ετών για τους τόκους και 30 ετών για αποπληρωμή, χωρίς να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την Ευρώπη.
Γιατί αυτό που έγινε για τη Γερμανία το 1953 να μη γίνει και για την Ελλάδα το 2015; Η Γαλλία έχει ένα έλλειμμα 3,8%, αλλά δεν υφίσταται κυρώσεις από την Κομισιόν.
Γιατί τότε ζητείται από την Ελλάδα να έχει πλεόνασμα 3%;
Το πρόβλημα δεν είναι καθαρά οικονομικό, αλλά είναι πολιτικό. Είναι ότι η Ευρώπη ακολουθεί μία νεοφιλελεύθερη πολιτική. Φυσικά και η Ελλάδα πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις, να εκσυγχρονίσει το κράτος κόντρα στις πελατειακές σχέσεις και τη διαφθορά, να μην έχει συντάξεις μη βιώσιμες και αυτό θέλει να πετύχει και η κυβέρνηση.
Θα πρέπει να αφεθεί, λοιπόν, για 1-2 χρόνια και να δούμε πώς μπορεί να βοηθηθεί χωρίς να προκαλούμε χάος και πανικό.
Η Ευρώπη είναι σε ένα σταυροδρόμι.
Από το 2008 έχει δώσει τα κλειδιά στις τράπεζες και οι πολίτες όλο και σφίγγουν το ζωνάρι.
Αντί για επείγοντα μέτρα έτσι ώστε να αποφύγει το χάος η Ελλάδα, θα έπρεπε, λοιπόν, να ληφθούν και κάποια επείγοντα μέτρα για να γίνει πιο κοινωνική και δημοκρατική η Ευρώπη.
Τον Μάιο του 2012 ο Francois Hollande είχε πει ότι θα δώσει μάχη για να αλλάξει η Ευρώπη.
Στην ομιλία του για την εθνική επέτειο της 14ης Ιουλίου αναφέρθηκε στη δημιουργία μίας ευρωπαϊκής κυβέρνησης στην ευρωζώνη.
Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο.
Αν η Ευρώπη είναι μία οικογένεια, πρέπει σαν μία οικογένεια να έχει τη δυνατότητα να αναθεωρεί και να συζητά.
Εκατομμύρια Ελλήνων αισθάνονται τώρα ντροπιασμένοι.
Όπως ντροπιασμένοι αισθάνονταν και εκατομμύρια Γερμανοί όταν γινόταν κουβέντα για το κατοχικό δάνειο.
Αντί να κλαίμε πάνω στα ερείπια των εξευτελισμών, πρέπει, λοιπόν, να αναλάβουμε δράσεις, έτσι ώστε με βάση αυτή τη συμφωνία να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και ανοικοδόμηση της Ευρώπης.
www.bankingnews.gr
Κάνοντας λόγο για έναν κατάλογο ωμότητας που επιβλήθηκε στην Ελλάδα, για οπισθοδρόμηση της Ευρώπης, αλλά και για τη δικαιολογημένη οργή των ψηφοφόρων του δημοψηφίσματος που θεωρούν ότι η γνώμη τους αγνοήθηκε.
Παράλληλα, η γαλλική εφημερίδα υπενθυμίζει ότι τα προηγούμενα σκληρά μέτρα συρρίκνωσαν κατά 25% το ΑΕΠ, αύξησαν την ανεργία και τη φτώχεια, χωρίς να μειώσουν το ποσοστό του χρέους (ως προς το ΑΕΠ), οπότε ποιος μπορεί να πιστέψει ότι το νέο πρόγραμμα θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση;
Και υπερθεματίζει η Le Monde, ρωτώντας πώς μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια όταν οι συντάξεις έχουν υποστεί μείωση 30-40%, πώς να χειροκροτήσουμε μία λογιστική συμφωνία, όταν βλέπουμε εκατομμύρια ανθρώπων να υποφέρουν;
Η γαλλική εφημερίδα λέει ότι οι Γερμανοί έχουν πληρώσει αρκετά και δεν θέλουν να το κάνουν άλλο πια, όμως πηγαίνει πίσω στο 1953, όταν οι πιστωτές δέχτηκαν ένα γενναίο κούρεμα 62% προς όφελος της Γερμανίας, η οποία πήρε και μία περίοδο χάριτος 5 ετών για τους τόκους και 30 ετών για αποπληρωμή, χωρίς να υποχρεωθεί να εγκαταλείψει την Ευρώπη.
Γιατί αυτό που έγινε για τη Γερμανία το 1953 να μη γίνει και για την Ελλάδα το 2015; Η Γαλλία έχει ένα έλλειμμα 3,8%, αλλά δεν υφίσταται κυρώσεις από την Κομισιόν.
Γιατί τότε ζητείται από την Ελλάδα να έχει πλεόνασμα 3%;
Το πρόβλημα δεν είναι καθαρά οικονομικό, αλλά είναι πολιτικό. Είναι ότι η Ευρώπη ακολουθεί μία νεοφιλελεύθερη πολιτική. Φυσικά και η Ελλάδα πρέπει να κάνει μεταρρυθμίσεις, να εκσυγχρονίσει το κράτος κόντρα στις πελατειακές σχέσεις και τη διαφθορά, να μην έχει συντάξεις μη βιώσιμες και αυτό θέλει να πετύχει και η κυβέρνηση.
Θα πρέπει να αφεθεί, λοιπόν, για 1-2 χρόνια και να δούμε πώς μπορεί να βοηθηθεί χωρίς να προκαλούμε χάος και πανικό.
Η Ευρώπη είναι σε ένα σταυροδρόμι.
Από το 2008 έχει δώσει τα κλειδιά στις τράπεζες και οι πολίτες όλο και σφίγγουν το ζωνάρι.
Αντί για επείγοντα μέτρα έτσι ώστε να αποφύγει το χάος η Ελλάδα, θα έπρεπε, λοιπόν, να ληφθούν και κάποια επείγοντα μέτρα για να γίνει πιο κοινωνική και δημοκρατική η Ευρώπη.
Τον Μάιο του 2012 ο Francois Hollande είχε πει ότι θα δώσει μάχη για να αλλάξει η Ευρώπη.
Στην ομιλία του για την εθνική επέτειο της 14ης Ιουλίου αναφέρθηκε στη δημιουργία μίας ευρωπαϊκής κυβέρνησης στην ευρωζώνη.
Η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο.
Αν η Ευρώπη είναι μία οικογένεια, πρέπει σαν μία οικογένεια να έχει τη δυνατότητα να αναθεωρεί και να συζητά.
Εκατομμύρια Ελλήνων αισθάνονται τώρα ντροπιασμένοι.
Όπως ντροπιασμένοι αισθάνονταν και εκατομμύρια Γερμανοί όταν γινόταν κουβέντα για το κατοχικό δάνειο.
Αντί να κλαίμε πάνω στα ερείπια των εξευτελισμών, πρέπει, λοιπόν, να αναλάβουμε δράσεις, έτσι ώστε με βάση αυτή τη συμφωνία να γίνει αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και ανοικοδόμηση της Ευρώπης.
www.bankingnews.gr
Σχόλια αναγνωστών